Günah çıkarmak
- Bu konu 8 izleyen ve 15 yanıt içeriyor.
-
Yazılar
-
Aslında kullanılan günah çıkarmak ibaresi yanlış, yani günah çıkarmak denince sanki günahlardan tamamen kurtulunuyor gibi bir anlam çıkıyor. Oysaki bu asılsızdır. Tüm Hrisitiyanlar günah çıkarmaz bu sadece Katolik kilisesinin bir uygulamasıdır.
Günah çıkarmak, rahipten günahlarını affetmesini istemek değil, rahipten günahlarının affı için Tanrı’ya dua etmesini istemek demektir.
Rahiplerin ya da din adamlarının böyle günah affetme yetkileri yoktur. Bu yetki sadece Tanrı’nındır. Tabi günah çıkarıldı diye affedileceğinin garantisi yoktur, affedip affedilmeyeceğini yanlızca Tanrı bilir. Günah çıkarma uygulaması günah işlemiş kişinin vicdani rahatlaması içindir. Yani günahlarının ağırlığını vicdanında hisseden kişi gidip bunu rahiple paylaşarak biraz da olsa rahatlar. Canınız sıkkın olduğunda nasıl güvendiğiniz biriyle dertleşiyorsanız günah çıkarmanın konsepti de aynıdırOrta Çağ’da katolik kilisesinin yaptığı din dışı uygulamaları reddedemeyiz. Yani endüljans ya da afaroz etme gibi daha bir sürü kontrolsüz güç kazanmayla ortaya çıkan sapkın uygulamalar oldu. Tabi o zaman halkın elinde İncil olmadığından, sadece İncil yorumu din adamlarıın tekelindeydi bu sebeple halk din adamları ne derse onu yaptılar. Rahiplerde günah affetme yetkisi görmek de cahillikten öteye gidemez. Günümüzde artık böyle bir uygulama yoktur. Umarım sorularınızın cevabını vermişimdir.
Günah cıkarma, katolik kiliselerinin kökleşmiş eski bir uygulamasıdır. Günahları yalnızca Tanrı affedebilir. papazların ne affetme yetkileri ne de güçleri vardır. Papazlarin yapmasi gereken şey, günahlarını itiraf eden kişileri dinlemek, onları tövbe etmeleri için teşvik etmek ve onlar için dua etmektir. Bu şeyleri bizler İsa Mesih’e iman etmiş ve kurtulmuş kişiler olarak hepimiz yapabiliriz. Günaha düşmüş bir kardeşimizin bize gelerek günahlarını itiraf etmesi ve pişmanlık duyarak Tanrı’dan af dilemesi durumunda bizim de onunla birlikte dua etmemiz ve buna tanık olmamız, ve onun ruhsal olarak güçlenmesi için yardımcı olmamız gerekmektedir. Bu, Kutsal Kitap’a uygundur. Ne yazık ki katolik kiliselerinde insanları affetme yetkisinin sadece papazlara ait olduğu öğretisi vardır.
Aslında bir kimse doğrudan günahlarını Rab’be itiraf ederek ve O’ndan af dileyerek de bağışlanabilir. Ama güvenebileceğimiz, ruhta olgun bir kardeşe bunu itiraf etmemiz ve birlikte dua etmemiz ruhsal olarak rahatlamamızı sağladığı için çok daha yararlı olur.
Rab’bin esenliğinde kalın
zeyneplovesjesus;15804 wrote:Aslında kullanılan günah çıkarmak ibaresi yanlış, yani günah çıkarmak denince sanki günahlardan tamamen kurtulunuyor gibi bir anlam çıkıyor. Oysaki bu asılsızdır. Tüm Hrisitiyanlar günah çıkarmaz bu sadece Katolik kilisesinin bir uygulamasıdır.Günah çıkarmak, rahipten günahlarını affetmesini istemek değil, rahipten günahlarının affı için Tanrı’ya dua etmesini istemek demektir.
