Hristiyan Türk Sitemize Hoşgeldiniz
“Ben size şunu söyleyeyim:
Dileyin size verilecek; arayın, bulacaksınız; kapıyı çalın, size açılacaktır.
Luka 11:9
Kuran’ın Gelmesi İNCİL’in Hükmünü Kaldırmış mıdır?
HristiyanTürk Forum
Hristiyan Türk Foruma Hoşgeldiniz
Forum, www.hristiyanturk.com sitesinin forumudur ve etnik türklükle ilgisi olmayıp Türkiye ve yurtdışındaki Türkçe konuşan herkese, özellikle de Hristiyanlara yönelik hizmet sunmak amacıyla kurulmuştur. Foruma; Hristiyan olmayan, Mesih İnancını öğrenmek isteyen, tartışmalara soru ve yorumlarıyla katılmak isteyen diğer din mensupları veya dinsel bir inancı olmayanlar da üye olabilirler. Sitemize KAYIT OLMAK için sayfanın en altında bulunan META/ KAYIT OL bölümünü kullanabilirsiniz.
Facebook Sayfamız
HristiyanTürk sitesi olarak dileğimiz, Facebook üzerindeki sayfamız aracılığıyla da İncil’in ışığında İsa Mesih’in gerçek kimliğini açıklamak; İsa’nın izleyicilerini Mesih bilgisinde ve imanda güçlendirmek; araştırıcıların sorularına yanıt bulabilmek ve Tanrı arayışlarında onlara yardımcı olabilmektir.
Paltalk Chat Odası
http://www.paltalk.com uzerindeki sesli “Hristiyan Türk Sohbet – İncilin Müjdesi” odamızdaki sesli ve yazılı sohbetlerimize siz de katılabilirsiniz. Sohbet odamızı bulabilmeniz için Paltalk messenger’i kurmanız, üye olmanız gerekmektedir. Sesli sohbet sistemini bu adresten indirebilirsiniz: http://www.paltalk.com Ayrıca ANDROID ve IPHONE cep telefonu veya tabletlerle de PALTALK APP uygulamasını kurabilirsiniz.
Kutsal Kitap Okuyun
KUTSAL KİTAP: (Kitab-ı Mukaddes) Kutsal Kitap, –Eski ve Yeni Antlaşma olmak üzere –Tevrat, Mezmurlar (Zebur), Peygamberlerin Yazıları ile İncil’den oluşur ve tümüyle TANRI’nın esinidir, değişmez ve değiştirilemez. Bu nedenle inanç, ibadet ve uygulamayla ilgili her konuda güvenilir ve tek yetkili kaynak olduğuna inanıyoruz. (Luk.24:27+44; 2. Tim.3: 16-17; 2:Pet.l.19-21;…)Facebook Sayfamız
'Truly my soul finds rest in God; my salvation comes from him. Truly he is my rock and my salvation; he is my fortress, I will never be shaken' (Psalms 62:1-2).
………………………………….
YAŞAMINIZDAKİ FIRTINALARDA KİME GÜVENİYORSUNUZ?
'Canım yalnız Tanrı'da huzur bulur, kurtuluşum O'ndan gelir. Tek kayam, kurtuluşum, kalem O'dur, asla sarsılmam' (Mezmurlar 62:1-2).
Huzur sadece Rab'den gelir. Yaşamınızdaki fırtınalarda ve zorluklarda İsa Mesih'e bakarak O'nu beklediğinizde, içiniz huzurla dolar ve çıkış kapısına doğru ilerlersiniz.
TANRI’YA ÖFKE
(Kemal Başaran)
Tecavüze uğrayan bebekler, katledilen çocuklar, vahşice, işkence ile öldürülen insanlar, zehirlenen, canlı canlı ateşte yakılan, araçla ezilip geçilen kediler, köpekler, sırf av zevki için vurulan hayvanlar. Bunlar her günkü olaylardır. Bunlar aslında insanoğlunun aynasıdır. Evet, bizler böyleyiz. İğrenç yaratıklarız. Ama bunları sanki de Tanrı istemiş gibi, Tanrı’yı suçluyoruz. O’na her gün öfke kusuyoruz. İblis ise bir kenara çekilmiş, kıs kıs gülüyor.
Ey Tanrı’yı suçlayan İblis fedaisi! Sen bir günden, bir güne Rab’bin yüreğinde egemen olmasına izin verdin mi? Tanrı bizlerden ne istedi ki kötü oldu? Verilen yasalar senin benim iyiliğim için değil mi? Tanrı bunlarla, hem senin ve hem de benim haklarımın korunması amacını gütmüyor mu? Ben kabul ettim ve imzaladım; ama sen kabul ettin mi? Tanrı’yı reddedip, İblis’le kol kola dolaşmadın mı? ‘Yapma’ dediğini yapmadın mı? Kadına, kıza yan gözle bakmadın mı? Hiç zina işlemedin mi? Hiç kimseyi üzmedin, yüreğini parçalamadın mı? Hiç kimsenin hayatına keder, hüzün getirmedin mi? Hiç kimseyi kullanıp atmadın mı? Kendi çıkarların, zevklerin ve menfaatlerin için başkasının haklarını çiğnemedin mi?
