[Anonim]

Senin yüreğini yaralayan o sözler, benim de, yüreğimi yaralamıştır. Ama Kurtarıcımız, sadece İsa Mesih’tir; bize başka kurtarıcı verilmedi kardeşim! Allah’ın yazılı sözlerini, gösterdiğimiz hatalardan dolayı birbirimize yaralayıcı bir silâh gibi kullanmamız, suçlayıcı oluyor! Geçmişimdeki yaşam tarzıma o yazıyla baktım ve o mini eteklilere o gözlerle baktığımı, o delikanlının yerine koyarak kendim de, suçlandım. Bir zamanlar ben de, kendimi Mesih imanlısı kabul ederek, başkalarını yargılıyordum. Şimdi de, seni yargılayanlar gibi, ben de, aynı yargı altına düştüm. “Burada ben değil de Rab olsa, ne yapardı acaba?” şeklindeki bir düşünceye karşı şu düşünceye sahibim: Orada İsa Mesih olsa idi, bana söyleyecekleri ile bana hayat verir, tüm dikkatimi ve ilgimi üzerine çekerek o bayanlara bakacak şehvetimi zaten orada söndürür ve yok ederdi! Zina üzerinde suçüstü yakalanmış o kadının kendilerini tertemiz görenler tarafından Rab’bimiz Mesih İsa’nın önüne nasıl sürüklendiğini düşünebiliyor musun? Kendilerini günahkârlardan üstün gören o suçlayıcıları değil, günahlarından dolayı kadının kalbindeki o sessiz çığlıkları işiten sevecen Rab’bimiz, “git, bir daha günah işleme” diyerek kadını özgür etmiş! Rab’bimiz ve Kurtarıcımız İsa Mesih, bizi kurtaran sözlerini yetki ile söylemiştir ve halen de, söylüyor! Evet sevgili kardeşim Doğuhan, zannetme ki, sadece senin yüreğin yaralanmıştır; benim yüreğim de, yaralıdır. Senin kalbindeki çığlıkları, halim ve alçak gönüllü Rab’bimiz Mesih İsa muhakkaktır ki işitiyor.

Sevgili kardeşim Doğuhan! Bu sitede okuduğun yazılarla eğer yaralanıyorsan, lütfen bizi sen affet. Eğer ben de, yazdığım o yazılarda bazılarını yaralamışsam, cahillik etmişim! Çünkü Rab İsa gibi düşünemiyorum; ama onun düşüncesi içime doğduğu gibi, o düşünce ile düşünmeğe tutulduğum zaman, dünyaya bakmaktan vazgeçiyorum! Dünya şeylerinin insan dikkatini ve ilgisini çekiciliğinden bizi ancak İsa Mesih’in çekiciliği kurtarabilir! Evet, burada oturuyorum ve Doğuhan gibi, yüreğimdeki arzuları Rab’in önünde döküyorum. Evet, hiçbir şey yapmadan burada o felçli gibi, Rab’bi bekliyorum.Beni ya suçlamağa devan et, ya da, sevgin varsa beni Rab’be taşı.
Eğer Mesih imanlısı, bana İncil’den sözler söylüyor da, onu dinlemekten başımı dödürüp dünya cazibesine kapılıyorsam, bana kızıp beni haşlaması mı gerekir? Bu hareketler sevgiden mi? Eğer bana anlattıkları, dünyanın çekiciliğinden beni kendisine çekebilmişse, bu, kimin başarısı? Öğrencinin mi? Yoksa öğrenciden üstün Öğretmenin mi? Çünkü Rab’bimiz İsa Mesih, “Kul, efendisinden üstün değildir.” de, demiştir(Yuhanna 15:20).

Kutsal sözlerden alıp onları başkalarına silâh gibi kullanırsak, kurtarıcı değil, yaralayıcı olmuyor muyuz? Halbuki İNCİL’de yazılı sözler, Kutsal Ruh’tan bize verildikleri zaman, günahlarımızı yaralar almadan görüyoruz ve onun yargısı altında günahlarımızı ona itiraf ederek kurtuluyoruz! Bunu yapan Kurtarıcı, “ben halim ve alçak gönüllüyüm; ve canlarınıza rahat bulursunuz” diyen İsa Mesih’tir!(Matta 11:299.

Ah sevgili kardeşim Doğuhan! Geçmişte işlediğim günahlara baktığım zaman, içimde hep o suçluluk canlanıyor ve rahatsız oluyorum! Ama imanda zirveye çıkmış bir kardeşe aşağılardan baktığım zaman, onun ruhsal görünümlü yazılarını da,okuduğum zaman sanki suçlanmış gibi oluyorum ve Mesih ardınca yürüme umutlarım taşlanıyor! Korkma ve meyus olma kardeşim! Senin yüreğinde iyi bir işe başlamış olan Kurtarıcımız İsa Mesih iyidir. Bizi yaralayıcı yazılarına rağmen o da, bizim gibi öğrencidir ve kardeşimizdir. Fakat, bizim asıl çobanımız İsa Mesih’tir! Onunla diyaloğu arayalım ve tatlılığına tanık olalım. Taşıdığımız fikirler ne olursa olsun, İsa Mesih fikri içimize Kutsal Ruh’tan doğup onunla düşünmeğe başladığımız anda, gerçek özgürlüğün tadına varacağız.Mesih Ruhu’ndan alacağımız düşüncelerle düşünmeğe başladığımız zaman, İNCİL’i, bize vahyedilen İNCİL olarak kavrayacağız. Başkalarının hakkımızda hükümler yürütmesi, moralimizi asla bozmayacaktır. İsa Mesih’in fikirleri esin yolu ile içimde doğdukları zaman zaten kötü fikirlerin tesiri altında idim! Zihnimi işgal altında tutan fikirlerden, Mesih imanlısının yazıları ile hiçbir zaman kurtulmadım; ancak Mesih Ruhu esinleri ile düşünürken kötü şeyler düşünmekten özgür edildim! Mesih fikirleri, “işte, ben fesat içinde doğdum.” der gibi içime doğuyorlar ve başkalarının suçlamalarından da, hem yüreğim şifa buluyor, hem de, sevinçle özgür oluyorum. Rab İsa Mesih, Kurtarıcıdır! İsa Mesih’i araştıran ve çağıran gözlerle görünmezliğe bakmağa alışalım.

“Böylece Rab gelinceye kadar, vaktinden önce bir şeye hükmetmeyin; karanlığın gizli şeylerini o aydınlatacak, ve yüreklerin muratlarını belli edecektir; ve o zaman her adamın methi Allah’tan olacaktır.”(1.Korint.4:5). Bu söz, bana umut veriyor! Bazen başkalarını yargılayıcı düşüncelere tutuluyorum ve rahatsızlık çekiyorum. Ama, Mesih Ruhu’ndan esinle aldığım bir düşünceyle düşünmeğe tutulduğum zaman, içimden acılık kayboluyor ve o kardeşle barışıyorum! Rab’bimiz İsa Mesih, barış başkanıdır! Barışmağa başkalarının beni zorlamaları, maalesef beni barışçı yapmıyor! Sevgi de, böyledir; sevinç de, böyledir! Rab İsa Mesih’in bizde başardığı her şey devam ediyor ve bizi şahitleri ediyor! İNCİL’de yazılı bu kurtuluş yoluna “lütuf yolu” denir ve ben buna inanıyorum. Bu yolu öven tanıklıklarımı kimseye kabul ettirmek amacım yok. Sadece, bu sitede taşıdığım fikri ve inancı paylaşmaktan sevinç duyuyorum. Ama yazılan yazılar suratıma tokat gibi patlıyorsa, bir daha yazmam ve sonucu beklerim. Belki yanılıyorum, ama, “ancak hakikatın izharı” her ne ise, yine onunla teselli bulacağım (2.Korint.4:2).

Kurtarıcımız Rab İsa Mesih yüce Kurtarıcıdır. Amin.

[Anonim]

Sizi suçlayan bir yazi mi yazilmisti, yoksa bir genelleme ile varolan seyler mi yazilmisti. Alinganlik etmeyin. Siz veya doguhan kardes , imanda yeni olan kardesler eski günahkar yasamlarindan tamamen bir anda kesilemiyor. Dista bazi seyleri artik yapmiyor olabilirler ama içten kiskançlik, kötü düsünce, çekememe gibi seyleri hala barindiriyor olabilirler. Ama örnekte ki kisi Rab’de uzun süreden beridir imanli biridir. Bebek bir imanli degildir. Rab’bin zina konusunda ne söyledigini de çok iyi bilir, Kutsal Kitaptan da bu sözleri kim bilir kaç defa okumustur. Azarlamak, kardesler arasinda ,dogruya yöneltmek için olabilir, Pavlus da bunu çok kez yapmistir. Yüreginde pisman olan kisiye Rab elbette affedicidir ve teselli eder. Ama bilindigi halde yapilan günahdan bahsediyoruz. Yaptigi bu seyin günah olmadigina gercekten inanmasi imkansizdir. Benligini onca senelik iman yasaminda dizginleyemedigini göstermistir. Ve bir kardesin de bu kisiye hatasini azarlayarak ya da nazikçe söylemesinde bir sakinca oldugunu düsünmüyorum. Ve Kemal Basaran’i çok iyi taniyorum. Bir uyari, ya da azarlamada bulunursa eger eminim ki bunu kendini çok kutsal gördügünden, ya da üstün gördügünden yapmayacaktir. Tamamen bir kardesinin günahinin farkina varmasi ve tövbe etmesi için olacaktir. Kardesinin, hem Rab’bin adina kötü söz getirmemesi hem de kendisinin bu günahla ölmemesi için yapmis olacaktir. Eger siz de bu örnekten sonra kendinizi görmüs ve bu günahtan kurtulmak için Rab’den yardim isteyerek çaba göstermeye baslamissaniz ne güzel.

[Anonim]

Sayın imif…
Yazdığınız yazıyla aramda bir bağlantı göremedim. Bana ne gibi bir meseleyle yönelimde bulunduğunuzu dahi anlamadım. Ben bizzat sizi tanımıyorum ve size bir söz söylemiş olduğumu da hatırlamıyorum. Yapı gereği başkalarıyla uğraşmayı sevmem peki siz neden benimle uğraşıyorsunuz. Şurada bir avuç kişiyiz ve sizin benim adımı kullanarak bir topic açmanız beni günahkarmışım gibi (bi yerde öyleyim) göstermeniz sice nasıl bir davranış ? Bir de şu var eğer amacınız benimle iletişim kurmaksa neden bunu açık bir topicde yapıyorsunuz ?
Ben sizi yargılamadım ki tanımıyorum bile. Açıkçası çok şaşırdım ve kırıldım bu sitede bu tarz birşey beklemiyordum.
Benle değil isterseniz kendinizle uğraşın…
Saygılarımla…

[Yazar]

Yazılar