[Anonim]

Herhangi birinin kutsal ve adil Tanrı önünde güvenlikte ve huzur içerisinde olması için, o kişinin doğru olması gerekir.
Doğru bir kişi olabilmek içinse aklanmaya ihtiyacımız vardır.
Aklanma, Tanrı’nın iman eden günahlıyı, hala günahkar haldeyken dogru ilan eden egemen işidir.
Bu iman eden günahlının, günah işlemeyi bırakması anlamına gelmez.
İman eden günahlının birden bire sürekli olarak kusursuz olacağı şeklinde doğru kılındığı anlamına da gelmez.
Günahlı Tanrı tarafından doğru ilan edilmiştir.
Tanrı, egemenliğinde, iman ettiği anda günahlıya sonsuz yaşam armağanını verir ve günahlı dönem dönem günahlılıkla belirlenen bir yaşamı sürdürürken onu doğru ilan eder.

Günahkar:
Bir kiliseye katılmamıştır,
Ondalıklarını ödemeye başlamamıştır,
Mesih’i izlemek için benliginden vazgeçmemiştir,
Dünyasal yaşamın içerisindedir,
Vaftiz olmamıştır,
Fedakarlık dolu, lekesiz ve pak bir yaşam sürmeye söz vermemiştir,
Sadece sonsuz yaşam armağanını almıştır.
Düşüncelerini Mesih’e çevirmiş, tövbe etmiş,
Tanrı’nın karşılıksız armaganını kendi işlerinden ayrı olarak kabul etmiştir.
Lütufa sahip olmuştur.
Tanrı lütufla, sadece imanla günahlıyı doğru ilan eder. Onu aklar.
O andan itibaren aklanan günahlı için olgunluğa giden bir süreç başlar.
Kutsallaşmak için bebek adımları atmaya başlar.
Günden güne ve yavaş yavaş , Mesih’i onurlandıran bir yaşamın ne anlama geldigini öğrenir.

Aklanmanın ‘’ hiçbir zaman günah işlememişcesine’’ anlamına geldigini ögrenmeliyiz.
Aklanma aslında şöyle demektir: zaman zaman günah işlesem ve kalıcı bir şekilde günahı bırakmayı beceremesem de, iman ettigim zaman Tanrı beni doğru ilan etmiştir.
Zaman zaman günah işlemeyi düşüneceğimden, lütuf için dahada çok minnettarım.
Bir günahlı olarak gazabı hak ediyorum.
Bir günahkar olarak adaletten korkuyorum.
Bir günahkar olarak tek umudum LÜTUF tur.