[Anonim]

Bağışlamak ve Unutmak (Dr. Rc Sproul)

Kutsal Kitap, Tanrı’nın bizi bağışladığında, doğu batıdan ne kadar uzaksa günahlarımızı da bizden o kadar uzaklaştırdığını söyler:

‘Bize günahlarımıza göre davranmaz, suçlarımızın karşılığını vermez. Çünkü gökler yeryüzünden ne kadar yüksekse, Kendisinden korkanlara karşı sevgisi de o kadar büyüktür. Doğu batıdan ne kadar uzaksa, o kadar uzaklaştırdı bizden isyanlarımızı’ (Mezmur 103: 10-12).

Tanrı günahlarımızı bağışladığında onları Unutulmuzluk Denizi’nin derinliklerine gömer. Yeremya bu vaadi şöyle açıklar:

‘Fesatlarınızı bağışlayacağım, ve artık suçlarını anmayacağım’ (Yeremya 31:34).

Tanrı’nın artık günahlarımızı anmayacağını söylediğinde Kutsal Kitap ne demek istiyor? Tanrı günahlarımızı ne açıdan bağışlıyor ve unutuyor? Bu kelimelerin, insansal benzetmeler olarak kullanıldığını burada not etmek önemlidir. Kadir Tanrı’nın, her şeyi bilen Egemen ve yüce Tanrı’nın, her şeyi bile Egemen ve yüce Allah’ın aniden hafızasını yitirdiği sonucuna varmamalıyız. Tanrı benim hayatım hakkında her şeyi bilir. İşlediğim her günahın farkındadır. Suçumu kaldırdığında, ona ilişkin bilgiler kaybediyor değildir. Onu kayıtlardan kaldırır. Bana hiç günah işlememişim gibi davranır. Günahımı Mesih’in doğruluğuyla örter.

Tanrı’nın unutması, ilişkisel bir unutmadır. Yani artık o suçu bana kullanmamak için unutur, hatırlamaz. Tanrı günahımı bağışladığında onu bana karşı artık kullanmaz. İçinde bana karşı bir öfke beslemez. Düşmanlık barındırmaz. O’nunla olan bütün ilişkm yenilenmiştir. İşaya kitabındaki vaadini benim için gerçekleştirir:

‘Rab diyor: Şimdi gelin davamızı görelim; suçlarımız kırmız gibi olsa da, kar gibi beyaz olur; kırmız böceği gibi kızıl olsa da, yapağı gibi olur’ (İşaya 1:18).

[Yazar]

Yazılar