[Anonim]

İsa’ya ” Davut Oğlu” deniliyordu.Kahinlerin ve Kutsal Yazı uzmanlarının öfkesine ve protestosuna rağmen İsa, bu adın Mesih’i nitelediğini ve kendisine söylenmesinin uygun olduğunu biliyordu.

Çocukların O’nu övme biçimi uygundu. Çocuklar, bağırıyordu. Mesih’in gözlerinin önünde olduğunu ve mucizeler yarattığını, sevinçle bağırarak ilan ediyorlardı. Mucizeler olduğunda; şaşkınlık çığlıkları, sevinç bağrışları ve yükselen övgüler ; son derece uygundur.

Övgü sunan kişiler, çocuklardı. Çocukların bile tanıyabildiği Kurtarıcı, şehire buyur ediliyordu. Her zaman olduğu gibi; o tarihte de, çocuklara sık sık kötü davranılır ve onlardan yararlanılırdı. Bu yüzden çocuklar, İsa’nın özgür kılmak için geldiği masumluğu ve çaresizliği simgeliyorlardı. Övgülerin, egemenliğin ulaşmayı amaçladığı kişilerden çıkması uygundur.

Çocuklar, İsa’yı Tapınakta övüyorlardı. Bundan hemen önce; neler olduğuna bakmamız gerekir. İsa, sıradan insanlardan oluşan bir kalabalıkla, dilenciler ve çocuklarla birlikte tapınağa girdi. Dinsel kuruluşların gözünde hayal bile edilemeyecek bir hainlikti bu; İsa, dinsel ve ekonomik güçlerin simgelediği ve hüküm sürdüğü yere, yani tapınağa girerek onların varlığını tehdit ediyordu. İsa, para bozanların ve kurban satanların masalarını devirirken onlar, ellerindeki gücün, konumun, nüfusun ve para kaynağının tehlikede olduğunu anladılar. Tapınakta, düzenbazlık egemendi ve herkes, bunun farkındaydı. Ancak; arkada güçlü ve kalın enseli insanlar olduğundan kimse bu düzeni değiştiremiyordu. İşte İsa, bunu yaprı ! Kalabalığın sevinmesinin bir nedeni de, adaletin sonunda yerine gelmiş olmasıydı. Sınıf, ekonomi, konum, sağlık, önyargı ve büyük olasılıkla ırk yüzünden tapınağın avlularının dışında bırakılan insanlar, İsa’yla birlikte tapınağa girdiler. Egemenliğin sevinci ve gücü, oarada, hüküm sürmeye başladı. Tapınak yönetimindeki temsilcilerin, kahinlerin ve Kutsal yazı uzmanlarının öfkesine ve neşesiz kuralcılığına kıyasla, çocukların yalın övgüleri; duruma mükemmel derece uygundu. Bu durumu, İsa’nın Nasıra’daki havrada okuduğu İşaya’nın 61. bölümdeki bildiriyle kıyaslarsak, önemini daha iyi kavrayabiliriz. Çocukların övgüleri, o an için, gerçekten de mükemmeldir ve peygamberliğe uygun bir nitelik taşımaktadır. ( G. KENDRICK )

Rabbin sevgisi ve ışığı sizinle olsun.

Lütuf, İsa Mesih’i sevenlere ölümsüz sevgiyle !hisusaviolet:papatya: