[klaus]

>Hıristiyan olmanın zorlukları

Bende size yakından tanık olduğum bir olayı anlatmak istiyorum. Kendi kilisemde ve benim vaftiz annem olan bir bayan arkadaşım var. Dünya tatlısı bir de ailesi var. Arkadaşımın annesi ve babası yaşlı ama benim kızarkadaşımdan çok önce iman ettiler. O yaşlı hallerine rağmen bıkmadan usanmadan Tanrıyı aradılar. Hamdolsun ki buldular. İlk zamanlar kız arkadaşım annesine çok tepkiliymiş ” Anne senden utanıyorum. İnsanlar arasında anlatma İsayı. Kızın olmakdan utanıyorum. Uzak dur benden ” !!! Ne kadar acı değil mi bir ananın bu lafları kızından duyması. Şimdi kız arkadaşım bunu anlatırken utanarak ağlayarak ve pişmanlıkla anlatıyor. Artık ağlamıyor benim güzel arkadaşım. Sevinçle dans ediyor
altın sokaklarda çenkle, lirle, tefle …bir israil kızı gibi… :))))

Kız arkadaşım iman ediyor etmesine ama İsevi olmanın getirdiği zorluklar da peşini bırakmıyor. Kendisi benim şehrimde oturuyor ama annesi ve babası küçük bir kasabada oturuyor ve kızları yeni imanlı kızlarına her an destek oluyor. Takii…

Baba turşu satıyor el arabasıyla. Karısı her gün turşuları özenle hazırlayıp kavanozlara yerleştiriyor ve sevgiyle ve Rabbin dualarıyla uğurluyor kocasını. Pamuk gibi yürekleri var kendileri gibi. Her sabah kocasını İsaya emanet ediyor kadın. Bir akşam yorgun argın eve geri dönerken baba, gençlerin sözlü tacizine uğruyor. Çünkü küçük yer duyulur elbette HRİSTİYAN !! olduğu. Bir kaç gün bu sürüp gidiyor bu durum. Ama hiç moralini bozmuyor ve korkmuyor. Gençler ne zaman sözle taciz etse (aynı yerden geçerken) o içinden ilahiler mırıldanıyor.

Yine bir akşam aynı yerden geçerken gençler saldırıyor ona. Çok fena dövüyorlar ve arabasını parçalıyorlar. Kavanozlar kırılıyor ve karısının emek vererek yaptığı ve özenle dizdiği kavanozlar yerlere saçılıyor ve eziliyor bilerek eziliyor.( şu an olayı anlatırken bile boğazım düğümlendi inanın bana)
Olay olup biterken insanlar öylece izliyor. Hiç müdahele etmiyorlar belki de içlerinden ” ohh iyi oldu haketti pis hristiyan” diyorlar.

Olay bitiyor. Adamcağız karakola gidiyor şikayete. Arabası paramparça. Ekmek kapısı zararda.
Karakolda polisler bıyık altından gülüyor!! sırtını sıvazlıyor!!geçmiş olsun diyerek adamı evine geri yolluyor. Arkadaşıma olayı anlatırken babası şunu söylemiş;

” Kızım İSA için canımı veririm. Onun için herşeye katlanırım ama en çok gücüme giden şu oldu, çoçuğum yaşımdaki gençlerden dayak yemek !!! İşte bu çok ağrıma gitti!!”

Y O R U M S İ Z İ N