Sevgili kardeşim degerli ögretmenim Koreş ,

Mesajını okur okumaz derhal yazmaya basladım. Elbetde sevinerek tanıklığımı anlatırım. Benim dinlerle ilişkim 16 yıl önce ‘din bu’ adlı kitap serisini okudukdan sonra kesilmişti. Uzun yıllardır sadece Tanrı inancıyla yaşadım. Sert keskin bir yapım olduğundan kalbim sevgiye de biraz kapalı daha ziyade içimde yaşıyanı dışarı vurmayan biri olarak yıllarımı geçirdim.

Yıllar evvel tatile giderken bir arkadaşımla Selçuk’tam (İzmir) geçerken birden Meryem anayı ziyaret etmek istedim. Arkadaşıma çok rica ettim çünkü o koyu dindar biriydi ve arabayı o kullanıyordu. Onun isteksiz tavırları, söylenmeleriyle
uzun bir araba tırmanışıyla vardık.

Çok susamıştık. Ben hemen çeşmeye yöneldim, içmeye basladım. Onu da çağırdım, ama onun verdiği cevap şöyleydi: ‘Ben içmem, hristiyan filan olurum aman’. İnat etti içmedi. (Yıllar sonra Koreş görüyorsun ki su bana neler yaptı. Ben iman ettim. (TABİİ Kİ ŞAKA!) Ordaki ortamdan çok etkilenmiştim. Sanırım ilk nur içime orda düştü ve hep gizli gizli yüreğimde bu ateş durdu. İkı ay önce birden hiçbir sebep yokken (ne bir hrstıyan arkadaş ne kitap ne İncil ne 100 dolar ) içimde İsa Mesih’e karşı bir ilgi, araştırma isteği doğdu. Bir ses
sürekli olarak, bildiklerimin yanlış olduğunu, tekrar okumamı araştırmamı söylüyordu. Bu baskı hergün artmaya benligimde tarifsiz bir yolculuğa beni itmeye basladı. Hergün netden okumaya, İsa Mesih’i araştırmaya, ayrıca dinin arkasındaki
tüm kolları, mezhepleri, siyasi görüşleri de irdelemeye basladım. Sadece bunların
sonunda bir gerçek ortaya çıktı. Ben kördüm ve yıllardır elimdeki elmas taş parçasıydı. O masal diye okuduğum İncil artık Tanrı Sözü, Rabbim de elmasttı ve gözlerim kamaşıyordu güzelliğinden.

Herşey oturuyor vücudumu tanıdıkça alevler sarıyor, hayatın zorlukları güzellikleriyle bakış açımda yer değiştiriyordu. O elmas ki( gözü açık olana) hep sorduğum ya da herkesin sorguladıgı üç Tanrı mı
sorusunun aslında tek elmasa üç farklı noktadan çevirip bakmak olduğunu ve bu üç noktanın tek elmas gerçeğini değiştirmediğini bana gösterdi . Olay bu kadar basitti, ama ben kördüm.

İşte Koreş kardeşim, benim imanım böyle oluştu. Şimdi de kaybettiğim yıllarımı hızla yerine koymaya, Rab Mesih’i daha iyi tanımaya, hayatımı O’na adamaya çalışmaktayım. Ne mutlu kör gözleri açan Rab’de yaşayanlara, ne mutlu dünyanın güzelliklerine tamah etmeden çarmıhı yüklenenlere.

Hepinizi Rab’bin sevgisine güzelliklerine emanet ediyorum.

Sevgilerimle