[Anonim]

Kurtarıcımız Rab İsa Mesih’in İNCİL’de yazılı şu sözlerini farklı ve derin bir görüş açısından gözlemleyerek paylaşmak istiyorum:

“Ey bütün yorgunlar ve yükleri ağır olanlar, bana gelin, ve size ben rahat veririm. Boyunduruğumu takının, ve benden öğrenin; zira ben halim ve alçak gönüllüyüm; ve canlarınıza rahat bulursunuz. Çünkü boyunduruğum kolay, ve yüküm hafiftir.” (Matta: 11:28-30).

Biz insanlar, birbirimize karşı nazikçe takındığımız tavırlarda dahî, acımasız hükümdarlar olduğumuzu görüyor muyuz acaba? İnsan doğamızı bilen Kurtarıcımız Rab İsa Mesih, birbirimize hükmetmemizi yasaklamıştır (Matta 7:1-5). Hiçbirimiz İsa Mesih gibi alçak gönüllü doğaya sahip değiliz; karşımızdakileri yargıladığımız zaman karşımızdakinin benliğini yaralayıp tepki göstermesine sebep oluyoruz. İtiraf edeyim ki, beni tenkit edenler, benliğimi yaraladıklarını farketmeden, onu iki kat alevlendirdiler! Eleştiriler, birer yargılama usûlü olmuş! Yargılayan, bunu hak sayıyor; yargılanan ise, haksızlık sayıyor! Bütün bu olanlar, beden isteklerinden kaynaklandıkları için, İNCİL diliyle ” cismanî savaş” olarak tanımlanıyor! Bu tür savaşta insan öfkesi, ne kadar gizlense de, insan sözleriyle ve kullanılan üslupla açığa çıkıyor! İNCİL’de, ” insan öfkesi, Allah’ın doğruluğunu oluşturmuyor” şeklinde anlatılıyor! (Yakup 1:20). Bu açmazı zamanımızda sık sık yaşıyoruz ve bu tür çabalarımızla karşı taraflar olarak yorgun düşüyoruz! İçimizde rahatsızlık duyuyoruz! Kendi hükümdarlıklarımızda yorgunlar ve yükleri ağır olanlar, işte bizleriz; bizleri Kendisine çağıran alçak gönüllü Hükümdarımıza gidelim ve onun kucağında huzur bulalım. Birbirimize kırılmaz iradelerimiz ve gururumuz, halim ve alçak gönüllü Hükümdarımızın huzurunda kırılacaktır! Amin. Çünkü sert ve boyun eğmez tabiatımızı önünde diz çöktüren alçak gönüllü Hükümdarımız, Kurtarıcımız Rab İsa Mesih’den başkası değildir! Kırılmazlığımızı, O’nun kırıklığı yumuşatır ve rahatlatır! Onun huzuruna girdiğimiz zaman, gururumuz ve sertliğimiz yok olur!
Çok yıllar önce, Mesih imanlısı olarak yargıladığım insanların bana karşı tepkileri, beni daha da sertleştirmişti! Ama bir gece rüya gördüm. Kaldığım eve bir merdivenle çıkılıyordu. Ben, merdivenin en üstünde duruyor, beni dinlemeyen o insanların İsa Mesih’i nasıl dinlediklerini hayretle ve ilgi ile seyrediyordum! İsa Mesih, merdivenin en alt basamağında durmuş ve oradan insanlara konuşuyordu! İnsanlar, onu sevgi ile ve hayranlıkla dinliyorlardı! Aradan uzun yıllar geçti ve ben, hâlâ kırılmaya muhtaç biriyim! İnsanların beni sertçe ve acımasızca yargılamaları, umdukları gibi beni kırmıyor! İsa Mesih’le karşılaşmalarımda, onun halim ve alçak gönüllü tabiatı beni kırıyor ve hatta ağlatıyor! İşte ben, bu Hükümdarımla övünüyorum. Kimse beni onun gibi kıramaz!
O, alçak gönüllülüğümüz olacaktır. Amin.

[Yazar]

Yazılar