[Anonim]

İsa Mesih’in Müjdesi Nedir?

1 . İnsanın günahlı oluşu ve kurtuluş

a. İnsan başlangıçta mükemmel yaratıldı
b. Tanrı insanı yarattığında ona yasaklar koymadı
c. Günah, insanın Tanrı’yla ilişkisini koparan nedendir.
d. Kopan ilişkiyi yeniden başlatacak çözüm ‘kurban’
e. Tanrı’yla barışmak için İsa Mesih’i Rabbimiz ve kurtarıcımız olarak kabul etmeliyiz
f. İmanlının tanımı

2. Müjde’nin tebliği

3. Kilise nedir ?

4. İmanlının eski ve yeni yaşamı

a. Tanrı’yla ilişki
b. Kişisel değişim
c. Aile ile ilişki
d. Toplum ile ilişki
e. Devlet ve yöneticiler ile ilişki

---

1. İnsanın günahlı oluşu ve kurtuluş:

a. İnsan başlangıçta mükemmel yaratıldı:

“Ve Allah insanı kendi suretine yarattı, onu Allah’ın suretinde yarattı; onları erkek ve dişi olarak yarattı.” Tekvin 1:27

Yukarıdaki ayetleri okuduğumuzda insanın Tanrı’dan iyilik, doğruluk, adalet, merhamet gibi özellikler aldığını, yüce bir varlık olarak yaratıldığını anlıyoruz.

b. Tanrı insanı yarattığında ona yasaklar koymadı:

İnsan iradesini kullanacak şekilde özgür olarak yaratıldı. Yaratılışta insan tüm ihtiyaçlarını rahatça karşılayabilecek durumdaydı. Tanrı insanla ilişkisinde, insanın kendisine bağlılığını gösterecek bir istek dışında insanın sınırlamadı. İnsan yaratılış amacına uygun yaşadığı sürece huzurlu ve güvende olacaktı. Ancak insan Tanrı’nın sözünü dinlemeyerek günaha düştü.

“Fakat iyilik ve kötülüğü bilme ağacından yemeyeceksin; çünkü ondan yediğin günde mutlaka ölürsün.” Tekvin 2:17

Kutsal Kitap’te simgesel anlatımlar çoktur. “Fakat iyilik ve kötülüğü bilme ağacında yeme” demekle Tanrı, insanın kendisine bağlılığını istemekte, aynı zamanda uyarmaktadır. ‘Ölüm’ sözcüğü ruhsal ölümü anlatmaktadır. Fiziksel olarak öldüğümüzde canlılığımızı yitiririz; ruhsal olarak öldüğümüzdeyse Tanrı’yla ilişkimizi, mutluluğumuzu, huzurumuzu, sevgimizi yitiririz; Tanrı’dan gelen bereketlere engel koymuş oluruz. Ruhsal ölüm insanı aciz bir duruma düşürmüş, kötülüğe köle etmiştir.

“…Çünkü kişi neye yenilirse, onun kölesi olur.” 2.Pet.2:19

Kişi nelere yenilebilir? Cinayete… paraya… hırsa… kıskançlığa… ahlaksızlığa….

Sonradan gelen yasa ve yasaklarsa insanın iyiliğini içindir. Çık.20:3-5’de Tanrı

“Benden başka tanrın olmayacak. “Kendine yukarıda gökyüzünde, aşağıda yeryüzünde ya da yeraltındaki sularda yaşayan herhangi bir canlıya benzer put yapmayacaksın. Putların önünde eğilmeyecek, onlara tapmayacaksın. Çünküben, Tanrın RAB, kıskanç bir Tanrı’yım. Benden nefret edenin babasının işlediği suçun hesabını çocuklarından, üçüncü, dördüncü kuşaklardan sorarım.

demekle insanı yalancı varlıklarla ilişkiden, yanılgıdan kurtarmayı istemekte; yine Tanrı:

“Katletmeyeceksin, zina etmeyeceksin, çalmayacaksın, komşuna yalan şahadet etmeyeceksin, komşunun evine tama etmeyeceksin; komşunun karısına, yahut kölesine, yahut cariyesine, yahut öküzüne, yahut eşeğine, yahut komşunun hiçbir şeyine göz dikmeyeceksin”

demekle insanın insan kardeşiyle ilişkisini, insanın karakterini yaratılıştaki amacına uygun doğru temeller üzerine oturtmak istmektedir.