Tabi ki yaptın. Rab şimdi sana ne yapsın? Öldürsün mü? Bunu şimdi mi, yoksa ilk günahı işlediğinde mi yapmalıydı? Her günaha müdahale etse, hemen tokatını indirse, dünyada insan kalmazdı. Öyle değil mi? Söyler misin bana? Rab ne zaman ve hangi durumlarda müdahale etmeliydi? Büyük günahlarda mı, Orta dereceli günahlarda mı, yoksa en küçük günahlarda bile mi? Yani, küçük beyaz bir yalancık söyleyecektim, çenem kilitlendi, dilim tutuldu. Ağzımı açıp konuşamadım. Böyle mi olmasını isterdin? Her şeye müdahale etme yerine, niye kendisine yanlış yapma kabiliyeti olmayan, monoton robotlar yaratmadı? O zaman kimse günahkar olmazdı. Ama kutsal da olmazdı. Yani, bizler artık, iyiyi ve kötüyü bilen MANEVİ VARLIKLAR olmazdık.
Ey Tanrı’yı suçlayan insafsız dostum! Bu Tanrı nefreti niye? Hadi sen bir günlüğüne Tanrı ol ve dünyayı sen yönet bakalım. Ne yapardın? Bizleri aydınlat. Kime, ne zaman müdahale ederdin? (Müdahale edeceksen, her şeye müdahale etmelisin. Küçük günah, büyük günah yok). Şu noktaya kadar günah serbest mi diyeceksin. Ben sadece bundan daha büyük günahlara müdahale edeceğim mi diyeceksin? Ama kadına arzu ile bakmak zinadır diyor Rab. Birinden nefret etmek, onu öldürmeye eşittir diyor Rab. Şimdi onları da mı öldüreceksin? Rab cezalandırsa, sen sağ kalır mıydın? Ama sen, değil insanlardan; Rab’den bile nefret ediyor, O’nu suçlayan İblis’e kulaklarını açıyor, alkış tutuyor ve onunla hemfikir oluyorsun.
Rab senin yüreğinde egemen olmadığı gibi, diğer insanların yüreğinde de egemen değildir. Çünkü siz O’nu reddediyor, egemen olmasına müsaade etmiyorsunuz. Tanrı’nın YAPMA dediklerini yapıyorsunuz, sonra da Tanrı’yı suçluyorsunuz. O çocuklara tecavüz eden, hunharca öldüren kişiler de yüreklerinde Tanrı Egemenliğini reddeden kişilerdir. Yani ayni sizin gibi. Ama Rab size göstermek istiyor bu İblis’in dünyasını. Bu dünyanın ne kadar kötü olduğunu. Çünkü bunları yapan, Tanrı çocukları değil; senin kardeşlerin olan İblis çocuklarıdır. Bunları yapan, senin ilahındır. Mesih değil. ‘Ben yoksam yüreklerde, işte böyle olur’ demek istiyor Tanrı bu olayların olmasına engel olmamakla. Yani uyarıyor gelecekteki mahşer hakkında. Rab elini tamamen çekse dünyadan, o kadar kötü olur ki, cehenneme gitmek için yalvaracak insanlar. Nitekim son günlerde, İblis’in egemenliğinde olan bu dünyada, tarihte görülmemiş korkunç ve iğrenç şeyler olacak ve siz de, belki bizler gibi ‘Egemenliğin gelsin. Gökte olduğu gibi, yeryüzünde de olsun’ diye Rab’be yalvaracaksınız. Çünkü O’nun Egemenliğinde böyle şeyler olmaz. Evet, ‘Kurtulacak olanların sayısı çok azdır’ demiştir Rab, çünkü şimdi herkes günahı ve dolayısıyla Şeytan’ın egemenliğini tercih ediyorlar. Bedenin ve benliğin tutkularıyla yanıp tutuşup, tecavüz ediyor, öldürüyor. Sonra da Tanrı’yı suçluyor.
Tanrı her şeye anında müdahale etse, dünyada suç ve günah işlenmiyecekti. Hiçbir kötü şey olmayacaktı belki ama yürekler ayni kalacaktı. Ayni ihtiras, ayni kin, ayni nefret, ayni cinayet, ayni tecavüz yüreklerde dallanıp budaklanacaktı. Ama Rab, yürekleri değiştirmek için, kendisine KUTSAL bir ulus yetiştirmek için geldi ve başardı. Pavlus, kafasının kesileceğini bile bile Roma’ya gitti. Ne Tanrı’ya küstü, ne de insanlardan nefret etti. Petrus da öyle. Roma’da baş aşağı çarmıha çivilendi. Bunu biliyordu. Ama Tanrı’ya öfke kusmadı. Bunların ölümleri, çektikleri acılar az mı? Ama bir günden bir güne Rab’bi suçlamadılar. Çünkü onların öğretmeni ve önderi Rab İsa Mesih idi. Ne mutlu Rab’be boyun eğene. Ne mutlu anlamadığı halde Rab’be güvenene. Ama ne büyük lanet, İblis’e kanıp Rab’be sövene. Ne korkunç bir son beklemekte, Kutsal ve tertemiz olan Rab’be öfke duyana.
ADIMLA ÇAĞRILAN HALKIM, TÜM YÜREĞİNİZLE BANA DÖNÜN! SİZİ KUTSAYACAĞIM!
'Adımla çağırılan halkım alçakgönüllülüğü takınır, bana yönelip dua eder, kötü yollarından dönerse, gökten onları duyacağım, günahlarını bağışlayıp ülkelerini sağlığa kavuşturacağım Gözlerim burada edilen duaya açık, kulaklarım işitici olacak' (2.TARİHLER 7:14-15).
