[Anonim]

* Onu öldürmek istiyorum..Yetti artık hergün dayak yiyorum.Kocam’dan nefret ediyorum.
* Adam,itin teki önüne geleni kıyıyor, çok acımasız, ondan nefret ediyorum.
* Beni aldattı..hemde en yakın arkadaşımla..Ondan nefret ediyorum.
* Ya hoca ‘nın bana garezi var..Resmen notumu kırdı..Ondan nefret ediyorum.
*Şu kilolu vücud’umdan nefret ediyorum.Yağ torbasına döndüm.
*Eniştemden nefret ediyorum..Arlanmaz utanmaz,adam ensesci,bide bana sarkıyor,bi gün elimde kalcak.
*Şu kadına dışarda olsa aşıkı olurum,ama iç yüzü tam bir yılan.İşyerinde genel müdür’lüye oynuyor,böylelerine gizli fahişe denir.nefret ediyorum.bu tiplerden.

hiç yabancısı değiliz bu tarz konuşmaların.
Nedir Nefret..?

Türk dil Kurumunun tanımına göre,
“Bir kimsenin kötülüğünü,mutsuzluğunu istemeye yönelik bir duygudur.”

Nefret aynı zamanda tiksinme,tiksinti,hoşlanmama duygularını da kapsar,içinde,düşmanlık ve husumeti,kin ve öfke’yide, barındırır.

Neden bu kadar can yakıcıdır.?
Neden bu denli insanı yaralar..Paramparça eder.?

Çünkü;bizler bir şeylerin yanlış olduğunu ve kendimizi korumamız ve yenilememiz konusunu Ve en önemlisi TANRI’yı es geçerek,negatif duyguları, olumsuz algılar, yıkıcı olanı düşünürerek kendimize zarar veririz,beyin tamamen negatif düşünceye proğram’lanmıştır.bizi içten yer bitirir.

İşyerimizi düşünelim,yada iş ilişkimizi,çıkar çatışmaları sebebiyle yani,kar,zarar ilişkisi..Kafamızda olmasını çok istediğimiz bir düşüncenin engellenmesi..terk edilme..ihanete uğrama..sosyal ilişkilerde iletişimsizlik,içinde bulunduğumuz ve benliğimize zarar veren her durum yada olay,bizlerde nefret duygusunu uyandırabilir.

Ailemiz,işimiz,hoşlandıklarımız,yada hoşlanmadıklarımız,fiziksel güzelliğimiz,kişisel niteliklerimiz,tüm bunlardan sadece bir tanesi bile tehtit altındaysa..o tehtit eden obje ne ise,ona karşı olumsuz duygu ve düşüncelera açığa çıkar.ve bu olumsuz duygu ve düşüncelerimiz beslendikce,karşı olduğumuz obje’ye karşı kin ve nefret duygumuz,tüm hücre’lerimizi,benlğimizi ele geçirir.

Benliğimizi tehtit eden,ve bizim isteklerimize kavuşmamıza engel olan geciktiren, istediğimiz gibi olmasına izin vermeyen olgular,bizler için ciddi bir tehtit oluşturur.Öfke artık, öç alma duygusu ile birleşmiştir.

Kutsal Kıtap’ta Eyüp bölümünde,

“TANRI’sızlar öfkelerini içlerinde gizler,
Kendilerini bağladığında TANRI’dan yardım istemezler.”
Eyüp 36:13

Diyor,ve ekliyor.

“Öfkenizin üzerine güneş batmasın.İblis’ede fırsat vermeyin .”
Efesliler 4:26.27

kutsal Kıtap’ımızda Nefret’le ilğili 162 ayet yazılıdır.
Nefrete karşı konma ile ilğili, TANRI’nın bizden olan isteklerini, bu ayet’leri okuyarak öğreniyoruz.

Bu konu yani,nefret’le ilgili ençok bilinen ayet Yaratışılış 37 Bölümde yazılıdır.

“İsrail Yusuf’u öbür oğullarının hepsinden çok severdi.Çünkü Yusuf onun yaşlılığında doğmuştu.Yusuf’un kardeşleri babalarının onu kendileriden çok sevdiğini görünce,ondan nefret ettiler.”
Yaratılış 37:3.4

Başlarına Kral olmasından ve gördüğü düşlerin çıkmasından korktukları için nefret’leri gün geçtikçe çoğaldı ve onu önce öldürmeyi düşündüler. Kardeşlerinden Ruben, Yusuf’un öldürülmesine engel olunca,onu susuz boş bir kuyuya attılar.