“Kutsal olun, çünkü ben kutsalım” 1.Pet. 1:16

c. Günah insanın Tanrı’yla ilişkisini koparan nedendir:

“Çünkü herkes günah işledi ve Tanrı’nın yüceliğinden yoksun kaldı.” Rom.3:23

Tanrı’dan kopuş bizleri ruhsal ihtiyaçlarımızı sağlayamaz duruma getirdi. Böylece her türlü iyiliğin kaynağı Tanrı’dan uzaklaşarak O’na yabancılaştık; O’nu tanıyamaz duruma geldik, unuttuk.

d. Kopan ilişkiyi yeniden başlatacak Tanrısal çözüm, ‘kurban’:

Önce hayvanlar kurban edildi, Musa peygamber döneminde kesilecek kurbanın ayrıntıları Kutsal Kitap’te tanımlandı. Bir dönem kesilen kurbanlar asıl kurbanın -İsa Mesih’in- gölgesiydi. İnsanların suçlarını taşımak için İsa Mesih yeryüzüne geldi.

“Yahya ertesi gün İsa’nın kendisine doğru geldiğini görünce şöyle dedi: İşte dünyanın günahını ortadan kaldıran kaldıran Tanrı kuzusu!” Yu. 1:29

“Nitekim Mesih de bizleri Tanrı’ya ulaştırmak amacıyla doğru kişiler olarak doğru olmayanlar uğruna, günahlar için kurban olarak ilk ve son kez öldü. Bedence öldürülmüş, ama ruhça diriltilmiştir.” 1.Pet. 3:18

e. Tanrı’yla yeniden barışmak için İsa Mesih’i Rabbimiz ve Kurtarıcımız olarak kabul etmeliyiz:

İsa Mesih ölümde kalmayarak dirildi; bugün de yaşamakta, kendisini kurtarıcı olarak kabul edenlerin günahını kaldırarak Tanrı’yla barıştırmakta, onlara sonsuz yaşam vermektedir.

“Ancak kendisini kabul edip adına iman edenlerin hepsine Tanrı’nın çocukları olma hakkını verdi.” Yu. 1:12

Rom.5:8-10 ayetlerinde insanın kurtuluşu şöyle açıklanır:

“Tanrı bize olan sevgisini şununla kanıtlıyor: biz daha günahkarken Mesih bizim için öldü. Böylece şimdi O’nun kanıyla aklandığımız göre, O’nun aracılığıyla Tanrı’nın gazabından kurtulacağımız çok daha kesindir. Çünkü eğer biz Tanrı’nın düşmanlarıyken Oğlunun ölümü sayesinde O’nunla barıştıksa, barışmış olarak Oğlunun yaşamıyla kurtulacağımız çok daha kesindir.”

f. İmanlını Tanımı

Kişinin eski inancından vazgeçerek duayla (kendi dilinde yüreğinden geldiği gibi tövbe ederek) İsa Mesih’i Rab, kurtarıcı, yaşamının efendisi olarak kabul etmesi; İsa Mesih’in günahları için öldüğüne ve ölümden dirildiğine inanarak Tanrı’ya adanmış, Kutsal Kitap’te söylenen gerçeklere uygun bir yaşam sürmesi şeklinde tanımlanabilir.

“Tanrı’nın insanları İsa Mesih’e olan imanlarıyla aklar. Bunu iman eden herkes için yapar. Hiç ayrım yoktur.” Rom.3:22

---

2. Müjde’nin tebliği:

İncil’in sözlük anlamı “Müjde, İyi haber, Sevindirici Haber” dir. Tanrı’nın kurtuluş müjdesini önce İsa Mesih bildirdi; öğrencilerine, kendisini izleyenlere bu müjdeyi duyurmalarını buyurdu.