*****************************************
Tanrı'nın halkı kimdir? Tanrı'nın halkı, yaşayan diri Tanrı'ya iman eden, yollarında yürüyen, O'na itaat eden ve O'na gereken yüceliği vererek adını yücelten kişilerdir. Bugün İsa Mesih'e iman eden bazı kişilerin hayatlarına baktığımız zaman onların dünyasal kişilerden pek de farklı olmadığını görüyoruz. Günahta yaşıyorlar, günahı hafife alıyorlar ve bu yüzden hayatları bereketsiz ve kurak geçiyor, esenlikleri kayboluyor. Dünyanın çekiciliği, gurur ve bencillik onları öylesine meşgul ediyor ki, Rab'bin Sözleri'ni okumaya ve onun üzerinde derin derin düşünmeye zamanları kalmıyor. Dua yaşamları çok zayıf olduğu için Rab ile iletişimleri kesintili ve kopuk oluyor. Bu yüzden Rab onları duymuyor, onlara yanıt vermiyor. Rab'bin onlardan uzaklaştğını sanıyorlar ama aslında kendilerinin Rab'den uzaklaştıklarının farkında bile değiller.
Rab Tanrı her birimizi seviyor. Her birimizle iletşim içinde olmak ve dualarımıza yanıt vererek bizleri bereketlemek istiyor. Bu bereketlere sahip olabilmemiz için neler yapmamız gerektiğini şu sözlerle açıklıyor:
'Alçakgönüllülük içinde günahlı olduğunu kabul et, tövbe ederek günahlı yollarından dön ve dua yoluyla benimle iletişim kur. Bunu yaparsan, her zaman kulaklarım dualarına açık olacak. Seni duyacağım, günahlarını bağışlayacak, sana merhamet edeceğim. Üzerindeki bereketsizlikleri berekete, üzüntüleri sevince yenilgileri zafere çevirerek seni kutsayacağım'.
'“Look, I am coming soon! My reward is with me, and I will give to each person according to what they have done' (Revelation 22:12).
.............................
'İŞTE TEZ GELİYORUM! VERECEĞİM ÖDÜLLER YANIMDADIR. HERKESE YAPTIĞININ KARŞILIĞINI VERECEĞİM!' (Vahiy 22:12).
Ne ekersek onu biçeceğiz, ektiklerimizin ürünlerini toplayacağız. Kötü tohumlar ekersek, kötü; iyi tohumlar ekersek verimli ve sağlıklı ürünler toplayacağız. Rab'bi hoşnut eden şeyler için ödüllerimiz olacak, aksi taktirde Rab'bin vereceği ödüllerden yoksun kalacağız..
Gizlide yaptıklarımızı gören, aklımızdan geçenleri, yüreğimizin niyetlerini bilen tek kişi RAB'dir. Bir gün önüne çıktığımızda O, adil bir şekilde hepimize yaptıklarımızın karşıığını verecektir.
Doğruluğa acıkıp susayanlar, ruhsal olarak doyurulacaklar,
Merhametli olanlar, merhamet bulacaklar,
Yüreği temiz olanlar, Tanrı'yı görecekler,
Mesih uğruna hakarete uğrayanlar, dışlananlar ve zulüm görüp acı çekenler görkemli bir şekilde ödüllendirileceklerdir.
Rab'be itaat edenler, Rab'bi yaşamlarında yüceltenler, Rab tarafından onurlandırılarak ödüllendirileceklerdir.
Rab adına yapılan hiçbir şey hem bu dünyada, hem de Rab'bin yanına gittiğimizde karşılıksız kalmayacaktır.
'İşte Egemen RAB gücüyle geliyor, kudretiyle egemenlik sürecek, ücreti kendisiyle birlikte, ödülü önündedir' (YEŞAYA 40:10).
'I AM A GOOD SHEPPERED' (John 10:11)
……………………...
BEN İYİ ÇOBANIM (Yuhanna 10:11)
Çoban kuzularını güder, önlerinden gider, kurtlardan ve yırtıcı hayvanlardan korur, onların tüm ihtiyaçlarını karşılar ve sürüden uzaklaştıklarında onları buluncaya dek aramaktan vazgeçmez. Kuzuları onun sesini tanırlar.
İsa Mesih kendisini bir çobana, kendisine iman edenleri de kuzulara benzetiyor. Mesih’e iman etmeden önce acımasız Şeytan’ın baskısı altındaydık, tutsaktık, karanlıktaydık, çaresizdik. Şaşkın, umutsuz, korku içerisinde nereye gideceğini bilmeyen kaybolmuş koyunlar gibiydik. Ama bir gün, bizi seven, o korkunç ve acımasız kurtun pençesinden kurtarmak isteyen ve bunun için çok büyük bir bedel ödeyen bir KURTARICI’nın var olduğunu duyduk. O kişi gökteki görkeminden, yüceliğinden soyunup insan bedenine bürünerek dünyamıza gelen İSA MESİH’ti.
Mesih neden görkeminden ve yüceliğinden soyunmuş, neden bu karanlık ve günahlı dünyamıza gelmişti? Neden korkunç acılar ve işkenceler çekerek korkunç bir bedel ödemişti? Üstelik bu Mesih, hemen karşımızda durmuş, kollarını bize doğru açmış, sevgi dolu gözlerle bize bakıyor, bizleri ne kadar çok sevdiğini söylüyordu. Bu büyük sevgisi karşısında afalladık, şaşırdık, buna bir anlam veremedik. Ama O, delinmiş ellerini açarak bize bakıyor, sabırla, hiç bıkıp usanmadan bizleri ne kadar çok sevdiğini söylemeye devam ediyordu. Peki biz ne yaptık? Kulaklarımızı O’nun sesine kapadık, bakışlarımızı O’ndan çevirdik, O’na sırtımızı döndük, uzaklaştık ve kendi yolumuzda yürümeye devam ettik.
