[Anonim]

Moody birgün sunlarin yazildigi bir mektup aldi:
“Yarin saat 10 da bize gelebilir misiniz? Dünyada bir benzeri daha olmayan bir mahkum serbest birakilacak.Bakin bakalim acaba ona bir yardiminiz dokunabilir mi!.Ama size önceden söyleyeyim ki onun görünüsü bile sizi korkutacak düzeydedir.Diger mahkumlar bile onunla bir alisveriste bulunmadilar.

Moody bu adami karsilamaya hazir oldugunu söyledi.Ertesi gün hapishaneye gitti.Tam saat 10 da mahkum serbest birakildi.Moody cabucak mahkumu sicak bir selamlamayla karsiladi.Onunla karsi karsiya geldi,sirtina elini koydu ve samimiyetle:Sevgili arkadas nasilsiniz?

Biraz somurtkan ve kabaca söyle cevap verdi mahkum: Sacma,Arkadasmis!Benim arkadasim yok ve siz de benim arkadasim degilsiniz!
“Tabi ki benim arkadasimsiniz!Kendinden emin bir sekilde yanitladi Moody ve ekledi.Bunu size ispatlayacagim.Bakiniz simdi sabah kahvaltisini yaptiniz, ama öglen yemegini nerde yiyeceksiniz?Iste size öglen yemegi icin bir dolar ve aksama da sizi evimize yemege davet ediyorum.Karim da sizi sevgiyle bekliyecektir.Iste size benim adresim.”

Adam bir dolari aldi ama aksam yemegine gelecegine söz vermedi.

Aksam oldu.Moody’nin evindeki masa yemekle donatilmisti.Eski mahkum icin de yemek konmustu.Hersey öylesine güzel ve özel donatilmisti ki sanki cok özel bir misafir icin hazirlanmisti.Yikamak icin su,havlu,firca ve tarak bile hazirlandi.Bütün hazirliklar tamamlandigi anda kapi sesi isitildi.Gercekten de gelen eski mahkumdu!Moody’nin kendisi kapiya kadar gitti.Ilk önce bu tuhaf adami kücük yatak odasina götürdü.”Sizin gidecek bir yeriniz yok.Iste öncelikle size lazim olan yer ve esyalariniz.Kendinizi hazirlayin ve buyrun sofraya!”

Moody masada herzaman yaptigi gibi dua etti ve bu misafirin kendini rahat hissedebilmesi icin gereken herseyi yapti.Yemek yeme bitince Moody’nin kücük kizi söyle bir sey sordu: Baba simdi senin kucagina gelebilir miyim?” Ahh tabi ki!Sonra kizi kucagina aldi ve kulagina birseyler fisildadi.
O zaman kücük kizin yüzündeki korku görülmekle birlikte babasinin kucagindan indi ve cekinerek evdeki bu yabanciya dogru gitti.Biraz korkarak elini bu adama dogru uzatti.Sonra aniden kollarini adamin boynuna dolayarak adamin yanagina bir öpücük kondurdu!Adam bir süre saskin bir sekilde durduktan sonra elini yüzüne götürdü ve basini yemek masasina dogru egerek hickirarak aglamaya basladi.

Sevginin gücüyle ve birden kücük bir cocugun güveniyle, Moody yüregi
taslasmis bu adamin cözülmesine yol acti.O Mesih’in kurtarisgücünü gördü ve Kutsal Kitap’in dedigi gibi”yeni bir yaratik” oldu.

Bu adam daha sonra Moody’le beraber Müjde’yi sokaklarda,yollarda,meydanlarda sadik bir sekilde yaymada yardimci olmustur.

[Anonim]

Sevgili Kores Kardeş,

Duygulandım. Rab’bimizin kutsal sevgisiyle duygulanmamak mümkün değil. O sevgi ki herşeyi yener, herşeye katlanır. Dünyanın en büyük ihtiyacı budur. Yani hakikî Sevgi. Ama Sevgi Rab’dır. Rab da Sevgi’dir. Mesih’in Ruhu’nu bulundurmayanda, Sevgi de yoktur.

