[Armagan]

Sevgili üyemiz Meraklı, sorunuz icin teşekkür ederiz. Günahlı bir dünyada ve düşük bir bedende yaşıyoruz. Hastalanmamız veya gücümüzü yitirmemiz gayet doğaldır. Elbette kötü ruhlardan ve şeytandan kaynaklanan bir takım bedensel veya ruhsal hastalıklar vardır, ama öte yandan virüsler yoluyla bulaşan çok sayıda hastalıkla da içiçeyiz. Hristiyan kişi, kurtuluşu için Rabbin Kendisi ugrunda yaptıklarına iman eder. Hastalanınca da yine Rabbin kapısını çalar ve şifa için Rabden ister. Hastalığının ağırlığına ve ciddiyetine göre de ilkin Rabbine ve sonra da doktoruna danışır. Doktorlar, ilaçlar ve hastaneler biz insanlar için vardır ve insanlık için Rabbin bereketidirler.

Ben şahsen tıbbi ilaçlar aldığı halde iyileşmemiş, ama İsa adında edilen duayla iyileşen insanlar gördüğüm gibi, duayla iyileşmeyip ilaç aldıktan sonra iyileşen insanlar da gördüm. O halde dua ettiğimiz gibi, gereğinde ilacımızı da alacağız. Ama imanla edilen duanın Rabbin katında çok etkili olduğunu ve Rabden istediklerimizi bu yolla aldığımızı hiç unutmayalım.

“14 İçinizden biri hasta mı? İnanlılar topluluğunun ihtiyarlarını çağırtsın, Rab’bin adıyla üzerine yağ sürüp onun için dua etsinler.
15 İmanla edilen dua hastayı iyileştirecek ve Rab onu ayağa kaldıracak. Eğer hasta günah işlemişse, günahları bağışlanacak.” (Yakup 5.14-15).

[Armagan]

Conclusion

The reality is that John 1:1–3 clearly reveals the deity of Jesus Christ, the Word, being the Creator God. As such it confirms many other passages in Scripture that teach that Christ is God. Early church fathers such as Ignatius, who was a disciple of John the Apostle, also recognized Jesus as God. The significance of this is a matter of salvation. Without the true Jesus, can one really be saved?
Help keep these daily articles coming. Support AiG.
Footnotes

1. All Scripture NKJV unless otherwise noted Back
2. “The Truth about Angels,” The Watchtower, November 1, 1995, Watch Tower Bible and Tract Society of Pennsylvania, http://www.watchtower.org/library/w/1995/11/1/article_02.htm. Retrieved 9-18-2007. Back
3. Reasoning from the Scriptures (Watch Tower Bible and Tract Society of Pennsylvania, 1985), p. 150. Back
4. Ibid., p. 150. Back
5. Westcott and Hort Greek New Testament (1881): With Morphology (Bellingham : Logos Research Systems, 2002), S. John 1:1–3. Back
6. Maurice Robinson, Elzevir Textus Receptus (1624): With Morphology (Bellingham, WA: Logos Research Systems, Inc., 2002), S. John 1:1–3. Back
7. Jerome, Latin Vulgata, adapted from Online Bible, 2007. Back
8. The Kingdom Interlinear Translation of the Greek Scriptures (Watch Tower Bible and Tract Society of Pennsylvania and International Bible Students Association, 1985), p. 401. Back
9. Benjamin Wilson, The Emphatic Diaglott (Brooklyn, NY: International Bible Students Association, Watchtower Bible and Tract Society, 1942). Back
10. Reasoning from the Scriptures (Watch Tower Bible and Tract Society of Pennsylvania, 1985), p. 416. Back
11. Dr John Gill, Commentary notes on John 1:18, adapted from Online Bible, 2007. Back
12. Al-Kadhi, Answering Christianity, http://www.answering-christianity.com/john1_1.htm, Retrieved 9-20-2007. Back
13. Answering Islam, http://www.answering-islam.org/Responses/Al-Kadhi/r01.2.2.06.html, Retrieved 9-20-2007. Back
14. Rolf Furuli, The Role of Theology and Bias in Bible Translation with a Special Look at the New World Translation of Jehovah’s Witnesses (Huntington Beach, California: Elihu Books, 1999), p. 200. Back
15. Ibid., p. 204–205. Back
16. Ibid., pp. 211–213 (again equating Theos with Elohim to argue against its Greek usage). Back
17. Ibid., p. 206. Back
18. Reference 16, p. 210. Back
19. Ignatius, Epistle of Ignatius to the Ephesians, in The Writings of the Fathers Down to A.D. 325 Ante-Nicene Fathers, Eds. A. Roberts and J. Donaldson (Hendrickson Publishers), 1:49 (Short version). Back
20. Ibid., p. 52 (Short version). Back
21. Ibid., p. 56 (Long version). Back
22. Ibid., p. 57 (Short version). Back
23. Ibid., p. 57 (Short version). Back
24. Ibid., p. 57 (Long version). Back
25. Ibid., p. 52 (Long version). Back
26. Charles Taze Russell, Studies in the Scriptures, vol. 5, The Atonement Between God and Man (1899), reprinted in Bible Students Congregation of New Brunswick (Edison, New Jersey, 2000), p. 70. Back
27. Adam Clarke, Commentary notes on Colossians 1:16, adapted from Online Bible, 2007. Back

Recommended Resources

Reasoning from the Scriptures with the Jehovah�s Witnesses This powerful book is a complete hands-on guide to sharing the truth of God’s Word to Jehovah’s Witnesses in a loving and gracious way. Learn the strategic and penetrating questions that will help you effectively respond with confidence to Witnesses who try to lead you astray.	10 Most Important Things You Can Say to a Jehovah�s Witness (The) Dialoguing about spiritual matters with people led astray by cultic teachings can often be frustrating and confusing. Join author Ron Rhodes as he presents essential keys to effectively witness to Jehovah’s Witnesses as they are led astray by the Watchtower Society.	Reasoning from the Scriptures with the Mormons Join cult experts Ron Rhodes and Marian Bodine as they present and help you understand the main points of Mormonism, showing where it falls short of God’s truth. Be equipped with penetrating and strategic questions that challenge this belief system.	Always Ready Be ready to defend your faith! This compilation of Dr. Bahnsen’s published works on Christian apologetics includes his apologetics syllabus and articles on common apologetic questions.
Big Argument: Does God Exist? (The) Notice to all skeptics: God is not dead! This book presents a compelling and persuasive case for the reality of God.

Quoted from: http://www.answersingenesis.org/articles/aid/v2/n1/jesus-the-creator

[Armagan]

Jehovah’s Witnesses’ Defense of the Word Being “a god”

Leading Jehovah’s Witness apologist Rolf Furuli writes extensively about John 1:1 and how theos should be translated in reference to the Word. He argues for the NWT’s rendering of the Word being “a god” as opposed to “God”. Several of his claims will be discussed here.
Mr. Furuli has a chart comparing the NWT with a couple of lesser known translations as well as the Greek text with his understanding of the word meanings. It is shown below¹⁴:

Let’s evaluate Mr. Furuli’s comments concerning the term theos (notice above how he defines theos as meaning either “god” or “a god”). He says:

. . . in the Bible the word theos is also used for persons other than the creator, and therefore neither “creator” nor “YHWH” could be a part of its semantic meaning. . . . The word theos is a count noun, and John uses it in one of two ways: either in a generic sense or as a “singular noun.” We might illustrate this point by use of the OT. Here we find that elohim, the Hebrew equivalent to theos, is used in the generic sense.¹⁵

Mr Furuli takes about two pages to compare theos to the contextual uses of the Hebrew word elohim. But it would have been better to compare the uses of theos throughout the Greek New Testament and see how it was used in Greek context.¹⁶
Perhaps the reason such was not done is that it would destroy the point Mr. Furuli was trying to make. A search of theos in the New Testament shows that theos is overwhelmingly translated as “God” (even when not preceded by an article) unless context warrants otherwise (only about six times). The NT context for John 1:1 overwhelming supports the idea that the Word is God the Creator, as John 1:3 indicates.
Mr. Furuli goes on to say:

There are 322 examples of theos without the article. Because there is no inherent semantic contrast between the articular and the anarthrous theos, the question about the meaning of theos in some passages is pragmatic, and thus the context becomes essential.¹⁷

Furuli argues that John 1:1b can be translated: “And a god was the Word,” since there is no article in front of theos, and thus, the context must determine the meaning of theos. In response we can first appreciate the concession that Furuli is making: the lack of the article in front of theos does not mean that the word theos is to be translated as an adjective (divine) or with an indefinite article (a god) rather than simply “God.” (Even if it should be translated as an adjective, the verse would still teach the same thing—the Word is of the same essence as the Father.) It is obvious that there are many times that theos is translated as “God,” referring to Jehovah, even when not preceded by an article. Furuli evidently concedes that. So now it is a matter of context, says Furuli. We agree that context is crucial. But if context is so important, then why not look carefully at John 1:2–18? Furuli mentions only John 1:14, “with God” from John 1:2, and John 1:18. Why did he not refer to the other verses, including verse 3, which makes it clear that the Word made all things?
Furuli then attacked the eternality of the Word, Jesus Christ. In an attempt to downgrade that “in the beginning was the Word,” Mr. Furuli tries to show that Jesus was not eternal, thus not God.

Regarding the expression “in the beginning was the Word,” all we can say with reasonable certainty is that at the particular point in time called “the beginning” the Word existed. This is a far cry from saying “the Word is eternal”. [sic]¹⁸

But again, look at the context. If the Word made everything that was made (verse 3), then he must be eternal. If everything that was made (that is, everything that had a beginning) had its beginning through Christ, then it must be the case that the Word never had a beginning; thus, he is eternal.
Ignatius (John’s Disciple) and the Deity of Christ

Let’s go one further step in this study. John, the author of the Gospel, did not simply write the account and disappear. On the contrary, he was the only disciple of Christ to live out his life and die of old age. He, like Christ, had disciples of his own, and the two most noted were Polycarp and Ignatius. It makes sense that John would teach his disciples the truth about Jesus Christ and who He was.
Polycarp wrote very little that has survived. Ignatius had quite a bit more. In Ignatius’ letter to the Ephesians, it was clear that he viewed Jesus and the Father as the one true God. He said:

and elected through the true passion by the will of the Father, and Jesus Christ, our God¹⁹

God existing in the flesh²⁰

Our Lord and God, Jesus Christ, the Son of the living God²¹

For our God, Jesus Christ, was, according to the appointment of God²²

God Himself being manifested in human form for the renewal of eternal life.²³

God being manifested as man²⁴

We have also as a Physician the Lord our God, Jesus the Christ, the only-begotten Son and Word, before time began.²⁵

After reading the words of a disciple of John who learned extensively from John, there should be no question what John was trying to say. So, it is interesting that the founder of Jehovah’s Witnesses, Charles Taze Russell, said with regards to John 1:1 and the Word being God:

except that where the word Theos is used twice in the same clause the Greek Prepositive Article is sometimes used, so as to give the effect of the God in contrast with a God. An illustration of this is found in John 1:1 — “the Word was with the God I]ho Theos[/I and the Word was a God I]Theos[/I.” But the careful student (freed from Prejudice) will generally have no difficulty in determining the thought of the Apostle. Indeed, the language is so explicit that the wonder is that we were heedless of it so long.”²⁶

His interpretation of Theos as “a god,” he claims is so explicit that he wonders why it took so long for people to realize it. Pastor Russell wrote this in 1899 and yet John’s own disciple Ignatius allegedly missed it? This makes little sense. The reason the early Church knew John was speaking of Jesus being God is not just from the Scriptures, which confirm it, but they were taught this by John who was their pastor for many years.
So really, what Mr. Russell was saying is that John’s disciples, the early church, and the church for about 1800 years were wrong and that he [Pastor Russell] was right. This should be a red flag to anyone. Adam Clarke sums up the argument regarding John 1:1 with excellent comments:

Should it be objected that Christ created officially or by delegation, I answer: This is impossible; for, as creation requires absolute and unlimited power, or omnipotence, there can be but one Creator; because it is impossible that there can be two or more Omnipotents, Infinites, or Eternals. It is therefore evident that creation cannot be effected officially, or by delegation, for this would imply a Being conferring the office, and delegating such power; and that the Being to whom it was delegated was a dependent Being; consequently not unoriginated and eternal; but this the nature of creation proves to be absurd. 1. The thing being impossible in itself, because no limited being could produce a work that necessarily requires omnipotence. 2. It is impossible, because, if omnipotence be delegated, he to whom it is delegated had it not before, and he who delegates it ceases to have it, and consequently ceases to be GOD; and the other to whom it was delegated becomes God, because such attributes as those with which he is supposed to be invested are essential to the nature of God. On this supposition God ceases to exist, though infinite and eternal, and another not naturally infinite and eternal becomes such; and thus an infinite and eternal Being ceases to exist, and another infinite and eternal Being is produced in time, and has a beginning, which is absurd. Therefore, as Christ is the Creator, he did not create by delegation, or in any official way.

Again, if he had created by delegation or officially, it would have been for that Being who gave him that office, and delegated to him the requisite power; but the text says that all things were made BY him and FOR him, which is a demonstration that the apostle understood Jesus Christ to be truly and essentially God.²⁷

[Armagan]

Kingdom Interlinear and John 1:1

It is very interesting to see how the Jehovah’s Witnesses Greek-English Interlinear translation compares with the NWT and with more accurate translations. One Jehovah’s Witness said that their translation comes from an interlinear translation of the Westcott and Hort text and that the NWT is a good translation of it. But let’s check into the two primary interlinear translations appealed to by Jehovah’s Witnesses: the Kingdom Interlinear and the Emphatic Diaglott.
The Kingdom Interlinear⁸ says:

Look carefully at John 1:1. The Interlinear doesn’t translate Theos (θεος) as “a god,” which is an unjustifiable change in the NWT (to the right of the interlinear above). Strangely the interlinear does not capitalize God the second time it occurs, though it does the first.
One possible reason they tried distinguishing this particular word for God is due to the spellings of Theos (God) in this passage (θεον, θεος) is due to variant endings. Another variant ending is commonly θεου.
In one case, all three variants for God are in one passage and translated as God:

2 Thessalonians 2:4
who opposes and exalts himself above all that is called God (θεον) or that is worshiped, so that he sits as God (θεου) in the temple of God (θεον), showing himself that he is God (θεος).

There is really no obvious reason for the change to “a god” or a lower case “god” by the NWT or Kingdom Interlinear.
Emphatic Diaglott and John 1:1–3

The next interlinear to be checked was the Diaglott.⁹ It translates John 1:1–3 as:

The interlinear this time incorrectly states that theos is “a god”, but the side translation disagrees and says the Logos was God, instead of “a god.” So again, there are mismatches that make no sense.
The Context of the Passage

Interestingly, in defending their translation of John 1:1, Jehovah’s Witnesses say:

Which translation of John 1:1, 2 agrees with the context? John 1:18 says: “No one has ever seen God.” Verse 14 clearly says that “the Word became flesh and dwelt among us…we have beheld his glory.” Also, verses 1, 2 say that in the beginning he was “with God.” Can one be with someone and at the same time be that person?¹⁰

Trying to appeal to context, the Jehovah’s Witnesses quote part of John 1:18 and John 1:14 while ignoring the teaching of verse 3 which shows Jesus made all things—no exceptions! We have already shown how Jesus can be with God and be God—it is through the concept of the Trinity.
Regardless, the context of the chapter should not be neglected. John 1:18 is referring to God the Father as the one no one has seen. Thus, in keeping with the context, we can interpret John 1:18 this way: No one has seen God the Father at any time; the only-begotten God, Jesus—He has revealed the Father. Anytime anyone has ever seen God, he has seen the Logos, the Son, since the Son is the Word—the revealer.
Expositor Dr. John Gill explains the reference to God:

That is, God the Father, whose voice was never heard, nor his shape seen by angels or men; for though Jacob, Moses, the elders of Israel, Manoah, and his wife, are said to see God, and Job expected to see him with his bodily eyes, and the saints will see him as he is, in which will lie their great happiness; yet all seems to be understood of the second person, who frequently appeared to the Old Testament saints, in an human form, and will be seen by the saints in heaven, in his real human nature; or of God in and by him: for the essence of God is invisible, and not to be seen with the eyes of the body; nor indeed with the eyes of the understanding, so as to comprehend it; nor immediately, but through, and by certain means: God is seen in the works of creation and providence, in the promises, and in his ordinances; but above all, in Christ the brightness of his glory, and the express image of his person: this may chiefly intend here, man’s not knowing any thing of God in a spiritual and saving way, but in and by Christ¹¹

So we understand that Jesus reveals God and exists as God at the same time. There is not a contradiction between John 1:1 and John 1:18. In fact, they are amazingly consistent!
Islamic Appeal to the NWT

Muslims also deny the deity of Christ, so John 1:1–3 is also a problem to Islam if taken as written. Muslim apologists have appealed to the NWT in an effort to reduce the deity of Jesus Christ:

“The Word” is only described as being “ton theos” (divine/a god) and not as being “ho theos” (The Divine/The God). A more faithful and correct translation of this verse would thus read: “In the beginning was the Word, and the Word was with God, and the Word was divine” (If you read the New World Translation of the Bible you will find exactly this wording).¹²

Christian apologists have responded:

It should first be noted that all of known manuscripts and fragments of John’s gospel contains this passage without any variation. It should also be noted that John 1:1 was quoted on several occasions by early Christian theologians and Church Fathers. . . . Clearly, there is no “ton theos”, [sic] in this text as Al-Kadhi and Deedat claim. Both sentences have the phrase “ton theon”. “Ton theon” is used because it is the accusative case (the nominative case is “ho theos” = “the God”) In this [instance] we must use the accusative case, since the text uses the preposition “pros” which means “with” in this context.

Al-Kadhi and Deedat should know that the article “ho” (nominative case) and “ton” (accusative case) both translate as “the”. Incidentally, the Greek word for “divine” is “theios, theia, theion”, depending on the gender.¹³

But this lets us know how influential the Jehovah’s Witnesses and the NWT are. The NWT is being used in Islam to take people away from Jesus Christ.

[Armagan]

John 1:1-3 and the deity of Christ

Jehovah’s Witnesses teach that Jesus Christ is not the Creator God but a lesser created angel (Michael²) who was termed “a god” by John in the New World Translation (the Jehovah’s Witnesses translation of the Bible). The NWT says:

In [the] beginning the Word was, and the Word was with God, and the Word was a god. This one was in [the] beginning with God. All things came into existence through him, and apart from him not even one thing came into existence (John 1:1–3 NWT).

According to the Jehovah’s Witnesses’ theology, Jesus is a being that came into existence. But even their own translation says that apart from Jesus not even one thing came into existence. So then, did Jesus create himself? Of course that is a ridiculous proposition, but you see how Watchtower theology contradicts the Bible, even their New World Translation.
Another contradiction surfaces in such a theology: Jehovah’s Witnesses are firm that there is only one God.³ But they also admit that there is at least one other god, though not as powerful as Jehovah. Jehovah’s Witness literature states:

Jesus is spoken of in the Scriptures as “a god,” even as “Mighty God” (John 1:1; Isaiah 9:6). But nowhere is he spoken of as being Almighty, as Jehovah is.⁴

So even though Jehovah’s Witnesses say they believe in one God, they really can’t be called monotheists. If Jesus is not God himself, then there is a plurality of gods, assuming Jesus is to be considered “a god.”
Now let’s compare the New World Translation of John 1:1–3 to other translations:

In the beginning was the Word, and the Word was with God, and the Word was God. He was in the beginning with God. All things were made through Him, and without Him nothing was made that was made. (NKJV)

In the beginning was the Word, and the Word was with God, and the Word was God. He was with God in the beginning. Through him all things were made; without him nothing was made that has been made. (NIV)

In the beginning was the Word, and the Word was with God, and the Word was God. The same was in the beginning with God. All things were made by him; and without him was not any thing made that was made. (KJV)

In the beginning was the Word, and the Word was with God, and the Word was God. He was in the beginning with God. All things came into being through Him, and apart from Him nothing came into being that has come into being. (NASB)

In the beginning was the Word, and the Word was with God, and the Word was God. He was in the beginning with God. All things were made through him, and without him was not any thing made that was made. (ESV)

These translations show that the Word was God, not “a god.” Why such blatantly different translations and, accordingly, different theologies? One starts with the Bible; the other starts from a false theology and takes that view to the Bible.
The original passage was written in Koine Greek. Following is the Westcott and Hort Greek text (1881) for John 1:1-2:

1 εν αρχη ην ο λογος και ο λογος ην προς τον θεον και θεος ην ο λογος
2 ουτος ην εν αρχη προς τον θεον⁵

Elzevir’s Textus Receptus (1624) is identical:

1 εν αρχη ην ο λογος και ο λογος ην προς τον θεον και θεος ην ο λογος
2 ουτος ην εν αρχη προς τον θεον⁶

Even non-Greek scholars can use lexicons and other tools to show without much difficulty that an exact English translation is:

1. In beginning was the Word and the Word was with God and God was the Word
2. He was in beginning with God

The Latin Vulgate of Jerome in the 5th Century correctly translates John 1:1–2 into Latin:

1 in principio erat Verbum et Verbum erat apud Deum et Deus erat Verbum
2 hoc erat in principio apud Deum⁷

Word-for-word translation:
1 in (in) principio (beginning) erat (was) Verbum (Word) et (And) Verbum (Word) erat (was) apud (with) Deum (God) et (and) Deus (God) erat (was) Verbum (Word)
2 hoc (He) erat (was) in (in) principio (Beginning) apud (with) Deum (God)

If God was the Word, as John 1:1 is literally translated, then it is no problem for the Word to have created all things. As God, He created. How could the Word be with God and God be the Word at the same time? The doctrine of the Trinity (One God, three Persons) is the solution here. The Word was with God (the Father) and God (the Son) was the Word. This understanding, consistent with the rest of Scripture, eliminates any contradiction of multiple gods. There is only one God, revealed in a plurality of Persons. The Jehovah’s Witnesses do not have a solution to that alleged contradiction.
The primary reason Jehovah’s Witnesses do not want John 1:1 translated accurately is due to influences outside the Bible. As the theological descendents of their founder Charles Russell, they arrive at the Bible with the preconceived notion that Jesus the Christ is not God. Therefore, when a passage that clearly contradicts their theology comes up, there are two options: change their belief to coincide with what the Bible teaches or change God’s Word to fit with their current theology. Sadly, they have opted to exalt their theology above Jehovah’s Word. So, who is really the Jehovah’s Witnesses’ final authority? It is no longer a perfect God and His Word but fallible, sinful men and their ideas about God.