Rahiplerin ya da din adamlarının böyle günah affetme yetkileri yoktur. Bu yetki sadece Tanrı’nındır. Tabi günah çıkarıldı diye affedileceğinin garantisi yoktur, affedip affedilmeyeceğini yanlızca Tanrı bilir. Günah çıkarma uygulaması günah işlemiş kişinin vicdani rahatlaması içindir. Yani günahlarının ağırlığını vicdanında hisseden kişi gidip bunu rahiple paylaşarak biraz da olsa rahatlar. Canınız sıkkın olduğunda nasıl güvendiğiniz biriyle dertleşiyorsanız günah çıkarmanın konsepti de aynıdır
Orta Çağ’da katolik kilisesinin yaptığı din dışı uygulamaları reddedemeyiz. Yani endüljans ya da afaroz etme gibi daha bir sürü kontrolsüz güç kazanmayla ortaya çıkan sapkın uygulamalar oldu. Tabi o zaman halkın elinde İncil olmadığından, sadece İncil yorumu din adamlarıın tekelindeydi bu sebeple halk din adamları ne derse onu yaptılar. Rahiplerde günah affetme yetkisi görmek de cahillikten öteye gidemez. Günümüzde artık böyle bir uygulama yoktur. Umarım sorularınızın cevabını vermişimdir.
Sevgili zeyneplovesjesus,
Yazdıklarınızı okuyorumda… Gerçektende çok temiz bir yüreğiniz var. Ve sanıyorsunuz ki herkes bu şekilde.
Aslında bu özelliğinizi hiç bir zaman kaybetmenizi istemem ama şuda bir gerçek ki yaşamda çok acı çekmemeniz içinde bazen bazı gerçekleri görmenizi isterim.
Katolik Kilise anlattığınız kadar masum değildi. Yani iş orta çağla ya da o zaman ki insanların cahilliğiyle sınırlı değildi.
Bu güne baktığımız zaman Katolik kilise günah çıkartmada hala aynı hatayı yapmaktadır.
Rüzgar;15807 wrote:Ne yazık ki katolik kiliselerinde insanları affetme yetkisinin sadece papazlara ait olduğu öğretisi vardır.
Rüzgar kardeş doğru söylüyor. katolik kilisenin savunduğu düşünce budur. Yani onlara göre günahı yeryüzünde sadece papazlar af edebilir.
Oysa sizde ya da sizin için bir arkadaşınızda Rab’be dua edebilir ve af isteyebilir, dimi? Ama katolik kilise bunu kabul etmiyor işte.
Çünkü onlarda ruhbanlık sınıfı var!
Hah işte olayın bütün özeti bu :)
Ruh – ban – lık !!!!
Siz eğer bu adamların elinden ruhbanlık sınıflarını alırsanız, bu adamların dünya politikalarında, dünya siyasetinde, dünya para piyasalarında hiç bir söz hakkı kalmayacaktır.
İşte bu sebebtendir ki ruhbanlık sınıflarını devam ettirebilmek için bu tarz oyunlar yapıyorlar ve kendilerini normal halk sınıfından Tanrı’ya daha yakınmış gibi gösterip, sanki bir tek Rab’be onlar ulaşabiliyormuş havası estiriyorlar.
Bakın şimdi aklıma geldi, yazayım.
Hiç düşündünüz mü… Neden Katolik kilisede ayinin yapıldığı masa cematin ortasında değildirde, cematten baya bir uzak ve sadece o masaya papazın yaklaşabildiği bir yerdedir?
İşte bu soruların cevapları hep aynıdır; ruhbanlık :)Böyle uygulamayan katolik kiliseleri de var. Amerika’dayken gittiğim kilise böyleydi. Böyleydi derken, günah itirafı olarak algılayıp bunu yapıyorlardı. Zaten İngilizcesi “confession”. Öğretileri hakkında çok geniş bilgim yok. O nedenle öğreti hakkında yorum yapmayacağım.