Ama maalesef biz imanlılar, çoğu zaman sadece seyirciyiz. Türbinlerde otururuz. Danyel’i, Pavlus’u, Yuhanna’yı ve bazen de Moody’yi seyrederiz. Çok güzel deriz ama gereğeni yapmayız. “Sevgi herşeye katlanır. Sevgi asla son bulmaz” sözlerini hayatımızda uygulamıyoruz.

Millet bu sevgiyi bizde de görmek ister. Sadece lâfta değil. Veya sadece 2000 yıl evvelki İsa’nın sevgisi değil. İsa sende, bende yaşıyorsa, hani nerededir? O’nu göremiyorlar. Karşılarında, herkesten farklı olmayan, alelade bir dünyalı görüyorlar. “İsa diriyse nerededir?” diyorlar.

Rab ise, “Sevgiyi hedef alın. Sevgi peşinden koşun. Beni tüm gücünle sev, kardeşini ölümüne sev, düşmanlarını sev” diyor bize. Biliyorsunuz; bu buyruktur. Ve en önemli buyruktur. Buyrukları yerine getirmeliyiz. Duyguları ise Rab ekler. Buyrukları yerine getirsek, ben eminim ki kurtulanlar çok daha fazla olurdu.

Biz imanlılar kendi kendimize şu soruyu sormalıyız: Moody’nin yaptığını kaç kişimiz yapardı? Evimize azılıların azılısı, sevgisiz, gaddar, merhametsiz bir mahkûm davet edermiydik? Karımız ne derdi? Çocuklarımız ne derdi? Ya komşular ve akrabalarımız? Bize haksızlık yapanları sevdik mi? Diğer yanağımızı çevirdik mi? Kaç defa, bizi bin adım yürümeye zorlayanlarla, ikibin adım yürüdük?

Dünya İsa’yı görmeden, diri olduğuna inanmıyacaktır. Sözler boştur. İnsanlar ruhumuzu okuyorlar. Orada İsa’yı göremiyorlar. Çünkü çoğumuz halâ benlikte yaşıyor. Rab, biz imanlıların da gözünü açsın. O’na yakışır bir şekilde yaşayalım. Yazınız Kores kardeş, hepimize ‘Sevgide Yaşamak’ için bir çağrı olsun. Rab hepimizi bereketlesin.

Sevgi ve Dualarımla.

[Anonim]

Kemal Başaran;15025 wrote:

Sevgili Kores Kardeş,

Duygulandım. Rab’bimizin kutsal sevgisiyle duygulanmamak mümkün değil. O sevgi ki herşeyi yener, herşeye katlanır. Dünyanın en büyük ihtiyacı budur. Yani hakikî Sevgi. Ama Sevgi Rab’dır. Rab da Sevgi’dir. Mesih’in Ruhu’nu bulundurmayanda, Sevgi de yoktur.

Ama maalesef biz imanlılar, çoğu zaman sadece seyirciyiz. Türbinlerde otururuz. Danyel’i, Pavlus’u, Yuhanna’yı ve bazen de Moody’yi seyrederiz. Çok güzel deriz ama gereğeni yapmayız. “Sevgi herşeye katlanır. Sevgi asla son bulmaz” sözlerini hayatımızda uygulamıyoruz.

Millet bu sevgiyi bizde de görmek ister. Sadece lâfta değil. Veya sadece 2000 yıl evvelki İsa’nın sevgisi değil. İsa sende, bende yaşıyorsa, hani nerededir? O’nu göremiyorlar. Karşılarında, herkesten farklı olmayan, alelade bir dünyalı görüyorlar. “İsa diriyse nerededir?” diyorlar.

Rab ise, “Sevgiyi hedef alın. Sevgi peşinden koşun. Beni tüm gücünle sev, kardeşini ölümüne sev, düşmanlarını sev” diyor bize. Biliyorsunuz; bu buyruktur. Ve en önemli buyruktur. Buyrukları yerine getirmeliyiz. Duyguları ise Rab ekler. Buyrukları yerine getirsek, ben eminim ki kurtulanlar çok daha fazla olurdu.