[Armagan]

Sevgili Çağla, Hristiyanturk Forum’a hoşgeldin. Paylaşımın için teşekkür ederiz. Yaşadıkların Rabbin senin hayatında köklü şeyler yaptığını gösteriyor. Henüz küçük yaşlarda Mesih İnancıyla karşılaşman senin için büyük bir ayrıcalık olmuş. Bu inancın Rabbi olan Kurtarıcı İsa’yı daha yakından tanımaya, O’nda büyümeye devam et. Aklına takılan soruları bizlere çekinmeden sorabilirsin. Rabbimiz ve Kurtarıcımız İsa Mesih’in esenliğinde kalman ve O’nda kökleşmen dileğiyle…

[Armagan]

Sevgili kardesim Patric,

Isa Mesih icin vermis oldugun hayatinin bu en buyuk karari icin seni kutluyorum. Hic bir karar Isa Mesih’i Rab ve Kurtarici olarak kabul etmekten daha onemli ve buyuk olamaz. Iman ailemize, Tanri’nin Egemenligine hosgeldin!

hrturk

[Armagan]

Sevgili solaris,

Bir kişinin kurtuluşu o kişinin dinsel kimliğine, ait olduğu mezhebe bağlı değildir. Tanrı’nın Kutsal Kitap’ta kurtuluş için belirlediği Kurtarıcı Mesih’e iman eden, O’nun günahkarlar uğruna olan kefaret ölümünü kabul eden, kendi dindarlığına ve doğruluğuna güvenmeyip sadece Rabbe umut bağlayan herkes kurtulacaktır. Eğer bunları yerine getiren katolikler varsa elbette onlar da kurtulacaklardır, tıpkı O’na iman eden diğerleri gibi. Romalılar 10:13, Markos 16:16

Bu noktada sizden ricam, konuyu katolik – protestan tartışmasına çekmemenizdir. İddialarınızı İncilden ayetler vererek desteklerseniz daha saglıklı sohbet edebiliriz.

Esenlikle…

[Armagan]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]EK
[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]EK – Mesih’in Tanrısallığı Üzerine Çeşitli Görüşler [/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Bazı dini sistemlerin, Mesih’in tanrısallığına nasıl yaklaştıklarını özetlemenin faydalı olacağına inanıyoruz. Bu konu üzerine daha ayrıntılı bir araştırma yapmak isteyenler, Josh McDowell ve Don Stewart’ın yazmış olduğu “Handbook of Today’s Religions” ( Günümüz Dünya Dinleri El Kitabı) serisine başvurabilirler.[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Agnostik [/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]“Agnostik” kelimesi, iki bileşik Grekçe kelimeden gelir. “A” olumsuzluk anlamı taşıyan “yok, hayır” anlamındadır. “Gnosis” kelimesi ise “bilgi” anlamına gelir. Agnostiğin tanımını şöyle yapabiliriz: Tanrı’nın var olup olmadığının bilinemeyeceğini iddia edenlere agnostik denir. Aynı şekilde, Mesih’in de Tanrı olup olmadığının bilinemeyeceğini iddia ederler.[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Ateist[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]“Ateist” kelimesi de iki Grekçe kelimenin birleşminden türemiştir. Bunlar “yok, hayır” anlamına gelen “A” ve “Tanrı” anlamına gelen “theos” kelimeleridir. Ateistler Tanrı’nın olmadığına inanırlar.[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Bahai[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Bahai inancı, dünya tarihinde birçok dinin, insanları Tanrı’ya yönlendirmiş olduğunu öğretir. Tanrı başta İsa olmak üzere Buda’yı, Musa’yı, Krişna’yı, Zerdüşt’ü, Muhammed’i…v.b. kulanmıştır. Bahailer Baha’u’llah’ın Tanrı’nın günümüzdeki peygamberi olduğunu ileri sürerler.[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Birlik (Üniter)[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Bay ve Bayan Charles Fillmore tarafından kurulan Üniter Hıristiyanlık Okulu, Hıristiyan Bilim inancına yakındır. Kişisel olmadığına inanılan Tanrı, “Yaşam” veya “Tanrısal İlkedir.” Günah; olumsuz düşünce, İsa; insan ve Mesih ise tanrısal fikir olarak tanımlanır. Kutsal Kitab’a alegorik (benzetme) bir kitap olarak bakılır. Üniterlerin Metafizik Sözlüğü’ne göre, Kutsal Kitap gerçeği ve uygun düşünmeyi öğrenmek için yorumlanabilir.[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Bilim Kilisesi[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Bilim kilisesi, “birşeyin nasıl bilineceğini bilme bilimi” veya “uygulamalı din felsefesi” sloganlarıyla, Yahudi-Mesih İnancı geleneğinin dışında bir bilim kurgu dünyasına dayanmaktadır. Üçlübirlik veya Mesih’in tanrısallığı öğretişlerinin üzerinde durmaz. Bilim Kilisesi’nin kurucusu fantazi yazarı L. Ron Hubbard “Dianetik: Modern Bilim” (1950) adlı bir kitabında teorilerini ve terapi tekniklerini tanıtır. Hizmetlerini satmakta olan bilim kilisesinin kullandıkları kavramlar ve prosedürler için, az rastlanır ve kendilerine has kelimeleri vardır.[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Budizm[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Sidharta Gautama (Buda) tarafından bir felsefe olarak ortaya atılan Budizm, Buda’nın ölümünden iki yüz yıl kadar sonra, bazı izleyicilerinin onu tanrısallaştırmasıyla bir din haline gelmiştir. Buda, sadece bir öğretmen olmasına rağmen (Buda “aydınlanmış olan” demektir) kurtarıcı tanrı olarak tanıtılmıştır. Budistler, İsa’yı Buda’nın altında, bir ahlâk öğretmeni olarak görürler. Budistler Buda’ya dua ederler. Budizm’in temel Tanrısı kişisel değildir.[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Birleştirilme Kilisesi (Mooniler)[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Birleştirme Kilisesi (Mooniler olarak adlandırılırlar) Koreli Sun Myung Moon tarafından kurulmuştur. İsa’nın Tanrı değil, Tanrı oğlu olduğu söylenir. Birleştirme Kilisesi, İsa’nın yeryüzüne ruhsal kurtuluş getirdiğini, fakat görevini tamamlayamadan öldüğünü öğretir. Sun Myung Moon, yeryüzüne fiziksel kurtuluş getirecek olan ve İsa’nın yapmakta başarısız olduğu görevi yapacak olan yeni Mesih olarak görülür. Kutsal Ruh, Baba Tanrı’nın dişi benzeri olarak görülür.[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Eckankar[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Paul Twitchell tarafından temeli atılan “Eckankar” inancı, ruh yolculuğu bilimidir. Paul Twitchell bir “peygamber, şifacı, ruh seyahatçisi” olarak görülür. Eckankar inancı, Batı Hıristiyanlığı’nın ve doğu dinlerinin karışımından oluşur. Bahai inancı gibi, Tanrı’nın tanınmasını sağlayan temel dinlerin doğruluğunu öne sürer. Eckankar, Kutsal Ruh’un “Tanrısal Gerçeği” tanımamıza ve “Tanrı’yı kavramamıza” yardımcı olduğunu iddia eder. İsa’dan “Mesih bilincinde” olan bir insan olarak bahsedilir. Hinduizm’de olduğu gibi “Yüce Varlık” olan Sugmad’ın, kendisini usta (İsa gibi) şeklinde veya “guru” olarak gösterdiğine inanılır.[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]EST (Erhard Seminars Training–Erhard İlahiyat Eğitimi)[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]EST, günümüzde kendisine Werner Erhard denen John Paul Rosenberg tarafından başlatılmıştır. Yüksek ücretli öğretim merkezleri, insanların realite üzerine olan düşüncelerini değiştirmek üzere programlanmıştır. Hüküm bildiren herşey (“-dır, -dır” –est) doğrudur (İster iyi, ister kötü, ister yanlış olsun). Yanlış diye birşey yoktur (en azından kendi aklınızda). Herkes kendisinin tanrısıdır.[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Hıristiyan Bilimciler[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Mary Baker Eddy tarafından kurulan bu grup, Mesih’in sadece Tanrı’nın Oğlu olduğunu öne sürüp, Mesih’in tanrısallığını reddetmektedir. Hıristiyan Bilimciler “İsa’nın” insan olduğunu ve “Mesih’in ” ise şifa veren tanrısal bir düşünce olduğunu ileri sürerler.[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Hare Krişna[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Hare Krişna hareketinin temeli Hinduizm’e dayanır. Hare Krişna’nın Kutsal Kitabı, Hindistan’ın Vedik Edebiyatı’nın (Kutsal Yazılar) toplamıdır. Krişna “Yüce Tanrı’nın Kişiliğidir.” Krişna herşeyi bilir ve her sebebin sebebidir. Hinduizm’de de olduğu gibi, Krişna inancı da çok tanrılıdır. Dünyanın kişisel olmayan ruhu olan Brahma (“Tanrı’ya” derece olarak en yakın olan) en yüce Krişna varlığı olarak, kendisini milyonlarca tanrı şeklinde göstermiştir. Krişna’ya “Rab” olarak hitap edilir ve Krişna’ya inananlar ona, Rab olarak dua ederler. Çeşitli zamanlarda insan olarak görünmüş olduğuna inanılır (Buda’nın, Krişna’nın beden almış şekli olduğu söylenir). Mesih İnancı’nın Tanrı ve Mesih kavramlarına inanılmaz.[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Hinduizm[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Hinduizm, Hindistan’ın göçebe söz geleneği ve kutsal yazılarıdır (“Veda” adıyla anılır). Belirli bir kurucusu yoktur. Evrenin ardında dünyayı çevreleyen ruh olarak görülen Brahma, kendisini doğada olan fakat kişisel olmayan milyonlarca tanrıda gösterir. Her şeyi Brahma’nın bir parçası olarak gören (ağaçlar, v.b.) Hinduizm, panteist (çok tanrılı) bir dindir. İsa’nın, diğer kişilerden biraz daha fazla Brahma’nın özel bir görünümü olduğuna inanılar. Herkesin Brahma’dan ayrılmış ruhlar (atman) olduğuna inanılır. Hinduizm’e göre, yaşamın temel amacı Brahma’yla birleşmektir.[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]İ-Çing[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]İ-Çing, Değişimler Kitabı anlamına gelir. İ-Çing kitabının kullanımıyla, ruhsal yön arama yöntemi oldukça karmaşıktır. Köken olarak Çin kökenli olan İ-Çing, Mesih’in zamanından biraz öncesine kadar gelebilmiştir. Konfüçyanizm ve Taoizm üzerinde büyük bir etki yaratmıştır ve Doğu dinleri ve tarikatlarının yanısıra, belirli dini bağları bulunmayan gençler arasında da popüler olmaya başlamıştır.[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]İslâm[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]İslâm, tek Tanrı inancına sahip bir dindir. Taraftarları “Müslüman” olarak adlandırılır. Adem, Nuh, İbrahim, Musa v.b.’nın yanı sıra, İsa da peygamber olarak görülür. İsa’nın Yeni Antlaşma’daki açıklamaları, Müslümanlarca sahte veya tarihsel olarak geçersiz kabul edilir (örn. Çarmıhta İsa’nın değil, Yahuda İskaryot’un öldüğüne inanırlar). İslamiyet’in kurucusu olan Muhammed’in, Allah’ın en yüce peygamberi olduğuna inanılır.[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Jainizm[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Kurucusu Mahavira olan Jainizm, Hinduizm’den türemiş olan bir doğu dinidir. Yüce bir varlığa inanmaz. Kendisini dünya nimetlerinin zevklerinden çekmiş olan, şiddet taraftarı olmayan, içindeki olumsuz “karma”dan (ruha yapışmış olan kötülükler) kurtulmaya çalışan Mahavira, Jainislerce kurtarıcı olarak görülür. Jainistler kendilerini dünyaya bağlayan herşeyden ve tüm zevklerden dışlarlar.[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Konfüçyanizm[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Konfüçyüs’ün ardınca adlandırılan Konfüçyanizm, dinden çok bir Çin felsefesi ve politik bir sistemdir (fakat yine de dağlara, nehirlere, atalara…v.b. tapınmayı teşvik eder). Konfüçyanizm sisteminde “cennet” en yüksek ruhsal gerçektir ve “Tanrı” yerine kullanılır. Konfüçyanizm, toplumun tüm katmanlarında sevgi, barış, yumuşak huyluluk gibi ahlâki değerleri teşvik eden, hümanistik bir inançtır. Olağanüstü olaylara pek önem vermiyor gibi görünen Konfüçyanizm, Yahudi-Hıristiyan kavramı olan kişisel Tanrı anlayışını reddeder.[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Mormonizm[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Mormon kilisesi, Joseph Smith tarafından kurulmuştur. Ölümünden kısa bir süre sonra, yerine kimin geçeceği üzerine ayrılıklar çıkmıştır. Mormonlar olarak bilinen ana bedendeki inanlılar, Brigham Young’ı yeni önderleri olarak tanımışlardır. Mormonlar, birçok “Tanrılara” inanırlar. Tanrıların toplanmış olduğu bir konseyde, Tanrılardan biri olan Adem (Tekvin’in ikinci bölümündeki gibi) insan oldu. Adem, bu gezegenin Tanrısıdır. İsa’nın “Baba Tanrı” dediği kişi Adem’di (bkz. Journal of Discourses, Cilt. 1, sayfa 50, 51). Mormonlar, tüm insanların ölümcül halden önce varolduklarına inanırlar ve Tanrı olmak için ilk olarak yapılması gerekenin, et ve kemik şeklinde beden almak olduğuna inanırlar. Mormonlar, ölümlü bedeninden önce, İsa’nın Şeytan’ın kardeşi olduğunu ve birkaç karısının olduğunu öğretirler. Tanrı’nın Eski Antlaşma’da kullanılan iki adı, Elohim ve Yehova, ayrı Tanrılar olarak görülür.[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]New Age (Yeni Çağ) Hareketi[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]New Age (Yeni Çağ) Hareketi, birçok din, politika, sosyal organizasyon veya hiçbir “New Age” grubuyla bağlantısı olmayanların kullanmakta olduğu bir terimdir. Bu felsefenin ardınca giden bir çok kişi, bu felsefenin temellerinin farkında değildir. Bununla birlikte, New Age Hareketi’nin bir kolu, Nisan 1982’de dünya çapında birçok gazeteye, Mesih’in yeryüzünde olduğunu ve yakında kendisini göstereceğini belirten bir ilan vermiştir. New Age Hareketi’nin bu kolu, Dünya Ruhu’nun (Budizm kökenli bir kavram) dünya tarihinde kendisini dört kez göstermiş olduğuna ve beşinci kez beden alışının, (Lord Maitreya) yeryüzünde olduğuna ve kendisini göstermek için uygun zamanı beklediğine inanıyorlardı.[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Son Günlerin Azizlerinin Yeniden Düzenlenmiş Kilisesi[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Bu kilise ve Mormonlar, Joseph Smith tarafından kurulmuştur. Her iki kilise de Mormon kitabına bağlıdır (Mormonlar birkaç kitabı daha kutsal sayarlar). Joseph Smith’in ölümünden sonra, Mormon kolu Brigham Young’I, SGAYDK kolu ise Joseph Smith’in oğlunu izlemiştir. Joseph Smith’in oğlunu izleyenler daha tutucudurlar ve Joseph Smith’in Üçlübirliğe ve Mesih’in tanrısallığına inanmadığı açık olduğu halde, SGAYDK Mesih’in tanrısallığına ve Üçlübirliğe inanır. (Öldürülüşünden iki ay önceki bir konuşmasında Joseph Smith, bugün Mormanlar arasında kabul edilen, Baba’nın da İsa gibi bir insan olduğunu söylemiştir).[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Sihizm[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Nanak tarafından 1400’lerin sonlarına doğru kurulan Sihizm, Hinduizm’in bir koludur. Sihizm’e göre Tanrı şekilsizdir, bilinemez, yücedir ve tek güçtür. Hinduizm’in tersine Sihizm tek bir dindir ve Hinduizm’deki gibi birçok dini tapınış biçimi yoktur. Bununla birlikte, Hinduizm’de olduğu gibi, bireyin yaşam amacı Tanrı’yla bir olmaktır.[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Spiritizm (Ruhçuluk)[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Spiritizm, birçok ruhsal uygulamanın ve inancın geniş olarak sınıflandırılmış şeklidir (seanslar, falcılar, medyumlar, sihir, büyücülük, el falı okuyucuları, astrologlar, yıldız falcıları…v.b.). Bu gibi uygulamalar ve inançlar binlerce yıldır süregelmektedir. Ruhçulukla uğraşan kişiye göre, çoğunluğu (hepsi olmasa da) Mesih’in tanrısallığını reddeder. Kutsal Kitab’ın öğretişine göre, Tanrı’dan başka bişilerden veya şeylerden ruhsal yönlendirme arayanlar, kendilerini cinlere açmaktadırlar. Bu yüzden Kutsal Yazılar bu tür uygulamaları lânetlemektedir.[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Şintoizm[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Şintoizm, birçok tanrıya inanan bir Japon dinidir. Politik olarak Japonlar’ın yaşam biçimine bağlı olan Şintoizm, Budizm inançlarıyla uzlaşma içerisindedir (Şintoistler’in dini törenleri genellikle Budist rahiplerce yapılır). Şintoizm’in belirlenmiş dini inanç çizgisi yoktur, fakat Şintoizm birçok tarikata bölünmüştür.[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Tanrı’nın Çocukları (Sevgi Ailesi)[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Bu grup, takma adı Mo (Musa) olan ve peygamber olarak görülen David Brandt Berg tarafından kurulmuştur. Mo’nun, Mesih’in tanrısallığına inanıp inanmadığı yazılarında açıkça belirtilmemektedir.[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Tanrısal Işık Misyonu[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Guru Maharaj Ji tarafından kurulan bu hareket, Hindu kökenlidir. Bu öğretişe göre, Tanrı kendisini çeşitli büyük Ustalar aracılığıyla göstermiştir (İsa, Krişna, v.b.). Maharaj Ji, bugün insanları gerçeğin bilgisine ulaştıracak yeni Usta olarak görülür.[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Tanrı’nın Radyo Kilisesi[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Herbert W. Armstrong tarafından kurulan bu kilise, oğlu Garner Ted Armstron tarafından devam ettirilmiştir. Armstronglar, Mesih’in tanrısallığına inanırlar, fakat Kutsal Yazılar’ın belirttiği biçimin dışındadırlar. Onlara göre, bütün inanlılar ailesi Tanrı’yı oluşturur (“Öyleyse biz Tanrı olmalıyız!”). Üçlübirliğe inanmamaktadırlar.[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Teosofi[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Helena Balvatsky’nin başlattığı bu hareket, tüm dinlerin temelinin aynı olduğunu öğretir. Teosofi’ye göre ya kişisel olmayan bir Tanrı, ya da Tanrısal İlke temeldir. Tüm dinlerin amacı sonunda Tanrı’yla birleşmektir. Blavatsky’ye göre, Mesih Tanrısal İlke’ydi ve İsa ise insandı.[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Transandantal Meditasyon (TM)[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]T.M. Maharişi Maheş Yogi tarafından kurulmuştur ve Hindu kökenlidir. TM, yüzeysel olarak bir dinden çok iç huzura, rahatlamaya, meditasyona ve psikolojik bütüntüğe önem veren bir felsefedir. Bununla birlikte TM’nin dini öğretişleri ve törenleri, tamamen Hinduizm’in Batı uygulamasıdır. Mesih’in iyi bir ahlâk öğretmeni olduğu görüşü hakimdir.[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Üniteryanizm (Tanrı’nın Birliği Taraftarları)[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Bir din olarak görülen Üniteryanizm, Tanrı’yı değil insanlığı, hümanizmi temel alır. Bu kilisenin Tanrı, İsa, kurtuluş, Kutsal Kitap veya diğer teolojik öğretişler üzerine belirgin bir iman bildirgeleri yoktur.[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Uluslararası Yol (The Way International)[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Dr. Victor Paul Wierwille tarafından kurulan Uluslararası Yol inancı, İsa’nın günahsız bir insan, Mesih, Kurtarıcı, Tanrı Oğlu olduğunu fakat Tanrı olmadığını öğretir. Bu inancın izleyicileri Mesih’in varoluştan önce varolduğunu ve sonsuzluğunu reddederler. İsa’nın varoluşunun, Meryem’in rahmine yerleştirilmesiyle gerçekleştiğini ileri sürerler. Mesih’in tanrısallığını ve Üçlübirliği reddeden diğer grupların tersine “Yol” üyeleri, Kutsal Kitab’ın yazınsal bir yorumuna sahip olduklarını iddia ederler. (Böyle olduğuna göre, Kutsal Kitab’ın içeriğine de açık olmalıdırlar). “Yol” Tanrı’nın kutsal olduğunu ve Tanrı’nın Ruh olduğunu öğretir, fakat onlara göre Kutsal Yazılar, Kutsal Ruh’tan (onlar “kutsal ruh” olarak yazarlar) bahsederken, Tanrı’nın verdiği ruhsal bir armağandan bahseder.[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Yehova Şahitleri[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Charles Taze Russell tarafından kurulan Yehova Şahitleri hareketi, Mesih’in varoluştan önce Tanrı tarafından yaratılmış bir “tanrı” olduğu ve Tanrı’nın Mesih aracılığıyla dünyayı yarattığı öğretilir. Yani, İsa’nın beden almış olan günahsız bir ruh (bir “tanrı”) olduğu öğretişi verilir. Yehova Şahitleri’nin, Mesih’in tanrısallığıyla ilgili görüşleri, İznik Konseyinde Mesih’in tanrısallığını reddeden Arius’un görüşlerine yakındır. Kutsal Ruh’un da Tanrı olduğu kabul edilmez. Yehova Şahitleri’ne göre sadece Yehova Tanrı’dır.[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Yahudilik[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Yahudilik yüzyıllar boyunca bir çok değişim geçirmiştir. Bir kişi, milletinden veya dininden dolayı Yahudi olabilir. Örneğin; bir kişi ateist veya agnostik olduğu halde, doğuştan Yahudi olabilir. Veya bir kişi doğuştan Yahudi olmadığı halde, Yahudi dinine geçip bir şekilde Yahudi olmuş olabilir. İlk Mesih İnanlıları Topluluğu, tamamen Yahudilerden oluşuyordu. Yahudilik ve Mesih İnancı bir birinden ayrı olamaz. İsa’ya, Mesih ve Rab olarak inanan birçok Yahudi (İbrani Mesih İnanlıları) Mesih İnanlısı mevcuttur. Yahudiler’in çoğunluğu, yüzyıllar boyunca İsa’nın Mesih olduğunu reddetmişlerdir. Küçük bir azınlık, Eski Antlaşma’yı tam olarak doğru kabul etmelerine rağmen, birçok Yahudi halâ İbrahim’in Tanrısına iman etmektedir. Bazı Yahudiler İsa’nın iyi niyetli bir kişi veya iyi bir öğretmen olduğunu söyler. Bunun yanısıra birçok Yahudi ise, İsa’nın insanları aldatan bir dolandırıcı olduğunu söyler.[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Zen Budizm[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Zen Budizm, bireyin meditasyon yoluyla Buda-doğasını ve realitesini keşfetmesidir. Zen Budizm, Budizm ve Taoizm’in karışımından oluşur. Budizm’de de olduğu gibi, tanrısallık doğayla nitelendirilir. Tanrı, herşeyde bulunan, bilinçsiz ve kişisel olmayan bir özdür. Zen Budizm’in üyeleri, sanata ve estetiğe değer verirler. İsa’nın iyi bir ahlâk öğretmeni olduğu söylenir.[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Zenci Müslümanlar[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Zenci Müslümanlar, politik ve ırksal ağırlıktaki Amerikan İslam hareketinin üyeleridirler. Birçok harekette olduğu gibi zaman içerisinde gelişme göstermiştirler. Mesih İnancına mensup bazı kişiler de bu hareketle özdeşleşerek, Mesih’in zenci olduğunu ileri sürmüşlerdir. Onlara göre İsa, Muhammed’den aşağı görülen Allah’ın bir peygamberi olmasının yanısıra, kesinlikle Tanrı değildi.[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Zerdüştlük[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Zerdüştlük, Hinduizm’de olduğu gibi Vedik geleneklerinden ve kutsal yazılarından ortaya çıkmıştır. Bu inancın kurucusu olan Zerdüşt, tek tanrı olan Ahura Mazda’ya (“Bilge Rab”) tapınmayı vurgular. Bu nedenle, bu inancın dış görünümü tek tanrılıdır. Zerdüştlük, insanların ruhları için rekabet eden kutsal bir ruhun ve kötü bir ruhun varlığına inanır.[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]NOTLAR [/FONT][FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]
[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]BÖLÜM BİR[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]
1. Bu gerçekleri daha ayrıntılı belgeleri incelemeden kabul etmekte zorlananların Josh[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]McDowell’ın yazmış olduğu “Evidence That Demands A Verdict” (Hüküm [/FONT][FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Gerektiren Kanıt) adlı kitabı okumalarını tavsiye ederiz.[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]2. Bu kitap boyunca bazı anahtar kelimelerin veya açıklamaların önemini belirtmek için [/FONT][FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]italik harfler veya tırnak işaretleri kullandık. Yeni Antlaşma’dan aktarılan tüm[/FONT][FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]alıntılar “Yeni Yaşam Yayınları’nın İncil çevirisinden alınmıştır” (Basım: Ekim[/FONT][FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]1994). Eski Antlaşmadan aktarılan alıntılar ise elimizde bulunan tek çeviri olan [/FONT][FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]“Kitabı Mukaddes” çevirisinden alınmıştır (1989).[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]3. Robert Passantino, The Nature and Attributes of God, Costa Mesa, CA: CARIS, 1980,[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]4. Passantino, The Nature and Attributes of God, sayfa 3.[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]BÖLÜM İKİ
[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]1. C.S. Lewis. “What Are We To Make of Jesus Christ?” The Grand Miracle: Essays from God in the Dock. New York: Ballantine, 1983, sayfa 113.[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]2. Moulton Howard Turner’ın üç ciltlik Grammar of the New Testament Greek adlı eserine, Grammatical Insights Into the Greek New Testament adlı eseriyle katkıda bulunan Nigel Turner’a göre, Edinburg, İskoçya: T.&T. Clark, 1965, sayfa 15.[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]3. Herbert C. Leupold, Exposition of Isaiah, Cilt. 1, Grand Rapids, MI: Baker Book House, 1968, sayfa 158.[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]4. Bruce M. Metzger, The Jehovah’s Witnesses and Jesus Christ, Princeton, New Jersey:[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Theological Book Agency, 1953, sayfa 75.[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]5. F.F. Bruce, Answers to Questions, Grand Rapids: Zondervan, 1973, sayfa 66.[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]6. F.F. Bruce, The Deity of Christ, Manchester, England: Wright’s (Sandbach) Ltd., 1964,[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]sayfa 25, 26.[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]7. O.P. Hogg ve W.E. Vine, The Epistles to the Thessalonians, Fincastle, VA: Scripture[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Truth Book Co., 1959, sayfa 24.[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]8. Lewis, Grand Miracle, sayfa 112[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]9. Lewis Sperry Chafer, Systematic Theology, Cilt. 5, Dallas: Dallas Seminary Press, 1948,[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]sayfa 23.[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]10. A.T. Robertson, Word Pictures in the New Testament, Cilt. 1, Nashville, TN: Broadman[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Press, 1930, sayfa 268.[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]11. Robert Alan Cole, The Gospel According to St. Mark, Grand Rapids, MI: Erdmans,[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]1961, sayfa 67.[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]BÖLÜM ÜÇ
1. Mesih İnancı’nın görüşü tüm fiziksel varoluşu kutsal yapmaz. Panteizm’de (“Tanrı[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]herşeydir” ), Tanrı’nın yaratmış olduklarını yok edersek, Tanrı’yı yok etmiş oluruz[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif](Hindular’ın söylediği gibi eğer herşey illüzyon değilse). Bununla birlikte Hıristiyan[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]bakış açısına göre, Tanrı yaradılışın içindedir. (Benzer değildir). Brahma[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]inancında da (“dünya ruhu) Brahma yaradılışın içindedir. (Hinduların kutsal[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]yazıları olan Vedalara göre). Aralarında benzerlik olmasına rağmen birçok[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]farklılık bulunmaktadır.[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]2. Robert Passantino, The Nature and Attributes of Godı, Costa Mesa, CA: CARIS, 1980,[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]sayfa 6.[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]3. John F. Walvoord, Jesus Christ Our Lord, Chicago: Moody Press, 1969, sayfa. 29.[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]4. Thomas Schultz, “The Doctrine of the Person of Christ With an Emphasis Upon the[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Hypostatic Union,” (theological diss., Dallas Theological Seminary, 1962) sayfa 194,[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]195.[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]5. Walvoord, Jesus Christ, sayfa 31.[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]6. Tanrı’nın Eski Antlaşma’daki görünüşünü daha iyi incelemek için Lewis Sperry Chafer’in[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]yazmış olduğu Systematic Theology (Sistematik Teoloji) adlı eserinin 5. cildini[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]okuyunuz (Dallas, Tex: Dallas Seminary Press, 1948), sayfa 31-33.[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]7. F.F. Bruce, The Deity of Christ, Manchester, England: Wright’s [Sandbach] LTD., 1964,[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]sayfa 25.[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]8. G. Campbell Morgan, The Gospel According To John, Old Tappan, NJ: Fleming H.[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Revell Co., n.d., sayfa 161.[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]9. William Barclay, The Gospel of John, Cilt II, Philadelphia: Westminster Press, 1956,[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]sayfa 42, 43.[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]BÖLÜM DÖRT
1. C.S. Lewis, Mere Christianity (Temel Mesih İnancı), New York: MacMillan Publishing[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Co., 1943, 1960 printing, sayfa. 56.[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]BÖLÜM BEŞ
1. Leon Morris, Studies in the Fourth Gospel, Grand Rapids, MI: Eerdmans Publishing Co.,[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]1969, sayfa 50.[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]2. E.E. Hengstenberg, Commentary on The Gospel of St. John, Minneapolis, MN: Klock and [/FONT][FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Klock Christian Publishers, 1865, sayfa 270.[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]3. C.K. Barrett, The Gospel According to St. John, Philadelphia, PA: Westminster Press,[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]1978, sayfa 256.[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]4. Joseph H. Thayer, New Thayer Greek-English Lexicon, Grand Rapids, MI: Zondervan[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Publishing House, 1977, sayfa 665.[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]5. C.S. Lewis, Mere Chritianity (Temel Mesih İnancı), new York: MacMillan Publishing[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Co., 1943, sayfa 65-66.[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]6. Strong’s Exhaustive Concordance, Nashville, TN: Abingdon Press, 1890, sayfa 73.[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]7. Donald Guthrie, New Testament Theology, Downers Grove: Inter-Varsity Press, 1981,[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]sayfa 275-278.[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]8. Gleason Archer, Encyclopedia of Bible Difficulties, Grand Rapids, MI: Zondervan[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Publishing House, 1982, sayfa 323.[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]9. W.G.T. Shedd, Dogmatic Theology, Cilt I., İkinci Baskı, New York: Scribner, 1888,[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]sayfa 312-313.[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]10. Thomas Schultz, “The Doctrine of the Person of Christ With an Emphasis Upon the[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Hypostatic Union” Dallas Theological Seminary, 1962), sayfa 182.[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]11. Loraine Boettner, Studies in Theology, Grand Rapids, MI: William V. Eerdmans, 1947,[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]sayfa 152, 153.[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]12. Schultz, “Christ,” sayfa 181.[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]BÖLÜM ALTI
1. Birçok Üniversite kütüphanesi Kilise Babalarının yazmış oldukları bu belgelerin[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]İngilizce çevirilerine sahiptir. Konu üzerinde daha ayrıntılı araştırma yapmak[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]isteyenler bu kaynaklara baş vurabilirler.[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]2. J.B. Lightfoot, “Epistle of Polycarp to the church at Philippi,” The Apostolic Fathers, Part[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]II, New York: Macmillan and Co., 1889, Cilt 2., No. 3, sayfa 476.[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]3. Edgar J. Goodspeed, The Apostolic Fathers: An American Translation, New York: [/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Harper & Row, 1950, sayra 85.[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]4. Lightfoot, Fathers, Cilt. 2, No. 2, sayfa 572.[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]5. ibid., sayfa 569.[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]6. Kirsopp Lake, çeviri., The Apostolic Father, Cilt 1, Cambridge, MA: Loeb Classical[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Library, Harvard University Press, 1965 sayfa 173+.[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]7. John Weldon, “The Deity of Christ,” basılı olmayan araştırma yazısı.[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]8. Irenaeus, Cilt 1, 4. Kitap, Ante-Nicene Chrisian Library: Translations of the Writings of[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]the Fathers, Alexander Robers and James Donaldson, çeviri, Edinburgh, Scotland: [/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]T.& T. Clark, 1869.[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]9. Daha ayrıntılı bir araştırma için bkz.Philip Schaff’ın History of the Christian Church[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]adlı eserinin II. ve III. Ciltleri, Grand Rapids, MI: Eerdman’s Pub., 1960[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]10. Mark Noll, “How Much of a God is Jesus?–The Nicene Creed,” HIS, Nov. ’74, [/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]sayfa 6, 7.[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]11. A. H. Leitch, “Deity of Christ,” Zondervan Pictorial Encyclopedia of the Bible, Cilt 2,[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Merrill C. Tinney, general editor, Grand Rapids, MI: Zondervan Publishing House,[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]1975, ikinci basım, 1977, sayfa 88.[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]BÖLÜM YEDİ
1. Arthur W. Pink, Exposition of the Gospel of John, Cilt 3, Swengel, PA: Bible Truth[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Depot (I.C. Herendeen) 1945, sayfa 281, 282.[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]2. F.F. Bruce, The Deity of Christ, Manchester, England: Wright’s [Sandbach] LTD, 1964,[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]sayfa 24.[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]3. C.S. Lewis, Mere Christianity (Temel Mesih İnancı), New York: MacMillan Publishing[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Co., 1943, 1960 printing, sayfa 138.[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]4. Lewis Sperry Chafer, Systematic Theology, Cilt 5, Dallas: Dallas Seminary Press, 1948,[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]sayfa 11, 12.[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]BÖLÜM SEKİZ
1. C.S. Lewis, They Stand Together: The Letters of C.S. Lewis to Arthur Greeves[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif](1914-1963), Walter Hooper, ed., New York: MacMillan, 1979, sayfa 503.[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]BÖKÜM DOKUZ
1. Josh McDowell’ın tanıklığı bu kitapta olduğu gibi aşağıdaki kitaplarda da[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]yayınlanmıştır. Bu kitapta yayınlanan tanıklığının bir kısmı aşağıdaki[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]kitaplardan aktarılmıştır.[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Evidence That Demands A Verdict (Hüküm Gerektiren Kanıt) San Bernardino, CA:[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Here’s Life Publishers, Inc., 1972, 1979, sayfa 104.[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]More Than a Carpenter (Marangozdan da Öte), Wheaton, IL: Tyndale House[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Publishers, Inc., 1977, sayfa 25-34.[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Resurrection Factor (Diriliş Faktörü), San Bernardino, CA: Here’s Life Publishers,[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Inc., 1981, sayfa 115-119.[/FONT]