Fakat kilisedeki insanlarla konuşmamda ve pederle de konuşmamda asla ben günahları affederim diye birşey geçmedi.
Sınıflaşmayı tabikide kabul etmiyorum, insanları ayrımcılığa zorlamaktan başka birşey değil.
Fakat günah affetme yetkisini dünyada uygulamayan kiliseler de var, bizzat kendim katılmış biri olarak söylüyorum.Sevgili kardeşler biz protestanlar tek başımıza, bir kardeşimizle veya önderimiz ile bir araya gelip günahımızı itiraf edip bunu Rab’bin önüne getiriyoruz.Protestan inancında günah sadece Tanrı tarafından bağışlanır.
Katolik inancında ise günahları bağışlama yetkisi yanlızca Papa’ya yada onun tarafından yetki verilen episkoposa veya rahibe aittir.Katolik inancında episkoposlar ve rahipler günahları Baba, Oğul ve Kutsal Ruh adı ile bağışlarlar. Katolikler Yuhanna 20:22-23 ayetlerini referans göstererek bu misyonu kilise ve rahibe vermiştir.
Protestan inancında Mesih’e iman etmiş her birey Tanrı’dan günahlarının bağışını isteyebilir. Evlilik konusuna gelince;
Protestanlarda önder yada pastörler evlilik yapıp çocuk sahibi olabiliyorlar. Katoliklerde tüm ruhban sınıfında evlilik yasaktır. 1’nci korintliler 7:32-33-34 ayetlerini öne sürerek evliliği yasaklamıştır. Papa ve rahipler evlenemezler.Ruhbanlık sınıfı ile ilgili Mutluluk kardeşimin söylediklerine katılıyorum. Ayrıca birçok insanın hata yapıyor olması, o konunun ‘doğru’ yorumlandığının ispatı değildir. Günahlarımızın bağışı konusunda ‘itiraf etmek’ gerçekten önemlidir. Günahlarımız her zaman şeytanın en sevdiği silahı olmuştur. Yalanın babası olduğu için, günahlarımızdan dolayı pişmanlık ve acı duymaya başladığımızda bize şu yalanı söylemeye başlar: ‘Asla bağışlanmayı haketmiyorsun!!!’
Eminim imanlı yaşamınızın içinde birçoğunuz zaman zaman böyle hissetmişsinizdir, tıpkı benim de hissettiğim gibi. Dua edip af dilemek için her adım attığınızda hatalarınızı koyar önünüze ve asla affedilmeyi haketmediğinizi düşünmeye başlarsınız ve kopuş başlar. İşte bu aşamada pişmanlık duyduğunuz günahınızı ‘güvendiğiniz’ bir imanlı dostunuz ya da büyünüz ile paylaştığınız zaman, durumunuza doğru pencereden bakmanıza yardımcı olabilir. Şeytan’ın bütün yalanlarına karşın, doğru olan tek hareket her zaman Rab’be doğru bir adım atmaktır. O bizim yüreklerimizin en ücra köşelerindekini bilir. Yürekten duyduğumuz pişmalığımızı her zaman bağışlar.
Unutmayın, hiçbir baba asla çocuğundan vazgeçmez; göklerdeki Babamızsa bütün babalardan çok daha sevgi doludur, O iyi Çoban’dır, koyunları uğruna canını verecek kadar iyidir. Bu söze duyduğumuz güvenle her zaman Rab’be yaklaşıp, doğru bir yaşam sürmemiz için hayatlarımızda bizlere rehber olmasını dilemeyiz.