Biz imanlılar kendi kendimize şu soruyu sormalıyız: Moody’nin yaptığını kaç kişimiz yapardı? Evimize azılıların azılısı, sevgisiz, gaddar, merhametsiz bir mahkûm davet edermiydik? Karımız ne derdi? Çocuklarımız ne derdi? Ya komşular ve akrabalarımız? Bize haksızlık yapanları sevdik mi? Diğer yanağımızı çevirdik mi? Kaç defa, bizi bin adım yürümeye zorlayanlarla, ikibin adım yürüdük?

Dünya İsa’yı görmeden, diri olduğuna inanmıyacaktır. Sözler boştur. İnsanlar ruhumuzu okuyorlar. Orada İsa’yı göremiyorlar. Çünkü çoğumuz halâ benlikte yaşıyor. Rab, biz imanlıların da gözünü açsın. O’na yakışır bir şekilde yaşayalım. Yazınız Kores kardeş, hepimize ‘Sevgide Yaşamak’ için bir çağrı olsun. Rab hepimizi bereketlesin.

Sevgi ve Dualarımla.

Rab’de cok degerli abicigim Kemal
Herzamanki gibi yazinizdan büyük keyif ve bereket aldim.Cok haklisiniz .Sevgide ve alcakgönüllülükte hep pasif kaliyor sadece okumakla geciyoruz cogu kez.Oysa Rab Mesih’in emri aciktir.”Birbirinizi Sevin”.Gercekten Rab’bi seven kisi, insanlari da hayvanlari da ve hatta taslari bile sever.Nasil sevecegiz? Cocuklar gibi olmakla.Cocuklarin kavgalarini bir gözünüzün önüne getirin.Bir kavga ederler ve bes dakika sonra birbirleriyle oynamak icin cirpinirlar.Birbirlerine kin gütmezler.Oysa bazen iki inanliyi baristirana kadar kitalari dolasiriz.Tanri cocuklari böyle olmamali.
Sevgide aktif,alcakgönüllülükte aktif,sabirda aktif,yardimda aktif,merhamette aktif olabilmeliyiz.O zaman bizler de ayni seyleri Rab’den alabilecegiz.

Kemal Abi iyi ki varsiniz iyi ki Rab’desiniz iyi ki burdasiniz.Sizi cok seviyoruz.Hristiyantürkforum ailesi olarak herzaman yaninizdayiz.
Rab sizi korusun ve esenlik versin,bereketlesin.Amin.

[Anonim]

@Kores 15027 wrote:

Rab’de cok degerli abicigim Kemal
Herzamanki gibi yazinizdan büyük keyif ve bereket aldim.Cok haklisiniz .Sevgide ve alcakgönüllülükte hep pasif kaliyor sadece okumakla geciyoruz cogu kez.Oysa Rab Mesih’in emri aciktir.”Birbirinizi Sevin”.Gercekten Rab’bi seven kisi, insanlari da hayvanlari da ve hatta taslari bile sever.Nasil sevecegiz? Cocuklar gibi olmakla.Cocuklarin kavgalarini bir gözünüzün önüne getirin.Bir kavga ederler ve bes dakika sonra birbirleriyle oynamak icin cirpinirlar.Birbirlerine kin gütmezler.Oysa bazen iki inanliyi baristirana kadar kitalari dolasiriz.Tanri cocuklari böyle olmamali.
Sevgide aktif,alcakgönüllülükte aktif,sabirda aktif,yardimda aktif,merhamette aktif olabilmeliyiz.O zaman bizler de ayni seyleri Rab’den alabilecegiz.

Kemal Abi iyi ki varsiniz iyi ki Rab’desiniz iyi ki burdasiniz.Sizi cok seviyoruz.Hristiyantürkforum ailesi olarak herzaman yaninizdayiz.
Rab sizi korusun ve esenlik versin,bereketlesin.Amin.

sözlerinizle bizkez daha irkildim. Bu dünyada sevginin gücü kadar önemli bir duygu yok ,helede bizim gibi imanlılar için .Teşekkürler RAB ,TANRI BİZİMLE OLSUN.

[Yazar]

Yazılar