[Armagan]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]BÖLÜM DOKUZ
[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Bu Kitabın Yazarı İsa Mesih’teki Yeni Yaşamı Nasıl Keşfetmiştir?[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Bart Larson[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Mesih İnancı’nın anlamını çocukken (pazar günleri aldığm kilise öğretişinden de öte) ünlü bir müjdeci olan Billy Graham’ı televizyonda izlerken anlamaya başladım. O zamana kadar, birçok Mesih İnanlısı’nın iki yüzlü veya garip insanlar olduklarını düşünüyordum. Dr. Graham’ın vaazını işitince, yüreğimde birşeyler olduğunu hissettim. Ne kadar öznel de olsa, Tanrı’nın varlığının odada benimle birlikte olduğunu hissedebiliyordum.[/FONT][FONT=Arial, Helvetica, sans-serif][/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Dr. Graham’ın açıkladığı düşüncelerden birisi, Tanrı’nın tamamen pak ve günahsız olduğu ve bizlerin günahlı olduğumuz düşüncesiydi (örn.bilinçli veya bilinçsiz olarak, her birimiz Tanrı’ya karşı geldik ve O’nun yetkinliğinden yoksun kaldık). Kendimi, “Fakat hakim bey, öldürmemiş olduğum insanları göz önünde bulundurunuz!” diyen adamın durumundaymış gibi hissettim. Kutsal ve doğru olan Tanrı’nın karşısında, tamamen suçluydum ve günahlı doğamda bir değişiklik yapmadan, cenneti kirletmiş ve bozmuş olurdum.[/FONT][FONT=Arial, Helvetica, sans-serif][/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Günahkâr olduğumu ne kadar çok reddettiysem, kendimi o kadar çok suçlu hissettim. Kendi standartlarıma göre bile yaşamadığımdan, Tanrı’nın standartlarına göre yaşamak benim için çok uzaktı. Dr. Graham konuşmasında, kiliseye gitmenin yeterli olmadığını söylemişti. Kiliseye gitmek, insanı Mesih İnanlısı yapmıyordu (seraya girmenin insanı çiçek yapmadığı gibi) ve gerçek bir Mesih İnanlısı olmak, pasif bir inanç değil, aktif bir inanç gerektiriyordu. [/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Niagara Şelalesi’nin üzerine çekilmiş gergin bir ipten sırtına yüklemiş olduğu yüz kiloluk bir kum torbasıyla geçen bir canbaz, izleyicilerden birine, “tekrar aynı şeyi yapabileceğime inanıyor musun?” diye sormuş ve izleyici de “Tabii ki!” diye karşılık vermiş. Bunun üzerine sırtındaki kum torbasını atan canbaz “öyleyse sırtıma çık, tekrar deneyelim” demiş.[/FONT][FONT=Arial, Helvetica, sans-serif][/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Gerçek inanç, Mesih İnancı’nın iddialarını sadece mantıksal olarak kabul etmek değildir. Mesih İnancı, ip üzerindeki canbaza güvenip, onun üzerine çıkmaya benzer. Kutsal Kitab’ın sözlerine güvenle iman etmiyorsanız, inancınız Kutsal Kitab’ın temeline dayanmıyor demektir. [/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Bir yargıcın kızı, hızlı araba kullandığı için mahkemeye çıkarılmış. Duruşmanın sonunda, yargıç kızına en ağır para cezasını verdiğinde, herkes şaşırmış. Daha sonra oturduğu yerden kalkan yargıç, vezneye gidip, kızının para cezasını ödemiş. Bu şekilde hem yasanın yerine gelmesi sağlanmış, hem de baba sevgisi tatmin olmuştur. Dr. Graham konuşmasında, Tanrı’nın aynı şeyi İsa Mesih’in kişiliğinde nasıl yapmış olduğunu şöyle açıkladı. Tanrı, insan bedeni alıp, insanlık için ölmekle, bize olan sevgisini göstermişti.[/FONT][FONT=Arial, Helvetica, sans-serif][/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Dr. Graham, günahımızı itiraf edip Mesih’in bizim için olan ölümüne ve dirilişine iman aracılığıyla, Tanrı’nın bağışlamasına kavuşacağımızı açıklamıştı. Tanrı’nın affını ne kazanabilir, ne de bedelini ödeyebilirdik. Kurtuluşumuz, Tanrı’dan gelen, ya kabul edeceğimiz ya da reddedeceğimiz bir armağandı.[/FONT][FONT=Arial, Helvetica, sans-serif][/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Bir kaç yıl Mesih İnancı’nı benimsemedim. Bunun nedeni, kendilerine saygı duyacağım bazı Mesih İnanlıları’yla karşılaşmamın oldukça zaman almış olmasıydı ve aynı zamanda halâ nasıl Mesih İnanlısı olunacağı konusunda bilgi sahibi değildim. Fakat sonunda o gün geldi. Bir konuşmacı, oldukça uygun bir ortamda, nasıl Mesih İnanlısı olunacağını açıkladı (Buna benzer diğer fırsatları utanma riskinden dolayı geri çevirmiştim. Bunun hiçbir işe yaramayacağından ve kendimi aptal yerine koymaktan çekiniyordum).[/FONT][FONT=Arial, Helvetica, sans-serif][/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Böylece, lise öğrencilerine yönelik bir konferansta (Topeka, Kansas) sessizce dua edip Mesih’i yaşamımı yönlendirmeye çağırdım. Gerçekten de Mesih yaşamıma girmişti! Daha önce hiç hissetmediğim bir huzura sahiptim. Eskiden kalma tüm suçluluk hislerim yok olmuştu ve yaşamak için yeni bir sevincim ve yeni bir sebebim olmuştu. Tanrı’nın gerçekten de duamı cevaplaması bana şaşılacak bir mutluluk vermişti. Tanrı benimle ilgilenmişti![/FONT][FONT=Arial, Helvetica, sans-serif][/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Bazı zamanlar, Mesih İnanlısı’yken bile, kendimi bir sepetin içinde Tanrı’nın kapısının önüne terk edilmiş olduğumu ve Tanrı sevgi dolu olduğu için, beni içeri almak zorunda kaldığını hissediyordum. Şimdi böyle olmadığını biliyorum, çünkü Tanrı yüce sevgisiyle beni seçmiştir (Efesliler 1:4, 5). Tanrı, gelecek olan herkese “gelin” diyor![/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Sizinle ilgilenen ve Tanrı’nın sevgisini yaşamış bir kişi olarak yapabileceğim tek şey, sizleri kararsız kalmamaya teşvik etmektir. Tanrı sizi seviyor ve size olan sevgisini beden alıp, sizin için ölerek kanıtlamıştır. İşte Mesih’in doğumunun ve tanrısallığının sebebi budur ve Josh ile birlikte bu kitabı yazmamızın sebebi de budur.[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Josh McDowell[/FONT][FONT=Arial, Helvetica, sans-serif][/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Mesih İnanlısı olmadan önce Kutsal Kitab’ın tarihsel güvenilir bir belge olmadığını, dirilişin tarihsel bir gerçek olmadığını ve Mesih İnancı’nın uygun bir alternatif olmadığını kanıtlama girişiminde bulundum. Bazılarını, yazdığım kitaplarda açıklamış olduğum kanıtları bir araya getirdikten sonra, dayandığım noktaların ayakta duramadığını gördüm. Çünkü İsa Mesih gerçekten de iddia etmiş olduğu gibi, Tanrı’nın Oğlu’ydu.[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Kutsal Kitab’ın ve Mesih’in tarihsel olarak güvenilir olduğu sonucuna varmam, içimde yoğun bir bocalamaya neden oldu. Aklım bütün bunların doğru olduğunu söylerken, isteğim beni farklı bir yöne çekiyordu. Mesih İnanlısı olmanın, yer sarsıntısı gibi bir tecrübe olduğunun farkına vardım. S[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif][/FONT][/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Yaşamımda suçlu olduğum açıktı. İsa Mesih, Kurtarıcı olarak ve benim günahlarım uğruna çarmıha gerilmiş olarak, beni Kendisine çağırıyordu. Beni davet edişi şu şekildeydi: “İşte kapıda durmuş, kapıyı çalıyorum. Eğer biri sesimi işitir ve kapıyı açarsa, onun yanına gireceğim” (Esinleme 3:20).[/FONT][FONT=Arial, Helvetica, sans-serif][/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]“Ancak, kendisini kabul edip, adına iman edenlerin hepsine, Tanrı’nın çocukları olma hakkını verdi” (Yuhanna 1:12). Su üzerinde yürümüş olması veya suyu şaraba çevirmiş olması, beni ilgilendirmiyordu. Gösteriş meraklısı birisinin yaşamımı fethetmesini istemiyordum. Aynı zamanda, akademik kariyerimi sürdürmek ve meslektaşlarım arasında bırakmış olduğum bilimsel intibama zarar gelmesini istemiyordum.[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]İşte karar noktasına gelmiştim. Aklım, Mesih İnancı’nın doğruluğunu söylerken, isteğim buna karşı çıkıyordu. Ne zaman şu coşkun Mesih İnanlıları’nın arasında bulunsam, içimdeki karmaşa daha da yoğunlaşıyordu. Kendinizi berbat hissettiğinizde, içinde bulunduğunuz mutlu insan topluluğunun sizi ne kadar çok rahatsız ettiğini anlarsınız. Onların mutluluğu karşısında kendimi sefil birisi gibi hissederek, orayı terkederdim.[/FONT][FONT=Arial, Helvetica, sans-serif][/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Öyle bir noktaya gelmiştim ki, akşam saat 10:00 ‘da yattığım halde, ancak sabahın dördüne doğru uyuyabiliyordum. İsa’yı aklımdan çıkarmam gerektiğini biliyordum, yoksa aklımı oynatacaktım. [/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Yeni Yaşamın Başlangıcı [/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Aklımı açıp, üniversitenin ikinci yılındayken 18 Aralık 1959’da, akşam saat 8:30’da bilimsel olarak ikna olduktan sonra, Mesih İnancını benimsedim.[/FONT][FONT=Arial, Helvetica, sans-serif][/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Birisinin “Nasıl biliyorsun?” sorusuna “Ben oradaydım” karşılığını verdim.[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]O akşam dua ettim. Tanrı’nın diri Oğlu İsa Mesih’le kişisel bir ilişki kurmak için, dört şey için dua ettim. Belirli bir zaman süreci içinde, bu ilişki yaşamımı değiştirdi.[/FONT][FONT=Arial, Helvetica, sans-serif][/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]İlk olarak şöyle dua ettim; “Rab İsa, çarmıhta benim uğruma öldüğün için sana şükrediyorum. ” İkinci olarak ise şöyle devam ettim; “Yaşamımda Seni hoşnut etmeyen şeyleri itiraf ediyorum ve beni bağışlayıp günahtan arındırmanı diliyorum.” (Kutsal Kitap’ta, “Günahlarınız kızıl da olsa, kar gibi bembeyaz olacaklar ” diye yazılmıştır.). Üçüncü olarak, “Hemen şu anda bildiğim en iyi şekilde, kalbimin ve yaşamımın kapısını sana açıyor ve Kurtarıcım ve Rabbim olarak Sana güveniyorum. Yaşamımın kontrolünü eline al. İçimi değiştir. Ve beni olmamı istediğin gibi bir kişi yap.” diye dua ettim.[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Dua ederken söylediğim son söz ise şuydu: “İmanla yaşamıma geldiğin için teşekkür ederim.” Bu iman, Kutsal Ruh’un göstermiş olduğu kanıtlara, tarihsel gerçeklere ve Tanrı’nın Sözü’ne dayanıyordu. [/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Eminim ki, dindar insanların ilk kez Mesih İnancı’nı kabul ettiklerinde bahsettikleri “şimsek akımını” duymuşsunuzdur. Ben dua ettikten sonra, hiç bir şey olmadı. Gerçekten de hiç bir şey olmadı. Hatta karar verdikten sonra kendimi daha kötü hissettim. Kusacağımı sandım. İçimden hastalandığımı düşünüyordum.[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Kendi kendime,”Olamaz, McDowell, neyin içine girdin şimdi?” diye soruyordum. Gerçekten de en uç noktaya kadar gelmiş olduğumu hissediyordum ve bazı arkadaşlarım da benimle aynı fikirdeydiler. [/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Yaşamımdaki Değişmeler [/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Fakat Rabbe gelişimin ilk altı ayından sonra, yanlış bir karar vermediğimin bilincindeydim. Yaşamım değişmişti.[/FONT][FONT=Arial, Helvetica, sans-serif][/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Bir üniversitenin tarih bölümü başkanıyla tartışırken, ona yaşamımın değiştiğini söyledim. Benimle alay edercesine bana şöyle dedi: “McDowell, Tanrı’nın gerçekten de 20. yüzyılda yaşamını değiştirmiş olduğunu mu söylüyorsun? Hangi yönlerden?” Kırkbeş dakika boyunca değişiklikleri anlattıktan sonra; “tamam bu kadarı yeterli” diyerek beni susturdu.[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Akılsal Huzur. Yaşamımdaki değişiklikleri anlatırken açıkladığım değişimlerden birisi de yorgunluğumdu. Her zaman dolu olan bir kişiydim. Ya kız arkadaşımla zaman geçiriyor ya da beş para etmez etkinliklere katılıyordum. Aklım öyle meşgul ve karmaşa içindeydi ki, ders çalışmaya ve düşünmeye fırsat bulamıyordum.[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Fakat yaşamımı Mesih’e adadıktan bir kaç ay kadar sonra, aklımda bir çeşit huzur vardı. Yanlış anlamayınız. Aklımdaki karmaşanın yok olmasından bahsetmiyorum. İsa Mesih’le olan ilişkimde karmaşanın yok olmasını değil, karmaşaya nasıl yaklaşılacağını gördüm. Bu huzuru dünyadaki hiç bir şeyle değişmem.[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Öfkenin Kontrolü. Yaşamımda değişme gösteren diğer bir yön ise öfkemdi. Bir kişinin bana yan gözle bakması, beni çileden çıkarmaya yetiyordu. Bu yüzden üniversitenin birinci yılındayken birisini az daha öldürüyordum. Hala bu kavgadan kalan yara izlerini taşıyorum. Öfkem benimle öyle özdeşleşmişti ki, bilinçli olarak öfkemden kurtulma arayışında değildim. [/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Mesih’e iman etme kararımdan bir gün sonra, içimdeki öfkenin tamamen yok olduğunu farkettim. Ve Rab’le olan yirmi dört yıllık yürüyüşüm boyunca, sadece bir kez öfkelendim.[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Nefret Ettiğim Kişi [/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Yaşamımda hoşuma gitmeyen başka bir yön daha vardı. Bu konudan bahsediyorum, çünkü birçok kişinin, yaşayan diri Mesih aracılığıyla yaşamlarında aynı türden bir değişime gereksinimleri olduğunu biliyorum. Yaşamımda hoşuma gitmeyen bu yön; içimdeki nefretti.[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Yaşamım bir sürü nefretle doluydu. Dışa görünür şekilde değil, içimde oluşan bu nefret beni insanlardan, olaylardan…v.b. nefret etmeye yönlendiriyordu. Birçok kişi gibi ben de kendimi güvensizlik içinde hissediyordum. Ne zaman kendimden farklı birisiyle karşılaşsam, o kişiyi kendime tehdit olarak görüyordum.[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Yeryüzünde herkesten çok nefret ettiğim kişi babamdı. Ondan iğreniyordum. Babam kasabamızın sarhoşu ünvanına sahipti. Eğer küçük bir kasabadansanız ve babanız alkolikse, herkes sizden bahseder. [/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Herkes biliyordu. Lisedeki arkadaşlarım bana gelip, babamla alay ediyorlardı. Ve bunun beni rahatsız etmediğini sanıyorlardı. Dıştan gülüyordum fakat içimden ağlıyordum. Bazen annemi gübrelikte yatarken buluyordum. Babam tarafından dövülmüş ve düştüğü yerden kalkamamış durumda oluyordu. [/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Eve arkadaşlarımız geldiğinde babamı alıp ahırda bağlar ve arabayı da başka bir yere park ederdim. Böylece, utanmamak için, arkadaşlarımıza babamın bir yere gitmek zorunda olduğunu söylerdim. Benim babamdan nefret ettiğim kadar, hiç kimsenin başka birisinden nefret edebileceğini sanmıyorum. [/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Nefret Sevgiye Dönüşüyor [/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Mesih’e iman ettikten beş ay kadar sonra, İsa Mesih aracılığıyla Tanrı’dan gelen bir sevgiyle babam için sevgi duymaya başladım. Bu sevgi, içimdeki nefreti tamamen ortadan kaldırmıştı. Bu sevgi o kadar güçlüydü ki, babamın gözlerine bakıp, “Baba, seni seviyorum” dememi sağlayacak güçteydi. Gerçekten de artık babama karşı sevgi duyuyordum. Yaptığım bazı şeyler onu oldukça şaşırtmıştı. [/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Özel bir üniversiteye geçiş yaptıktan sonra, ciddi bir otomobil kazası geçirdim. Boynumdaki alçıyla eve götürüldüm. Babamın odama gelip, “Benim gibi bir babayı nasıl sevebilirsin?” sorusunu hiç unutmayacağım. Ona, “Baba, altı ay önce senden iğreniyordum,” dedim. Daha sonra ona İsa Mesih’le ilgili varmış olduğum sonuçları anlattım.[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]“Baba, Mesih’in yaşamıma girmesine izin verdim. Tam olarak açıklayamasam da, bu ilişkinin sonucu olarak tüm insanları oldukları gibi sevme ve kabul etme kapasitesine kavuştum.” [/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Kırk beş dakika sonra, yaşamımın en muhteşem anlarından birine tanık oldum. Kendi ailemden, beni çok iyi tanıyan bir kişi olan babam bana şöyle dedi: “Oğlum, eğer Tanrı, senin yaşamında yapmış olduğunu görmüş olduğum şeyi, benim yaşamımda da yapabilirse, o zaman O’na bu fırsatı vermek isterim.” Babam orada benimle birlikte dua edip Mesih’i yaşamına kabul etti. [/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Genellikle değişikler günler, haftalar, aylar, ve hatta seneler alır. Babamın yaşamı gözlerimin önünde değişmişti. Sanki birisi uzanıp babamın içindeki ışığı yakmış gibiydi. Daha önce ve bu olaydan sonra, hiçbir zaman böyle hızlı bir değişim görmemiştim. O zamandan sonra babam sadece bir kez alkole el sürmüştür. Alkol dolu bardağı dudaklarına kadar götürmüş ve orada alkol yaşamını noktalamıştır. Bir daha da alkole el sürme gereksinimi bile duymamıştır.[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]İşe Yarıyor [/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Bir sonuca vardım. İsa Mesih’le olan bir ilişki insanın yaşamını değiştirir. Bilinçsizce Mesih İnancıyla alay edebilirsiniz. Fakat Mesih İnancı işe yaramaktadır. Mesih’e iman ederseniz, davranışlarınızı ve hareketlerinizi gözlemlemeye başlayınız, çünkü İsa Mesih yaşamınızı değiştirmekle meşguldür…. Günahlarınızı bağışlamış ve suçlarınızı ortadan kaldırmıştır.[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Seçim Size Kalmış [/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Mesih İnancı insanlara zorla kabul ettirilmeye çalışılan veya ite kaka kendisine bir yol edinmeye çalışan bir din değildir. Herkesin yaşamı kendisine aittir. Benim tek yapabileceğim şey, size öğrenmiş olduklarımı anlatmak olur. Bunun ötesi sizin kararınıza kalıyor. Eşim bu konuda şöyle diyor: “Mesih ölümden dirildiği için yaşıyor. Mesih yaşadığı için insanların yaşamına sonsuz olarak girme, onları affetme ve değiştirme yetkisine sahiptir.” [/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Buradaki temel kavram diriliş faktörüdür. Mesih dirilmiştir.[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Mesih İnancı Kişiseldir [/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Mesih’in iddialarına kişisel olarak nasıl karşılık verdiğimi sizinle paylaştım. Sizin de kendinize şu soruyu sormanız yerinde olur: “Tüm bu kanıtlar benim için neyi değiştirir? Mesih’in çarmıhta benim günahlarım için ölmesi ve dirilmesi neyi değiştirir?” Bunun cevabını İsa en iyi şekilde şüpheci Tomas’a vermiştir; “Yol, gerçek ve yaşam benim. Benim aracılığım olmadan, Baba’ya kimse gelemez” (Yuhanna 14:6).
[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Mesih’in dirilişiyle ilgili tüm kanıtları temel alarak ve İsa’nın günahları bağışlama ve Tanrı’yla sonsuz bir ilişki sağlama armağanını göz önünde bulundurarak, kim akılsızca O’nu reddedebilir? Mesih diridir. İsa bugün yaşamaktadır.[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Hemen şimdi dua ederek Mesih’e iman edebilirsiniz. Dua Tanrı’yla konuşmaktır. Tanrı yüreğinizi bilmektedir ve yüreğinizden gelenle olduğu kadar, sözlerinizle ilgilenmemektedir. Daha önce Mesih’e iman etmediyseniz, hemen şimdi yaşamınızı O’na teslim edebilirsiniz.[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Mesih’i yaşamıma davet etmek için ettiğim dua şöyleydi: “Rab İsa, sana ihtiyacım var. Günahlarım uğruna çarmıhta öldüğün için sana teşekkür ederim. Yaşamımın kapısını sana açıyorum ve sana kurtarıcım olarak güveniyorum. Günahlarımı bağışlayıp, bana sonsuz yaşam verdiğin için sana teşekkür ederim. Beni, olmamı istediğin gibi bir kişi yap. Sana güvenebileceğim için teşekkür ederim.”[/FONT]

