[Anonim]

Bu yazıyı geçenlerde okumuştum… çok hoşuma gitmişti… Ahmet Altan’ın bu ruhta olan başka yazılarını da okumuşumdur geçmişte… Kendisinin aile veya kültürel ortam ezberlerinden değil de gerçek anlamda bir mana arayışında olan biri olduğuna inanıyorum… Derin bir kalp dindarlığına işaret eden yazılar, bu yazıları…

Eskiden kadın güzelliğine olan hassasiyet ve zaafını ifade eden, uçlara kaçan bir deyişlerini de okumuş gülmüştüm… Eleştiriye maruz kalmış yazılardı hatırladığım kadarıyla ama… dünyevi güzelliklere olan kalpten, samimi hassasiyetin, tutkunun, günün birinde daha da ilerilere gideceği şüphesizdir… Tanrı yolu zaten hassasiyet yoksunlarının, tutkusuzların düzülebileceği bir yol değildir…

Tanrı versin… diyecek başka bir şey yok…