İsa Mesih’in incilde yazılı vaadı: “Yel istediği yerde eser, onun sesini işitirsin, fakat nereden gelip nereye gittiğini bilmezsin; Ruh’tan doğan her adam böyledir”(Yuhanna 3:8). Kutsal Ruh’un onunla düşünelim diye bilinç alanımızda estirdiği düşünce ile düşünürken Allah’ın isteğine uyuyoruz!Dilediği yerde ve dilediği saatte esen lütuf rüzgarı!..Bu esişi, onun kitapta yazılı şu sözünü çağrıştırıyor:”İsmimi hatırlattığım her yerde sana geleceğim, ve seni mubarek kılacağım” (Çıkış 20:24).Bu yüce esişle içimizde histen de öte, Rabbin bize geleceğini umutla bekleriz! O esişte doğru biri olmadığımı suçlanmaksızın gördüğüm halde, doğruluğumu göstermekten vazgeçip Mesih İsa’yı, gerçek doğruluğu giyinmeyi umutla beklerim.Yel’in kendi esişi ile günahımı suçlanmaksızın görürken birlikte teselli ve sevinçle doluyorum! Davudun içindeki o ilahi melodiye ben de tanık oluyorum! Davud’un içinden gelen ilahi melodi şöyledir: “Senin çomağın, senin değneğin-onlar bana teselli verir” (Mezmur 23:4).Bana teselli veren bu çomağı, bu değneği başkaları ile paylaşmağa giriştiğim zaman, onları incittiğimi farkettim!Demek oluyor ki,Kutsal Ruh’un içimdeki esişi ile aldığım bereketi, Kutsal Ruh’un verdiği gibi başkalarına veremiyorum!Ne gariptir; değil mi? Rabbin bana teselli veren çomağı ve sopasını paylaşmağa giriştiğim kardeşlerimi farkında olmadan incitiyorum!Anlıyorum ki, Kutsal Ruh’un insanı paylamaları sevgi ile doludur! Kutsal Ruh’la yürümek ve Kutsal Ruh’la yaşamak, ölüm gölgesi olan dünyada bizi İsa Mesih’le buluşturmağa götüren emniyetli bir yolculuktur!Arzularımızın aksine o rüzgar kendi iradesi ile üzerimize essin. Amin.