[Anonim]

Değerli Kardeşlerim,

İman ve iyi işler konusu kutsallıklada çok ilintilidir. Bu konuya da değinmeden geçemiyeceğim.
Kutsal kılınma, Kutsal Ruh’un aracılığıyla günahlıyı temizlediği, doğasının tümünü Tanrı’nın benzerliğine yenilediği ve onun iyi işler yapabilmesine yardımcı olduğu o lütufkar ve sürekli işi olarak tanımlanabilir.
Tekelerle boğaların kanı ve serpilen düve külü murdar olanları kutsal kılıyor, bedensel açıdan temizliyor. Öyleyse sonsuz Ruh aracılığıyla kendini lekesiz olarak Tanrı’ya sunmuş olan Mesih’in kanını, diri Tanrı’ya kulluk edebilmemiz için vicdanımızı ölü işlerden temizleyeceği ne kadar daha kesindir! (İbraniler 9:13-14).

Kutsal kılınma kişiyi doğal olarak iyi işlerle dolu bir hayata götürür. Bunlara kutsal kılınmanın meyvaları denilebilir. İyi işler, kusursuz işler değillerdir ama Tanrı’ya sevgi ya da O’na imandan kaynaklanır (Matta 7:17, 18; 12:33, 35; İbraniler 11:6). Tanrı’nın bildirilmiş isteğine bilinçli bir şekilde uymak için yapılırlar (Tesniye 6:2; 1.Samuel 15:22; Yakup 2:8) ve nihai hedefleri Tanrı’nın yüceliğidir 1.Korintliler 10:31; Koloseliler 3:17, 23). Sadece Tanrı’nın Ruhu aracılığıyla yeniden doğanlar bu tür iyi işler yapabilirler.

Bu yeniden doğmayanların (tövbe etmeyenlerin) hiçbir anlamıyla iyi işler yapamayacağı ya da yapmadığı anlamında değildir (2.Krallar 10:29, 30; 12:2; 14:3; Luka 6:33; Romalılar 2:14). Tanrı’nın genel lütfundan dolayı dışınsal olarak yasaya uygun ve övülecek bir amaca hizmet eden işler yapabilirler; ama işleri her zaman radikal bir biçimde kusurlu ve eksiktir. Çünkü işlerinin kökünde Tanrı’ya sevgi yatmaz, işleri Tanrı’nın yasasına gerçek bir itaati temsil etmez ve hedefi Tanrı’nın yüceliği değildir. Katolikler’in aksine Protestanların iyi işleri, övgüye ve hürmete layık değildir (Luka 17:9, 10; Efesliler 2:8-10; Titus 3:5). Ama Tanrı onları karşılıksız lütuf ödülüyle ödüllendirmeyi vaat eder (1.Korintliler 3:14; İbraniler 11:26).