[Anonim]

Sayın Kemal Başaran ,

Samimiyetle paylaştığınız bu yazı için teşekkür ederim.Sonuna kadar okudum.Sosyal hayat ,çevre ve ilişkilerinizde inancınızdan ötürü pek çok zorluğa ve haksızlığa maruz kaldığınızı tahmin edebiliyorum.

Hristiyanlığı tek gercek olarak görmeniz,kutsal kitabı öncelikle kendinize kanıtlamanızdan dolayıdır.”İfade ettiğin inancı gercekten benimsiyor musun? ” sorusunun cevabı “evet”se siz samimi birisiniz demektir.

İnancınız kendi benliğinizde olgunlaşınca yürek dolar ve mecburen başkalarıyla paylaşırsınız.Fata bu noktada dikkat etmelisiniz. Yaşamınıza yönelik herhangi bir tehlike arz edecek durumları önceden kestirebilmek ve bu doğrultuda önlemler almak en iyisidir.

Siz Kutsal Kitabı benden daha iyi bilirsiniz.Bu forumda çok fazla da yazmadım ,yeniyim.Kutsal kitabınızdan bir ayet vermek isterim fakat kabalık yada ukalalık larak algılamanızı istemem.Öğle bir niyetim yok.

“Basiretli adam, Şerri görüp gizlenir .” diyor bir ayet. Hayatınız size Tanrı YHVH tarafından hediye edildiyse bu hediyeye iyi bakmalı ve daha dikkatli olmalısınız.

Kutsal kitabın ispatı üzerine yapmış olduğunuz analize ilişkin bir iki şey söylemek isterim.Bu kitabın tanrı sözü olabilmesi için tarihsel, bilimsel, arkeolojik vs. verilere uygunluğuna bakılabilir.

Birinci yada sonraki yüzıllarda hristiyanlığı yaymaya çalışan insanların çektiği acılar, uğradığı haksızlıklar karşısında hissettiklerini siz de bir yerde hissediyor olabilirsiniz elbette fakat başkalarının da aynı yazıları kaleme alabilmesi kutsal kitabın eşşizliği iddasıyla ne kadar uyum sağlar ?

Bu sözlerin “ruhla ayzılmasını” kısaca açıklayabilir misiniz?
Yazılmasından kasıt; düşünsel ve ruhsal temelde hissedilmesi ve yaşanılması mıdır?

saygılarımla