[Anonim]

Tanrı’nın sevgisi ve öfkesi bir paranın iki yüzü gibidir. Tanrı insanlığı sevdiği için, yaratmış olduklarının içinde bir şahaser olan insanlığa zarar vermek isteyen her şeye ve her kişiye karşı öfkelenir. Sevgisinden dolayı günaha ve getirdiği bozulmuşluğa karşı öfkelidir. Tanrı sevgisinden dolayı, günah nedeniyle kendilerine öfkesini yöneltmek zorunda olduğu kişiler kurtulsun ve öfkesine maruz kalmasın diye, Kendi Oğlu’nu çarmıhta ölmek üzere göndermiştir.

Sevgi olan Tanrımızın aynı zamanda öfke Tanrısı olduğunu kabullenmekte zorlanan kişiler vardır. Ama öfke, gazap ya da adaleti olmayan bir tanrıya sahip olmayı arzu edenler sonunda zayıf, tembel ve günahtan rahatsız olmayacak bir tanrıyla başbaşa kalırlar. Böyle bir tanrı etkisiz, kararsız ve mülayimdir. Yaşamımızı, ailemizi ve imanımızı mahvedebilecek kötülüklerle karşılaştığımızda, böyle bir tanrıya güvenip, yardım isteyemeyiz.

Diğer yandan, Tanrı’nın öfkesi ve adaletini vurgulayan, ama derinliğini kavramaya gücümüzün yetmediği, inanılmaz sevgisini görmezden gelenler, cezalandırılmaktan hoşlanan bir tanrıyla başbaşa kalırlar. Böyle bir tanrı güçlü olabilir ama bu yaklaşmak isteyebileceğimiz türden bir tanrı değildir. Tam bir adalete sahip ama merhametsiz bir tanrıya inanmak kişinin huzursuz, kabul edilmek için savaşması gereken bir durumda ve güvensiz hissetmesine neden olur. Tanrı’nın karakteri ve çalışma yöntemleri konusunda bulanık bir resme sahipsek, Kutsal Ruh’un bizde sabır oluşturmak ve bu sabrı bizim aracılığımızla başkalarına da göstermek konusundaki arzusuna dair de bulanık bir resmimiz olacaktır. ( M. Y. )

Rabbin sevgisi ve ışığı sizinle olsun.:papatya: