[Anonim]

“Ben X dinine aidim, en iyi din bizimdir!”, ya da “Ben dinim en iyisi, benim ineğin en son inektir!” gibi sloganlar var sokaklarla. Din, insanın çabalaması sonucu bir şeye ulaşma gayreti sarf etme öğretisidir. Genellikle dinlerde Tanrı’ya ulaşma çabası vardır. Bunu farklı şekilde yaparlar. Kimisi fiziksel hareketler yaparak, kimisi mum yakarak, kimisi bazı sözleri günde birkaç kez tekrarlayarak ulaşmaya çalışır Tanrı’ya. Fakat Tanrı sözü olan İncil, bize bu tür şeylerin gerçek yüzünü gösterir. Satanizm şeytana açık bir şekilde boyun eğen, ona tapınan bir inanç sistemidir. Öğretisi ise, ne tesadüf ki dinlerle aynıdır! “Çabalama sonucu kurtulma” öğretisi vardır. Tabi ki Satanizm kurtuluşu düşünmez ama, her şeyin insanın elinde olduğuna inanır. Şimdi Satanizm – din ve Tanrı sözü arasındaki birkaç farkı belirtmek istiyorum.

Satanizm ve din der ki: İyilik yaparak Tanrı’ya ulaşabilirsin..

Tanrı sözü der ki: Hepimiz murdar olana benzedik, Bütün doğru işlerimiz kirli âdet bezi gibi. Yaprak gibi soluyoruz, Suçlarımız rüzgar gibi sürükleyip götürüyor bizi. (Yeşaya 64:6)

Satanizm ve din der ki: Günah önemli bir şey değil, sadece hatadır.

Tanrı sözü der ki: Ama suçlarınız sizi Tanrınız’dan ayırdı. Günahlarınızdan ötürü O’nun yüzünü göremez, Sesinizi işittiremez oldunuz. (Yeşaya 59:2)

Satanizm ve din der ki: İnsan özgürdür.

Tanrı sözü der ki: İsa, «Size doğrusunu söyleyeyim, günah işleyen herkes günahın kölesidir» dedi. (Yuhanna 8:34)
Kûşlu derisinin rengini, Pars beneklerini değiştirebilir mi? Kötülük etmeye alışmış olan sizler de iyilik edemezsiniz. (Yeremya 13:23)

Satanizm ve din der ki: Sen kendini kurtarabilecek güçtesin!

Tanrı sözü der ki: Sizler bir zamanlar, içinde yaşadığınız suç ve günahlarınızdan ötürü ölüydünüz. Bu dünyanın gidişine ve havadaki hükümranlığın egemenine, yani söz dinlemeyen insanlarda şimdi etkin olan ruha uymaktaydınız. Ama merhameti bol olan Tanrı bizi çok sevdiği için, suçlarımızdan ötürü ölü olduğumuz halde, bizi Mesih’le birlikte yaşama kavuşturdu. O’nun lütfuyla kurtuldunuz. (Efesliler 2:1-2,4-5)

Bunlar sadece birkaç örnek ayet. Din, kendini kurtarma, sevaplarla kurtuluş Tanrı’nın düşüncesine aykırıdır. Tanrı’nın düşüncesine aykırı ne varsa şeytandandır.

Sevgiler.

[Anonim]

Tanrıya ulaşma yolunda ilerlerken Yahşuah’ı Şeytan denemeye almıştı.
Öyleyse,tanrıya giden yolda şeytan denemeye almaktadır.
Ancak kimi geçer kimi geçemez.
Geçemeyen kişi bilerek yada bilmiyerek şeytanın kuklası,sözcüsü durumunda olmaya başlar.Şeytan onu parmağında oynatır.

Birde Yahşuah’ın şeytana söylediği en ağır söz “çekil git şeytan,Rabbi denemeye almıyacaksın” demiştir.(Söz aklımda böyle kaldı).Yani şeytana nefret,sevgisizlik sözleri,lanet gibi seven tanrıya ters bir cümle çıkmamışdır.Belkide kötü söz söyleseydi,şeytanın oyununa gelecekti.Ancak Rab kalpleri bilmektedir.

Tanrıya ulaşmayan ve ulaştırmayan her din şeytanın oyununa gelmişdir.Bunlarda evrensel sevgi,huzur,esenlik,dinginlik,enginlik,sadelik te bulunmayabilir.

[Yazar]

Yazılar