[Anonim]

Ruhsal Yoksulluğumuzun Üstesinden Gelinebilir mi?


Evet! Ve böylelikle, İsa’nın ‘ruhta yoksul’ olmak ile anlatmak istedğinin ikinci boyutuna yöneliriz.

Eğer ruhta yoksul olacaksak, Mesih’in ölümü ve dirilişiyle sağladığı zenginlikleri almamız gerekir

İnsan doğasının sıkıntılarına kesin bir tedavi bulabilseydik ne harika olurdu! Tüm insan soyunun koluna, nefret yerine sevgi, açgözlülük yerine hoşnutluk sağlanacak bir aşı yapılmasının mümkün olduğunu varsayalım. Dünyanın şu anda karşı karşıya olduğu tüm sorunlar anında çözülürdü.


Günlük gazeteler ve televizyonlardaki haberlerde, tüm dünyadaki hoşnutsuzluk ve mutsuzluk yayımlanmakta. Bu haberlerin hepsinin kaynağında açgözlülük, hırs, tutku, önyargılar ve kötü arzular yatmakta. İnsanlar bulundukları koşullarda mutlu olabilsel, diğer insanları; renklerini ve yaşamlarındaki sosyal durumlarını göz önüne almaksızın sevebilseler, zenginler ve yoksullara şefkat gösterebilseler, açgözlüler güç ve çıkar hırsından vazgeçebilseler, bu dünya yaşanacak daha farklı bir yer haline gelmez miydi?

İnsanların geçmişteki hataları, başarısızlıkları ve günahlarını tedavi edecek bir yol bulunabileceğini, yaşamdaki tüm karmakarışık düğümlerin çözülebileceğini, yaşamdaki tüm karmakarışık düğümlerin çözülebileceğini ve yaşamın kopmuş iplerinin tamir edilebileceğini varsayarsak, böyle bir tedavi, dünya çapında bir paniğe neden olurdu.

Tüm dünyadaki en heyecan verici haber bir tedavinin olduğu gerçeğidir. Bir ilaç sağlanmıştır. İnsanların tüm günahları bağışlanabilir. Yaşamlarımızda birikmiş olan tüm örümcek ağları uzaklaştırılabilir. Günah, karışıklık ve düş kırıklığı, yerini doğruluk, sevinç, hoşnutluk ve mutluluğa bırakabilir. Canımıza, dış koşullarımıza bağımlı olmayan bir huzur verilebilir. Bu tedavi, iki bin yıl önce Golgota tepesindeki çarmıhta, İsa Mesih tarafından sağlanmıştır.


Çarmıh, Batı dünyasının büyük bir bölümünde, çarmıhın önemini anlamayan birçok rock yıldızı ve diğerleri tarafından kötüye kullanılan bir sembol haline gelmiştir.


Mesih’in çarmıhtaki ölümü bir kaza değildir. Çarmıh, insanları kendisiyle barıştırmak isteyen, sevecen Tanrı’nın eylemidir. Günah, Tanrı’yla aramıza girmiştir. Tanrı’dan ayrı kalarak mutlu ve hoşnut olamazdık. Bu nedenle Tanrı, sevgisiyle lütfederek günahlarımızı yüklenmesi ve hak ettiğimz ceza ve yargıyı üstlenmesi için Oğlu’nu gönderdi. Ancak, Tanrı’nın yine de bizden istediği bir şey var. Ruhsal yoksulluğumuzu itiraf etmemizi, günahlarımızı terk etmemizi ve iman aracılığıyla Oğlu İsa Mesih’e dönmemizi bekliyor. Bunu yaptığımızda, yeniden doğarız. Tanrı bize yeni bir doğa verir. Cennetin bir parçasını canlarımıza ilk kez hoşnutluk, huzur ve mutluluk gelir.


Sevinç, hoşnutluk ve mutlulukla yükselen bir can huzuruna kavuşmanın tek bir kalıcı yolu var ve bu yol, günaha tövbe etmek ve İsa Mesih’e Kurtarıcı olarak iman etmek. Yaşamımızda böyle bir an gerçekleşir mi? Mesih’i kabul etme deneyimini yaşadınız mı? Bu yalnızca duygusal bir deneyim değildir. İradenin Mesih’e teslim edilmesidir. Mutluluğu gerçekten istiyor musunuz? O zaman çarmıhın dibinde alçalma bedelini ödemeniz ve Mesihi Kurtarıcı olarak kabul etmeniz gerekir.