Gittiğimiz, yürüdüğümüz yol ölüm yollarıydı, kapkaranlıktı, tuzaklarla doluydu. Körler gibi el yordamıyla yürüyorduk. Sürekli düşerek kendimizi yaralıyorduk, canımız acıyordu. Acımasız Şeytan bizleri yok etmek için var gücüyle her saldırışında çaresizlik içinde feryat ediyorduk. Ama İsa'ya seslenince birden O'nu yanıbaşımızda bulduk. Anında sesimizi duymuş, bizi o kötü olanın elinden kurtarmış, sıkı sıkı kucaklamıştı ve şöyle diyordu: ‘Korkma, buradayım, seninleyim! Artık bundan sonra hiç kimse sana zarar veremeyecek” diyerek teselli etti. Gözyaşlarımızı sildi, üzerimizdeki kirli giysiyi çıkardı ve bize bembeyaz bir elbise giydirdi. Doğruluk elbisesiydi bu. Artık emin ellerdeyiz; karanlıktan ışığa, ölümden yaşama geçtik.
Sevgili dostum, sen de İsa Mesih'in uzatmış olduğu kurtuluş elini tutarsan kurtulacaksın ..
BUGÜN BİR DAHA GERİ GELMEYECEK. O YÜZDEN BUGÜN BİRİLERİNİ BEREKETLEYEREK SEVİNDİRİN. ARKADAŞ OLUN. BİRİLERİNE CESARET VERİN. ZAMAN AYIRIP İHTİYACI OLAN BİRİSİYLE İLGİLENİN. AĞZINIZDAN ÇIKAN SÖZLER İÇ KARARTICI, YARALAYICI, İĞNELEYİCİ DEĞİL, UMUT VERİCİ, SEVİNDİRİCİ VE İYİLEŞTİREN SÖZLER OLSUN!
Bu dileklere “Amin” diyorsanız, arkadaşlarınızla da paylaşın, daha çok insana ulaşalım!
İSA MESİH RAB ve KURTARICI'DIR.
'Benden önce bir tanrı olmadı, Benden sonra da olmayacak. Ben, yalnız ben RAB'bim, Benden başka kurtarıcı yoktur. Ben bildirdim, ben kurtardım, ben duyurdum, Aranızdaki yabancı ilahlar değil. Tanıklarım sizsiniz” diyor RAB, “Tanrı benim' (YEŞAYA 43:10-12).
-----------------------------
Evet İsa Mesih Rab'dir, Kurtarıcı'dır, İLK ve SON OLAN'dır. Çarmıhta Şeytan'ın tüm oyunlarını bozmuş, onu bozguna uğratmış, kanını dökerek günahlı insana sonsuz yaşama giden yolu açmıştır. O yol açıktır! Kurtuluşu başka yerde ve başka kişilerde aramayın!
‘Benim O olduğuma iman etmezseniz, günahlarınızın içinde öleceksiniz’ (Yuhanna 8:24).
‘İsa’nın Rab olduğunu ağzınla açıkça söyler ve Tanrı’nın O’nu ölümden dirilttiğine yürekten iman edersen, kurtulacaksın’ (Romalılar 10:9).
RAB'BE ÖVGÜLER SUNUN, ADINI YÜCELTİN!
'Rab'be övgüler sunun! Kutsal yerde Tanrı'ya övgüler sunun!
Gücünü gösteren göklerde övgüler sunun O'na!
Övgüler sunun O'na güçlü işleri için!
Övgüler sunun O'na eşsiz büyüklüğüne yaraşır biçimde!' MEZMURLAR 150:1-2).
................
Rab, övülmeye, tapılmaya ve önünde diz çökülmeye layıktır. Bizi yaratan, yaşam veren, koruyan, haketmediğimiz halde zengin bereketleriyle doyuran O'dur. Görkemli Tanrı, kendi yaratmış olduğu, uğurlarına canını verdiği insanların kendisinden uzak, günah içerisinde yaşamalarından dolayı acı duyuyor. Yaşayan diri Tanrı'ya tapınacaklarına, adını yücelteceklerine, çeşitli sahte ilahları, materyalizmi, parayı kendilerine ilah edinerek O'nu öfkelendiriyorlar. O'nu hor görerek öfkelendirenlerin VAY HALİNE!
Yeşaya 1:2' de Rab şöyle diyor:
'Ey gökler dinleyin, ey yeryüzü kulak ver! Çünkü Rab konuşuyor: 'Çocuklar yetiştirip büyüttüm, ama bana başkaldırdılar'.
'Günahlı ulusun, suç yüklü halkın, kötülük yapan soyun, baştan çıkmış çocukların vay haline! Rab'bi terk ettiler, İsrail'in
Kutsalı'nı hor gördüler, O'na sırt çevirdler' ( Yeşaya 1:4).
Sevgili dostum, İsa Mesih seni seviyor. Günahlı yollarından dönmeni, tövbe ederek kendisine yönelmeni bekliyor. Önünde, ölüme ve yaşama götüren iki yol var. SEÇİM SENİN! Kararı sen vereceksin.Tanrı, senin kendisiyle birlikte sonsuza dek yaşamanı istiyor. O'nu reddedersen O'nun korkunç yargısıyla karşı karşıya kalacaksın. Tövbe ederek O'na dönersen Tanrı'yla barışıp sonsuz yaşama sahip olacaksın.
