[Anonim]

MESİH İLE DİYALOG:-


_ Beni seviyorsanız, buyruklarımı yerine getirirsiniz.
_ Getirdiğimizde ne olacak Rab?
_ Ben de Baba’dan dileyeceğim…… O da size Gerçeğin Ruhu’nu verecek….. Böylece, Ben yaşadığım için siz de yaşayacaksınız.
_ Bu bahsettiğin Kutsal Ruhu kimler alacak Rab?
_ Kim buyruklarımı bilir ve yerine getirirse, işte Beni seven odur. Beni seveni, Babam da sevecektir. Ben de onu seveceğim ve kendimi ona göstereceğim.
_ Rab! Kendini bana da gösterecekmisin? Seni sevdiğimi biliyorsun.
_ Beni seven sözüme uyar…. Beni sevmeyen, sözlerime uymaz.
_ Biz senden ayrılamayız Rab. Hep seninle olmak istiyoruz. Ne yapmamız gerekiyor?
_ Eğer buyruklarımı yerine getirirseniz, sevgimde kalırsınız…. Size buyurduklarımı yaparsanız, benim dostlarım olursunuz. Siz beni seçmediniz. Ben sizi seçtim.
_ Evet. Doğru. Ben de farkındayım. Siz seçtiniz. Ama niye Rab?
_ Gidip meyve veresiniz, meyveniz de kalıcı olsun diye…
_ Kalıcı meyve verirsek ne olacak Rab?
_ Benim adıma Baba’dan ne dilerseniz, size verecektir.
_ Yani Rab, bize söylediklerinin özeti şudur: Seni seven, buyruklarını yerine getirenlerdir. Bunlara Kutsal Ruhu’nu vereceksin. Ve kendini onlara göstereceksin. Böylelikle, kalıcı meyve verecekler. Böyle yapan kişiler de, Baba’dan ne isterlerse alacaklardır. Bir imanlı bunların haricinde başka ne isteyebilir ki? Ama peki, bahsettiğin bu buyruklar nedir Rab? Hangi buyruk?
_ Size şu buyruğu veriyorum: Birbirinizi sevin.
_ Rab! İyi de, her tavrı ile mide bulandıran, görmek, duymak istemediğim; kendisini imanlı zanneden, kendini beğenmiş öyle biri var ki, ondan nefret etmekten zevk duyarım. Gözlerimin önünde ezseler, sevinçten coşarım. Mümkün olsa, onu kendi ellerimle boğarım. Seve seve mezarını kazarım. Yani şimdi siz bana, böyle kişileri de sev mi diyorsunuz?
_ Düşmanlarını bile seveceksin. Senden nefret edenler ve seni hunharca kullananlar için dua edeceksin. Dizlerinin üstünde onlar için iyilik dileyeceksin. Yaptıkları hiçbirşey, ama hiçbirşey; senin yaptığından daha kötü olamaz. Çünkü sen, yüreğinde adam öldürüyorsun. Nefret barındırırsan, beni barındıramazsın. Ancak Şeytan’ı barındırırsın. Böyle gidersen, kesilip atılırsın. İnat etmen, buyruklarımı reddetmen anlamına gelir. O zaman bana ait olamazsın. Kardeşinden nefret eden hiç kimse, bana ait olamaz. O, suçlu ise eğer, onu yargılamak sana değil; bana düşer. Kaldı ki, yüreğindeki bu nefret, bu bağışlamama, bu düşmanlık, tüm günahlardan daha kötüdür. Tövbe etmelisin. Buyruğumu unutma: Birbirinizi sevin. Birbirinizi affedin ki, siz de affedilebilesiniz. Barış peşinden koşun. Ne mutlu barışı sağlayanlara! Çünkü onlara Tanrı Oğulları denecek.

Rabbin Kelâmı Yollarımıza Işıktır.
Sevgi ve Dualarımla.

[Yazar]

Yazılar