İsa Mesih Müjdeyi duyurmaya başladığında şöyle dedi “Zaman doldu, diyordu; Tanrı’nın egemenliği yaklaştı. Tövbe edin, Müjde’ye inanın!” Mar.1:15

Mat.28:19-20’de: İsa yanlarına -öğrencilerinin- gelip şunları söyledi:

“Gökte ve yeryüzünde bütün yetki bana verildi. Bu nedenle gidin, bütün ulusları öğrencilerim olarak yetiştirin. Onları Baba, Oğul ve Kutsal Ruh’un adıyla vaftiz edin. Size buyurduğum her şeye uymayı onlara öğretin. İşte ben, dünyanın sonuna dek her an sizinle birlikteyim.”

deniliyor.
Kutsal Kitap Tanrı’nın yazılı sözüdür ve insanların kurtulması için tebliğ edilir.

---

3. Kilise nedir?

İnanlılar topluluğu anlamında kullanılıyor. Taştan, ahşaptan ….vd. yapılar insanların toplandıkları yerdir; ama Kutsal Kitap’te gerçek tapınak insanın kendisi olarak tanımlanmıştır.

“Bedeninizin, Tanrı’dan aldığınız ve içinizde olan Kutsal Ruh’un tapınağı olduğunu bilmiyor musunuz” 1.Kor..6:19

“Tanrı’nın tapınağı olduğunuzu, Tanrı’nın Ruhunun sizde yaşadığını bilmez misiniz ? Eğer bir kimse Tanrı’nın tapınağını yıkarsa, Tanrı da onu yıkacak. Çünkü Tanrı’nın tapınağı kutsaldır ve o tapınak sizsiniz.” 1.Kor.3:16-17

---

4. İmanlının eski ve yeni yaşamı:

a. Tanrı’yla ilişki:

“Bir kimse Mesih’te ise yeni yaratıktır; eski şeyler geçmiş, her şey yeni olmuştur. Bunların hepsi Tanrı’dandır. Tanrı Mesih’in aracılığıyla bizi kendisiyle barıştırdı ve bize barıştırma görevini verdi. Şöyle ki Tanrı insanların suçlarını saymayarak dünyayı Mesih’te kendisiyle barıştırdı ve barıştırma sözünü bize emanet etti. Böylece, Tanrı’nın kendisi aracılığımızla çağrıda bulunuyormuş gibi Mesih adına elçilik ediyoruz. Mesih’in adına yalvarıyoruz; Tanrı’yla barışın.” 2.Kor. 5:17-21

Tanrı’yla barışmak bizleri Tanrı’nın lütfuna ve bereketlerine açık duruma getirir.

b. Kişisel değişim:

“Bu nedenle iç varlığınızın dünyasal yönlerini -cinsel ahlaksızlığı, pisliği, tutkuları, kötü arzuları ve putperestlik anlamına gelen açgözlülüğü- öldürün” Kol.3:5

“Böylece Tanrı’nın kutsal ve sevgili seçilmişleri olarak yürekten sevecenliği, iyiliği, alçakgönüllülüğü, sabır ve yumuşaklığı giyinin.” Kol.3:12

Kişi kutsallığın ardınca giderse günbegün değişir:

“Günahkarların Tanrı’nın Egemenliğini miras alamayacağını bilmez misiniz ? Aldanmayın ! Ne cinsel ahlaksızlık yapanlar, ne puta tapanlar, ne zina edenler, ne cinsel sapıklar, ne eşcinseller, ne hırsızlar, ne aç gözlüler, ne ayyaşlar, ne sövücüler, ne de soyguncular Tanrı’nın Egemenliğini miras alacaklardır. Bazılarınız böyleydiniz; ama yıkandınız, kutsal kılındınız, Rab İsa Mesih’in adıyla ve Tanrımızın Ruhu aracılığıyla aklandınız.” 1.Kor.6:9-11.

c. Aile ilişkileri:

Yaratılışta aile önemliydi; Tanrı insanı çift olarak bir araya getirdi, onlara çocuklar vererek çoğalmalarını sağladı. Bugün de aile kurumunun yaşaması, korunması bütün toplumlarda çok önemlidir.
Tanrı çocukların anne-baba sözü dinlemelerini, babaların çocuklarına yumuşak davranmalarını ister; eşleri birbirine bağlayarak aile kurumunu sağlamlaştırır:

“Ey çocuklar, Rab yolunda anne babalarınızın sözünü dinleyin. Çünkü böylesi doğrudur. İyilik bulmak ve yeryüzünde uzun ömürlü olmak için anne babana saygı göster. Vaat içeren ilk buyruk budur.