Bunun yanında, eğer ki bir kardeşimiz herhangi bir konudaki günahını gelip bize itiraf ettiyse, koşullar ne olursa olsun, bu kardeşimizin samimi itirafını asla ona karşı kullanmamalıyız. Elbetteki eğer durum sizin yardımınızı aşacak boyutta ise kardeşimizi kilise önderine yönlendirip ona cesaret verebiliriz ama, eğer dua ederek ve teşvikimizle kardeşimizin sıkıntısını atlatmasına yardımcı olduysak, bu konuyu başkalarıyla paylaşıp dedikodu yapmamalıyız. Rabbin istediği gibi erdemli bir şekilde birbirimiz için her zaman teşvik olmalıyız. Bütün bunları yapabilmek içinse papaz olmaya gerek yoktur. Herşeyin anahtarı sevgidir.
Kardeşlerimizi Rab’bin istediği şekilde sevdiğimiz sürece zaten onların acıları bizim acımız olur ve sevgimizle birlikte Rab’den aldığımız güçle kardeşlerimize yardım etmek için bizler de çırpınırız. Birbirine iman ve sevgi ile kenetlenmiş kardeşleri, Şeytan’ın hiçbir yalanı ayıramaz ve böylelikle topluluklarımız daha güçlü olur.
Esenlikler dilerim…Bakınız benim Okuldaki Din Kültürü Ahlak Bilgisi kitabında ne yazıyor.
Hristiyanlıkta günah işliyenler ,günahlarını din adamının önünde itiraf ederler Din adamıda bu kişinin günahlarını affeder.Bu yönüyle Hristiyanlık din adamlarına büyük ayrıcalıklar tanımıştır.
Şuraya bakın tam bir rezalet hristiyanlığa saldırı!Diyaneti hazırladığı bu yazıdan dolayı kınıyorum.Neden Katolik mezhebiyle diğer mezhepler çok çatışıyor bazen duyuyorum Katoliklik hristiyanlığın mezhepi değildir diye.
Selam Arkadaşlar. Ben yeni katıldım ama bu konuya müdahil olmak istedim. Evet affetme yetkisi Tanrı’ya ait ama itirafından sosyal bir yönü olduğunu ve İncanca bir davranış olduğuna inanıyorum. İtirafın yeni günahları engelleyebileceğini düşünüyorum.
tarcan;15986 wrote:Selam Arkadaşlar. Ben yeni katıldım ama bu konuya müdahil olmak istedim. Evet affetme yetkisi Tanrı’ya ait ama itirafından sosyal bir yönü olduğunu ve İncanca bir davranış olduğuna inanıyorum. İtirafın yeni günahları engelleyebileceğini düşünüyorum.Sevgili Tarcan,
Affetme yetkisi sadece Tanrı’ya aittir. Bir insan başka bir insanın günahlarını bağışlayamaz. Sadece onu dinler, bu itirafa tanık olur ve birlikte birbirleri için dua ederler. Günahlarımızı itiraf etmemiz çok önemlidir. İncil’de Yakup 5:16’da şu sözleri okuyoruz:‘Bu nedenle şifa bulmak için günahlarınızı birbirinize itiraf edin ve birbiriniz için dua edin.Doğru kişinin yalvarışı çok güçlü ve etkilidr’.
Ama günahlarımızı itiraf etme gereği duyduğumuzda bunu güvenilir, tecrübeli bir kardeşle birlikte yapmalıyız. Genellikle günah işleyen bir kimse eğer Mesih inanlısıysa, Kutsal Ruh’un ona günahlı olduğunu göstermesi ve vicdanında büyük rahatsızlık duymasından dolayı, günahını itiraf ederek bu yükten kurtulmak ister. İtiraf, kişinin Tanrı’nın önünde alçalmasıdır. Bunu yapan kişiler hem huzura kavuşurlar hem de ruhsal olarak güçlenerek büyürler ve eskisinden çok daha güçlü bir şekilde Rab’bin yolunda ilerlerler.
