Rab’bi bırakıp, vasıtaya tapmak :
- Bu konu 3 izleyen ve 4 yanıt içeriyor.
-
Yazılar
-
HER ŞEY SADECE BİR VASITA.
Aslı olan İsa Mesih’i bilmektir. O’nu tanımaktır. Çünkü ‘Ebedî Hayat’, sadece O’nu tanımaktır. “Sonsuz Yaşam, tek gerçek Tanrı olan Seni ve gönderdiğin İsa Mesih’i tanımalarıdır” (Yuh.17:3).
ŞİFA MI ALMIŞTINIZ? İyi, ama artık o geçti. O görevini yaptı. Görevi seni Rab’be getirmekti. Umarım getirmiştir. Şifa sadece bir vasıta idi. Şimdi gelmişsen eğer, görevin ‘Rab’de kalmak’tır. Ancak böylece O’nu bilebilirsin. Ancak O’Nda kalmakla O’nu tanıyabilirsin. Şifayı unut artık. Rab’be bak. Yoksa şifa bulmuş olan o 10 cüzzamlının, dokuzu gibi davranmış olursun. Onlar şifa buldular, ama Rab’bi bulmadılar. Onlar cehenneme sıhhatli girmiş oldular. Ama Rab, gerekirse gözünden, kolundan feragat et (eğer bunlar günah işlemene sebep olursa), gerekirse kes ve at. Yeter ki cennete gidebilesin. Yani fiziki şifa, Sonsuz Hayat karşısında bir HİÇTİR. Bugün birçok kiliselerin derdi, imanı, her sözü, gayreti, hep ŞİFA’dır. Bu kiliselerde neredeyse kimse Rab’bi bilmiyor.
BİR RÜYA, BİR GÖRÜM MÜ GÖRMÜŞTÜNÜZ? İyi. Ama o da geçti. O bir vasıta idi. Seni Rab’be getirmek için verilmişti. Şimdi ki Rab’be geldin, Rüyan ile, görümün ile böbürlenme. “Bana İsa böyle göründü veya şöyle seslendi” deme. Rab, O’na gelmen için, o görümü bir vasıta olarak kullandı ama ayni anda “Ne mutlu onlara ki görmedikleri halde inanıyorlar” dedi. Hiç görüm veya rüya görmemiş ama Rab’be gönül vermiş kardeş; üzülme. Senin mükafatın daha büyük olacaktır. Yine ayni şekilde, bazı kiliselerde, ‘Kutsallık ve Ruhsallık’ hep görümlerle ölçülüyor. Ama, ‘sırtında çarmıhı olan’ kimsecikler göremezsin.
Her türlü mucize, fırtınaların dindirilmesi, su üstünde yürümeler, binlerce kişinin birkaç balık ve ekmekle doyurulması, hepsi ama hepsi, sadece birer vasıtadır. Ama, seni Rab’be getiren o vasıta, eğer varacağın yerde inmezsen; bu sefer de seni Rab’den uzaklaştırır. Vasıtanın (şifalar, mucizeler, görümler, olağan-üstü belirtiler, hatta Kelâm Bilgeliği) peşine düşmek hatadır. Hedef, vasıta değil, Rab olmalı. Zaten senin bedenin, sana ait değil, Rab’be aittir. İster şifa verir, ister rahatsızlığını kendi yüceliği için kullanır. Rab seni, senden daha fazla sever. Önemli olan, O’nu her durumda yüceltebilmek, O’nu övebilmektir. Bu da O’nu tanımaktan geçer.
Tanrı Kelâmı bile sadece bir vasıtadır. Aslı olan Rab’dir. “Kutsal Yazı’ları araştırıyorsunuz. Çünkü bunlar aracılığıyla Sonsuz Yaşama sahip olduğunuzu sanıyorsunuz. Bana tanıklık eden de bu yazılardır! Öyleyken siz, yaşama kavuşmak için bana gelmek istemiyorsunuz” (Yuh.5:39-40). “Kime iman ettiğimi biliyorum” diyor Pavlus. ‘Neye iman ettiğimi’ değil. İsa’yı tanımaktadır YAŞAM. Vasıtalarda değil. İsa’ya gelmek ve İsa’da kalmaktan başka hiçbir görevi yoktur insanın. İsa’da kalmayanlar, kesilir ve atılır, çünkü “Bensiz, hiçbirşey yapamazsınız” diyor Rab. Kutsallık, İsa’yı tanımaktan başka birşey değildir. Kutsal Ruh bizlere O’nu gösterir ve biz de O’nun gibi olmayı arzularız. Kutsal Ruh da görevini yapar ve O’na baka baka, her geçen gün, O’nun gibi oluruz. İşte, insanlara sunulan ‘hakikî ve tek kurtuluş’ budur.
Sn. KUTSAL YOL;
Ben şimdiye kadar hiç bir Hristiyanla tanışma fırsatı bulamamış, kilise görmemiş bir kimseyim. Hristiyanları, 7/24 yayın yapan Kanalhayat tv den tanımaya, anlamaya çalışmaktaydım. Fakat burada gördüklerim beni ziyâdesiyle üzmüştü.
Tümörlere emredip yok eden “şifâcı”ları, bâzı insanların ağzından köpükler çıkartarak cin kovduğunu iddia eden “cinci bacı”ları, “İsâ’ya iman” karşılığı ‘promosyon’ olarak Cennet tapusu verenleri gördükçe, epey canım sıkılmıştı. Fakat bu durum beni imanımdan soğutmamış, aksine İncil’e daha çok bağlanmama sebep olmuştu.
Kısa sayılabilecek MESİH’e iman sürecinde şunu öğrendim.
İncil’i anlamak için; İncil okumak lâzım.