DUA: 'Ya Rab, günahlı ve kayıpım. Sana sırt çevirdiğimi ve günah içinde yaşadığımı kabul ediyorum. Senin, çarmıhta günahlarımın bedelini ödemek için öldüğüne, üç gün sonra görkemle dirildiğine iman ediyorum. Seni Rabbim ve kurtarıcım olarak hayatıma davet ediyorum. Yüreğime gel ve beni yepyeni bir kişi yap. Amin'
'Truly my soul finds rest in God; my salvation comes from him. Truly he is my rock and my salvation; he is my fortress, I will never be shaken' (Psalms 62:1-2).
………………………………….
YAŞAMINIZDAKİ FIRTINALARDA KİME GÜVENİYORSUNUZ?
'Canım yalnız Tanrı'da huzur bulur, kurtuluşum O'ndan gelir. Tek kayam, kurtuluşum, kalem O'dur, asla sarsılmam' (Mezmurlar 62:1-2).
Huzur sadece Rab'den gelir. Yaşamınızdaki fırtınalarda ve zorluklarda İsa Mesih'e bakarak O'nu beklediğinizde, içiniz huzurla dolar ve çıkış kapısına doğru ilerlersiniz.
TANRI’YA ÖFKE
(Kemal Başaran)
Tecavüze uğrayan bebekler, katledilen çocuklar, vahşice, işkence ile öldürülen insanlar, zehirlenen, canlı canlı ateşte yakılan, araçla ezilip geçilen kediler, köpekler, sırf av zevki için vurulan hayvanlar. Bunlar her günkü olaylardır. Bunlar aslında insanoğlunun aynasıdır. Evet, bizler böyleyiz. İğrenç yaratıklarız. Ama bunları sanki de Tanrı istemiş gibi, Tanrı’yı suçluyoruz. O’na her gün öfke kusuyoruz. İblis ise bir kenara çekilmiş, kıs kıs gülüyor.
Ey Tanrı’yı suçlayan İblis fedaisi! Sen bir günden, bir güne Rab’bin yüreğinde egemen olmasına izin verdin mi? Tanrı bizlerden ne istedi ki kötü oldu? Verilen yasalar senin benim iyiliğim için değil mi? Tanrı bunlarla, hem senin ve hem de benim haklarımın korunması amacını gütmüyor mu? Ben kabul ettim ve imzaladım; ama sen kabul ettin mi? Tanrı’yı reddedip, İblis’le kol kola dolaşmadın mı? ‘Yapma’ dediğini yapmadın mı? Kadına, kıza yan gözle bakmadın mı? Hiç zina işlemedin mi? Hiç kimseyi üzmedin, yüreğini parçalamadın mı? Hiç kimsenin hayatına keder, hüzün getirmedin mi? Hiç kimseyi kullanıp atmadın mı? Kendi çıkarların, zevklerin ve menfaatlerin için başkasının haklarını çiğnemedin mi?
Tabi ki yaptın. Rab şimdi sana ne yapsın? Öldürsün mü? Bunu şimdi mi, yoksa ilk günahı işlediğinde mi yapmalıydı? Her günaha müdahale etse, hemen tokatını indirse, dünyada insan kalmazdı. Öyle değil mi? Söyler misin bana? Rab ne zaman ve hangi durumlarda müdahale etmeliydi? Büyük günahlarda mı, Orta dereceli günahlarda mı, yoksa en küçük günahlarda bile mi? Yani, küçük beyaz bir yalancık söyleyecektim, çenem kilitlendi, dilim tutuldu. Ağzımı açıp konuşamadım. Böyle mi olmasını isterdin? Her şeye müdahale etme yerine, niye kendisine yanlış yapma kabiliyeti olmayan, monoton robotlar yaratmadı? O zaman kimse günahkar olmazdı. Ama kutsal da olmazdı. Yani, bizler artık, iyiyi ve kötüyü bilen MANEVİ VARLIKLAR olmazdık.
Ey Tanrı’yı suçlayan insafsız dostum! Bu Tanrı nefreti niye? Hadi sen bir günlüğüne Tanrı ol ve dünyayı sen yönet bakalım. Ne yapardın? Bizleri aydınlat. Kime, ne zaman müdahale ederdin? (Müdahale edeceksen, her şeye müdahale etmelisin. Küçük günah, büyük günah yok). Şu noktaya kadar günah serbest mi diyeceksin. Ben sadece bundan daha büyük günahlara müdahale edeceğim mi diyeceksin? Ama kadına arzu ile bakmak zinadır diyor Rab. Birinden nefret etmek, onu öldürmeye eşittir diyor Rab. Şimdi onları da mı öldüreceksin? Rab cezalandırsa, sen sağ kalır mıydın? Ama sen, değil insanlardan; Rab’den bile nefret ediyor, O’nu suçlayan İblis’e kulaklarını açıyor, alkış tutuyor ve onunla hemfikir oluyorsun.