[Armagan]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]BÖLÜM SEKİZ
[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]İsa Mesih Sizin Rabbinizmidir?[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Bir noktada, tüm kanıtları inceleyen bir kişinin, Mesih’in tanrısallığına inanıp inanmayacağına karar vermesi gerekir. Kendilerine Mesih İnanlısı diyenlerin de kabul edeceği gibi, bu İsa yaşamış, ölmüş, gömülmüş ve dirilmiştir. İsa şöyle der: “Benim O olduğuma iman etmezseniz, günahlarınızın içinde öleceksiniz” (Yuhanna 8:24). Pavlus şöyle yazmıştır: “İsa’nın Rab olduğunu ağzınla açıkça söyler ve Tanrı’nın O’nu ölümden dirilttiğine yürekten iman edersen, kurtulacaksın” (Romalılar 10:9). Eğer Mesih Tanrı’ysa ve kurtuluş için O’nun tanrısallığına inanmak gerekiyorsa, vereceğimiz karar çok önemlidir.[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]C.S. Lewis, inancından şüpheli bir arkadaşına (Arthur Greeves) yazdığı bir mektubunda, Mesih’in tanrısallığının öneminin üzerinde durmuştur:[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Bence büyük zorluk şudur: Eğer O Tanrı değilse kimdi veya neydi? Matta 28:19’da şu önemli formülü görüyoruz: “Baba, Oğul ve Kutsal Ruh adıyla…” Kimdir bu “Oğul”? Kutsal Ruh bir insan mıdır? Eğer değilse, O’nu “gönderen” bir insan mıdır (bkz. Yuhanna 15:26)? Koloseliler 1:17’de Mesih her şeyden öncedir ve herşey O’ndadır. Bu nasıl bir insandır. Yuhanna’nın birinci bölümünde anlatılan o muhteşem açıklamadan bahsetmeyeceğim. Daha az açık olan bir ayete bakalım. Kudüs için ağlarken neden birdenbire şöyle demiştir?: “İşte bunun için size peygamberler, bilge kişiler ve dinbilginleri gönderiyorum” (Matta 23:34). Bu kişi için kim, Tanrıdır veya delidir diyebilir? Günahları bağışlayan bu kişi kimdir? Peki ya Markos 2:18-19’a ne demeli? Nasıl bir insan, oruç gibi bazı gereklilikleri geçersiz kılabilir? Okul yöneticilerinin dışında okulun tatil olduğunu kim söyleyebilir?[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Mesih’in tanrısallık konusu, çözülmesi gereken bir problem değil, üzerini kaplayan ağların açılması gereken bir konudur. Tabii ki bu pasajların geçerliliğini reddedebilirsin, fakat o zaman ben de bu oyunu oynayıp, senin savunduğun noktalar için aynı iddiada bulunabilirim! Tanrı denenemez denildiğinde, ben bunu açık bir gerçek olarak görürüm. Tanrı ölemeyeceği gibi denenemez de. Mesih yeryüzüne, Tanrı’nın isteğini yapıp acı çekmek üzere gelmiştir. Tanrı, Tanrı olarak gelip, Mesih’in beden alarak yapmış olduğu bu görevi yapmazdı. Eğer Mesih’in tanrısallığını kaldırırsan, Mesih İnancı’ndan geriye ne kalır? Yeni Antlaşma’da beyan edilen bir insanın ölümü, nasıl olur da tüm insanları etkileyebilir? [/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]İşte esas nokta da budur. Hiçbir insan, tüm insanlık üzerinde özel bir etkide bulunamaz. Tanrı’nın hiçbir benzeri, insanları tatmin edemez.[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Mesih İnancı’nın dayandığı temel nokta olan kurtuluşumuz, İsa Mesih’in sadece bir insan olmasına değil, Tanrı olmasına dayanır. Kurban kuzusu olarak işkence edilen, çarmıha gerilip öldürülen ve gömülen kuzunun, sürüden birisi olması gerekiyordu. Tanrı, bizim kardeşimiz olma durumunda değildir , fakat Tanrı’nın Oğlu bizim kardeşimizdir.[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Mesih’in tanrısallığını reddedenlerin çoğunluğu, Üçlübirliği veya Mesih’in iki doğasını “olanaksız” veya “mantıksız” olduğu için reddetmektedirler. Onlara göre; “Tanrı bir çarmıha çivilenemez… Tanrı Ruhtur” veya “Tanrı Kendisini Kendisine sunmaz” veya “Tanrı beden alıp doğamaz.” Bu sözleri söyleyenler, Oğul’un kul özünü almakla Kendisini Baba’ya sunmuş olduğunu, ve Baba Tanrı için olanaksız olan hiç birşey olmadığını göz ardı etmektedirler.[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]“Mantıklı” veya “olabilir” gibi kavramların, Tanrı’nın göstermiş olduğu şeyleri yargılamasına izin vermemeliyiz. Buradaki konu bizim ne kavrayabileceğimiz değil, Tanrı’nın ne söylediğidir.[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]İncil’i okuduğumuzda, İsa’nın insanlardan üç temel tepki almış olduğunu görüyoruz: nefret, şaşkınlık ve saygı…O’nun iddialarını anlayanlar, oldukları gibi kalamamışlardır. İsa Mesih, tüm insanların Kendisini ya kabul etmelerini, ya da reddetmelerini ister.[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]İsa’yı üç kere reddetmiş olan Petrus, İsa’nın kul özü almış Mesih olduğuna inandığından dolayı şehit edilmiştir. Mesih Petrus’a, kim olduğunu sorduğunda Petrus şöyle beyan etmiştir: “Sen yaşayan Tanrı’nın Oğlu Mesihsin” (Matta 16:16). Petrus’un cevabına karşılık veren İsa, Petrus’un sözlerini kabul edip şöyle demiştir: “Ne mutlu sana, Yunus oğlu Simun! Bu sırrı sana açan insan değil, göklerdeki Babam’dır” (Matta 16:17). [/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]İsa’nın dirilişinden şüphe etmiş olduğu için, genellikle Tomas’tan ‘şüpheci Tomas’ diye bahsedilir. Sonunda, dirilişten sonra Mesih’i gören Tomas O’na tapınarak; “Rabbim ve Tanrım!” (Yuhanna 20:28) demiştir.[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]O zamandan beri, yüzyıllar boyunca İsa’nın şu sorusuyla karşılaşan birçok kişi aynı şekilde bocalamıştır ve bocalamaktadır: “Benim kim olduğumu söylüyorsun?” Aşağıda gösterilen şemada üçlü bir açıklamayla yüz yüze geliyoruz.[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif][/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]İSA TANRI OLDUĞUNU SÖYLÜYOR[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif][/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif](İKİ SEÇENEK)[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]/ [/FONT][FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]. . . . . . . . . . . [/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]İd[/FONT][FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]dialar YANLIŞTI İddialar GERÇEKTİ[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]|[/FONT][FONT=Arial, Helvetica, sans-serif] ………………………….. [/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif](İki Seçenek) .…………………. O Rab’dir [/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]/ ……….. .……………………………. | [/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]…..İddialarının YANLIŞ ….İddialarının ……………. (İki Seçenek)[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]…..[/FONT][FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Olduğunu Biliyordu[/FONT][FONT=Arial, Helvetica, sans-serif] …yanlış Olduğunu[/FONT]
…………………………………[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Bilmiyordu…………….. /…………
………….. | …………………… .. | ………………..KABUL …….RED
… KASITLI OLARAK …….CİDDİ BİR ……….Edebilirsiniz Edebilirsiniz
. YALAN SÖYLEMİŞTİ .YANILGIDAYDI
[/FONT][FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]……………[/FONT][FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]| [/FONT]………[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]…..[/FONT][FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]|[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]….[/FONT][FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]O bir YALANCIYDI[/FONT][FONT=Arial, Helvetica, sans-serif] . ..O bir DELİYDİ
[/FONT][FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]……………[/FONT][FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]|
[/FONT][FONT=Arial, Helvetica, sans-serif].[/FONT][FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]..[/FONT][FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]O bir İKİYÜZLÜYDÜ
[/FONT][FONT=Arial, Helvetica, sans-serif].[/FONT][FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]…………..[/FONT][FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]|
[/FONT][FONT=Arial, Helvetica, sans-serif].[/FONT][FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]……[/FONT][FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]O bir CİNDİ
[/FONT][FONT=Arial, Helvetica, sans-serif].[/FONT][FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]…………..[/FONT][FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]|
Yalanı Uğruna Öldüğü İçin
[/FONT][FONT=Arial, Helvetica, sans-serif].[/FONT][FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]……[/FONT][FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Bir APTALDI[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Yukarıdaki şemanın daha geniş bir açıklaması için “Evidence That Demands a Verdict” (Bir Hüküm Gerektiren Kanıt–Bölüm 7) 1 ve “Marangozdan da Öte” (Bölüm 2) 2 adlı kitaplara bakınız. Mesih’in tanrısallığını destekleyen daha geniş bir tarihi açıklama için “The Resurrection Factor” (Diriliş Faktörü) 3 adlı kitabı okuyunuz.[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Peki ya siz ne durumdasınız? Mesih’in kim olduğunu düşünüyorsunuz? Sadece bir din mensubu musunuz, yoksa Oğlu İsa Mesih aracılığıyla yaşayan Tanrı’yla kişisel bir ilişki içerisinde misiniz? Karar vermeye istekli olanlar için, Mesih’in tanrısallığına inancı destekleyen yeterince kanıt vardır. Tomas İsa’ya “Rabbim ve Tanrım” dedikten sonra İsa söyle karşılık vermiştir: “Beni gördüğün için mi iman etin? Görmeden iman edenlere ne mutlu!” (Yuhanna 20:29).[/FONT]

