[Anonim]

Sayın Zakay,
Yazdıklarınızla ilgili bir sıkıntım ya da kırgınlığım yok. Bağışlanacak kötü bir şey yapmadınız.

Pavlus ile ilgili soru işaretleriniz de çözülecektir. Çünkü elçilerin işleri, mektuplarında bahsettiği, yaşadığı tüm onca kötü deneyimleri, Rab için yaşadı. Rab’be hizmet ettiği, O’nun kölesi olmayı kabul ettiği için ezildi, sonunda da öldürüldü. Onun yaşamını düşünürseniz, onun yaptığı herşeyin Rab için olduğunu göreceksiniz. Gayreti sadece Rab’be layık olmak ve O’na layıkıyla hizmet etmek içindi. Pavlus Rab uğruna, bir zamanlar el üstünde tutulduğu kendi cemaati, yahudi din adamları topluluğunun nefretini aldı. Pavlus’un bu seçiminden sonra, bunu öğrendiklerinde onu öldürmek istediler. Neden bir insan, sahip olduğu bu çeşit bir ünü, toplumda yer etmiş adını ve yaşamından vazgeçsin. Ama Pavlus bunu insansal nedenlerle yapmadı. Çünkü bu değişimi yaptırabiliecek hiçbir dünyasal neden yoktur ama bu neden Gökten ona geldi. Rab’bin kendisi O’na seslendi. Kendi gözleriyle gördüğü bu gerçeği reddetmedi ve artık Gerçeğin Kölesi oldu. Önceden toplumda takdir gören, gözde, seçkin biriyken, o tüm bunları reddetti, Rab uğruna hiç ve süprüntü saydı. Böyle yaptığını ve samimi olduğunu da çektiği sıkıntılardan ve bunun uğruna canını verdiğinden anlıyoruz. Rab için dünyasal zenginliğini, rahatlığını, ismini bıraktı ve Pavlus oldu. Rab’bin Pavlus’u oldu. Pavlus , kendisini değiştiren Şam yolunda yaşadığı deneyimin kendi uydurması olmadığını bu ayetlerde anlatıyor. Onun yaşadığı deneyim gerçekti, ve Göktendi.

1.Korintliler 15.Bölüm

29 Diriliş yoksa, ölüler için vaftiz* edilenler ne olacak? Ölüler gerçekten dirilmeyecekse, insanlar neden ölüler için vaftiz ediliyorlar?

30 Biz de neden her saat kendimizi tehlikeye atıyoruz?

31 Kardeşler, sizinle ilgili olarak Rabbimiz Mesih İsa`da sahip olduğum övüncün hakkı için her gün ölüyorum.

32 Eğer insansal nedenlerle Efes`te canavarlarla dövüştümse, bunun bana yararı ne? Eğer ölüler dirilmeyecekse, “Yiyelim içelim, nasıl olsa yarın öleceğiz.”

32. ayet beni çok etkiler. Pavlus insansal nedenlerle müjdeyi yaymadı. Rab’den aldığı çağrı uyarınca yaptı. Ve buna karşılık insansal tüm güvencelerini reddetti, ve onlar tarafından da reddedildi ve onların nefretini kazandı. Bunun pahasına, hem yahudilerin hem de greklerin nefretini kazandıran Rab’bin müjdesinin elçisi ve kölesi olmakdan vazgeçmedi. Bakın bir diğer mektubunda müjdenin elçisi olmakla nasıl zorluklarla karşılaştığını anlatıyor Pavlus. Bu aldığı işin ne kadar zor ve insansal nedenlere dayanmadığından bahsediyor. Bu zorluklara katlanmasının hiçbir menfaat beklentisinden kaynaklanmadığını görüyoruz. Çünkü Pavlus tüm o menfaat sahiplerinin aldığı çağrıya uyarak nefretlerini kazandı. Onlar bilhassa Yahudilerdi.

1. Korintliler 4. Bölüm

8 Zaten tok ve zenginsiniz! Biz olmadan krallar olmuşsunuz! Keşke gerçekten krallar olsaydınız da, biz de sizinle birlikte krallık etseydik!

9 Kanımca Tanrı biz elçileri, en geriden gelen ölüm hükümlüleri gibi gözler önüne serdi. Hem melekler hem insanlar için, bütün evren için seyirlik oyun olduk.

10 Biz Mesih uğruna akılsızız, ama siz Mesih`te akıllısınız! Biz zayıfız, siz güçlüsünüz! Siz saygıdeğer kişilersiniz, bizse değersiziz!

11 Şu ana dek aç, susuz, çıplağız. Dövülüyoruz, barınacak yerimiz yok.

12 Kendi ellerimizle çalışıp emek veriyoruz. Bize sövenlere iyilik diliyoruz, zulmedilince sabrediyoruz.

13 İftiraya uğrayınca tatlılıkla karşılık veriyoruz. Şu ana dek adeta dünyanın süprüntüsü, her şeyin döküntüsü olduk.

14 Bunları sizi utandırmak için değil, siz sevgili çocuklarımı uyarmak için yazıyorum.

Filipililer 3. Bölüm

3 Çünkü gerçek sünnetliler Tanrı`nın Ruhu aracılığıyla tapınan, Mesih İsa`yla övünen, insansal özelliklere güvenmeyen bizleriz.

4 Ben aslında bunlara da güvenebilirdim. Eğer başka biri bunlara güvenebileceğini sanıyorsa, ben daha çok güvenebilirim.

5 Sekiz günlükken sünnet oldum. İsrail soyundan, Benyamin oymağından, özbeöz İbrani`yim. Kutsal Yasa`ya* bağlılık derseniz, Ferisi`ydim*.

6 Gayret derseniz, kiliseye* zulmeden biriydim. Yasa`ya dayanan doğruluk derseniz, kusursuzdum.

7 Ama benim için kazanç olan her şeyi Mesih uğruna zarar saydım.

8-9 Dahası var, uğruna her şeyi yitirdiğim Rabbim İsa Mesih`i tanımanın üstün değeri yanında her şeyi zarar sayıyorum, süprüntü sayıyorum. Öyle ki, Mesih`i kazanayım ve Kutsal Yasa`ya dayanan kişisel doğruluğa değil, Mesih`e iman etmekle kazanılan, iman sonucu Tanrı`dan gelen doğruluğa sahip olarak Mesih`te bulunayım.
10-11 Ölümünde O`nunla özdeşleşerek O`nu tanımak, dirilişinin gücünü ve acılarına ortak olmanın ne demek olduğunu bilmek ve böylece ne yapıp yapıp ölümden dirilişe erişmek istiyorum.

Hedefe Doğru Koşalım

12 Bunlara şimdiden kavuştuğumu ya da yetkinliğe eriştiğimi söylemiyorum. Ama Mesih İsa`nın beni kazanmakla benim için öngördüğü ödülü kazanmak için koşuyorum.

13-14 Kardeşler, kendimi bunu kazanmış saymıyorum. Ancak şunu yapıyorum: Geride kalan her şeyi unutup ileride olanlara uzanarak, Tanrı`nın Mesih İsa aracılığıyla yaptığı göksel çağrıda öngörülen ödülü kazanmak için hedefe doğru koşuyorum.