Re: –son Zaman Öğretsi–

#28245
Anonim
Pasif

Eskatolojinin Tanımı:
1-) Basitçe söylemek gerekirse “Eskatoloji” son zamanlarda olacak olaylar demektir. Yani dünyanın [en] sonu ile ilgilidir.

2-) Eskatolojiyi “Tanrı’nın yaratılışa karşı yapacağı en son eylemleri tanımlayan öğreti” şeklinde tanımlarsak “en son” kelimesi ile ne kast ettiğimizi iyi anlamamız gerekir.

Eskatoloji sadece sistematik teoloji kitaplarının en sonunda yer alan bir kitap olduğundan “son şeyler öğretisidir” DEMİYORUZ. Tarih içerisindeki kronolojik bir sıralamada en sonunda olacakları bildiren olaylarla ilgili olduğu için eskatolojiye en son zamanların öğretisi demiyoruz.

İkinci tanımı göz önünde tuttuğumuzda
a-) Önce: yaratılış var,
b-) Sonra: İbrahim’in çağrıldığını görüyoruz,
c-) Daha sonra: Çıkış ve İsrail tarihi,
d-) İsa ve kilise tarihi,
e-) Ve tarihin sonunda gerçekleşen en son olaylar
şeklinde bir sıralama ile yanlış bazı düşüncelere kayabiliriz.

Ama eskatolojiyi bu anlamda anlamak doğru bir yol olmaz. Her ne kadar eskatoloji tarih sonunda olacakların yer aldığı bir öğreti olsa da, sadece bunlardan ibaret değildir. Burada yapmamız gereken şey son kelimesinin iki farklı anlamını ortaya koymaktır:
a-) “Sona Ermek” anlamındaki SON
(diyebiliriz ki, “3 saat sonra, saat 10’da ders zamanı sona erecek)

b-) Amaç ya da Hedef:
Westminster Kısa İlmihalinin 1. sorusunu şöyledir: “İnsanın yaratılışının en ilk amacı nedir?” Buradaki amacı kelimesinde aslında İngilizce’de son kelimesi kullanılıyor. Yani bu soru, insanın hayatının sonundan değil, insanın varlığının amacından bahsetmektedir.

Bitmek anlamında konuşursak: “Benim öğretişim üç gün sonra bitecek” dediğimizde öğretişimin amacına gelince Mesih’in bedenini bina etmektir.

Bu yüzden eskatoloji dediğimizde bizler yalnızca tarihin sonuyla ya da bitmesi ile ilgilenmiyoruz. Ama tarihin amacını, hedefini de göz önüne alıyoruz.

Anlamamız gereken bir başka şey ise; tarihin genel amacının, gittiği yerin, hedefin, şimdiki zamana Mesih tarafından nasıl ulaştırıldığı, açıklandığıdır. Yani eskatoloji, tüm Hristiyan hikayesinin hepsini kapsayan bir boyuttur. Var oluşumuzun hepsini kapsayan bir öğretidir. eskatoloji, Tanrı’nın bakış açısıyla gerçek üzerine yazılmış bir yorumdur. Zamanı, sonsuzluk bakış açısından değerlendirmektir.

Hristiyanlar olarak bizler gelecekte olacak eskatolojik şeylerin şimdiki zamanda aydınlanmasıyla şu anda yaşayan kişileriz. Yani her an gelecekte olanlar aydınlığa kavuşuyor ve şimdi oluyor.

Aslında bunun bir anlamı da, Kutsal Kitap’a uygun olarak konuşmak gerekirse; her zaman için bizler son günler içerisinde yaşıyoruz.

İbraniler 1:1 Tanrı eski zamanlarda peygamberler aracılığıyla birçok kez ve çeşitli yollardan atalarımıza seslendi. 2 Bu son çağda da her şeyin mirasçısı olarak belirlediği ve aracılığıyla evreni yarattığı kendi Oğluyla bize seslenmiştir.
Burada 1. ve 2. ayetler arasında gerçekleşen şeye dikkat edin! İbraniler Mektubunun İsa Mesih’in çarmıha gerilmesinden sonra (diriliş dönemi, yükseliş ve Pentekosttan sonra) yazıldığını hatırlarsak buradaki ayetler peygamberler dönemini artık geçmiş bir çağ olarak nitelendiriyor ve “Tanrı eski zamanlarda … atalarımıza konuşmuştu” diyor. Ama 2. ayette ise “Bu son çağda (günlerde) bazı farklı şeyler olmuştur” diyor. Yani Tanrı, İsa Mesih’te bizlere yeni bir yolla (eski zamanlardaki gibi değil) konuşmuştur. Ve burada aslında ayetin demek istediği şey Tanrı Oğlu’nun gelişi ile yeni bir çağın başladığıdır. Artık eski düzen ortadan kaldırılıyor ve yeni bir çağ ufuktan doğmaya başlıyor.

Dikkat ederseniz, 2000 yıl öncesinde bile Kutsal Yazılar “şu son günlerde” ifadesini kullanıyor. Anlamamız gereken şey tarihin sonunda yer alan belirli bir zaman süreci değildir. Ayet “Son Günler” dediğinde okuyucularına çok uzak günlerden değil, o anda yaşamakta olduğu zamandan bahsediyor. Fakat Kutsal Kitap içinde bulunduğumuz zamanı eskatolojik gerçekler ışığı altında yorumlamamız için “şu son günlerde” ifadesini kullanıyor.

Şu şekilde bir şekil çizerek açıklık kazandırabiliriz.

Tarihi bir zaman çizgisi olarak düşünelim: Tarih yaratılıştan sonsuza uzanan bir zamandır. Ve Galatyalılar 4:4 ayetinde dediği gibi “zamanın doluluğunda Tanrı, Oğlu’nu gönderdi”. Bu yüzden de tarihin odak noktası İsa Mesih’in gelişidir. Bu yüzden çizdiğimiz bu zaman çizgisinde, Mesih’in gelişini işaretliyoruz. eskatoloji öğretisinin çoğu aslında sizlere zaman çizgisinin sonunda olan şeyleri anlatacaktır.

Fakat İbraniler Mektubu 1. bölümün ışığı altında buna baktığımızda; [eskatoloji] İsa Mesih dünyaya geldiği andan itibaren, sonun başlangıcının başladığını söylüyor. İşte İsa Mesih’in birinci gelişi ile ikinci gelişi arasındaki zaman sürecine Kutsal Kitap, son günler diyor. Aslında son günler dediğimiz çarmıhtan, tam tarihin sonuna kadar olan zamandır.

İşte bu yüzden Kutsal Kitabın gönderiliş amacı, yeni eskatolojik gerçeğin farkına varmamız ve bununla uyum içinde yaşayabilmemiz içindir.

I.Yuhanna 2:18 Çocuklar, bu son saattir. Mesih-karşıtının geleceğini duydunuz. Nitekim daha şimdiden çok sayıda Mesih-karşıtı türemiş bulunuyor. Son saat olduğunu bundan biliyoruz.
Ayetin burada kullandığı dile dikkat edelim! İsa Mesih’in gelişi ışığı altında, o andaki Hristiyanların durumunu göz önüne alıyor. Bu inananların yaşadığı anı, son saat olarak tanımlıyor. Aslında biz de bu son saatte yaşıyoruz. İşte, İsa Mesih’in gelişi tarihte bir dönüm noktasıdır. Ve bu dönüm noktasından sonra Kutsal Kitap’taki bu öğreti bizleri, tarihin sonuna doğru getirmeye başlar.