İşte kıskançlığın ortaya çıkardığı nefret duygusu ve sonuçları.

Günümüze gelelim..
Eşi tarafından dövülen,yada sorumsuz,eve bakmayan,kötü alışkanlıkları olan bir eş düşünün.
Önce kişi başlarda, ona karşı içinde derin bir öfke hisseder.Eşinden her geçen gün gittikçe uzaklaşır.çaresiz kaldığında ne kadar çabalasada uğraşmalarının bir sonuç vermediğini anladığından,eşine karşı olan öfkesi,nefretinin bir parçası haline dönüşür.

Olumsuz duygularının içine, tiksinme,iğrenme dahil olur.öç alma arzusu düşmanlık ve nefret..bunyesinde ruhsal yada fiziksel patlamalara ,günaha neden olabilir.

Bunlarla ilğili gazete’ler de bir çok haber okuyoruz.
Kesenler,öldürenler,işlenen cinayetler, sıcak suyla haşlayanlar,bıçaklayanlar,aldatan eşine ihanet edenlerle ilğili haberler, birinci sayfada yayınlanır.
Görülen manzara da İblis her zamanki gibi zafer kazanmıştır.
Çünkü yüreklerde TANRI hiç yoktur,var da olmamıştır.

Nefreti nasıl öğrendik..
Nefreti yetiştiğimiz ailelerimizde öğrendik,Okulumuzda,Görsel basında,çocuk’ken seyrettiğimiz çizgi Filimlerde,İşyerlerimizde,yeni doğan bebeğin varlığında,sokakta,kazık yediğimiz iş ortağımızda aradaşlıklarımızda,ihanet eden nişanlımızda,bizi aldatan kocalarımızda,yada bizi aldatan kadınlarımızda, bizi terk eden anne babalarımızda,her yerde .. nefreti öğrendik.
Nefreti öğrettiler.

Kitlelerin kitlelerden, nefret etmesini.. de öğrendik ,yanlı tarih,abartılı ve gerçeği yansıtmayan hikayelerde, nefreti gözümüzün içine soka soka öğrettiler öğrettiler.

Toplumları geren ve saldırganlaştıran,yıkıcı yapan ve içimizi kemiren hastalıklı bu duygudan nasıl kurtulabiliriz.?

İçimizdeki bu nefret tohumlarını, nasıl yok edebiliriz.?

Sül Özdeyişlerinde “Sevgi her suçu bağışlar”diyor.

Sevgi halledermi acaba..?
Sevgi ruh’umuza yaşam hakkı tanırmı.?

..Sevgi yaşam hakkı tanır.Nefret ise yok eder.
..Sevgi iyi olanı ister,Nefret ise kötü olanı.
..Sevgi iyilik Ümit eder,Nefret ise kötülük bekler.
..Sevgi hataları örter,Nefret ise uyandırır.açığa çıkartır.
..Sevgi yüceltir,Nefret ise aşağılar.
..Sevgi onaylar,Nefret ise dışlar.
..Sevgi bağlar,Nefret ise çözer bitirir.
..Sevgi destek olur,Nefret ise köstek.

Bizler nefret etme yerine, sevmeyi seçersek ve seçimlerimize uygun davranışlar sergilersek, diğer TANRI’sal tüm özellikler bizim yanımızda olacaktır.
TANRI’nın bahşettiği o TANRI’sal sevgi’side zaten içimizde canlanacak ve tüm benliğimiz,i saracaktır.

“Babamın beni sevdiği gibi,bende sizi sevdim.Benim sevgimde kalın.Eyer buyruklarımı yerine getirirseniz sevgimde kalırsınız,tıpkı benim de Babamın buyruklarını yerine getirdiğim ve sevgisinde kaldığım gibi..”
Yuh 15:9:10

“Ben Asmayım,siz çubuklarsınız.Bende kalan ve benim kendisinde kaldığım kişi,çok meyve verir.”
Yuhanna 15:5

“Ben gerçek asmayım.ve Babam bağcıdır.”
Yuhanna 15:1

Esenlikle.

[Yazar]

Yazılar