[Anonim]

Simon Petrus hala atesin yaninda durmus isiniyordu.O’na,”Sen de O’nun ögrencilerinden degil misin?” dediler.
“Hayir, degilim” diyerek inkar etti.


Elçi Petrus’un Rab için yanan bir yüregi vardı.O’na olan sevgisi nedeniyle her ne olursa olsun Rab’bi izlemek istiyordu.Mesih Golgota’da haça gerilmek üzere son noktada durdugu için Petrus’a şöyle söylemisti:” Şimdi gidecegim yere sen gelemezsin fakat daha sonra beni takip edeceksin.”

Maalesef Petrus Mesih’in bu sözlerini önemsemedi.Daha sonraları Mesih tutuklanıp götürüldügü zaman ise şunu okuyoruz: “Simon Petrus ise Mesih’i takip etti.” Petrus’un bu gittigi yol itaatsizlik yolu,yanliş bir yoldu.

Kısa bir zaman sonra Petrus kendini Başkahinin avlusunda buldu.Şimdi o Mesih’in de tutuklu bulundugu yerdeydi.Ama o yanliş bir yerdeydi.

O gece soguk oldugundan köleler ve avluda görevli olan hizmetçiler, ısınmak için kömür ateşi yakmışlardı.”Petrus da ısınmak icin ateşe yaklaşmıstı.”Elçi Petrus Rab’bin düşmanlarının bulundugu bir ortamdaydı.Şüphesiz bu ortam Petrus’un bulunmaması gereken bir ortamdı.

Rab’bin sözlerini önemsememenin sonucu olarak yanlış yerde ve kendisinin olmaması gereken, yanlış bir toplulukta bulunması onun için hiç te iyi olmayacaktı.Işte bunun sonucu olarak,Rab’bi için herşeyini vermeye hazır ve Rab’bini seven bu ögrencinin Rab’bini üç kez inkar etmesi şaşırtıcı degildir.

Bu olay her dört Müjde’de anlatılır.Tanrı bize bununla bir uyarida bulunmak istemiyor mu?Evet yapacagımız şu: Bizim eski benligimizde olan kendimize güvenin yargılanması ve geri çevrilmesi gerekiyor.Yoksa mahvolmamıza ve yaralanmamıza yol açacagı kesindir.

[Yazar]

Yazılar