[Armagan]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]BÖLÜM YEDİ
[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Mesih İsa’nın Tanrısalığı’na Karşı Duran Bazı Nedenler Nelerdir?[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Bugün, Mesih’in tanrısallığına karşı çıkan veya anlama zorluğu çeken birçok insan vardır. Bunlardan bazılarını bu bölümde Kutsal Yazılar ışığında kısaca ele alacağız.[/FONT][FONT=Arial, Helvetica, sans-serif][/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]“Baba Benden Üstündür”[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]İsa; “Baba benden üstündür” demiştir (Yuhanna 14:28). Mesih’in tanrısallığına karşı duran birisi; “Bu ayet Mesih’in Tanrı’nın altında olduğunu gösterir” diyebilir.[/FONT][FONT=Arial, Helvetica, sans-serif][/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]İsa’nın, yeryüzünde kul özünde bulunarak yapmakta olduğu hizmette, derece olarak Baba’dan aşağı olduğu doğrudur. Böyle bir derece, O’nun tanrısal doğasını reddetmez. Aynı pasajda İsa, Filip’e şöyle der: “Beni görmüş olan, Baba’yı görmüştür. Sen nasıl ‘Bize Baba’yı göster’ diyorsun” (Yuhanna 14:8-9). Bu söz, İsa’nın ve Baba’nın doğalarının bir olduğunu gösterir. Mesih’i görmek, Tanrı’yı görmek anlamına geliyordu (bkz. Yuhanna 12:44, 45). Bu sebeple, İsa’nın Baba’nın üstünlüğüyle ilgili sözleri, yeryüzünde bulunduğu geçici durumdan dolayıdır.[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Burada Arthur W. Pink’in “Exposition of the Gospel of John” (Yuhanna İncili’nin Yorumu) adlı eserinden bir alıntı yapacağız:[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]‘Babam benden üstündür.’ Mesih’in tanrısallığını ve Tanrı’yla olan eşitliğini reddeden ‘Üniteryanlar’ın’ en çok kullandıkları ayet budur. Kurtarıcı, öğrencilerine Baba’ya gittiği için sevinmeleri gerektiğini söylemiş ve daha sonra ‘Babam benden üstündür’ demiştir. Bunu inceleyecek olursak tüm zorluğu aşmış oluruz. Baba’nın Mesih’ten üstün olması, Mesih Baba’ya gitmekte olduğundan, öğrenciler için sevinç kaynağıdır. Bu durum, uyuşmazlık yaratan ‘üstün’ kelimesine anlam kazandırır ve bu ayette hangi anlamda kullanılmış olduğunu gösterir. Kurtarıcı’nın, Baba’yla Kendisi arasında yapmış olduğu bu karşılaştırma, Kendi doğasına yönelik değil, o andaki karakterine ve durumuna yönelikti.[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Mesih, Kendi esas varlığından bahsetmiyordu. Tanrı’ya eşit olduğunu hırsızlık olarak düşünmeyen İsa, sadece kul özünü almayıp, aynı zamanda insan benzeyişinde doğmuştur. Her iki anlamda da resmi statü (Aracı olarak) ve insan doğası olarak, Baba’nın altındadır. Bu konuşma boyunca ve 17. bölümdeki duada (Yuhanna) İsa Mesih, Baba’nın görevlendirmiş olduğu hizmetçiydi. Baba’nın, Oğul’a üstün olmasında daha uygun bir anlam vardır. Beden alıp insanların arasında yaşayarak, utancın ve en keskin acının ortasına inmekle, Kendisi’nin aşağılanmasına göz yummuştu. Artık başını koyacak bir yeri olmayan ‘İnsanoğlu’ durumundaydı. Zengin olan, bizim uğrumuza yoksul olmaya razı olmuştu. Mesih üzüntüler ve acılar adamıydı. Bunun ışığında, bu ayette Mesih Kendi durumunu, Baba’nın göksel Tapınağı’ndaki durumuyla karşılaştırıyordu. Baba, en yüce görkem tahtında oturuyordu. Görkeminin parlaklığını engelleyecek hiç bir şey yoktu. O’na devamlı tapınmakta olan kutsal varlıklarla çevrilmişti. Beden almış olan Oğul’un durumu bambaşkaydı: insanlarca aşağılanmış, reddedilmiş ve yakında çarmıha çivilenmek üzere en gaddar düşmanlarla çevrilmişti. Bu bağlamda da Baba Oğul’dan üstündür. Oğul’un Baba’ya gitmesi, durumun tamamen değişmesi anlamına gelmektedir. Hiç şüphesiz Oğul için tartışmasız bir kazanç olacaktı. Öyleyse, burada karşılaştırılması gereken, Mesih’in insan bedenindeyken aşağılanan durumuyla, Baba’ya yükseltileceği durumudur! Bu nedenle, O’nu gerçekten sevenler O’nun Baba’ya gideceğini duyduklarında sevinmiş olmalıdırlar, çünkü Baba hem resmi statüsünde hem de çevre şartları açısından, Oğul’dan daha üstündü. Kul özünde yeryüzünde bulunup Kendisini göndereni yücelten Mesih’ti.” 1[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Baba Tanrı Mesih’in “Başıdır”[/FONT][FONT=Arial, Helvetica, sans-serif][/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Aynı türden bir ilişki 1. Korintliler 11:3’te de anlatılmaktadır: “Ama şunu da bilmenizi isterim: her erkeğin başı Mesih, kadının başı erkek ve Mesih’in başı Tanrı’dır.” Bu ayette üç karşılaştırma yapılmaktadır: Bunlar, Erkek ve Mesih, erkek ve kadın, ve Mesih ve Tanrı karşılaştırmalarıdır. Burada üzerinde tartışılan konu, Mesih ve Tanrı’nın karşılaştırılmasıdır. “Tanrı Mesih’in başıdır. Burada bir üstünlük yok mudur?” Bu karşılaştırmanın yetki konusu üzerinde olduğunu unutmayınız. Üstünlükten veya alçaklıktan bahsedilmemektedir. Tersine; Mesih dünyadayken insan olarak yaşamak için, Kendisini gönüllü bir şekilde Tanrı’nın altına koymuştur.[/FONT][FONT=Arial, Helvetica, sans-serif][/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]İsa Baba’ya Boyun Eğer [/FONT][FONT=Arial, Helvetica, sans-serif][/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Mesih’in Baba’yla olan ilişkisini gösteren başka bir ayette şu soru sahneye çıkıyor: “Her şey Oğul’a bağlı kılınınca, o zaman Oğul da her şeyi, Kendisine bağımlı kılan Tanrı’ya bağımlı olacaktır. Öyle ki, Tanrı her şeyde herşey olsun” (1. Korintliler 15:28). Burada kullanılan “bağımlı olma” (veya boyun eğme) fiili, Mesih’in Baba’ya eşit olmadığı anlamına değil, rollerin farklı olduğu anlamına gelir. Bağımlı olmak, aşağı olmak anlamına gelmez.[/FONT][FONT=Arial, Helvetica, sans-serif][/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Bu konuyu düşünün. Tanrı’nın, insanların günahlarını kefaretle kurtarması için, bir kişi’nin Kendisini ölüme bağlı kılması gerekirdi. Bu görevi, günaha sınırsız kefaret sağlama yeteneği olan yetkin bir insan ancak başarabilirdi, çünkü insanlık için kanını dökmesi gerekecekti. Tanrı sadece kusursuz kurbanları kabul ettiğinden, Mesih’in yetkin olması gerekiyordu. Bunu kim yapabilirdi? Yalnızca Tanrı. Ve Tanrı’nın Kendisi olan Oğul, bizler için kanını dökmüştür (Elçilerin İşleri 20:28). Bu görevin başarıya ulaşmasını sağlayan anahtar kelime “itaat” kelimesidir .[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]İşte, tek bir suç, bütün insanların makûmiyetine yol açtığı gibi, bir doğruluk eylemi de bütün insanlara yaşam veren aklanmayı sağladı. Bir adamın sözdinlemezliği yüzünden birçoğu günahkâr kılındığı gibi, yine bir adamın söz dinlemesiyle bir çoğu doğru kılınacaktır (Romalılar 5:18, 19).[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Mükemmel insan olarak Mesih’in, Tanrı’ya itaat etmesi ve Tanrı’nın insanlığı kurtarma plânını yerine getirmesi gerekiyordu. İnsanlığı, Tanrı’yla olan sonsuz ayrılığından kurtarmak için İsa, Baba Tanrı’nın plânına gönülden boyun eğmiştir.[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]İsa Tanrı’nın Biricik Oğluydu[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Bazıları Yuhanna 3:16’daki “biricik Oğul” terimiyle (bkz 1:14, 18; 3:18) İsa’nın yaratılanlardan birisi olduğunu iddia edip, O’nun tanrısallığını reddederler “Biricik Oğul” terimi, İsa’nın yaratılmış olduğu anlamına gelmez. Yuhanna’nın kullanmış olduğu “biricik” Oğul kelimesi “eşsiz, benzersiz, bereketlenmiş olan ” 2 anlamında kullanılmıştır. C.S. Lewis “biricik Oğul” kelimesini şöyle tanımlıyor:[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]İman bildirilerinden birisi, Mesih’in Tanrı’nın yaratılmamış olan biricik Oğlu olduğunu ve bütün evrenin yaratılışından önce Tanrı’da varolduğunu belirtir. Mesih’in yeryüzüne beden alıp gelmesi, bir bakirenin oğlu olduğu anlamına gelmez. Şu anda üzerinde durduğumuz konu, zaman ve mekânın yaradılışından önceki durumdur. “Tüm evrenin yaradılışından önce Mesih’in varolduğu” ne demektir?[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Oğul’un beden alıp yeryüzünde yaşaması ve Tanrı’ya Baba demesi, Tanrı’yla İsa arasında Baba-Oğul ilişkisi olduğunu gösterir. Eğer bir kişinin babasıysanız, o kişi sizin benzerinizdir. Bir insandan doğan bebek insandır, bir arıdan doğan arı, arıdır ve bir kuştan doğan kuş, kuştur. Fakat bir şey yarattığınızda kendinizden farklı birşey yaratırsınız. Kuş, kendisi için yuva yapar, arı kovan yapar, insan kendisi için ev yapar, hatta kendi benzeyişinde heykel bile yapabilir. Eğer iyi bir ustaysa, heykeli tamamen kendisine benzetebilir. Fakat tabii ki bu heykel gerçek bir insan olamaz. Sadece insana benzeyen bir taş veya bronzdur. Nefes alıp düşünemez. İçinde yaşam yoktur.[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Bu konuyu açıklığa kavuşturduğumuza göre, şimdi başka bir konuya geçebiliriz. İnsandan doğan nasıl insansa, Tanrı’dan doğan da Tanrı’dır. Tanrı’nın yarattıkları, Tanrı değildir. Aynı şekilde insanın yarattığı da insan değildir. Bu nedenle, insanlar Mesih’in Tanrı Oğlu olması türünden oğullar değildirler. Bazı yönlerden Tanrı gibi olmalarına rağmen, Tanrı değildirler. İnsanlar daha çok, Tanrı’nın heykelleri veya resimleri gibidirler.[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Bir insan heykeli insan şeklindedir fakat içinde yaşam yoktur. Aynı şekilde, insan bir anlamda Tanrı ‘şeklinde’ veya benzeyişinde olmasına rağmen, Tanrı’daki yaşam türüne sahip değildir. Öncelikle ilk noktaya (İnsanın Tanrı’ya benzeyişine) bakalım. Tanrı’nın yaratmış olduğu herşey, bir anlamda Tanrı’nın benzeyişindedir. Evrenin büyüklüğü O’nun gibidir. Evrenin büyüklüğünün Tanrı’ya benzemesi, evrenin yüceliğinin Tanrı’nın yüceliğine eş olduğu anlamına gelmez, fakat ruhsal olmayan terimlerle, Tanrı’nın yüceliğinin sembolü veya tercümesidir. Madde, enerji sahibi olmakla Tanrı gibidir. Tabii ki fiziksel enerji Tanrı’nın gücünden farklı bir enerjidir. Yeşil dünya da O’nun gibidir çünkü içlerinde yaşam vardır ve Tanrı ‘yaşayan Tanrı’dır.’ Fakat biyolojik anlamdaki bu yaşam, Tanrı’da olan yaşamın sadece bir simgesi veya gölgesidir. Hayvanlara geldiğimizde, farklı bir çeşidini görürüz. Örneğin böceklerin yoğun aktiviteleri ve verimlilikleri, Tanrı’nın sürekli aktivitesinin ve yaratıcılığının sembolüdür. Memelilerde içgüdüsel şefkakin başlangıçlarını görüyoruz. Bu içgüdü, Tanrı’da varolan sevgiyle aynı değildir, fakat Tanrı sevgisi gibidir. Bir manzara resmi nasıl manzaranın kendisi değilse, bu durum da aynıdır. Hayvanların en üstünü olan insana geldiğimizde, Tanrı’nın bildiğimiz en iyi temsilcisini görürüz. (Diğer dünyalarda insandan daha çok Tanrı benzeyişinde olan yaratıklar olabilir, fakat onlar hakkında bilgi sahibi değiliz). İnsan sadece yaşamakla kalmaz, fakat aynı zamanda sever ve akıl yürütür. Biyolojik yaşam, insanda, bilinen en yüksek seviyesine ulaşır. incil-hiristiyanlik-isa mesih allahmıydı? müslümanların çelişkisi [/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]İbrahim’in iki oğlu olmasına rağmen, (İshak ve İsmail) İbraniler 11:17’de İshak, İbrahim’in “biricik oğlu” olarak geçer. İbraniler kitabının yazarı “biricik oğul” kelimesini “eşsiz, benzersiz ve bereketli olan” anlamında kullanır. Aynı anlam, Yuhanna 3:16’da bahsedilen İsa için de geçerlidir (Buradaki tek fark Tanrı’nın bir, İbrahim’in ise iki oğlunun olmasıdır).[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Biricik Oğul kelimesi “Monogenes” teriminden gelir. Bu terim iki kelimeden oluşmaktadır. “Monos” kelimesi “tek, yalın, sade, yalnız, bir ” anlamlarına gelir. “Genes” kelimesi ise “tohum, ırk, tür, v.b.” anlamlarına gelir. Birleşik bir kelimedir ve “eşsiz tür” anlamında kullanılır.[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]İsa Bir İnsandı [/FONT][FONT=Arial, Helvetica, sans-serif][/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Bazı şahısların Mesih’in tanrısallığını kabul etmekte zorlanmalarının nedeni, Kutsal Kitap’ta İsa’nın bir insan olduğunun yazılmış olmasıdır. Örneğin 1. Timoteus 2:5’te şöyle yazılmıştır: “Çünkü tek bir Tanrı ve Tanrı ile insanlar arasında tek bir aracı vardır. Bu da insan olan….Mesih İsa’dır.” Romalılar 5:12-21’de günahlar için kefaret olanın “bir tek insan, yani İsa Mesih” olduğu yazılıdır.[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Kutsal Yazılar, İsa’nın insan olduğunu öğrettikleri gibi, aynı zamanda Tanrı olduğunu da öğretirler. İsa, Bakire Meryem’den doğan bir insan olmasının yanı sıra, Tanrı’nın Kendisiydi (Yuhanna 1:1, 14; 20:28; Koloseliler 2:9; Titus 2:13; 2 Petrus 1:1; İbraniler 1:8). Pavlus, İsa’nın tanrısallığını şöyle vurgulamıştır: “İnsanlarca ya da insan aracılığıyla değil, İsa Mesih aracılığıyla” (Galatyalılar 1:1) bu mesajı aldığını söyler. İsa bir “insandı” fakat aynı zamanda “Yahve” ,”Tanrı Oğlu”, “rablerin Rabbi” ,”kralların Kralı”, “Alfa ve Omega’ydı.”[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]İsa Yaradılışın İlk Doğanı Olarak Adlandırılmıştır[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Bazı insanlar “ilk doğan” kelimesinin “ilk yaratılan” anlamına geldiğini sanıyorlar. “İlk yaratılan” deyimi , İsa’nın yaratılmış bir varlık olduğu, varoluştan önce varolmadığı, veya sonsuzluklar Tanrısı olmadığı anlamına gelir.[/FONT][FONT=Arial, Helvetica, sans-serif][/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]“İlk doğan,” “ilk yaratılmış olan” anlamına gelmez. Pavlus, Mesih’in “tüm yaradılışın ilk doğanı” (Koloseliler 1:15) olduğunu beyan ettiğinde “mirasçı, en üst rütbe” anlamına gelen Grekçe “prototokos” kelimesini kullanır. Eğer “ilk yaratılan” demek isteseydi, o zaman Grekçe “protoktistos” kelimesini kullanırdı. Kutsal Yazılar’ın hiçbir yerinde Tanrı’nın İsa’yı “yaratmış” olduğu yazmaz.[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]“Theology on the Person of Christ” (Mesih’in Kişiliği üzerine Teoloji) adlı eserinde Lewis Sperry Chafer şöyle yazmıştır: “İlk Doğan olarak çevrilen bu ünvan Mesih’in, tüm yaradılışın önderi olduğu, her şeyden önce geldiği ve herşeyin varolmasını sağladığı anlamına gelir (Koloseliler 1:16).” 4 İsa hem ilk yaratılan, hem de Kutsal Kitab’ın belirttiği gibi her şeyin yaratılmasını sağlayan kişi olamaz. Eğer İsa, tüm varlıkların yaratılmasını sağlamışsa, o halde Kendisi yaratılanlardan birisi olamaz.[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]İsa ve Tanrı Birdir [/FONT][FONT=Arial, Helvetica, sans-serif][/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]İsa şöyle demiştir: “…Onlara sonsuz yaşam veririm; asla mahvolmayacaklar. Onları hiç kimse elimden kapamaz. Onları bana veren Babam her şeyden üstündür. Onları Baba’nın elinden kapmaya kimsenin gücü yetmez. Ben ve Baba biriz” (Yuhanna 10:28-30). İsa Tanrı’yla bir ve aynı olduğunu mu (buz ve suyun doğalarının aynı olduğu gibi) yoksa sadece Tanrı’yla olan bir amaç birliğini mi iddia ediyordu? Metne bakacak olursak, Tanrı ve Mesih aynı kişilerdir. [/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]İlk olarak, Mesih’in sözlerini kültürel olarak 2000 yıl sonraki bizlerden daha iyi yorumlayabilen Yahudiler, İsa’nın kendilerine yöneltmiş olduğu sözlerin “Tanrı” anlamına geldiğini anlamışlardı. Bunun üzerine yerden taş alan Yahudiler, şöyle cevap verdiler: “Seni iyi işlerden ötürü değil, küfür ettiğin için taşlıyoruz. İnsan olduğun halde Tanrı olduğunu ileri sürüyorsun” (Yuhanna 10:33). Grekçe’de “tek, bir” kelimesi eril (heis), cinssizdir (hen). Bu da İsa ve Tanrı’nın aynı özden geldiklerini belirtir. Üçüncü eril tekil şahıs olarak (heis) kullanılmış olsaydı, Baba ve Oğul arasında kişisel bir ayrım olmadan, tek kişi anlamına gelecekti. [/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Aşağıda Yuhanna’dan alınan kısım, İsa’nın hakaret suçlamasına verdiği yanıttır. Yasa altında yetişmiş bir Yahudi için, İsa’nın sözleri bir anlam ifade ediyordu. Bu pasaj, Yahudiler’in Eski Antlaşma’yı nasıl anladığını bilmeyenler için (özellikle Mesih’in tanrısallığı konusuyla bağlantılıysa) anlaşılması zor ve kolayca yanlış anlaşılabilecek bir pasajdır. Bu pasajda şöyle yazılmıştır:[/FONT][FONT=Arial, Helvetica, sans-serif][/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]İsa şu karşılığı verdi: “Yasanızda, ‘Siz ilahlarsınız, dedim’ diye yazılı değil mi? Tanrı, kendilerine sözünü gönderdiği kimseleri ilahlar diye adlandırır. Kutsal Yazı da geçerliliğini yitirmez. Baba beni kendine ayırıp dünyaya gönderdi. Öylese ‘Tanrı’nın Oğluyum’ dediğim için bana nasıl ‘Küfür ediyorsun’ dersiniz? Eğer Babamın işlerini yapmıyorsam, bana iman etmeyin. Ama yapıyorsam, bana iman etmeseniz bile, yaptığım işlere iman edin. Öyle ki, Baba’nın bende, benim de Baba’da olduğumu bilesiniz ve anlayasınız.” O’nu yine yakalamaya çalıştılarsa da, ellerinden sıyrılıp kurtuldu. (Yuhanna 10:34-39)[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Buradaki karmaşanın çoğunluğu, İsa’nın kullanmakta olduğu “ilâhlar” kelimesinden gelmektedir (a. 34). İsa şöyle bir iddiada mı bulunuyordu: “Başka insanlara ‘ilâhlar’ oldukları söyleniyor. Öyleyse ben Kendime neden ‘Tanrı’nın Oğlu’ demiyeyim?” (bu şekilde dolaylı yönden Kendisinin tanrısal birisi değil, bir insan olduğunu belirtmiş olur).[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]“Sizlerin ilâhlar olduğunuzu söyledim” sözü Mezmur 82:6’da geçer. Mezmurlar’da kullanılan “ilâhlar” kelimesi İbranice “elohim” kelimesinden gelir (eloah= “ilâh”, im = çoğul eki “ilâhlar”). Eski Antlaşma’da Tanrı için “Elohim” kelimesinin kullanılması gerçeği, Kutsal Kitab’ın bir çeşit politeizm (çok tanrıcılık) öğretişi verdiği anlamına gelmez. Eski antlaşma boyunca Tanrı’dan bahsedildiğinde “Elohim” ile birlikte tekil fiil şekli kullanılır [“Başlangıçta Tanrı (çoğul: Elohim) gökleri ve yeri yarattı (tekil fiil)” –Tekvin 1:1]. Kutsal Kitab’ın dili Matta 28:19’da da görüldüğü gibi, Üçlübirlik öğretişiyle uyum içerisindedir. Matta 28:19’da “Baba, Oğul ve Kutsal Ruh” adı tekil isim olarak kullanılmıştır. Yani “Baba, Oğul ve Kutsal Ruh” bir ad altında toplanmıştır. Mezmur 82’de geçen “ilâhlar” (Elohim) kelimesi, Tanrı’nın adaletini açıklayan “hakimler” için kullanılmıştır. Tabii ki bu hakimler Tanrı değillerdi. Çıkış 21:1-6 ve 22:9, 28’de “yargıç, hakim” anlamında kullanılan kelime “elohim” kelimesidir.[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]İsa’nın konuşması, Eski Antlaşma bağlamında bir alıntıydı. Neden? Görünüşe göre İsa, Yahudilere “Tanrı’nın Oğlu” teriminin kullanılışından neden bu kadar rahatsız olduklarını soruyordu. Yahudiler, daha önce de bu kelimeyle karşılaşmışlardı ( Mezmur 82’de insanlara “ilâhlar” denmesi bunun bir örneğidir ). Önlerindeki konu şuydu: “Bu terimin kullanılışında takılıp kalmayın . Bana (İsa’ya) bakın. Benim işlerime bakın. Bunlar Tanrı’dan mı? Eğer Tanrı’dan ise, o halde Kendime verdiğim adlarla birlikte söylemiş olduklarıma inanın.”[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]İsa daha önceki tanrısallık iddiasını reddetmiyordu aynı zamanda yaptığı işlerin iddiaları hakkında Yahudilere güven verip vermediği sorusunu soruyordu (“Baba ve Ben biriz” iddiası).[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Buradaki tartışma aşağıdan yukarı doğru çıkmaktadır. Eğer mecaz anlamda kendilerini ‘ilahlar’ olarak adlandıranlar varsa, “Tanrı’nın kutsayıp bu dünyaya gönderdiği” (Eski Antlaşma hakimleri Tanrı’nın kutsamasıyla dünyaya gönderilmemişlerdi) kişinin Kendisine “Tanrı’nın Oğlu” demesi de doğru olurdu. İsa, gerçekten de, ölüleri diriltmekle, sonsuz yaşam vermekle, yaradılışın günahlarını yüklenmekle; yaradılışı değiştirmekle (suyu şaraba çevirmekle, fırtınayı sakinleştirmekle) Baba’nın işini yaptığını kanıtlamıştır.[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]İsa’nın Bilgisi Sınırlıydı[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Bir insan olarak İsa sınırlı bilgiye sahipti. ikinci gelişinden bahsederken şöyle der: “O günü ve o saati, ne gökteki melekler, ne de Oğul bilir; Baba’dan başkası bilmez” (Markos 13:32). Daha önce de belirtmiş olduğumuz gibi “kul özünü alan” Mesih insan olarak Kendisine değil, Baba’ya güvenerek yaşamayı seçmiştir. Örneğin, bazı ayetlerde şöyle demiştir: “…Oğul Kendiliğinden birşey yapamaz” (Yuhanna 5:19). “Ben Kendiliğimden hiçbir şey yapamam” (Yuhanna 5:30). “Ben her zaman O’nu hoşnut edeni yaparım” (Yuhanna 8:29). “Bende yaşayan Baba, Kendi işlerini yapıyor” (Yuhanna 14:10).[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]İsa insan şeklindeyken, döneceği saati bilmediğini söylediğinde, kul özünde bulunmasının getirmiş olduğu sınırlamalardan dolayı böyle söylemiş olabilir. İsa’nın bu şekilde konuşması, Tanrı’ya eşit olmadığından değil, tüm tanrısal ayrıcalıklarını kullanmayı seçmemiş olduğundan dolayıdır.[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Tanrı’dan Başka İyi Olan Yoktur[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Bir gün bir adam İsa’ya “İyi Öğretmen…” diye yaklaştığında İsa adamın sözünü kesip “Bana neden iyi diyorsun, iyi olan tek biri var, O da Tanrı’dır” (Markos 10:17-18) demiştir. Burada ilk akla gelen, İsa’nın tanrısallığını reddetmekte olduğu olabilir. Hayır, reddetmiyordu. Tersine tek iyi olanın Tanrı olduğu gerçeğini vurguluyordu. Kutsal Yazılar açıktır. Kutsal Yazılar oldukça açıktır; İsa “günahsız,” “kutsal,” “masum,” “doğru,” “günahkarlardan ayrılmış,” ve “bozulmamıştı” (Elçilerin İşleri 3:14; 2. Korintliler 5:21; İbraniler 4:15; 7:26; 1. Petrus 2:22; 1. Yuhanna 3:5). Tüm iyilik standartlarına göre, İsa gerçekten de “iyiydi.” O halde İsa, Tanrı’yla Tanrı’nın “iyilik” niteliğini paylaşmıştır.[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]İsa’nın bu adamın yaklaşımına böyle bir karşılık vermiş olmasının nedeni, bu adamın Mesih’in kim olduğunun derinliğini anlamasına yardımcı olmak olabilir. İsa bu adama Tanrı’dan başka hiç kimsenin iyi olmadığını söyledikten sonra, tüm malını satıp, Kendisini izlemesini söylemiştir. İsa’nın “Tanrı’yı izle” değil “Beni izle” dediğine dikkat ediniz. İlk izlenimlerin tersine, bu pasaj Mesih’in tanrısallığına güçlü bir destektir.[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Sonuç olarak, hemen hemen bütün karşıt tartışmalar, Filipililer 2:6-11’de anlatılan İsa’nın iki doğaya sahip olduğu (insansal ve tanrısal) öğretişinin yanlış anlaşılmasından dolayı, İsa’nın Tanrı olduğunu reddetmekteydi. İsa Tanrı ve insan olarak iki “şekilde varolmuştur” (ayet 6 ve 7). Birinci doğası Tanrı’yla “eşitliğini,” ikinci doğası ise “mütevazi” doğasını gösterir. Hemen hemen bütün ayetler, İsa’nın Baba Tanrı’ya eşit olmadığını savunmak için kullanılıyordu ve bu nedenle, Tanrı’yla bir olmadığı söylenerek, Tanrı’nın göklerdeki yüce konumuyla İsa’nın “mütevazi” doğası karşılaştırılıyordu. İsa’nın, Baba Tanrı’yla olan yüce eşit konumunu, insan bedeni alıp insanların günahı için ölmek, ve dirildikten sonra yüce konumuna dönmek için bırakmış olduğu gerçeği göz ardı edilmektedir.[/FONT][FONT=Arial, Helvetica, sans-serif][/FONT]

