[klaus]

KURTULUŞUMUZLA İLGİLİ ŞÜPHELERİ NASIL ATABİLİRİZ?

Pavlus Korint’teyken kendisini zayıf, korkak, hatta ölüm tehlikesi içinde hissediyordu. Ama bir şeyden EMİNDİ. Tanrı onunlaydı. Dediğine göre ‘sık sık ümitsizliğe düşer’ ve ’hayattan ümidini keserdi’ ama bu onun sonsuz yaşam güvencesini kesinlikle etkilemedi. Şeytan’ın insanı yalancı duygular içine iter. Sizi yalan sözlerle kandırımada başarılı olamayınca, çareyi sizi bunalıma düşürmekte bulur. Ama Şeytan’ın yalanın babası olduğuna dair İncil’in uyarısını hatırlayın. O, oyun oynamakta ustadır. Bazı kişiler kurtulduklarını için sevinçten coşarlar, ama bir gün şüpheye düşerler. Hergün bu düşünceleri değişir. Şeytanın yalanın babası olduğunu biliyorsunuz, o halde onun size yalan duygular aşılamasına asla izin vermeyin. İsa Mesih’in adında onun yalanlarına karşı durun. Yapacağınız tek şey Tanrı’nın Sözlerine sığınmaktır. İncil’de Yuhanna 5:24’de şöyle okuyoruz:

‘Size doğrusunu söyleyeyim, sözümü işitip beni gönderene iman edenin sonsuz yaşamı vardır. Böyle biri yargılanmaz, ölümden yaşama geçmiştir’ (Yuhanna 5:24).

Bu sözlerle Tanrı sizi kendi çocuğu olarak kabul ediyor ve sonsuz yaşama sahip olduğunuzu söylüyor. Tanrı söylediği sözün arkasındadır, ondan asla geri dönmez. Bu vaat İsa Mesih’e iman edip günahlarından dönen herkes için geçerlidir. Kilisenin Pazar okulunda bir çocuk İsa’yı kurtarıcısı olarak kabul eder. Yuhanna 5.24’teki ayet onu çok etkiler ve İncil’inde bu ayetin altını çizer. Akşam yatağına uzanır, İncil’ini tekrar okur, duasını eder ve ışığını kapatarak yatağına girer. Derken Şeytan, ‘Sen kurtulmadın’ şüphe ve telkinleriyle gelir. Çocuk hemen ışığı yakar, Yuhanna 5:24’ü tekrar okur. İncil değişmediği için çok mutludur. Aynı ayet onun hala sonsuz yaşama sahip olduğunu söylemektedir. Işığı tekrar söndürdüğünde endişeleri geri gelir. Çocuğun ifadesine göre, bu defa olaylar sanki yatağın altında gelişmektedir. Bir daha ışığı yakar, Yuhanna 5:24’ü açıp İncil’ini yatağın altına doğru tutarak, ‘Şeytan, bak, inanmıyorsan kendin oku. Ölümden yaşama geçtim, ben Tanrı’nın bir çocuğuyum’ der. Tanrı’nın Sözü suçlayıcı Şeytan’ı susturur ve kaygılarımızı uzaklaştırır. O sözler tüm denenmelerde ve fırtınalarda yardımımıza koşar. Çünkü Tanrı Kutsal Kitap aracılığıyla bizlere konuşur ve yol gösterir. Kutsal kitap O’nun vaadleriyle doludur. O vaadlere inanmalıyız.

‘İman olmadan Tanrı`yı hoşnut etmek olanaksızdır. Tanrı`ya yaklaşan, O`nun var olduğuna ve kendisini arayanları ödüllendireceğine iman etmelidir’ (İ braniler 11:6).

İsa Mesih aracılığıyla gerçekleşen kurtuluşumuzla ilgili Tanrı’nın Sözleri’ne iman ettikten sonra Kutsal Ruh harekete geçer.

‘Ruh`un kendisi, bizim ruhumuzla birlikte, Tanrı`nın çocukları olduğumuza tanıklık eder’ (Romalılar 8:16).

Dikkat edin, İncil, ‘ruh’ kelimesini iki kez kullanıyor. Biri Tanrı’ nın Ruhu’na, diğeri de biz insanlara işaret ediyor. Tanrı’nın Ruhu, bizim ruhumuza Tanrı’nın çocukları olduğumuza dair tanıklık ediyor. Böylece kutsal yaratılışı alıyoruz, kalbimiz de bize Tanrı’nın çocukları olduğumuzu söylüyor. O’na ait oluyoruz ve Abba Baba diye sesleniyoruz.

‘Oğullar olduğunuz için Tanrı öz Oğlu`nun “Abba! Baba!” diye seslenen Ruhu`nu yüreklerinize gönderdi’ (Galatyalılar 4:6).

Anahtar, tövbe ve imandan sonra Tanrı Sözü’ne duyacağımız güvendir; aksi halde kurtuluşumuzdan emin olamayız. Tanrı bana çocuğum diyorsa, O benim Babam olduğuna göre diğer inanlıların da kardeşlerim olduğundan emin olabilirim. Tanrı, tüm ailesini ırk, anlayış, ve eğitim farkı gözetmeksizin yeryüzünde ve gökte bir araya topluyor. Tanrı’ya yücelik olsun!

[Yazar]

Yazılar