Esenlikte kalın
@Rüzgar 15990 wrote:
Sevgili Tarcan,
Affetme yetkisi sadece Tanrı’ya aittir. Bir insan başka bir insanın günahlarını bağışlayamaz. Sadece onu dinler, bu itirafa tanık olur ve birlikte birbirleri için dua ederler. Günahlarımızı itiraf etmemiz çok önemlidir. İncil’de Yakup 5:16’da şu sözleri okuyoruz:‘Bu nedenle şifa bulmak için günahlarınızı birbirinize itiraf edin ve birbiriniz için dua edin.Doğru kişinin yalvarışı çok güçlü ve etkilidr’.
Ama günahlarımızı itiraf etme gereği duyduğumuzda bunu güvenilir, tecrübeli bir kardeşle birlikte yapmalıyız. Genellikle günah işleyen bir kimse eğer Mesih inanlısıysa, Kutsal Ruh’un ona günahlı olduğunu göstermesi ve vicdanında büyük rahatsızlık duymasından dolayı, günahını itiraf ederek bu yükten kurtulmak ister. İtiraf, kişinin Tanrı’nın önünde alçalmasıdır. Bunu yapan kişiler hem huzura kavuşurlar hem de ruhsal olarak güçlenerek büyürler ve eskisinden çok daha güçlü bir şekilde Rab’bin yolunda ilerlerler.
Esenlikte kalın
Rüzgar Kardeşim.
Açıklamayı Rüzgar gibi yapıp rüzgar gibi gitmişsin ve Sonucu Maalesef Hoşçakal diye bitirmişsin.
Siz beni kovmazsanız ben bi yere gitmiyorum. Sizinle beraber kalacam izninle.Açıklaman için teyşekkür ederim. Temelde senin açıklaman ile benim anlatımım aynı olmuş fikir ayrılığı yok galiba sanırsam. Sizcede öyle değil mi??
zeyneplovesjesus kardeş Teşekkür ederim.
Sevgili kardeşim sizi bu konudaki açıklamanıdan dolayı tebrik ederim. İnanın bu konuda kendimi ilkokul çocuğu gibi hissettim. Bir konu bu kadar net açıklanabilirdi. Günah çıkarma konusunda sizin açıklamanızdan sonra soracak sorum kalmadı. Sizi kutlarım.
@paTCrik 15820 wrote:
Bakınız benim Okuldaki Din Kültürü Ahlak Bilgisi kitabında ne yazıyor.
Hristiyanlıkta günah işliyenler ,günahlarını din adamının önünde itiraf ederler Din adamıda bu kişinin günahlarını affeder.Bu yönüyle Hristiyanlık din adamlarına büyük ayrıcalıklar tanımıştır.
Şuraya bakın tam bir rezalet hristiyanlığa saldırı!Diyaneti hazırladığı bu yazıdan dolayı kınıyorum.Aceba bu konu Hristiyanların ve Hristiyanlığın kendini anlatamadığından olabilirmi aceba. Belkide bunun suçunu kendimizde aramalıyız.
tarcan;15991 wrote:Rüzgar Kardeşim.
Açıklamayı Rüzgar gibi yapıp rüzgar gibi gitmişsin ve Sonucu Maalesef Hoşçakal diye bitirmişsin.
Siz beni kovmazsanız ben bi yere gitmiyorum. Sizinle beraber kalacam izninle.Açıklaman için teyşekkür ederim. Temelde senin açıklaman ile benim anlatımım aynı olmuş fikir ayrılığı yok galiba sanırsam. Sizcede öyle değil mi??
Sevgili Tarcan kardeşim,
Forum sayfamıza hoşgeldiniz. Rab sizi burada bol bol bereketlesin. Bizler burada, hiç kimseyi islamı tebliğ etmediği ve inancımıza karşı hakaret dolu sözler söylemediği takdirde kovmayız. Sizin burada olmanız bizi sevindirdi. Evet, dediğiniz gibi temelde açıklamalarımızda fikir ayrılığı yok.Rab’bin esenliğinde kalın
Sevgilerimle
- Bu konuyu yanıtlamak için giriş yapmış olmalısınız.