[Anonim]

1D. Eski Antlasma

Kutsal Yazilar’in ve kilisenin tarihi hakkindaki metinlere baktigimiz zaman, gerçekten

tanrisal esinlenme ile yazilmis kitaplarin kabul edilmesinde ve toplanmasinda kilavuz, kabul

edilmis bes adet prensip tespit etmekteyiz. Geisler ve Nix, bu prensipleri asagida su sekilde

sunmuslardir (Geisler/Nix, GIB, 223-231):

1. Kutsal Kitap, Tanri’nin bir peygamberi tarafindan mi yazilmistir? “Eger kitap,

Tanri’nin bir sözcüsü tarafindan yazilmis ise, Tanri’nin Sözü’dür.”

2. Yazar, Tanri’dan gelen eylemlerde bulunabilmis midir? Mucizeler, sik sik gerçek

peygamberleri sahte peygamberlerden ayirmaktadir. “Musa, Tanri’dan gelen çagrisini

ispatlamak için, mucizevi güçlerle donatilmistir (Misir’dan Çikis 4:1-9). Ilyas, Baal’in

sahte peygamberlerine karsi dogaüstü eylemlerle zafer kazanmistir. (1. Krallar 18)

Isa, Tanri'nin Kendisi araciligiyla aranizda yaptigi mucizeler, harikalar ve belirtilerle

kimligi kanitlanmis bir kisidir. (Elç. 2:22)

Mucize; Tanri’nin halkina, Tanri’nin bir peygamberi araciligi ile sundugu, Tanri

Sözü’nün dogrulanmasi için Tanri’dan gelen bir eylemdir. Verdigi mesaji

desteklemek için sergiledigi mucize, esinlemesini kanitlamak için verdigi bir

isarettir.”

3. Mesaj, Tanri hakkindaki gerçekleri sunmus mudur? “Tanri ne kendisi ile çelisir (2.

Kor. 1:17-18), ne de gerçek olmayan bir sey söyleyebilir (Ibr. 6:18). Bundan dolayi,

sahte iddialari içeren hiçbir kitap Tanri’nin Sözü olamaz.” Bu ve buna benzer

sebeplerden dolayi, kilise liderleri su prensibi kabul etmislerdir: “Süphe varsa,

geçersizdir.” Bu prensip, “Kanon’a dahil olan kitaplarin seçiminin geçerliligini” daha

da etkin kilar.

4. Ele alinan kitap, Tanri’nin gücüyle mi gelmistir? “Kilise liderleri, Tanri Sözü’nün

‘yasayan ve etkin’ oldugunu kabul etmislerdir (Ibr. 4:12) ve bu nedenle, bu Söz’ün

yetkinlik ve müjdecilik için degistirici bir gücü olmalidir (2. Tim. 3:17). Eger bir

kitabin mesaji, ifade ettigi hedefe ulasamiyor ve yasam degistiren bir gücü

barindiramiyorsa, açikça Tanri’nin bu mesajin arkasinda olmadigini söyleyebiliriz.”

(Geisler, GIB, 228) Tanri’nin yasam degistiren gücünün varligi; verilmis bir kitabin

üzerinde, O’nun onay mührünün oldugunu gösteren güçlü bir belirtidir.

5. Ele alinan kitap, Tanri’nin halki tarafindan kabul edilmis midir? “Pavlus,

Selaniklilere; ‘Tanri'ya sürekli sükretmemiz için bir neden daha var: Tanri sözünü

bizden isitip kabul ettiginiz zaman, bunu insan sözü olarak degil, gerçekte oldugu gibi

Tanri sözü olarak benimsediniz. Siz imanlilarda etkin olan da bu sözdür.’ demistir (1.

Se. 2:13). Bir kitabin Kanon’daki yerinden dolayi, sonradan ortaya çikan bütün

tartismalarda ne ifade edilirse edilsin; bir kitabin peygamberlik sözü olduguna dair

güven belgesini verme konusunda en iyi konuma sahip olan kisiler, o kitabin yazarini

taniyan insanlarin kendilerinden baskasi degildir. Ayni sekilde , bazi kitaplarin

Kanon’a dahil edilmelerine karsi sonradan ne kadar itirazlar yapilsa da, bu konuda

son noktayi koyan kesin olan bir kanit varsa o da; kitabin hitap ettigi o çagin insanlari

tarafindan, kitabin aslen kabul edildigi gerçegidir.” (Geisler, GIB, 229) Bir kitap

kabul edildigi, toplanildigi, okundugu ve Tanri’nin halki tarafindan Tanri’nin Sözü

olarak kullanildigi zaman, Kanon’a ait olarak kabul edilir. Bu uygulamayi sik sik

Kutsal Kitap’in içinde de görmekteyiz. Örnek bir olay olarak havari Petrus’un,

Pavlus’un yazilarini Eski Antlasma ile ayni degerde, Kutsal Yazilar olarak kabul

etmesini gösterebiliriz. (2. Pet. 3:16)