[Armagan]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]BÖLÜM ALTI
[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]İlk Çağ İnanlılar Topluluğunun Tanıklığı[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]İlk çağ İnanlılar Topluluğu’nun, Mesih’in tanrısallılığına olan tanıklığı oldukça açıktır. İlk kilise babalarının ve düşünürlerinin yazdıklarına bakarak, bu üstün öğretiye inandıklarını kanıtlayabiliriz.[/FONT][FONT=Arial, Helvetica, sans-serif][/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Kilise babalarının yazmış oldukları belgelerde Mesih’ten “sonsuz,” “beden almış olan Tanrı,” “yaratıcı” v.b. gibi çeşitli tanrısal üvanlarla bahsedilir.1 Bazılarından alınan örnek alıntılar şöyledir:[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]* Polikarp (İ.S. 69-155): İzmir rahibi, elçi Yuhanna’nın öğrencilerindendi. Polikarp şöyle yazmıştır; “Rabbimiz İsa Mesih’in Tanrısı ve Babası ve sonsuz Başkahin’in Kendisi Tanrı olan İsa Mesih, sizleri imanda güçlendirsin….”[/FONT][FONT=Arial, Helvetica, sans-serif][/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]* Ignatius (İ.S. 110): Antakya İnanlılar Topluluğu’nun önderidir. Polikarp, Klement, ve Barnaba’yla aynı dönemde yaşamıştır ve Kolose’de şehit edilmiştir. Efesliler’e yazdığı bir mektupta, Mesih’ten “Tanrımız İsa Mesih” olarak bahseder.[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Başka bir mektupta İgnatius Polikarp’e şöyle der: “Her iklimin ötesinde, sonsuz ve gözle görünmeyen, fakat bizler için beden alıp bize görünen… bizim uğrumuza acı çeken Mesih’i bekle.” [/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Daha sonra İzmirliler’den bahsederek Polikarp’e şöyle demiştir: “Mesih’in kanına (Tanrı’ya) inanmazlarsa, onları yargı beklemektedir.” [/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Aşağıdaki alıntılar Kirsopp Lake’ten aktarılmıştır: [/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]İgnatius’tan Efeslilere I, selamlar– “…Tanrımız İsa Mesih….”[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]İgnatius’tan Efeslilere I. 1 — “…Tanrı’nın kanıyla….”[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]İgnatius’tan Efeslilere VII. 2– “…insan olan Tanrı….”[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]İgnatius’tan Efeslilere XVII. 2– “…İsa Mesih olan Tanrı bilgisine erişmek….”[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]İgnatius’tan Efeslilere XVIII. 2– “…Tanrımız İsa Mesih için….”[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]İgnatius’tan Efeslilere XIX. 3– “…Tanrı insan olarak görünmüştür….”[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]İgnatius’tan Magnezyanlara XI. 1– “…Babayla sonsuzlukta olan Mesih….”[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]İgnatius’tan Magnezyanlara XIII. 2– “…İsa Mesih Baba’ya bağlıydı….”[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]İgnatius’tan Tralyanlara VII. 1– “…Tanrı’dan İsa Mesih’ten…”[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]İgnatius’tan Romalılara, selamlar– “…Tanrımız İsa Mesih….” (iki kere)[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]İgnatius’tan Romalılara III. 3– “Tanrımız İsa Mesih….”[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]İgnatius’tan Romalılara VI. 3– “…Tanrı şefkatinin örneğiyle acı çekeyim….”[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]İgnatius’tan İzmirlilere VIII. 3– “…Tanrımız İsa Mesih….”[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Barnaba Mektubu VII. 2– “Rab olan Tanrı Oğlu….”[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Araştırmacı yazar John Weldon şöyle der: “…İgnatius’un, mektup yazmış kişilerce veya topluluklarca hakaret ettiği savıyla azarlanmamış olması gerçeği, M.S. 115’ten önce, Mesih’in tanrısallığının herkesçe kabul edilmiş olduğunu gösterir.[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]* İrenaeus (İ.S. 125-200): Polikarp’ın öğrencisidir. “Yanlış fikirlere karşı” adlı yazısında, Musa’nın Mesih’i nasıl gördüğünü ve Musa’nın yanan çalıda görmüş olduğunun Mesih olduğundan bahseder. İrenaeus Mesih’in Baba Tanrı’yla olan ilişkisini şöyle anlatır: “Söz ve Bilgelik, Oğul ve Ruh devamlı O’nunlaydı…. ‘Kendi benzeyişimizde insan yapalım’ diyen de O’ydu.”[/FONT][FONT=Arial, Helvetica, sans-serif][/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]*Şehit Justin (İ.S. 110-166): İmanını ilimsel bir anlamda savunmuştur. Şu sözler ona aittir; ” Çoğu zaman ‘Tanrı İbrahim’e gitti’ veya ‘Rab Musa’ya konuştu’ ve ‘Rab insan oğullarının inşa ettiği kuleye geldi’ veya ‘Tanrı Nuh’u gemiye bindirdi’ sözlerini işittiğinizde, bildiğimiz Tanrı’nın buralara gittiğini, geldiğini sanmayın sakın…. Çünkü tarif edilemez olan Baba ve Rab, hiç bir yere gelmez, gitmez, yürümez, uyumaz veya uyanmaz. İbrahim, İshak ve Yakup, tarif olunamayan Rabbi değil, fakat Oğul olan Tanrı’yı görmüşlerdir. Musa’yla yanan çalılardan konuşan da Oğul Tanrıydı ” (Diyaloglar CXXXVII). Daha sonra şöyle devam eder: “Mesihimiz, yanan çalıda bir Melek ve aynı zamanda elçi olan İbrahim’in, İshak’ın ve Yakub’un ‘Ben, Ben Olanım’ diyen Tanrısı olan İsa Mesih’tir” (Birinci Tartışma 1. XII; 1. XIII). [/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]* Klement (ö. İ.S. 101): Roma rahibi. “Öğretiş” adlı eserinde (Bölüm 16) Zekarya’dan bir alıntıyla Rabbi anlatır: “Ve bütün mukaddeslerle beraber Allahım Rab gelecek” (Zekarya 14:5). Ve ondördüncü bölümde Malaki 1:11, 14’ten aktarmış olduğu iki alıntıyla, Rabbin Yehova olduğunu gösteriyor. Ben Klement diyorum ki ” Tanrı’nın yüceliğinin saltanat asası

[/FONT][FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Rabbimiz İsa Mesih” (XVI). Malaki’nin Eski Antlaşma’da, Rabbin tapınağına gelmesini beklediği kişi (XXIII) Rab İsa Mesih’ti.[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Bu yazılar, kilise babalarının yazdıkları belgelerden sadece bir kaçıdır.[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Bu belgelerin uydurma olduklarını söyleyenler varsa, kilise babalarının söylemiş oldukları sözlerin aksini kanıtlayan tarihi belgeleri gösterme sorumluluğu onların üzerindedir. Dördüncü yüzyılda, Arius’a kadar kilise babalarının Mesih’in Tanrı olmadığını söyledikleri bir belge bulunamamıştır.[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]İkinci olarak, Kutsal Kitab’ın değiştirilmiş olduğu iddiasına gelince, buna karşı elimizde M.S. 325’ten önceki Kutsal Kitap belgeleri bulunmaktadır. Bu belgelerin (parça veya bütün olarak) Grekçe ve Latince orijinalleri, on bir ayet dışında günümüzdeki Kutsal Kitapla aynıdır. Bugün elimizde bulunan Kutsal Kitap, eski dünya edebiyatları arasında en iyi korunmuş olan kitaptır. Mesih’in tanrısallığını öğreten ayetleri çıkarmak, tüm tarihsel kanıtlara karşı bir yalan olurdu.[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Bir Hıristiyanın Mesih’in tanrısallığını ilk reddedişi, İ.S. 190’da olmuştur. Teodotus adlı Bizanslı bir deri tüccarı, Mesih’i reddetmesiyle ilgili şu sözleri söylemiştir: “Ben Tanrı’yı değil, bir insanı reddediyorum….” Daha sonra İskenderiyeli bir papaz olan Arius adında bir şahıs, Mesih’in tanrısallığını reddedince bu konu kilise içerisinde büyük bir teolojik tartışmaya dönüşmüştür. Bu tartışmanın yarattığı yankılar, kilisenin Mesih’in tanrısalığını daha önce bu şekilde tartışmamış olduğunu gösterir. Yoksa Arius’un öğretişi hemen reddedilirdi. Bunu izleyen iki buçuk yüzyıl boyunca, Mesih İnanlıları bir çok eziyete ve işkenceye maruz kalmıştır. İznik Konseyi, inanlılar arasındaki bu anlaşmazlığı ortadan kaldırmak maksadıyla, topluluk önderlerinin bir araya gelme kararıdır. Dikkatlice ve itinayla sürdürülen zorlu tartışmalardan sonra, Mesih’in tanrısallığı tüm önderlerce onaylanmıştır. Arius ve halâ onu destekleyen iki kişi, topluluk önderleri arasından atılmıştır. [/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Bazıları, Kral Konstantin’in İznik Konseyi’nden muhafazakar bir karar çıkması için önderlere baskı yaptığı için böyle bir sonuç çıktığını ileri sürerler. Bu doğru değildir. Eğer bir baskı olayı varsa, bu da Mesih İnanlıları’nın Konstantin’e olan baskısıdır. Tarihsel kayıtlara göre, işkence edilmiş Mesih İnanlıları’nın yaralarını gören Konstantin, onların aralarına gidip yaralarını öpmüştür. İmanları uğruna gözlerini veya herhangi bir uzvunu kaybetmiş olan Mesih İnanlıları, Konstantin’den gelecek baskılara göz yummazlardı.[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]İznik Konseyi’nin konusu, İsa’nın sadece bir insan olup olmadığı değildi. Bunun yanısıra İsa’nın Tanrı mı, yoksa herhangi bir ilah mı olduğunu da tartışıyorlardı.[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Arius, topluluk önderliğinden atılmış olmasına rağmen, yıllarca inanlılar topluluğunu yoldan çıkarmayı sürdürmüştür. Bu dönemde muhafazakâr görüşün önderi ve aynı zamanda İskenderiye rahibi olan Atanasius, Arius’un izleyicileri tarafından beş kez sürgün edilmiştir. Karşı görüş İ.S. 381’deki İstanbul (Konstantinapol) Konseyi’ne kadar sürmüştür. İstanbul Konseyi’nden sonra ortalık sakinleşmiştir.[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Uzun tartışmalar sonucu tüm karşıtlıklara rağmen alınan “İznik İman Bildirisi” kararı, halâ İnanlılar Topluluğu’nun teolojik bir köşe taşıdır.[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Mark Noll, İznik İman Bildirisi’yle ilgili şöyle der:[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]İ.S. 325’te Roma İmparatoru Konstantin, İnanlılar Topluluğu’nun önderlerini Marmara Denizi’nin güney doğusundaki küçük bir kasabada toplantıya çağırmıştır. Konstantin, dini çekişmenin imparatorluğun bütünlüğünü tehlikeye soktuğunu düşünüyordu . Bu çekişme noktası, Mısır ülkesinin İskenderiye şehrinde bulunan küçük bir kilisenin öğretişlerinden kaynaklanıyordu. Rahip Arius’un öğretişlerini yargılayan İnanlılar Topluluğu önderleri, Mesih İnancını beyan eden unutulmayacak bir bildiri hazırlamışlardır.[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]İznik İman Bildirisi olarak bilinen bu bildiri, sadece Arius’un öğretişine karşı çıkmak amacıla beyan edilen Üçlübirlik tanımı değil, fakat aynı zamanda tarihteki ilk Hıristiyan iman bildirisidir. (Bu bildiri halâ Ortodoks, Roma Katolik, Luteran ve Episkopal Kiliseleri’nin ayinlerinde kullanılır). Bu bildirinin önemi, dünyanın kurtarıcısı İsa Mesih’in eşsiz doğasına güçlü bir tanıklıkta bulunmasıdır.[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Arius’un öğretişleri, tüm Hıristiyanlık tarihi boyunca Mesih İnanlıları’nın yeni mantık kavramlarıyla uğraştıklarını gösterir. Arius’un savunduğu nokta şuydu: Eğer Baba Tanrı kesinlikle yetkin, üstün ve değişmeyense ve herşeyin kesin yaratıcısıysa, o halde yeryüzündeki herşey ve herkes, Tanrı’dan ayrı tutulmalıdır. Ve Arius varsayımına şunu eklemiştir; eğer herşey Tanrı’dan ayrılıyorsa, o halde İsa da Tanrı’dan ayrılmalıdır.[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Arius ve izleyicileri, Mesih’in dünyaya gelmeden önce varolduğuna ve Mesih’in dünyanın yaratıcısı olduğuna inanıyorlardı.Arius’a göre, İsa dünyanın yaradılışında ve kurtuluşunda büyük bir rol oynamıştı, fakat Kendisi Tanrı değildi. Sadece tek bir Tanrı olabilirdi. Bu yüzden Mesih mutlaka yaratılmışlardan olmalıydı. Bu nedenle, Mesih de değişebilir ve günah işleyebilirdi (tüm yaratılanlar gibi)… ve Mesih’te Tanrı’nın aklına sahip değildi [/FONT][FONT=Arial, Helvetica, sans-serif][/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Arius’un öğretişlerinin Mesih İnancına zarar verdiğini farkeden İnanlılar Topluluğu önderleri, İznik Konseyi’nde Arius’un öğretişlerine karşı şu sonuçlara varmışlardır:[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]1. Mesih Tanrı’nın Kendisiydi. İsa’nın Kendisi Baba Tanrı’yla aynıydı. Baba ve Oğul’da görülen farklılıklar, görev ve ilişki farklılıkları olarak ele alınmalıdır, fakat Baba, Oğul ve Kutsal Ruh, tek gerçek Tanrı’dır.[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]2. Mesih Baba’yla aynı öze sahipti. Bunu açıklamak için kullanılmış olan Grekçe homoousios (homo= ‘aynı’, ousios= ‘öz’) kelimesi büyük karmaşaya yol açmıştır…. Fakat bu kelimenin seçilmiş olmasının nedeni, Mesih’in Tanrı’nın Kendisi olduğunu vurgulamak içindir. Bu durum, İsa’nın “Ben ve Baba biriz” sözüyle özetlenebilir (Yuhanna 10:30).[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]3. Mesih Tanrı’nın ‘biricik’ Oğludur, yaratılmamıştır. Yani, Mesih zaman içerisinde yaratılmamış, fakat Tanrı Oğlu olarak sonsuzluktan gelmiştir.[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]4. Mesih, insanların kurtuluşu için insan bedeni almıştır. Mesih’in görevi, insanları kurtarmaktı. Mesih, yaratılanlardan birisi olsaydı, insanların kurtuluşu gerçekleşemezdi. Günah, insanı Tanrı’dan uzaklaştırmış olduğundan, günahlı bir insan, insanları Tanrı’ya getiremezdi. Bu nedenle kurtuluş Tanrı’dandır.[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]İznik İman Bildirisi’ne karşı çıkanlar çok olmuştur. Arius’un izleyicileri, İznik İman bildirisinin sağlam Kutsal Kitap kanıtlarına rağmen, inançlarını bırakmak istememişlerdir. Kutsal Kitap’ta bulunmayan kelimeler (homoousios gibi) birçok Mesih İnanlısı’nı rahatsız etmiştir. Fakat Atanasius ve diğer Arius karşıtları, ‘tek öz’ kelimesinin ayrı kişilikleri değil, ‘Baba, Oğul, Kutsal Ruh’ üçlemesiyle tek Tanrı’yı oluşturduğunu anlatmaları, İznik İman Bildirisi’nin kabul edilmesini sağlamıştır.[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]İznik İman Bildirisi, bugün bile insan bilgeliğini Tanrı’nın esini olan İsa Mesih’in üzerine çıkarmak için, teolojik spekülasyon malzemesi yapılmaktadır. İznik İman Bildirisi, Mesih’in tanrısal doğasını, beden alıp yeryüzüne gelişini ve insanları kurtarışını eşsiz bir şekilde beyan eder. Sonuç olarak, bu iman bildirisi Hıristiyan tapınışında ve beyanında kullanıldığında, Kutsal Ruh’un Hıristiyan imanını Hıristiyan yaşamına uyguladığı bir araç da olabilir.[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]İznik İman Bildirisi
[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Görünen ve görünmeyen şeyleri yaratan, göklerin ve yerin yaratıcısı olan, tek yüce Baba Tanrı’ya inanırım.[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Ve Tanrı’nın biricik Oğlu, tüm evrenden önce var olan, yaratılmamış, fakat Tanrı’yla aynı öze sahip olan, Kutsal Ruh’un aracılığıyla Bakire Meryem’den doğarak beden alıp, hepimizin kurtuluşunu sağlayan, insan olan ve Pontus Pilatus’un emriyle çarmıha gerilmiş ve acı çekmiş olan ve gömüldükten üç gün sonra dirilmiş olan ve Kutsal Yazılar’a göre göğe alınmış olan ve Baba’nın sağında oturmakta olan ve yaşayanları ve ölüleri yargılamak üzere tekrar görkemle gelecek olan ve egemenliği sonsuza dek sürecek olan Rab İsa Mesih’e inanırım.[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Ve Rab ve yaşam kaynağı olan, Baba’dan çıkmış olan, Kendisi’ne Babayla ve Oğulla beraber tapınılmakta olan ve Baba ve Oğulla yüceltilen, peygamberler ve elçilerin İnanlılar Topluluğu aracılığıyla açıklamış oldukları Kutsal Ruh’a inanırım. Günahların affı için tek vaftiz olduğunu, ölülerin dirileceğini ve dünyanın sonunun geleceğini beyan ederim. Amin. (Son paragraf İ.S. 381’de eklenmiştir). ” 10[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Zondervan Resimli Kutsal Kitap Ansiklopedisi’nde “Mesih’in Tanrısallığıyla” ilgili bir makalede şöyle yazılmıştır:[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Mesih’in tanrısallığını en açık ve en dolu olarak ifade eden kaynak İ.S. 325’teki İznik Konseyi’nde sunulan ‘İznik İman Bildirisidir.’ Bu bildirinin bir parçası şöyledir: “Tanrı’nın biricik Oğlu, tüm evrenden önce varolan, yaratılmamış fakat Tanrı’yla aynı öze sahip olan İsa Mesih….” Bu sözde, Mesih’in ‘Tanrı’nın Kendisi’ olduğunu görüyoruz. ‘Tanrısal’ kelimesi, ‘ilahi’ kelimesinden çok daha güçlüdür. Her insanda ilahi bir taraf bulunabilir. Fakat ‘tanrısallık’ sadece Tanrı’ya mahsustur.[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Sadece İsa Mesih, Kendisi için böyle iddialarda bulunmuştur. İsa Mesih’in iddiaları, O’nun öğrettiklerinin Tanrı’nın öğrettikleriyle aynı, yaptıklarının Tanrı’nın yaptıklarıyla aynı olduğunu gösterir. O’nun kişiliğinde Tanrı’ya tam bir açıklık vardır. Kendi yetkisini göstermesi, Tanrı’nın yetkisini göstermesidir. İsa Mesih’in iddialarına benzer iddialarda bulunan bir kişi ya delidir, ya yalancıdır, ya da doğruyu söylüyordur. Elimizde bulunan kanıtların ışığında, İsa Mesih’in iddia etmiş olduğu kişi, ‘Tanrı’nın Kendisi’, olduğunu görüyoruz.” 11[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Daha sonraları İ.S. 451’de Kadıköy Konseyi toplanmıştır. Bu konseyde, İsa Mesih’in üç doğaya sahip tanrısal kişiliğiyle ilgili Kutsal Kitap öğretişi tasvir edilmiştir. Bu toplantıların, ortaya çıkan teolojik durumları onaylamak için olmadığını anlamak önemlidir. Bu toplantıların amacı, Kutsal Kitab’ın öğrettiği gerçekleri vurgulamaktır.[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]O zamanlar, kilise büyürken, yanlış öğretişleri yalanlayacak ve sağlam öğretişleri duyuracak elektronik haberleşme olanaklarının olmadığını unutmayın. İnanlılar, haberleri birbirlerinden alıyorlardı. Sağlam Kutsal Kitap öğretişi vermek, kilise konseylerinin temsilcileriyle oluyordu. İşte bu şekilde, Roma dünyasındaki Mesih İnanlıları sağlam öğretiş alıyorlardı.[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Böylece, Mesih’in tanrısallığına sadece Kutsal Yazılar’ın değil, Kilise tarihinin de tanıklık etmekte olduğunu görüyoruz.[/FONT][FONT=Arial, Helvetica, sans-serif][/FONT][FONT=Arial, Helvetica, sans-serif] [/FONT]