Kim, inancını başkalarının söylediklerine dayandırarak oluşturuyorsa; o, MESİH’e değil, onların İncil algısı ve yorumlarına iman etmiştir.Bu yazınızı okuyunca, MESİH imanlısı olan herkesin ilgili tv kanalında gördüklerim gibi olmadığını anladım.
Bu da beni ferahlattı.
Gerçi başkalarının ne düşündüğü, nasıl inandığı beni etkilemez.
Lâkin; orta yerde bulunan genel-geçer Hristiyanlık bu ise; o takdirde ben farklı bir inanç algısına sâhibim demektir.MESİH’in “Şifâ verme/Cin kovma” gibi mûcizelerini küçümsüyor ya da inkâr ediyor değilim. Bunların birer “iman reklâmı” gibi kulanılmasına itirâz etmekteyim. “Reklâm” olan yerde samimiyet yoktur. Halbuki; imanın temeli samimiyete dayanır. İncil’de örneklenen ve şifaya kavuşturlan herkes, İsrail’in Rabbine inanıyordu; hiç birisi inançsız değildi. Ama şimdiki durumlar daha farklı.
Efendiler efendisi MESİH, imanımızın nasıl olması gerektiğini ne de güzel anlatıyor!…
Yu 15:1 Ben gerçek asmayım ve Babam bağcıdır.
Yu 15:4 Bende kalın, ben de sizde kalayım. Çubuk asmada kalmazsa kendiliğinden meyve veremez. Bunun gibi, siz de bende kalmazsanız meyve veremezsiniz.
Yu 15:5 Ben asmayım, siz çubuklarsınız. Bende kalan ve benim kendisinde kaldığım kişi çok meyve verir. Bensiz hiçbir şey yapamazsınız.
Rab MESİH’in lütuf ve esenliği üzerinize olsun.
@KUTSAL YOL 23492 wrote:
Haklısın sayın Zakay. Bizlere Rab öğretir. İnsanlar da öğretir ama, her öğretiyi Rab’bin sözü ile tartmalıyız. Maalesef hemfikirim, insanı imandan soğutacak çok yanlış öğretiler ve davranışlar var. Yine de kardeşim, elimde olmadan, bir kilisede olmayışına ve kardeşlerle irtibat halinde olmayışına üzüldüm. Belki pek birşeyler alamazsın diye düşünüyorsundur belki ama eminim ki çok şey verebilirsindir. Bu hizmetini Rab’den esirgememeni ve mümkünse eğer, kusurlu kardeşlerimizi de, kusurlarına rağmen severek, onlara katılmanı dilerim. Saygılar.
Efendim, ben başkalarını “kusurlu” görüp beğenmemezlik ettiğim için kiliselerden uzak duruyor değilim. İçinde bulunduğum ortam bir kiliseye katılmama müsâit değil. Yaşadığım yere en yakın kilise, 250 km mesâfede.
Ben yazdıklarınıza istinâden biraz dertleşme/içimi dökme bâbında yazmıştım o satırları.
Saygı bizden.
TEB ve TPB (Türkiye protestan birliği) gibi sadece sembolik olarak var olan,çakma,Rab İsa mesih Ve kutsal kitap İncil ile alakaları olmayan,günümüz Türkiye kiliseleri önderlerini eleştirmeyi ,Rab İsa Mesih’i eleştirmek kadar günah seviyelerine çıkaran,zihniyetin sayesinde ülkemizde kiliselerin geldiği nokta. Bir kısmı Ramazan mübarek aydır deyip,kilisede namaz kıldırıp,iftar açtırır,bir kısmı Amerika daki ağalarına yaranmak için yerlerde debelleşip,kilisesini kenar mahalle pavyonuna dönderir.Ve ben Pastörüm,baş pastörüm diyen bu şahıs yıllarca imanlı Tv kanallarında pastörcülük oynar.Hokkabaz Erman güçlü,Martin Luther bu gün gittiği yarden gelse sen ve senin gibileri parçalar emin ol.Yazıklar olsun ki Müjdeyi bu hale getirdiniz ya,O beyenmediğiniz,Katolik ve Ortadoks kiliselerinde Rab’be ve İncil’e daha fazla saygı var.Sizin gibiler yüzünden yıllardır kiliselere gitmiyorum ve de gitmeyeceğim,günahlarınızın ortağı olmayacağım.
Kardeşlerim İsa Mesih İmanlısıyım diyorsanız ve bu tür kiliselere devam ediyorsanız,topluluğun önünde önder geçinen bu adamları şiddetle elştirip Rab’be davet edip,orayı terk edin. ”TERK EDİN O İBLİS YUVALARINI”Lütfen vermiş olduğum bu linki’ izleyin,lütfen bazı kardeşlerimiz her zamanki gibi ,ama kardeş her kilise aynı değildir deyip,klasik imanlı ağzı yapmasınlar.
Bizler sıradan Mesih imanlıları olarak dikkatimizi çekiyor ve uyarma sorumluluğu hissediyorsak,bizlerden daha fazla imkana,olanağa sahip olan kilise önderleri göremiyorlar mı bu şaklabanları.Peki soruyorum bu önderlere bu gibi kilise ve önderi geçinen şahsiyetlerin müjdeye verdikleri zararlardan haberleri yok mu,bu kadar mı korkaklar veya ortak çıkarları var ki biri birlerine sesleri çıkaramıyor,ama sıradan bir protestanı kilisenin kapısına koyarken pek ala işbirliği yapabiliyorlar.Bu nedenle iyi kiliselerde var demeyin iblisin işlerini görüp de müdahale etmeyen de iblisin suç ortağıdır.
Esen kalın.
- Bu konuyu yanıtlamak için giriş yapmış olmalısınız.