[Anonim]

Martin Luther.

Okuduğum bir kitap’ta Meclisteki savunması ile ilğili, Martin Luther’in, yazdığı kitapların kendisine ait olup olmaması ile ilğili suçlamalara karşılık,kendini savunması için, üçyüz kişilik Meclis,ve o çağın önde gelenleri ile aralarında kayzer,onun kardeşi ve ,altı elektor ,yirmi dört kont,otuz piskopos,yedi yabancı elçi karşısında çıkacağı Meclis’te vereceği ifade ve kendini savunmasından önce,açık penceresinin önünde diz çökerek yaptığı dua’da.. Tanrı’ya:

“Ey Tanrım,benim Tanrım,beni bütün dünyanın akıl ve bilğinlerine karşı savun.’
Bunu sen yap.Bunu sen yapmalısın..tek başıma,ben yapamam,bu dava benim değil senindir.
Kendim için bu dünyanın önde gelenleri ile hiç bir işim yok.Ben de iyi günler,rahat ve kolay yaşam isteyebilirim. ama bu değil isteğim.davam bu değil.
Ama Rabbim.,bu dava senindir.
Adaletli ve sonsuzlara ait bir dava,Sadık olan edebi Tanrı,bana yardım et.Hiçbir insana güvenmiyorum zaten bu boş ve yararsız olur..
Ey Tanrım..Tanrım beni işitiyormusun..?

Ey Tanrım,bana sevgili oğlun İsa Mesih’in bağışını almam için yardım et.Kutsal Ruh’un aracılığıyla O benim desteğim ve kalkanımdır,sağlam kalemdir.Rab niçin geçikiyorsun.?
Tanrım nerdesin.?
Gel ,gel.. senin için canımı vermeye hazırım.! Bu savaşta senin ellerinin işi olan bedenim yok olsun.
Bana senin Sözün ve Ruh’un yeterlidir..
Canım senin,sana ait’tir.,senin le sonsuza dek kalacaktır.Amin”

Luther savunmasını, dupduru bir sesle Almanca ve Latince olarak yaptı.Şatonun avlusunda toplanan halk,Lutherin tüm savunmasını işitiyordu.Hava kararınca,yakılan meşalleler hayalet ışığı gibi bütün dünyaya baş kaldıran bu yürekli Tanrı adamını aydınlatıyordu.
Ağzından dökülen sözcükler..

“Bütün yazılarımı ,kitaplarımı yanlız Tanrı Söz’üne ve vicdanıma dayanarak yazdım.Yazdıklarım Tanrı Sözüyle yada başka açık belirtilerle yanlış olduğu kanıtlanmadığı sürece onlardan vazgeçmek istemiyorum.”du.

Lutherin deneyler sonucu öğrendiği acı gerçek ne şeriyat yolunun,ne mistisizmin çizdiği alçalgönüllülük ve kendini inkar etme yolunun onu Tanrı’nın lütfündan emin olma durumuna götüremediği idi.
duyduğu acı onu hastalandırmıştı.
Yazılarında en çok kullandığı,Kutsal KItap ayeti,İsa’nın çarmıhtaki:

“Tanrım ,Tanrım ,beni niçin bıraktın “haykırışıydı. (Matta 27:46)

İsa Mesih’in bizlere sadece Tanrı’nın bir armağanı olarak verildiği öğretti. İsa Mesih’in yaşamı,beşikten mezara dek”Bizim için”yaşanmıştı.İsa Mesih çarmıhta acı sözlerini söylediği zaman..orada bizim yerimize asılıydı.Bedeninde bizim günahlarımızın cezasını ve suçluluğunu,Tanrı’nın öfkesini ve insanların acılarını,vicdanında da Tanrı’nın kendisini terketmiş olmasının korkusunu yaşadı.Çarmıh’ının sebebi bizdik.

En derin umutsuzluk ve en derin acı içinde olduğumuz zaman bile,tek başımıza bırakılmış değiliz,hiç birimiz,
Acı çeken kurtarıcımız her zaman yanımızdadır.Bizler Tanrı tarafından terkedilmiş olmak korkusu duyarken,Mesih’in o yolu bizden önce yürüdüğünü ve bizim için bu acıların çektiğini unutmamalıyız.

Kendisi her şeyde sınandığı acı ,elem çektiği için ,sınananlara yardım edebilen bir Kurtarıcımızın varlığını hiç unutmamalıyız.

Rab İsa sen gerçek Tanrı’sın,sevgi güç ve gerçeğin tümü sendedir.Sana hamt ediyoruz.Çünkü yanımıza gelerek bizimle yaşadın,duyulabilecek tüm acıları duydun,kendi yaratığın insan oğlunun hakaretlerine maruz kaldın,tüm pisliklerimizi,ve günahlarımızı çarmıhta,bizim için ödedin.adına yücelikler olsun.Amin.

[Yazar]

Yazılar