[Armagan]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]BÖLÜM BEŞ
[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Tanrı, İsa Mesih’te İnsan Oldu[/FONT][FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]
[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Kutsal Yazılar İsa’nın hem tam olarak insan, hem de tam olarak Tanrı olduğunu öğretirler. Pavlus; “Çünkü Tanrılığın tüm doluluğu bedence Mesih’te bulunuyor” (Koloseliler 2:9) demiştir. İsa, tamamen Tanrı ve insan olduğundan dolayı, Baba’yla ve Kutsal Ruh’la eşsiz bir ilişki içerisindedir.[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]İsa, doğumunda gönüllü olarak Kendisini Baba’nın yetkisi altına koymayı seçmiştir. İsa bu şekilde davranmıştır, çünkü Tanrı’nın planına göre böyle olması gerekiyordu. Pavlus bunu Filipililer 2:5-8’de şöyle açıklamaktadır:[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Mesih İsa’da olan düşünce sizde de olsun. Mesih, Tanrı özüne sahip olduğu halde, Tanrı’ya eşitliği sımsıkı sarılacak bir hak saymadı. Ama yüceliğinden soyunarak, kul özünü aldı ve insan benzeyişinde doğdu. İnsan biçimine bürünmüş olarak ölüme, çarmıh üzerinde ölüme bile boyun eğip kendini alçalttı. [/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]İsa’nın Tanrı’ya eşitliğini bıraktığını belirten söz, O’nun başlangıçta Tanrı’ya eş olduğunu gösterir. (Burada kullanılan Grekçe kelime “eşitlik” anlamına gelen “isos” kelimesidir. “İsos” geometride eşit açılı üçgenleri tanımlamak için de kullanılır).[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Filipililer’de okumuş olduğumuz ayetler, İsa’nın iki şekilde varolduğunu öğretir: Tanrı olarak (a. 6) ve kul özünde olarak (a. 7), “insan benzeyişinde” varolmuştur. Pavlus’un, İsa’nın insan benzeyişinde kul özü almasından bahsetmesi, bunun beklenmeyen birşey olduğunu vurgular, çünkü Tanrı insan oldu. İsa Tanrı’ya eşitliği sımsıkı sarılacak bir hak olarak görmedi. Yer yüzündeki yaşamını, Babası’nın gücüyle yaşamıştır. Tanrı’nın Oğlu Baba’ya itaat edip insan oldu ve gönüllü olarak Tanrı’ya itaatin en üst derecesini yerine getirdi: Kendisini dünyanın günahları uğruna kurban etti.[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]İsa’nın Tanrı’ya itaat etmesi O’nun Baba ve Kutsal Ruh’la olan eşitliğini bozmaz. Tanrı’nın Oğlu Babasıyla aynı doğada olmalıdır. Bu gerçek Yuhanna 5:17, 18’de açıklanmıştır ve Kutsal Kitap yorumcularından Leon Morris bu konuda şu yorumu yapar:[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]İsa, Sept günü Kudüs’te sakat bir adamı iyileştirmiştir ve bunun sonucu olarak Yahudi önderler çılgına dönmüştür. Bunun üzerine İsa’nın savunması şöyle olmuştur: “Babam halâ çalışmaktadır, ben de çalışıyorum” (Yuhanna 5:17). Bu söz üzerine çılgına dönen Yahudiler O’nu öldürmek istediler: “Çünkü yalnız Sept gününün düzenini bozmakla kalmamış, Tanrı’nın kendi Babası olduğunu söyleyerek Kendisini Tanrı’ya eşit kılmıştır” (a. 18). Burada kullanılan geçmiş zaman, İsa’nın bunu bir kere değil, sürekli olarak yapmakta olduğunu belirtir. Bununla beraber, bu uygulama hedefsiz veya dini kurallara karşı dikkatsiz değildi. Bu uygulama, İsa’nın göksel Babasıyla olan ilişkisinden kaynaklanıyordu. Tanrı’nın Oğlu olduğu için, Sept gününde istediği gibi hareket etmiştir. Bu nedenle, Yahudiler İsa’nın davranışında sadece “Sept gününü tutacaksın” buyruğuna karşı gelinmesini değil, ayrıca en ciddi hakaretlerden birisini gözlemlemişlerdir: Kendisini Tanrı’ya eş koşmak. O’na Galile’de eziyet edilmiş olmasına şaşmamak gerekir.[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]İsa, Babası’nın çalışmakta olduğu gibi Kendisinin de çalıştığını söylemiştir. Babasının kulu olarak değil, O’na eş olarak çalışmaktadır. Profesör E.W. Hengstenberg’in de belirtmiş olduğu gibi:[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Tanrı’nın Sept günü gözetmeden, durmaksızın çalıştığı Yahudilerce bilinmekteydi. Yahudiler, Tekvin 2:3’teki yedinci günü yaratıcı bir iş olarak görmektedirler ve her zaman da öyle görmüştürler. Bu durum sadece birinci Sept’e aitti. Tanrı’nın daha sonraki işlevleri, günleri ayırdetmez. Bu nedenle, Mesih’in Tanrı’ya Baba demesi bağlamından Yahudiler’in anlayışına göre hakaret sonucu çıkarılmıştır.[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]İsa burada, Baba nasıl çalışıyorsa Oğul’un da aynı şekilde çalıştığını vurgulamaktadır. Seçmiş olduğu kelimeleri kazayla seçmemiştir. Sept günü çalışmak için değil, dinlenmek içindi ve İsa Sept gününde hasta birisini iyileştirmişti. Fakat İsa bununla da yetinmeyip, Kendisinin eşsiz olan Babayla çalıştığını söylemiştir. Baba sürekli olarak yaradılışın devamını sağladığı gibi, İsa da yaradılışın devamını sağlamaktadır (bkz. Koloseliler 1:16). Yahudiler için bu bir hakaretti.[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Yahudiler, İsa’nın Tanrı’ya Baba demekle ne demek istediğini anlamışlardı. İsa, Yahudiler’in antlaşma altında söyledikleri “Tanrı babamızdır” anlamından bahsetmiyordu. Tanrı’dan Babası olarak bahseden İsa, O’nunla eşsiz ve doğal bir ilişkiden bahsediyordu.[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]C.K. Barrett bu konuyu şöyle yorumluyor:[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]İsa, Tanrı’nın Babası olduğunu ileri sürmüştür. Tanrı’nın çocuğu olması kavramı İsrail’in konuşma geleneğine girmemişti bile…ve İsa’nın Tanrı’yla birlikte çalışmakta olduğu varsayımı, İsa’nın Tanrı’ya eşit olduğu anlamına gelir.[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]İsa, insandan doğarak insan şeklini aldığından dolayı, Tanrı’yı yeryüzünde tüm doluluğuyla görebiliriz. İsa Mesih’te, insan olan Tanrı’nın “biricik yüceliğini” görürüz (Yuhanna 11:14). Fakat diğer ayetlerde şunları okuyoruz: “Hiç kimse beni görüp yaşayamaz,” “Hiç kimse hiçbir zaman Tanrı’yı görmüş değildir,” “Hiç kimsenin görmediği ve göremeyeceği” (Çıkış 33:20; Yuhanna 1:18; 1. Timoteus 6:16; 1. Yuhanna 4:12, v.b.).[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Hiç kimsenin, Tanrı’nın gücünü tümüyle ve tüm görkemiyle görüp yaşayamayacağı doğrudur. Meleklerin huzurunda olmak bile inançlı kişilerde ölüm derecesinde korkuya ve heyecana neden olmuştur (Daniel 10:5-11).[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Yine de, Tanrı “görülmüştür.” Musa Tanrı’yı görmek istediğinde Tanrı “Hiç kimse Beni görüp yaşayamaz” demiştir. Fakat Tanrı devam etmiştir…Musa’yı bir kayanın tepesine çıkarıp elini onun eli üzerine koymuştur. Bundan sonra O’nun “görkemi” geçmiştir. Tanrı’nın görkemi geçtikten sonra Tanrı şöyle demiştir: “Ve elimi kaldıracağım ve arkamı göreceksin; fakat yüzüm görülmeyecek” (Çıkış 33:23). Musa Tanrı’yı görmüştür fakat sadece gücünün yettiği kadar görebilmiştir. Tanrı’nın “görülmüş” olduğu diğer durumlar da vardır. Yakup Tanrı’nın fiziksel görünümü olan bir adamla güreştikten sonra Kutsal Yazı’ya göre “Tanrı’yla uğraşıp” O’nu yenmiştir” (Tekvin 32:28, bkz. Hoşea 12:3-4). Yakup şöyle demiştir: “Allah’ı yüz yüze gördüm ve canım sağ kaldı” (Tekvin 32:30). Musa, Harun, Nadab ve Abihu İsrail’in Tanrısını gördüler (Çıkış 24:9-11). Şimşon’un babası Manoah “Mutlaka öleceğiz, çünkü Tanrı’yı gördük” (Hakimler 13:22) demiştir. Tanrı’yı göksel bir görümde gören İşaya; “Rabbi gördüm…gözlerim ruhların Rabbi olan Kralı gördü” (İşaya 6:1-3, 5) demiştir. [/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Kutsal Yazıların açıkladığına göre, insanlar Tanrı’nın görkemini ve gücünü tam olarak görüp yaşayamazlar.[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Yine de Tanrı, insanın kapasitesinin O’nu kavrayabileceği derecede insana “görünmüştür.” [/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Yeni Antlaşma’ya göre, Tanrı zaman ve tarih içerisinde İsa Mesih’in kişiliğinde görünmüştür. İsa Mesih, Kendisini görmenin Tanrı’yı görmek olduğunu söylemiştir (Yuhanna 12:45; 14:5-9). Koloseliler 1:15’te Mesih’in “görünmez Tanrı’nın görüntüsü” olduğu yazılmıştır. İbraniler kitabının yazarı şöyle der; “Oğul Tanrı’nın yüceliğinin parıltısı ve O’nun varlığının öz görünümüdür” (İbraniler 1:3). Grekçede “öz ürünüdür” olarak geçmektedir. Buradaki tanım Koloseliler 1:15’tekinden çok daha güçlüdür. Joseph H. Thayer’e göre bu kelime bir bal mumuna veya metale basılmış bir damga olarak kullanılıyordu. Aynı bağlamda, bu kelime Tanrı’nın Mesih üzerindeki damgasını göstermek için kullanılmıştır.[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Tanrı’nın Mesih’teki esini, Kutsal Üçleme’nin esininin doluluğunun bir göstergesidir. İsa Mesih’in gelişinin ilk amacı, gerçeği göstermekti . Yargılamak ve vermiş olduğunu talep etmek için tekrar yeryüzüne gelecektir. C.S.Lewis’in de ifade etmiş olduğu gibi;[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Tanrı, neden düşmanın eline geçmiş olan bu dünyaya kılık değiştirmiş bir şekilde iniyor ve İblis’in kökünü kazımak için, bir çeşit gizli bir topluluk başlatıyor? Neden kuvvetle inip dünyayı fethetmiyor? Yeterince gücü olmadığından dolayı mı? Mesih İnanlıları O’nun kuvvetle ineceğini düşünüyor. Ne zaman olacağını bilmiyoruz. Fakat neden ertelediğini tahmin edebiliriz. Özgürce O’nun tarafına katılmamız için bize şans veriyor. Müttefik kuvvetleri Almanya’ya ilerleyene kadar bekledikten sonra, bizden yana olduğunu söyleyen bir Fransız’ı düşünmemişizdir. Tanrı fethedecek. Tanrı’nın açıkça ve doğrudan dünyaya karışmasını isteyenlerin, Tanrı araya girdiğinde Tanrı’nın neler yapabileceğinin farkında olup olmadıklarını merak ediyorum. Bu gerçekleştiğinde dünyanın sonu gelmiş olur. Yaratıcı sahneye çıktığında oyun biter. Tanrı kesinlikle fethedecektir; fakat O’nun tarafında olduğunuzu söylemenin ne faydası var öyleyse, tüm doğal evrenin bir rüya veya aklınızdan bile geçmemiş başka birşey gibi, bazılarımız için çok güzel, bazılarımız için ise berbat olan, hiçbirimizin başka bir şansının olmayacağı bu dünyanın eriyip gittiğini görmek neye yarar? İşte o zaman, Tanrı kılık değiştirmeden ortaya çıkacak. O kadar görkemli olacak ki, bazıları için dayanılmaz sevgi ve bazıları için ise dayanılmaz korku saçacak. İşte o zaman, kendi tarafınızı tutmakta çok geç kalmış olacaksınız. [/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Oğul Olan İsa Mesih
[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Kutsal Kitap’ta oğul kelimesi, genel ve mecazi anlamlarda çeşitli şekillerde kullanılmıştır. Grekçe’de “oğul” anlamına gelen iki kelime vardır: teknon ve huios. “Teknon” kelimesi çocuk sahibi olma kökeninden gelir ve oğul, kız veya çocuk anlamlarına gelir. Diğer Grekçe kelime olan “Huios” kelimesi yazınsal olarak da kullanılsa da “Strong’s Exhaustive Concordance” huios kelimesini şöyle tanımlamaktadır; ” Huios kelimesi geniş anlamda mecazi akrabalıklar için kullanılır.”[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]İsa için “Oğul” kelimesi en azından dört şekilde kullanılır: Meryem Oğlu, Davut Oğlu, İnsanoğlu, Tanrı Oğlu. Bu dört terim, İsa’nın Baba’yla ve insanlıkla olan doğal ilişkisini tanımlar.[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]“Meryem Oğlu” İsa’nın insan doğasına göre bir ailesi vardı ( Meryem..).. Bu bağlamda Nasıralı İsa fiziksel anlamda bir “oğuldu”.[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]“Davut Oğlu” Bu bağlamda, “Davut Oğlu (huios)” mecazi anlamda kullanılır. Çünkü Davud’un ilk neslinden değildir (bkz. Matta 22:42-45). Bununla birlikte, bu kullanım İsa’nın Davut’tan geldiği ve Davud’un mirasçısı olduğu anlamına da gelebilir.[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]“İnsanoğlu”” İnsanoğlu” terimi Yahudiliğe özgüdür ve ilk olarak Eski Antlaşma’da kullanılmıştır. İnsan için iki kelime (adam ve nos) kullanılmıştır ve her ikisi de çoğul anlamlarda kullanılır. Bireyden bahsedilirken “bir insanoğlu” diye kullanılır. Örneğin, peygamber Hezekiel’den doksan kez “insanoğlu” olarak bahsedilir. Bu kullanım, Daniel 7:13, 14’te Mesih’ten bahsedilirken de kullanılır.[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Yeni Antlaşma’da “İnsanoğlu” terimi İbraniler 2:6-8 dışında tamamen İsa için kullanılmıştır. İbraniler 2:6-8’de kullanılan “İnsanoğlu” kelimesi tüm insanlığı ele alır. Eski Antlaşma bu terimi genel anlamda kullanırken, İsa bu kelimeyi mecazi ünvan olarak kullanmıştır. Bu terim Matta, Markos, Luka ve Yuhanna’nın dışında sadece üç kez kullanılmıştır (Elçilerin İşleri 7:56; Esinleme 1:13; 14:14). Bu terim Matta’da 32 kez, Markos’ta 15 kez, Luka’da 25 kez ve Yuhanna’da 12 kez geçmektedir. Ve her durumda da bu terim, İsa’nın Kendisi tarafından kullanılmıştır (Yuhanna 12:34’te bu ünvanın ne anlama geldiği başka bir kişi tarafından sorulmuştur).[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Mesih’in yaşamında her yönüyle bu terimin sık sık kullanıldığını görüyoruz: Hizmet ederken, eziyet edilirken ve yüceltilirken kullanılmaktadır. 7 İncil’in ilk dört kitabında İsa, bu ünvana tam bir anlam kazandırmıştır.[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Mesih’in bu ünvanı kullanması iki düşünce çizgisinde yer alır. Birincisi, “İnsanoğlu” teriminin kullanımı tanrısal bir anlamdadır. Mesih, günahları bağışlama yetkisi olduğunu (Matta 9:6); Markos 2:10; Luka 5:24) ve Sept gününün Rabbi olduğunu göstermek için bu ünvanı kullanır (Matta 12:8; Markos 2:28; Luka 6:5). Buradaki vurgu Mesih’in yetkisi üzerindedir. (Mesih’in sadece Tanrı’ya ait olan yetkiye sahip olduğu anlaşılmaktadır. Mesih’in tanrısallığı üzerindeki bu vurgu, gelecekteki yüceltilişiyle ilgili kullanımında da görülür).[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]İkincisi, “insanoğlu” teriminin kullanımı, Mesih’e insan anlamı verir. Mesih’in “insanoğlu” terimini kullanmasının amacı, tanrısallığına işaret etmek olduğu gibi, insanlığına da işaret etmektir. Bunu İncil’in ilk dört kitabında iki şekilde görürüz. Birincisi, Mesih’in günlük işlerinde kullanılan ünvandır (Matta 11:19). İkincisi ise, İsa’nın eziyet görmesinden ve ölümünden bahsedilirken kullanılan ünvandır (Markos 8:31). İsa’nın insan olduğu fikri, sonunda öleceğini gösterdiğinden, Yahudiler’in Mesih’le ilgili böyle bir kavrama inanmaları çok zordu. Üçüncüsü de; İsa Kendisini sadece eziyet çekip ölecek olan İnsanoğlu olarak değil, aynı zamanda görkemle dönecek olan Kişi olarak tanıtmıştır (Matta 24:30; Markos 14:62; Luka 17:22; 18:8; 22:69, v.b.).[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Sanhedrin’in ve başkâhin Kayafas’ın önünde yargılanırken, Kendisini açık bir biçimde Daniel 7:13, 14’te de belirtilmiş olduğu gibi “İnsanoğlu” olarak tanıtmıştır:[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]“Gece rüyetlerinde gördüm, ve işte, insanoğluna benzer biri göklerin bulutları ile geldi, ve Günleri eski olana kadar geldi, ve onun önüne kendisini yaklaştırdılar. Ve bütün kavmlar, milletler, ve diller ona kulluk etsinler diye, kendisine saltanat,izzet, ve krallık verildi. Onun saltanatı geçmeyecek ebedi bir saltanattır, ve krallığı yıkılmayacak bir krallıktır.”[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Kayafas İsa’ya şöyle sormuştur: ” ‘Yüce Olan’ın Oğlu Mesih sen misin?’ İsa ‘Ben’im’ dedi. ‘Ve sizler, İnsanoğlu’nun kudretli Olan’ın sağında oturduğunu ve göğün bulutlarıyla geldiğini göreceksiniz.’ ” (Markos 14:61-62). İsa, bu sözleriyle büyük bir yücelikle yargılamaya ve yeryüzünde hüküm sürmeye geleceğini belirtmiştir. Kayafasla olan bu konuşmasında İsa, “İnsanoğlu” ve “Yüce Olan’ın Oğlu” ünvanlarını kabul eder (bkz. Yuhanna 3:15-17).[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Gleason Archer, Mesih’in neden insan ve Tanrı doğasına sahip olduğunu şöyle açıklar:[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]“Bu, “İnsanoğlu” kelimesinin ne anlama geldiği sorusunu ortaya atar. Mesih neden tanrısal Yüce Kral olarak değil de, yüce bir insan olarak temsil edilmiştir? Bunun cevabı, insanın kurtuluşunun vazgeçilmez parçası olan Mesih’in doğuşunda aranmalıdır. Adem’den gelen günahlı insanlar, insanların günahlarını üzerine yüklenen günahsız bir insan olmadan kurtuluşa erişemezlerdi. Eski Antlaşma’da Kurtarıcı kelimesi, günahlı kişiyi satın alan bir akraba anlamına gelen “go el” kelimesinden gelir. Bu nedenle, bu kişinin satın aldığı kişiyle kandaş olması gerekirdi: Gereksinim ne olursa olsun, kimin gereksinimini karşılarsa karşılasın, ister onu kölelikten geri satın alsın (Levililer 25:48), isterse satacağı mala fidye yatırmış olsun (Levililer 25:25), ister çocuksuz dulla ilgileniyor olsun (Rut 3:13) veya isterse kan öcü alan olsun (Sayılar 35:19) mutlaka kandaş bir akraba olması gerekiyordu.[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Tanrı İsrail’e Kendisini fidyeyi ödeyen Kurtarıcı (go el) olarak tanıtmıştır (Çıkış 6:6; 15:13; İşaya 43:1; Mezmur 19:14…). Fakat, Tanrı bakireden doğarak beden almadan önce, Tanrı’nın Kendisini nasıl İsraillilerin go el’i olarak tanıtacağı bir gizem konusuydu. Tabii ki yaradılış yoluyla Tanrı onların Babası sayılıyordu, fakat go el fiziksel anlamda kandaş bir ilişki (akraba) gerektiriyordu. İşte bu yüzden, Tanrı bizden bir kişi olup bizim suçlarımızın ve günahlarımızın cezasını çekmekle, bizleri fidyeyle kurtarmıştır. “Söz, insan olup aramızda yaşadı. Biz de O’nun yüceliğini Baba’dan gelen, lütuf ve gerçekle dolu olan biricik Oğul’un yüceliğini gördük” (Yuhanna 1:14). [/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Günahlarımız için fidye ödenmeden Tanrı bizi bağışlayamazdı. Yoksa Kendi Kutsal yasasına karşı gelinmesine göz yummuş olurdu. Tanrı, ancak Mesih’te beden alıp insanlığın günahlarını tatmin edici bir şekilde ortadan kaldırabilirdi. Çünkü, insan ırkını sadece gerçek bir insan temsil edebilirdi. Fakat tanrısal adaletin yerine gelmesi için, günahın gerektirdiği sonsuz cehennem cezasını yalnız Tanrı kesin olarak ortadan kaldırabileceğinden, Kurtarıcı’nın Tanrı olması gerekiyordu. Sadece Tanrı onları sonsuz cehenneme göndermek yerine, böyle haklı bir kurtuluş plânını tasarlayabilir ve günahları aklayabilirdi (Romalılar 4:5). İşte, tüm çağlar boyunca inanlılar için etkili bir kurban olan yetkin İnsan, aynı zamanda Tanrı’nın Kendisiydi.” [/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Daniel 7:13 göz önüne alındığında, Mesih’in “İnsanoğlu” terimini kullanımı açıklığa kavuşmaktadır. Bu ünvan, açık bir şekilde Mesih’e ait bir ünvandır ve Mesih açıkça Daniel 7:13’teki kişi olduğunu ileri sürmüştür. Daniel’in bahsettiği ünvanın Yahudilerce anlaşıldığı görülüyor. Fakat İsa’nın ileri sürdüğü iki sav, Yahudi din önderlerince dikkate alınmamıştır. Birincisi, Yahudiler acı çeken değil, zaferler kazanan bir Mesih’in geleceğini umuyorlardı. Bekledikleri Mesih’in ruhsal bir önder değil, siyasal bir önder olacağını sanıyorlardı. Fakat İsa, İnsanoğlu’nu acı çeken ve ölmesi gereken Mesih olarak tanıtmıştır. İkincisi de, Yahudiler Mesih’in beden almış Tanrı olacağını düşünmüyorlardı. Geleneksel olarak Mesihçi olmak önemliydi, fakat Mesih’in tanrısallığı bambaşka bir kavramdı.[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Özet olarak, İnsanoğlu ünvanı; Mesih’in fidyeyle satın alan Kurtarıcı, acı çeken insan, gelecek olan yargıç ve yeryüzüne yüceliğiyle hükmedecek olan yönetici olduğunu gösterir.[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Tanrı’nın Oğlu [/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Şimdi de “Tanrı’nın Oğlu” deyimini ele alacağız. Bunu nasıl anlamamız gerekiyor? Kutsal Üçleme’deki ikinci Kişi olan Tanrı Oğlu İsa Mesih, Tanrı’nın beden alıp yeryüzünde yaşamış olduğu öğretişinin baş kahramanıdır. İsa, Kutsal Yazılar’da Tanrı’nın Oğlu olarak anılır. Baba insan olmamıştır. Kutsal Ruh insan olmamıştır. Oğul insan olmuştur. Bazıları, “Oğul” kelimesini sadece bir anneden ve babadan doğan bir kişiye oğul denilebileceği yorumunu yapmaktadırlar. Bu kişilerin akıl yürütmelerine göre, İsa’nın Tanrı olma olasılığının olmadığı, çünkü İsa’nın Tanrı Oğlu olduğu söylenir. İsa’nın sadece bir oğul olduğunu söyleyenler şöyle sorabilir; “Başlangıcı olmayan bir oğul olduğunu hiç işittiniz mi?” Bu şekilde akıl yürütmekle “yaratılmış” olan oğulla, yaratıcı Baba’yı karşılaştırmak amacındadırlar. Tabii ki bu soru şu şekilde de sorulabilirdi; “Başlangıcı olmayan bir Baba olduğunu hiç işittiniz mi?” “Tanrı’nın Oğlu (Huios)” terimi daha önce üzerinde durmuş olduğumuz “İnsanoğlu”, “Tanrı’nın Oğlu” terimi de, Mesih’in tanrısallığını kanıtlayabilir.[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]İnsanoğlu = Tam İnsanlık (ve Tanrılık)[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]

