Yeşeya 43…

“Korkma” diyordu,
Seni adınla çağırdım, sen benimsin.
Suların içinden geçerken seninle olacağım,
Irmakların içinden geçerken su boyunu aşmayacak.
Ateşin içinde yürürken yanmayacaksın,
Alevler seni yakmayacak.
Çünkü senin Tanrın, Seni kurtaran RAB benim.”

“Görmeden iman edene ne mutlu” Bizler görmeden iman ettik ama bu bizim değil Kutsal Ruh’un başarısıydı. “Adını avuçlarıma yazdım” diyen Rab İsa’nın lütfuydu. Ben lütufla kurtuldum. Rab bana en önemlisi korkmamayı öğretti ; yalnızlıktan, sevilmemekten, kabul edilmemekten… Tövbe etmeyi öğretti, günahtan kaçınmayı ve nefret etmemeyi… Ve sevmeyi öğretti, dostumu, hatta düşman saydıklarımı sevmeyi, ve affedebilmeyi öğretti, Rab benim yüreğimi yumuşattı.