Rab senin yüreğinde egemen olmadığı gibi, diğer insanların yüreğinde de egemen değildir. Çünkü siz O’nu reddediyor, egemen olmasına müsaade etmiyorsunuz. Tanrı’nın YAPMA dediklerini yapıyorsunuz, sonra da Tanrı’yı suçluyorsunuz. O çocuklara tecavüz eden, hunharca öldüren kişiler de yüreklerinde Tanrı Egemenliğini reddeden kişilerdir. Yani ayni sizin gibi. Ama Rab size göstermek istiyor bu İblis’in dünyasını. Bu dünyanın ne kadar kötü olduğunu. Çünkü bunları yapan, Tanrı çocukları değil; senin kardeşlerin olan İblis çocuklarıdır. Bunları yapan, senin ilahındır. Mesih değil. ‘Ben yoksam yüreklerde, işte böyle olur’ demek istiyor Tanrı bu olayların olmasına engel olmamakla. Yani uyarıyor gelecekteki mahşer hakkında. Rab elini tamamen çekse dünyadan, o kadar kötü olur ki, cehenneme gitmek için yalvaracak insanlar. Nitekim son günlerde, İblis’in egemenliğinde olan bu dünyada, tarihte görülmemiş korkunç ve iğrenç şeyler olacak ve siz de, belki bizler gibi ‘Egemenliğin gelsin. Gökte olduğu gibi, yeryüzünde de olsun’ diye Rab’be yalvaracaksınız. Çünkü O’nun Egemenliğinde böyle şeyler olmaz. Evet, ‘Kurtulacak olanların sayısı çok azdır’ demiştir Rab, çünkü şimdi herkes günahı ve dolayısıyla Şeytan’ın egemenliğini tercih ediyorlar. Bedenin ve benliğin tutkularıyla yanıp tutuşup, tecavüz ediyor, öldürüyor. Sonra da Tanrı’yı suçluyor.
Tanrı her şeye anında müdahale etse, dünyada suç ve günah işlenmiyecekti. Hiçbir kötü şey olmayacaktı belki ama yürekler ayni kalacaktı. Ayni ihtiras, ayni kin, ayni nefret, ayni cinayet, ayni tecavüz yüreklerde dallanıp budaklanacaktı. Ama Rab, yürekleri değiştirmek için, kendisine KUTSAL bir ulus yetiştirmek için geldi ve başardı. Pavlus, kafasının kesileceğini bile bile Roma’ya gitti. Ne Tanrı’ya küstü, ne de insanlardan nefret etti. Petrus da öyle. Roma’da baş aşağı çarmıha çivilendi. Bunu biliyordu. Ama Tanrı’ya öfke kusmadı. Bunların ölümleri, çektikleri acılar az mı? Ama bir günden bir güne Rab’bi suçlamadılar. Çünkü onların öğretmeni ve önderi Rab İsa Mesih idi. Ne mutlu Rab’be boyun eğene. Ne mutlu anlamadığı halde Rab’be güvenene. Ama ne büyük lanet, İblis’e kanıp Rab’be sövene. Ne korkunç bir son beklemekte, Kutsal ve tertemiz olan Rab’be öfke duyana.
ADIMLA ÇAĞRILAN HALKIM, TÜM YÜREĞİNİZLE BANA DÖNÜN! SİZİ KUTSAYACAĞIM!
'Adımla çağırılan halkım alçakgönüllülüğü takınır, bana yönelip dua eder, kötü yollarından dönerse, gökten onları duyacağım, günahlarını bağışlayıp ülkelerini sağlığa kavuşturacağım Gözlerim burada edilen duaya açık, kulaklarım işitici olacak' (2.TARİHLER 7:14-15).
*****************************************
Tanrı'nın halkı kimdir? Tanrı'nın halkı, yaşayan diri Tanrı'ya iman eden, yollarında yürüyen, O'na itaat eden ve O'na gereken yüceliği vererek adını yücelten kişilerdir. Bugün İsa Mesih'e iman eden bazı kişilerin hayatlarına baktığımız zaman onların dünyasal kişilerden pek de farklı olmadığını görüyoruz. Günahta yaşıyorlar, günahı hafife alıyorlar ve bu yüzden hayatları bereketsiz ve kurak geçiyor, esenlikleri kayboluyor. Dünyanın çekiciliği, gurur ve bencillik onları öylesine meşgul ediyor ki, Rab'bin Sözleri'ni okumaya ve onun üzerinde derin derin düşünmeye zamanları kalmıyor. Dua yaşamları çok zayıf olduğu için Rab ile iletişimleri kesintili ve kopuk oluyor. Bu yüzden Rab onları duymuyor, onlara yanıt vermiyor. Rab'bin onlardan uzaklaştğını sanıyorlar ama aslında kendilerinin Rab'den uzaklaştıklarının farkında bile değiller.
Rab Tanrı her birimizi seviyor. Her birimizle iletşim içinde olmak ve dualarımıza yanıt vererek bizleri bereketlemek istiyor. Bu bereketlere sahip olabilmemiz için neler yapmamız gerektiğini şu sözlerle açıklıyor:
'Alçakgönüllülük içinde günahlı olduğunu kabul et, tövbe ederek günahlı yollarından dön ve dua yoluyla benimle iletişim kur. Bunu yaparsan, her zaman kulaklarım dualarına açık olacak. Seni duyacağım, günahlarını bağışlayacak, sana merhamet edeceğim. Üzerindeki bereketsizlikleri berekete, üzüntüleri sevince yenilgileri zafere çevirerek seni kutsayacağım'.
'“Look, I am coming soon! My reward is with me, and I will give to each person according to what they have done' (Revelation 22:12).
.............................
'İŞTE TEZ GELİYORUM! VERECEĞİM ÖDÜLLER YANIMDADIR. HERKESE YAPTIĞININ KARŞILIĞINI VERECEĞİM!' (Vahiy 22:12).
Ne ekersek onu biçeceğiz, ektiklerimizin ürünlerini toplayacağız. Kötü tohumlar ekersek, kötü; iyi tohumlar ekersek verimli ve sağlıklı ürünler toplayacağız. Rab'bi hoşnut eden şeyler için ödüllerimiz olacak, aksi taktirde Rab'bin vereceği ödüllerden yoksun kalacağız..
