İSA’YA GETİREN; İSA’DA TUTAN : –

Rab’bin buyrukları beni İsa’ya getirtti. Rab geldi, zor olanı daha da zor yaptı. Yasayı kimse yerine getirmezken, daha da zorlaştırmanın anlamı ne? Zaten hepimiz sınıfta kaldık. Bir de, “Şehvetle bakan da zina yaptı” diyor. Hiç adam öldürmemişken, “Yüreğinde öfke duyduysan bile yargılanacaksın” diyor. Ama bütün bunlar, kurtuluşu Rab’bin kendisinde aramama sebep oldu.

Önce, Rab’bim İsa Mesih’in, çarmıhta benim için canını vererek, beni kurtardığını gördüm. Artık affolunmuştum. Sevincim yere-göğe sığmıyordu. Ama yıllar sonra, yeniden kederlenmeye başladım. Sadece af, yeterli gelmemeye başladı. Günah işlemek istemiyordum. Rab’bin hayatı gibi bir hayat, ‘Dağdaki Vaaz’ gibi bir yaşam istiyordum.

Romalıların 7. Bölümünü okudum. Hani Pavlus, “Yapmak istediklerimi yapamıyorum” diyor. Yani güzel olanı yapmak istediğinde bile, kendisini tam tersine işleri yapar bulurdu. O bölümü hiç okumamış olsam bile, aynisini ben de yazabilirdim. Çünkü aynisini ben de yaşamıştım. Onlar yüreğimde ateşle yazıldı.

Ama, binbir acıdan sonra, öğrendim ki Rab, Kutsal Ruh’u sayesinde, herşeyi yapabilmemizi sağlar. Yeter ki gözümüzü ona dikelim ve ümidimiz, kendi gücümüz değil, Rab’bin kendisi olsun. O zaman hakikaten her şeyi yapar ve her şeyde galip geliriz.

Sorun ne, o zaman? Sorun şu: Pavlus artık, “Yapmak istediklerimi yapamıyorum” demiyor; “Yapmak istediğim herşeyi yapabilirim” diyor. İyi, çok güzel de; ya ben yapmak istemiyorsam? Ya ben hayatımdan memnun isem? Kendi kendime, “Takma kafana şu ufak tefeği. Hayatın keyfine bak” dersem, ne olacak?

Kutsal Ruh, hiçbir zaman, birilerinin kafalarına vura vura, onları kutsal yapmadı. Pavlus, yapmak istediği için, Kutsal Ruh tarafından güçlendirildi. Zorla kutsal yapılmadı. Önce istek, sonra dua ve sonra da yardım, yani Kutsal Ruh’un güçlendirmesi gelir. Peki isteği de yaratan Kutsal Ruh değil mi? Evet, Kutsal Ruh’tur. Çünkü Kutsal Kelâm da öyle söylüyor. Ama bunu, Yasa’yı kullanarak yapıyor. Yasa, Önümde tutulan ‘Rab’bin Aynası’dır. Beni, Rab’bin gördüğü gibi gösterir. Yasa olmasa, ben kendimi iyi biri olarak görebilirim. Yasa bana hakikatleri gösterir.

Bu yüzden Yasa, yani Tanrı’nın tüm buyrukları, beni bir zamanlar İsa’ya (imana) getirttiği gibi; benim O’nda kalmamı ve O’na sımsıkı sarılmamı da sağlıyor. Yasasız, O’na sarılacak bir neden göremem. Sarılmadığımı da bilemem.

İşte bu yüzden Rab’bimiz, “Size doğrusunu söyleyeyim, yer ve gök ortadan kalkmadan, her şey gerçekleşmeden, Kutsal Yasa’dan, ufacık bir harf, ya da bir nokta bile yok olmayacaktır” diyor (Matta 5:18).

Hepinize Esenlikler Dilerim.