[Anonim]

Merhaba,

Her ne kadar yasalar önünde 18 yaşını geçen herkes tam ehliyetli sayılıyorsa da, evlilik gibi kararlar; belli bir olgunluk olmadan, hayat tecrübesi kazanmadan verildiğinde hata yapma riski yüksek değil midir? Aslında hiç bir bakımdan kendimize uygun olmayan bir eş seçmiş olabiliriz. Bunu anladığımızda ne yapmalıyız?

Eğer her iki tarafta birlikte paylaşımda bulunmaktan artık hoşlanmıyor ve birlikte mutlu değillerse ne yapmalıdırlar?

Bu soruma verebileceğiniz cevaplar aslında henüz evli olmayanların evlilik kararından duydukları çekinceler açısından da çok faydalı olabilir.
Aynı zamanda bu durumu yaşayan evliler varsa onlar açısından da aydınlatıcı olabilir.

[Anonim]

evlilik bir karardır. ve evlilik kararını vermek hayatının geri kalanı için çok önemlidir. yanlış bir tercih sizi bir felakete sürükleyebiilir. doğru karar ise hayattan aldığınız marjinal mutuluğun maksimize edilmesini sağlar.

[Anonim]

@nebukadnessar 14652 wrote:

Merhaba,

Her ne kadar yasalar önünde 18 yaşını geçen herkes tam ehliyetli sayılıyorsa da, evlilik gibi kararlar; belli bir olgunluk olmadan, hayat tecrübesi kazanmadan verildiğinde hata yapma riski yüksek değil midir? Aslında hiç bir bakımdan kendimize uygun olmayan bir eş seçmiş olabiliriz. Bunu anladığımızda ne yapmalıyız?

Eğer her iki tarafta birlikte paylaşımda bulunmaktan artık hoşlanmıyor ve birlikte mutlu değillerse ne yapmalıdırlar?

Bu soruma verebileceğiniz cevaplar aslında henüz evli olmayanların evlilik kararından duydukları çekinceler açısından da çok faydalı olabilir.
Aynı zamanda bu durumu yaşayan evliler varsa onlar açısından da aydınlatıcı olabilir.

Henüz evli olmayan kardeşlerim için verebileceğim tek tavsiye şudur: KESİNLİKLE İMANLI OLMAYAN BİRİ İLE EVLENMEYİN. Bekar kalmak imanlı olmayan biriyle evlenmekten daha iyidir. Belki içinizde sevgilim ya da nişanlım benim inancıma karışmıyor , ne sakıncası olabilir ki diyebilir. Çok sakıncası var. Eşinizle birlikte Rabbin yolunda yürümek yalnız yürümekten daha iyidir.
İki kişi bir kişiden iyidir. Çünkü emeklerine iyi karşılık alırlar.
Biri düşerse öteki kaldırır.
Ama yalnız olup da düşenin vay haline.
Onu kaldıran olmaz (Vaiz4:10-11)
Evli olanlar için de Kutsal Kitap’ta açıkça yazar. ZİNADAN BAŞKA BİR NEDENLE ve iman konusunda baskı olmadığı sürece boşanmaya izin vermez. Bunun yanında evlilik hassas bir konudur. Dengeler bozulduktan sonra toparlamak çok zordur. Boşanmış biri olarak çok kötü bir durum olduğunu çok iyi biliyorum. Sorunlu giden evliliği Rabbin eline bırakıp çok dua etmek gerektiğine inanıyorum. Rab her sıkıntılı durumda çıkış yolunu gösterdiği gibi bu konuda da her zaman çıkışı gösterir. Bütün bu sıkıntılarla karşılaşmamak için bekar olanların çok dikkatle ve sabırla Rabbin gönderceği doğru kişiyi beklemelerini tavsiye ediyorum.
Esenlikler dilerim…

[Anonim]

İmansızlarla aynı boyunduruğa girmeyin. Çünkü doğrulukla fesadın ne ortaklığı, ışıkla karanlığın ne beraberliği olabilir?

Mesih ile Beliyal arasında ne sözbirliği, iman edenin iman etmeyenle ne paydaşlığı olabilir?

Tanrı’nın tapınağıyla putlar arasında ne anlaşma olabilir? Çünkü biz yaşayan Tanrı’nın tapınağıyız. Nitekim Tanrı şöyle diyor:

«Aralarında oturacağım,
aralarında yürüyeceğim.
Onların Tanrısı olacağım,
onlar da benim halkım olacak.»

Bu nedenle, «İmansızların arasından çıkıp ayrılın» diyor Rab.

«Murdar olana dokunmayın,
ve ben sizi kabul edeceğim.»

Gücü her şeye yeten Rab diyor ki,

«Size Baba olacağım,
siz de oğullarım ve kızlarım olacaksınız.»(2.KORİNTLİLER:6:14-18)

[Anonim]

Kutsal kitabın evlilik hakkında ne söylediğini aslında biliyorum. Yoruma açık değil çok net. Ancak evlenmekten korkuyorum örneğin ben. Çünkü evlendikten sonra bir süre geçtikten sonra o kişiden soğuyabileceğimi düşünüyorum. Ya artık ondan hiç hoşlanmamaya başlarsam. Onu yanlış tanımışsam, bana uygun bir eş olmadığını anlar ve onunla içbişey paylaşamaz hale gelirsem ve mutsuz olursam.. Yani geri dönüşü olmayan bir karar evlilik bir imanlı için. İman konusunda baskı yapmıyor ve zina yok ancak birlikte hiç bişey yapamıyorsak kavga ediyorsak vs… birlikte huzursuzsak… Mutsuz olmaktan korkuyorum. Mutsuz bir evliliği sürdürmemi Tanrı benden ister mi? Eşimin hataları olursa sürekli affedecekmiyim? Ne zamana kadar?

Bir de şu var: Birine şehvetle bakan herkes yüreğinde onunla zina etmiş olur diyor İsa. Boşanmaya konu olması için mutlaka ilişki mi olması gerekiyor? Yoksa bir şekilde onun içinde yaşadığı zinayı farkeder ve öğrenirse eş ayrılabiliir mi?
Çok detaylı bir soru oldu .

[klaus]

Kardeslere katılıyorum ve bende eklemek istiyorum. kilisemde
evlendikten sonra iman edenler var. Örnegin çiftlerden sadece birisi iman ediyor. Bu da aile içi sorunlara neden oluyor ne yazik ki. Ama bu gibi durumlar için de şu ayete dayanarak , kilise olarak, Rabbe o çift için sürekli dua ediyoruz.

1.korintliler

7: 12 Geri kalanlara Rab değil, ben söylüyorum: Eğer bir kardeşin karısı iman etmemişse ama kendisiyle yaşamaya razıysa, onu boşamasın.

7: 13 Bir kadının kocası iman etmemişse ama kendisiyle yaşamaya razıysa, kadın onu boşamasın.

7: 14 Çünkü iman etmemiş koca karısı aracılığıyla, iman etmemiş kadın da imanlı kocası aracılığıyla kutsanır. Yoksa çocuklarınız murdar olurdu. Ama şimdi kutsaldırlar.

7: 16 Ey kadın, kocanı kurtarıp kurtaramayacağını nereden biliyorsun? Ey erkek, karını kurtarıp kurtaramayacağını nereden biliyorsun?

Kilisemde eşi iman ettikten yıllar sonra iman edenler de var. Halleluya ! sabır.. anlayis.. bol dua.. Rabbe güvenmek..
ve Rabbin bereketi..

[Yazar]

Yazılar