Ey babalar, çocuklarınızın öfkesini uyandırmayın. Onları Rab’bin terbiye ve öğüdüyle büyütün.” Ef.6:1-4

“Ey kadınlar, Rab’be bağımlı olduğunuz gibi kocalarınıza bağımlı olun….Ey kocalar, Mesih inanlılar topluluğunu nasıl sevip onun uğruna kendini feda ettiyse, siz de karılarınızı öyle sevin.” Ef.5:22,25

d. Toplum ile ilişkiler:

Savaşlar, kötülük bitmek bilmiyor. TV kanallarında, radyolarda, gazetelerde insanın insana yaptıklarını izliyoruz, dinliyoruz, okuyoruz. Savaş, kavga, çekişme Tanrı’nın planı değildir.

Kain (Kabil) ile Habil arasında sorun çıktığında Tanrı Kain’e Tek. 4.6-7 ‘de :

“Niçin öfkelendin? Ve niçin çehreni astın? Eğer iyi davranırsan, o yükseltilmeyecek mi ? Ve eğer iyi davranmazsan, günah kapıda pusuya yatmıştır; ve onun istediği sensin; fakat sen ona üstün ol.”

dedi.

Kain ne yaptı ?

“…Ve vaki oldu ki, kırda oldukları zaman Kain, kardeşi Habile karşı kalktı, ve onu öldürdü.” Tek.4:8

Böylece tarihte ilk cinayet de işlenmiş oldu.

Bir Hıristiyan (Mesih inanlısı) Kutsal Kitaba göre barış içinde yaşamak için gayretli olmalıdır.

İsa “Benim krallığım bu dünyadan değildir” diye karşılık verdi. “Krallığım bu dünyadan olsaydı, yandaşlarım, Yahudilere teslim edilmemem için benim için savaşırlardı.” Yu.18:36.

“Mümkünse, elinizden geldiğinizce bütün insanlarla barış içinde yaşayın” Rom.12:18

“Herkesle barış içinde yaşamak ve kutsal olmak için gayret edin. Kutsallığa sahip olmadan hiç kimse Rab’bi göremeyecek” İb.12:14.

e. Devlet ve yöneticiler ile ilişkiler:

Aynı ülkede yaşanan insanların birbirleriyle barışık olmaları öncelikle kendi iyilikleri içindir. Kavga ve çekişme olduğu yerde ağlayış ve yoksulluk vardır.

“Herkes, altında bulunduğu yönetime bağlı olsun. Çünkü Tanrı’dan olmayan yönetim yoktur. Var olanlar Tanrı tarafından kurulmuştur. Bu nedenle, yönetime karşı direnen, Tanrı’nın düzenlediğine karşı gelmiş olur. Karşı gelenler yargılanır. İyilik yapanlar değil, kötülük yapanlar yönetimden korkmalıdır. Yönetimden korkmamak ister misin? İyi olanı yap, yönetimin övgüsünü kazanırsın. Çünkü yönetim, senin iyiliğin için Tanrı’nın hizmetindedir…. Vergi hakkı olana vergiyi, gümrük hakkı olana gümrüğü, korku hakkı olana korkuyu, saygı hakkı olana saygıyı, herkese hakkını verin.” Rom.13:1-7

“… Gerek kötülük yapanların cezalandırılması ve iyilik edenlerin onurlandırılması için kral tarafından gönderilen valilere Rab’bin adıyla bağımlı olun.” 1.Pet.2:14

Kutsal Kitap doğru yorumlanır, doğru uygulanırsa doğru sonuçlar verir.

http://www.bursakilisesi.com/

[Yazar]

Yazılar