---

[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Tanrı Oğlu = Tam Tanrılık
[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]W.G.T.Shedd şöyle diyor: “Üçlübirlikteki ikinci kişiye verilen ‘Oğul’ ünvanı, özde var olan ve sonsuz olan bir ilişkiyi gösterir.” 9 Shedd’in açıkça söylemek istediği nokta, Oğul’un da Baba gibi sonsuz olduğudur. Schultz’un da belirttiği gibi; “Mesih’in oğulluğu ve Birinci Kişi’nin babalığı, özde ve konumda birisinin diğerinden aşağı olduğu anlamını taşımaz.” 10[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Boettner ise şu yorumu yapıyor:[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Üçlübirlik öğretişi teolojik bağlamda ‘Baba’ ve ‘Oğul’ terimlerinin ‘varlık kaynağı’ ve üstünlük taşıdıklarını gösterir. Aynı zamanda, Semitik ve doğu düşüncesinde, doğanın benzerliği ve aynı olması ve varlığın eşitliği fikri, Baba ve Oğul’un birbirlerine itaatkâr ve bağımlı olduğunu belirtir. Tabii ki, Kutsal Yazılardaki sözlerin belli başlılarını belirleyen Semitik (Yahudiliğe ait) bilinçtir, ve Kutsal Yazılar’ın Mesih’i ‘Tanrı Oğlu’ olarak tanımlamaları, O’nun gerçek Tanrısallığını gösterir. Hiçbir yaratıkla paylaşılamayacak eşsiz bir ilişkiyi gösterir. Bir oğul, öz doğasında nasıl Babasına benziyorsa, yani ne kadar çok insansa, Tanrı’nın Oğlu Mesih de öz doğasında Babası gibidir, yani tanrısallık özüne sahiptir.” 11[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Schultz şöyle diyor: [/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Kutsal Yazılar’da, örneğin meleklere, Adem’e, Hezekiel’e ve Mesih İnanlıları’na ‘Tanrı’nın oğuları’ denilse de, Mesih eşsiz ve özel bir Oğuldur. Griffith Thomas, ‘Tanrı Oğlu’ ünvanının Grekçe kullanımında, tanım edatı bazen her iki kelimeden önce, bazen de hiç kullanılmadığını belirtir. Bu şekillerden Tanrı anlamına gelen birincisi, Yeni Antlaşma’da Mesih’i tanımlamak için 25 kere kullanılır. Bu ünvandan dolayı, Yahudiler İsa’nın ne demek istediğini anlamış ve O’nu hakaretle suçlamışlardır (Matta 26:63; Luka 22:70; Yuhanna 19:7). Mesihlik iddiası değil, tanrısallık iddiasında bulunuyordu. Rab Kendi oğulluğunu, başkalarının oğulluklarıyla sınıflandırmamıştır. Tersine, her iki kavram arasına bir mesafe koymuştur (Yuhanna 20:17). Mesih’in öğrencileri, Tanrı Oğlu olan Mesih’in sonsuzluklar Tanrısı olduğunu anlamışlardı. 12[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Bu ünvanın kullanımı, Tanrı’nın beden alıp aramızda yaşamış olduğu gerçeğini kanıtlar. İnsanoğlu terimi, Mesih’in insan olduğu anlamına geliyorsa, Tanrı Oğlu terimi de, Mesih’in Tanrı olduğu anlamına gelir.[/FONT][FONT=Arial, Helvetica, sans-serif][/FONT][FONT=Arial, Helvetica, sans-serif] [/FONT]

[Armagan]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]BÖLÜM DÖRT[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]
İsa Mesih Tanrı’nın Yetkisine Sahiptir[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Tanrı’nın İsa’da olan yetkisi, Mesih’in tapınılma hakkını üzerine almasında görülür. İsa ayrıca, Kendisini diriltme gücüne sahip olduğunu ve bunun yanısıra Tanrı’nın yetkisiyle konuşma gücüne sahip olduğunu iddia etmiştir.[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Kendisine Tapınılmayı Kabul Eder[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Kutsal Yazılar’da tapınma konusu kadar açıkça bahsedilen konu az bulunur. Hem Eski Antlaşma, hem de Yeni Antlaşma sadece Tanrı’ya tapınılması gerektiğini vurgulamaktadır. İsa Şeytan’a şöyle demiştir: “Rabbin olan Tanrı’ya tapınacaksın ve yalnızca O’na kulluk edeceksin” (Matta 4:10; Luka 4:8). Hiçbir insana veya meleğe tapınılmaması gerekiyordu (Matta 4:10; Esinleme 19:20; 22:8, 9). Tanrı’nın “görkemini” başkasına vermeyeceği yazılmıştır (İşaya 42:8). [/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Yeni Antlaşma, tapınma için Grekçe “proskuneo” kelimesini kullanır. İsa’nın, Şeytana sadece Tanrı’ya tapınılmasını söylediğinde kullanmış olduğu kelime budur. Tanrı’ya tapınma konusunda en çok kullanılan kelime budur (Yuhanna 4:24; Esinleme 5:14; 7:11; 11:16; v.b.).[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]İsa bir adamı iyileştirdikten sonra, iyileşen adam şöyle demiştir; ” ‘Rab iman ediyorum’ diyerek İsaya tapındı” (Yuhanna 9:38). Aynı Grekçe kelime Matta 14:33’te İsa’nın öğrencileri O’nu suyun üzerinde yürürken görünce, İsa’ya tapındıklarında da kullanılmıştır. Başka bir yerde de İsa’nın dirilmiş olduğunu gören öğrenciler “…yaklaşıp İsa’nın ayaklarına sarıldılar, O’na tapınmaya başladılar” (Matta 28:9). Görmüş olduğumuz gibi, dirilişten önce ve sonra İsa Kendisine tapınılmayı kabul etmiştir. Sadece Tanrı’ya tapınılmasını söyleyip Şeytan’ı azarlayan İsa, Kendisine tapınılmasına karşı çıkmamıştır, çünkü “sadece Tanrı’ya tapınılması gerekir.” İsa Kendisine tapınılmasına izin vermiştir.[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]İbraniler 1:6’da Tanrı’nın meleklerinin İsa’ya tapınmaları (proskuneo) yazılmıştır. Esinleme 5:8-14’te hamd ve tapınmayla ilgili bir bölüm tamamen Kuzu’ya (İsa) ve Tanrı’ya adanmıştır. Bir ayette Pavlus, yerde ve gökteki bütün dizlerin İsa Mesih’in adı anıldığında diz çökeceğini ve İsa Mesih’in Rab olduğunu itaraf edeceğini yazmıştır (Filipililer 2:10, 11). Yeni Antlaşma’da birçok kez iman ve ümit kaynağı olan Tanrı Oğlu’na tapınılır. [/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Yeni Antlaşma topluluğunun ve yüzyıllar boyunca süregelen tüm inanlı topluluklarının birleşik tanıklığı, tapınmanın Baba, Oğul ve Kutsal Ruh olan Tanrı’ya yapılmasına yöneliktir.[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Kendisini Diriltme Yetkisi Vardı[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]İsa, bir insan olarak ölüme mahkum edildiğinde bile, sadece Tanrı’nın sahip olabileceği bir güçle Kendisini diriltme gücüne ve yetkisine sahip olduğunu iddia etmiştir. Bazıları şöyle düşünebilir; “Eğer İsa Mesih Tanrı’ysa Kendisini nasıl diriltebilir?” Yuhanna 2:19’da İsa şöyle der: “Bu tapınağı yıkın (Kendi bedeninden bahsediyor, a. 21), üç günde onu yeniden kuracağım.” Kendi yaşamıyla ilgili şöyle söylemiştir: “Canımı vermeye de tekrar geri almaya da yetkim var” (Yuhanna 10:18).[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]İsa Tanrı Gibi Konuşmuştur[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]İsa sadece Tanrı’nın adlarını, ünvanlarını, niteliklerini, gücünü ve Kendisini diriltme yetkisini almakla kalmamış, bunun yanısıra sadece Tanrı’nın konuştuğu tarzda konuşmuştur. Ferisiler bir ara O’nu tutuklamak üzere asker göndermiş, fakat askerler elleri boş dönmüşlerdi. O’nu neden tutuklamadıkları sorulunca, verebildikleri tek cevap; “Hiç kimse hiçbir zaman bu adamın konuştuğu gibi konuşmamıştır” olmuştur (Yuhanna 7:46). Gerçekten de öyleydi.[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]İncil’i İsa’nın konuşmalarındaki yetkiden etkilenmeden okumak olanaksızdır. İnsanları Kendisine çağırmış, Kendisini izlemelerini ve hatta yaşamlarını kendisine adamalarını söylemiştir. Dinleyicilerinin karşısında eşsiz bir yetkiyle konuşmuştur. Din bilginleri ve Ferisiler gibi, diğer öğretmenler sözlerini haklı çıkarmak için, sözlerini Yeşaya ve peygamberlerin kitaplarına bağlıyorlardı. İsa, “size diyorum ki…” diyordu. Olaylar O’nun yetkisini onaylıyordu. Cinler O’nun sözünden kaçıyor, rüzgâr ve deniz O’nun buyruğuyla sakinleşiyor, ölüler diriliyor, sakatlar yürüyor ve körler görüyordu. C.S. Lewis şöyle yazmıştır:[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Kutsal Kitab’a Dayalı,İsa’nın ve Yahve’nin Bir Olduğunu Gösteren Adlar,Ünvanlar ve Nitelikler İndeksi–1.Korintliler 8:6[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Tanım [/FONT]	[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Tanrı için[/FONT]	[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]İsa için[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Yahve [/FONT][FONT=Arial, Helvetica, sans-serif](Ben Ben Olanım)[/FONT]	[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Çıkış 3:14[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Tesniye 32:39[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]İşaya 43:10[/FONT]	[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Yuhanna 8:24[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Yuhanna 8:58[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Yuhanna 18:4-6[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Tanrı[/FONT]	[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif] Tekvin 1:1[/FONT]	[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]İşaya 7:14, 9:6[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Yuhanna 1:1, 14[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Yuhanna 20:28[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Titus 2:13[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]İbraniler 1:8[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]2. Petrus 1:1[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Alfa ve Omega[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif](İlk ve Son)[/FONT]	[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]İşaya 41:4[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]İşaya 48:12[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Esinleme 1:8[/FONT]	[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Esinleme 1:17, 18[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Esinleme 2:8[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Esinleme 22:12-16[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Rab[/FONT]	[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif] İşaya 45:25[/FONT]	[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Matta 12:8[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Elçilerin İşleri 7:59, 60[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Elçilerin İşleri 10:36[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Romalılar 10:12[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]1. Korintliler 2:8[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]1. Korintliler 12:3[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Filipliler 2;10, 11[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Kurtarıcı[/FONT]	[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]İşaya 43:3[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]İşaya 43:11[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]İşaya 63:8[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Luka 1:47[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]1. Timoteus 4:10[/FONT]	[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Matta 1:21[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Luka 2:11[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Yuhanna 1:29[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Yuhanna 4:42[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Titus 2:13[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]İbraniler 5:9[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif] Kral[/FONT]	[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Mezmur 95:3[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]İşaya 43:15[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]1. Timoteus 6:14-16[/FONT]	[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Esinleme 17:14[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Esinleme 19:16[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Yargıç[/FONT]	[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Tekvin 18:25[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Mezmur 50:4, 6[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Mezmur 96:13[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Romalılar 14:10[/FONT]	[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]2. Timoteus 4:1[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Işık[/FONT]	[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]2. Samuel 22:29[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Mezmur 27:1[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]İşaya 42:6[/FONT]	[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Yuhanna 1:9[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Yuhanna 3:19[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Yuhanna 8:12[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Yuhanna 9:5[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Kaya[/FONT]	[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Tesniye 32:3, 4 [/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]2. Samuel 22:32[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Mezmur 89:26[/FONT]	[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Romalılar 9:33[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]1. Korintliler 10:3, 4[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]1. Petrus 2:4-8[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Bedeli Ödeyen [/FONT]	[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Mezmur 130:7, 8[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]İşaya 48:17[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]İşaya 54:5[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]İşaya 63:9[/FONT]	[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Elçilerin İşleri 20:28[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Efesliler 1:7[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]İbraniler 9:12[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Doğruluğumuz Olan Rab[/FONT]	[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]İşaya 45:24[/FONT]	[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Yeremya 23:6[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Romalılar 3:21-22[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Koca[/FONT]	[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]İşaya 54:5[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Hoşea 2:16[/FONT]	[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Matta 25:1[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Markos 2:18,19 (damat)[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]2. Korintliler 11:2[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Efesliler 5:25-32[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Esinleme 21:2, 9[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Çoban[/FONT]	[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Tekvin 49:24[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Mezmur 23:1[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Mezmur 80:1[/FONT]	[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Yuhanna 10:11, 16[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]İbraniler 13:20[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]1. Petrus 2:25[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]1. Petrus 5:4[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Yaratıcı[/FONT]	[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Tekvin 1:1[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Eyüb 33:4[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Mezmur 95:5, 6[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Mezmur 102:25, 26[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]İşaya 40:28[/FONT]	[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Yuhanna 1:2, 3, 10[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Koloseliler 1:15-18[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]İbraniler 1:1-3, 10[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif] Yaşam Kaynağı[/FONT]	[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Tekvin 2:7[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Tesniye 32:39[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]1. Samuel 2:6[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Mezmur 36:9[/FONT]	[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Yuhanna 5:21[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Yuhanna 10:28[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Yuhanna 11:25[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Günahların Bağışlayıcısı[/FONT]	[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Çıkış 34:6-r7[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Nehemya 9:17[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Daniel 9:9[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Yunus 4:2[/FONT]	[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Markos 2:1-12[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Elçilerin İşleri 26:18[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Koloseliler 2:13[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Koloseliler 3:13[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Şifa Veren Rab[/FONT]	[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Çıkış 15:26[/FONT]	[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Elçilerin İşleri 9:34[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Tanrı Her Yerdedir[/FONT]	[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif] Mezmur 139:7-12[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Süleymanın Meselleri 15:3[/FONT]	[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Matta 18:20[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Matta 28:20[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Efesliler 3:17; 4:10[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Tanrı Her Şeyi Bilir[/FONT]	[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif] 1. Krallar 8:39[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Yeremya 17:9, 10, 16[/FONT]	[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Matta 11:27[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Luka 5:4-6[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Yuhanna 2:25[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Yuhanna 16:30[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Yuhanna 21:17[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Elçilerin İşleri 1:24[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif] Tanrı Her Şeye Gücü Yetendir[/FONT]	[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]İşaya 40:10-31[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]İşaya 45:5-13, 18[/FONT]	[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Matta 28:18[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Markos 1:29-34[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Yuhanna 10:18[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Yahuda 24[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Mesih Varoluştan Önce Vardı[/FONT]	[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif] Tekvin 1:1[/FONT]	[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Yuhanna 1:15, 30[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Yuhanna 3:13, 31, 32[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Yuhanna 6:62[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Yuhanna 16:28[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Yuhanna 17:5[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Mesih’in Sonsuzluğu[/FONT]	[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Mezmur 102:26, 27[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]habakuk 3:6[/FONT]	[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]İşaya 9:6[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Mika 5:2[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Yuhanna 8:58[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Tanrı’nın Değişmezliği[/FONT]	[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]İşaya 46:9, 16[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Malaki 3:6[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Yakup 1:17[/FONT]	[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]İbraniler 13:8[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Kendisine Tapınılmayı Kabul Eder[/FONT]	[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Matta 4:10[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Yuhanna 4:24[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Esinleme 5:14[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Esinleme 7:11[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Esinleme 11:16[/FONT]	[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Matta 14:33[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Matta 28:9[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Yuhanna 9:38[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Filipililer 2:10, 11[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]İbraniler 1:6[/FONT]
[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Tanrısal Yetkiyle Konuşur[/FONT]	[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif] Yüzlerce kez “Rab şöyle diyor…” diye söz başlar.[/FONT]	[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Matta 23:34-37[/FONT] [FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]Yuhanna 7:46[/FONT]

[FONT=Arial, Helvetica, sans-serif]
[/FONT]

[Yazar]

Yazılar