Re: Kutsal Kitap ın Eşsizliği
10. Ocak 2007: 8:47
#27999
Anonim
Pasif
1D. Eski Antlasma
Kutsal Yazilar’in ve kilisenin tarihi hakkindaki metinlere baktigimiz zaman, gerçekten
tanrisal esinlenme ile yazilmis kitaplarin kabul edilmesinde ve toplanmasinda kilavuz, kabul
edilmis bes adet prensip tespit etmekteyiz. Geisler ve Nix, bu prensipleri asagida su sekilde
sunmuslardir (Geisler/Nix, GIB, 223-231):
1. Kutsal Kitap, Tanri’nin bir peygamberi tarafindan mi yazilmistir? “Eger kitap,
Tanri’nin bir sözcüsü tarafindan yazilmis ise, Tanri’nin Sözü’dür.”
2. Yazar, Tanri’dan gelen eylemlerde bulunabilmis midir? Mucizeler, sik sik gerçek
peygamberleri sahte peygamberlerden ayirmaktadir. “Musa, Tanri’dan gelen çagrisini
ispatlamak için, mucizevi güçlerle donatilmistir (Misir’dan Çikis 4:1-9). Ilyas, Baal’in
sahte peygamberlerine karsi dogaüstü eylemlerle zafer kazanmistir. (1. Krallar 18)
Isa, Tanri'nin Kendisi araciligiyla aranizda yaptigi mucizeler, harikalar ve belirtilerle
kimligi kanitlanmis bir kisidir. (Elç. 2:22)
Mucize; Tanri’nin halkina, Tanri’nin bir peygamberi araciligi ile sundugu, Tanri
Sözü’nün dogrulanmasi için Tanri’dan gelen bir eylemdir. Verdigi mesaji
desteklemek için sergiledigi mucize, esinlemesini kanitlamak için verdigi bir
isarettir.”
3. Mesaj, Tanri hakkindaki gerçekleri sunmus mudur? “Tanri ne kendisi ile çelisir (2.
Kor. 1:17-18), ne de gerçek olmayan bir sey söyleyebilir (Ibr. 6:18). Bundan dolayi,
sahte iddialari içeren hiçbir kitap Tanri’nin Sözü olamaz.” Bu ve buna benzer
sebeplerden dolayi, kilise liderleri su prensibi kabul etmislerdir: “Süphe varsa,
geçersizdir.” Bu prensip, “Kanon’a dahil olan kitaplarin seçiminin geçerliligini” daha
da etkin kilar.
4. Ele alinan kitap, Tanri’nin gücüyle mi gelmistir? “Kilise liderleri, Tanri Sözü’nün
‘yasayan ve etkin’ oldugunu kabul etmislerdir (Ibr. 4:12) ve bu nedenle, bu Söz’ün
yetkinlik ve müjdecilik için degistirici bir gücü olmalidir (2. Tim. 3:17). Eger bir
kitabin mesaji, ifade ettigi hedefe ulasamiyor ve yasam degistiren bir gücü
barindiramiyorsa, açikça Tanri’nin bu mesajin arkasinda olmadigini söyleyebiliriz.”
(Geisler, GIB, 228) Tanri’nin yasam degistiren gücünün varligi; verilmis bir kitabin
üzerinde, O’nun onay mührünün oldugunu gösteren güçlü bir belirtidir.
5. Ele alinan kitap, Tanri’nin halki tarafindan kabul edilmis midir? “Pavlus,
Selaniklilere; ‘Tanri'ya sürekli sükretmemiz için bir neden daha var: Tanri sözünü
bizden isitip kabul ettiginiz zaman, bunu insan sözü olarak degil, gerçekte oldugu gibi
Tanri sözü olarak benimsediniz. Siz imanlilarda etkin olan da bu sözdür.’ demistir (1.
Se. 2:13). Bir kitabin Kanon’daki yerinden dolayi, sonradan ortaya çikan bütün
tartismalarda ne ifade edilirse edilsin; bir kitabin peygamberlik sözü olduguna dair
güven belgesini verme konusunda en iyi konuma sahip olan kisiler, o kitabin yazarini
taniyan insanlarin kendilerinden baskasi degildir. Ayni sekilde , bazi kitaplarin
Kanon’a dahil edilmelerine karsi sonradan ne kadar itirazlar yapilsa da, bu konuda
son noktayi koyan kesin olan bir kanit varsa o da; kitabin hitap ettigi o çagin insanlari
tarafindan, kitabin aslen kabul edildigi gerçegidir.” (Geisler, GIB, 229) Bir kitap
kabul edildigi, toplanildigi, okundugu ve Tanri’nin halki tarafindan Tanri’nin Sözü
olarak kullanildigi zaman, Kanon’a ait olarak kabul edilir. Bu uygulamayi sik sik
Kutsal Kitap’in içinde de görmekteyiz. Örnek bir olay olarak havari Petrus’un,
Pavlus’un yazilarini Eski Antlasma ile ayni degerde, Kutsal Yazilar olarak kabul
etmesini gösterebiliriz. (2. Pet. 3:16)