Gizlide yaptıklarımızı gören, aklımızdan geçenleri, yüreğimizin niyetlerini bilen tek kişi RAB'dir. Bir gün önüne çıktığımızda O, adil bir şekilde hepimize yaptıklarımızın karşıığını verecektir.
Doğruluğa acıkıp susayanlar, ruhsal olarak doyurulacaklar,
Merhametli olanlar, merhamet bulacaklar,
Yüreği temiz olanlar, Tanrı'yı görecekler,
Mesih uğruna hakarete uğrayanlar, dışlananlar ve zulüm görüp acı çekenler görkemli bir şekilde ödüllendirileceklerdir.
Rab'be itaat edenler, Rab'bi yaşamlarında yüceltenler, Rab tarafından onurlandırılarak ödüllendirileceklerdir.
Rab adına yapılan hiçbir şey hem bu dünyada, hem de Rab'bin yanına gittiğimizde karşılıksız kalmayacaktır.
'İşte Egemen RAB gücüyle geliyor, kudretiyle egemenlik sürecek, ücreti kendisiyle birlikte, ödülü önündedir' (YEŞAYA 40:10).
'I AM A GOOD SHEPPERED' (John 10:11)
……………………...
BEN İYİ ÇOBANIM (Yuhanna 10:11)
Çoban kuzularını güder, önlerinden gider, kurtlardan ve yırtıcı hayvanlardan korur, onların tüm ihtiyaçlarını karşılar ve sürüden uzaklaştıklarında onları buluncaya dek aramaktan vazgeçmez. Kuzuları onun sesini tanırlar.
İsa Mesih kendisini bir çobana, kendisine iman edenleri de kuzulara benzetiyor. Mesih’e iman etmeden önce acımasız Şeytan’ın baskısı altındaydık, tutsaktık, karanlıktaydık, çaresizdik. Şaşkın, umutsuz, korku içerisinde nereye gideceğini bilmeyen kaybolmuş koyunlar gibiydik. Ama bir gün, bizi seven, o korkunç ve acımasız kurtun pençesinden kurtarmak isteyen ve bunun için çok büyük bir bedel ödeyen bir KURTARICI’nın var olduğunu duyduk. O kişi gökteki görkeminden, yüceliğinden soyunup insan bedenine bürünerek dünyamıza gelen İSA MESİH’ti.
Mesih neden görkeminden ve yüceliğinden soyunmuş, neden bu karanlık ve günahlı dünyamıza gelmişti? Neden korkunç acılar ve işkenceler çekerek korkunç bir bedel ödemişti? Üstelik bu Mesih, hemen karşımızda durmuş, kollarını bize doğru açmış, sevgi dolu gözlerle bize bakıyor, bizleri ne kadar çok sevdiğini söylüyordu. Bu büyük sevgisi karşısında afalladık, şaşırdık, buna bir anlam veremedik. Ama O, delinmiş ellerini açarak bize bakıyor, sabırla, hiç bıkıp usanmadan bizleri ne kadar çok sevdiğini söylemeye devam ediyordu. Peki biz ne yaptık? Kulaklarımızı O’nun sesine kapadık, bakışlarımızı O’ndan çevirdik, O’na sırtımızı döndük, uzaklaştık ve kendi yolumuzda yürümeye devam ettik.
Gittiğimiz, yürüdüğümüz yol ölüm yollarıydı, kapkaranlıktı, tuzaklarla doluydu. Körler gibi el yordamıyla yürüyorduk. Sürekli düşerek kendimizi yaralıyorduk, canımız acıyordu. Acımasız Şeytan bizleri yok etmek için var gücüyle her saldırışında çaresizlik içinde feryat ediyorduk. Ama İsa'ya seslenince birden O'nu yanıbaşımızda bulduk. Anında sesimizi duymuş, bizi o kötü olanın elinden kurtarmış, sıkı sıkı kucaklamıştı ve şöyle diyordu: ‘Korkma, buradayım, seninleyim! Artık bundan sonra hiç kimse sana zarar veremeyecek” diyerek teselli etti. Gözyaşlarımızı sildi, üzerimizdeki kirli giysiyi çıkardı ve bize bembeyaz bir elbise giydirdi. Doğruluk elbisesiydi bu. Artık emin ellerdeyiz; karanlıktan ışığa, ölümden yaşama geçtik.
Sevgili dostum, sen de İsa Mesih'in uzatmış olduğu kurtuluş elini tutarsan kurtulacaksın ..
BUGÜN BİR DAHA GERİ GELMEYECEK. O YÜZDEN BUGÜN BİRİLERİNİ BEREKETLEYEREK SEVİNDİRİN. ARKADAŞ OLUN. BİRİLERİNE CESARET VERİN. ZAMAN AYIRIP İHTİYACI OLAN BİRİSİYLE İLGİLENİN. AĞZINIZDAN ÇIKAN SÖZLER İÇ KARARTICI, YARALAYICI, İĞNELEYİCİ DEĞİL, UMUT VERİCİ, SEVİNDİRİCİ VE İYİLEŞTİREN SÖZLER OLSUN!
Bu dileklere “Amin” diyorsanız, arkadaşlarınızla da paylaşın, daha çok insana ulaşalım!
İSA MESİH RAB ve KURTARICI'DIR.
'Benden önce bir tanrı olmadı, Benden sonra da olmayacak. Ben, yalnız ben RAB'bim, Benden başka kurtarıcı yoktur. Ben bildirdim, ben kurtardım, ben duyurdum, Aranızdaki yabancı ilahlar değil. Tanıklarım sizsiniz” diyor RAB, “Tanrı benim' (YEŞAYA 43:10-12).
-----------------------------
Evet İsa Mesih Rab'dir, Kurtarıcı'dır, İLK ve SON OLAN'dır. Çarmıhta Şeytan'ın tüm oyunlarını bozmuş, onu bozguna uğratmış, kanını dökerek günahlı insana sonsuz yaşama giden yolu açmıştır. O yol açıktır! Kurtuluşu başka yerde ve başka kişilerde aramayın!
‘Benim O olduğuma iman etmezseniz, günahlarınızın içinde öleceksiniz’ (Yuhanna 8:24).
‘İsa’nın Rab olduğunu ağzınla açıkça söyler ve Tanrı’nın O’nu ölümden dirilttiğine yürekten iman edersen, kurtulacaksın’ (Romalılar 10:9).
RAB'BE ÖVGÜLER SUNUN, ADINI YÜCELTİN!
'Rab'be övgüler sunun! Kutsal yerde Tanrı'ya övgüler sunun!
Gücünü gösteren göklerde övgüler sunun O'na!
Övgüler sunun O'na güçlü işleri için!
Övgüler sunun O'na eşsiz büyüklüğüne yaraşır biçimde!' MEZMURLAR 150:1-2).
................
Rab, övülmeye, tapılmaya ve önünde diz çökülmeye layıktır. Bizi yaratan, yaşam veren, koruyan, haketmediğimiz halde zengin bereketleriyle doyuran O'dur. Görkemli Tanrı, kendi yaratmış olduğu, uğurlarına canını verdiği insanların kendisinden uzak, günah içerisinde yaşamalarından dolayı acı duyuyor. Yaşayan diri Tanrı'ya tapınacaklarına, adını yücelteceklerine, çeşitli sahte ilahları, materyalizmi, parayı kendilerine ilah edinerek O'nu öfkelendiriyorlar. O'nu hor görerek öfkelendirenlerin VAY HALİNE!
Yeşaya 1:2' de Rab şöyle diyor:
'Ey gökler dinleyin, ey yeryüzü kulak ver! Çünkü Rab konuşuyor: 'Çocuklar yetiştirip büyüttüm, ama bana başkaldırdılar'.
'Günahlı ulusun, suç yüklü halkın, kötülük yapan soyun, baştan çıkmış çocukların vay haline! Rab'bi terk ettiler, İsrail'in
Kutsalı'nı hor gördüler, O'na sırt çevirdler' ( Yeşaya 1:4).
Sevgili dostum, İsa Mesih seni seviyor. Günahlı yollarından dönmeni, tövbe ederek kendisine yönelmeni bekliyor. Önünde, ölüme ve yaşama götüren iki yol var. SEÇİM SENİN! Kararı sen vereceksin.Tanrı, senin kendisiyle birlikte sonsuza dek yaşamanı istiyor. O'nu reddedersen O'nun korkunç yargısıyla karşı karşıya kalacaksın. Tövbe ederek O'na dönersen Tanrı'yla barışıp sonsuz yaşama sahip olacaksın.
DUA: 'Ya Rab, günahlı ve kayıpım. Sana sırt çevirdiğimi ve günah içinde yaşadığımı kabul ediyorum. Senin, çarmıhta günahlarımın bedelini ödemek için öldüğüne, üç gün sonra görkemle dirildiğine iman ediyorum. Seni Rabbim ve kurtarıcım olarak hayatıma davet ediyorum. Yüreğime gel ve beni yepyeni bir kişi yap. Amin'
Aktuel Paylaşımlar
Soru : İsa Mesih Kimdir? Yanıt: “Tanrı var mı?” sorusundan farklı olarak, İsa Mesih’in yaşayıp…
İsa Mesih Yaşama Giden Tek Yoldur ‘İsa, ‘Yol, gerçek ve yaşam Ben’im’ dedi. Benim aracılığım…
Müslümanlar için bir diğer problem de İncil’de adı geçen Yuh 14:16 nolu ayetin sözlerinde yatar. Söyleki; “Ben…
Kurban Nedir Kurban kesmek kültürümüzün koparılıp atılamayan bir parçası haline gelmiştir. Hatırlıyorum, birkaç yıl önce…
İsa Mesih – Yuhanna 8:12
Ben dünyanın ışığıyım,benim ardımdan gelen asla karanlıkta yürümez!
Karanlık bir dünyada güvenli bir yolculuk için mutlaka Yaşam Işığına (İsa Mesih'e) sahip olmalısınız!
İsa Mesih – Matta 11:28
Ey bütün yorgunlar bana gelin... Ben size rahat veririm.
Boyunduruğumu yüklenin, benden öğrenin. Çünkü ben yumuşak huylu, alçakgönüllüyüm. Böylece canlarınız rahata kavuşur. İnci Matta 11:28-29
İsa Mesih – Matta 24:35
Gök ve yer ortadan kalkacak ama Benim Sözlerim asla ortadan kalkmayacaktır
Yüce Tanrı Kendi Sözünü koruyacağına söz vermiştir. O sözünü tutan güvenilir Tanrıdır. Eğer Müslümanların kulaktan dolma iddialarında olduğu gibi İncil değiştirilmişse bu Tanrı verdiği sözü tutamamış, aciz bir tanrı durumuna düşer ve böyle bir ilah ne izlenmeye değer ne de inanmaya...
