[Anonim]

İlk Kilise Konsillerine Ne oldu? (Daniel Wickwire)

Türkiye’de yaygın olan uydurma bir hikayeye göre, M.S. 325’te toplanan İznik Konseyinde papazlar bir yığın İncil’den dördünü seçip diğerlerini yok etmişlerdir. Bu aslı astarı olmayan hikayeye inanılması gerçekten son derece şaşırtıcı bir şeydir. İznik konsilinin, bir yığın İncil’den dört tane seçip diğerlerini yok etmek toplandığını ileri sürmek, tarihi gerçekleri saptırmaktan başka bir şey değildir. Tarih ilmini iyi bilenler bilirler ki: Tarihte cereyan ettiği söylenen bir hadiseyi doğrulamanın tek yolu o hadisenin görgü şahitlerinin yazılarını incelemek ve değerlendirmektir. Tarih ilmi bundan ibarettir. İznik konseyi ile bilinen tarihi kaynaklar, sadece o konseye katılan ve orada konuşmaları kaydeden Evstatyus, Atanasyus ve Eusebyus’un eserleridir. Bu belgeler:

(1) Konsey başkanı olan Antakyalı Evstatyus’un bir eseri;

(2) Atanasyus’un İznik Konseyinin Kararları adlı eseridir ve M.S. 350 ile 354 yılları

(3) arasında yazmıştır. Ayrıca 369 yılında Kuzey Afrikalı dini liderlere yazdığı bir mektup; ve

(4) Sezariyeli Eusebyus’un 325 yılında yazdığı bir mektuptan oluşmaktadır. Bunlardan başka hiçbir kaynak yoktur.

Tarihsel kaynaklara göre İznik Konseyine katılanlar sadece İsa Mesih’in Tanrılığını tartışmak için toplanmışlardır. Bazılarının yanlış olarak düşündüklerinin aksine, İznik Konseyinde İncil metni tartışılmadı. Atanasyus ve Aryus, karşıt tezleri savunmak için aynı İncil metnini kullandılar. Konseye katılanlar arasında İncil metni ya da içeriği konusunda herhangi bir ihtilafın olduğu olduğu kesinlikle kaydedilmemiştir. Uzun tartışmalardan sonra, konsey, İsa Mesih’in Tanrıyla aynı öze sahip olduğu görünüşü benimsedi. Konseyin sonunda, İsa Mesih’in Tanrı olduğu ortak bir bildirgeyle kabul edilmiştir. M.S. 325’te İznik’teki konseyde hazırlanan ve bugünkü Mesih İnanlılarının mezheplerinin hemen hemen hepsince kabul edilen inanç bildirgesi şöyledir:

‘Her şeye gücü yeten, görülen ve görülmeyen bütün şeylerin Yaradanı olan bir tek Baba Allah’a inanıyoruz; bir tek Rab İsa Mesih’e inanıyoruz; Allah’ın Oğlu, Baba’dan doğan biricik Oğul, yani Baba’nın öz varlığından oluşan Allah’tan Allah, Nurdan Nur, gerçek Allah’tan gelen gerçek Allah, yaratılmış değil, doğurulmuş, Baba’nın aynı öz varlığına sahip olan, kendi aracılığıyla gökteki ve yerdeki herşey yapılmış, biz insanlar arasında yaşamış, sıkıntı çekmiş ve üçüncü günde ölümden dirilmiş, göğe yükselmiş, dirilerle ölüleri yargılamaya gelecek olan O’dur; ve Kutsal Ruh’a da inanıyoruz.’

[Anonim]

Kilise Konsillerinde Ne Oldu?

Leodikya Konseyi (M.S. 363)

Bu konsil İncil’in bütün 27 tane kitabını hakiki olarak kabul etmiştir, Esinleme Kitap’ı hariç. Ancak ondan sonraki üç evrensel konsillerinde Esinleme (Vahiy) Kitap’ı da kabul edilmiştir.

1.İstanbul Konseyi (M.S. 381)

İkinci Evrensel Konsey, M.S. 381 yılında Constantinople’de (yani şimdiki İstanbul’da) toplandı. 186 dini önderin katıldığı bu konsey, Makedonyus ve Sabelliyus’a karşı gelerek Kutsal Ruh’un Tanrılığını vurguladı.

Şam Konseyi(M.S. 382)

İncil’in en eskilerinden biri olarak kabul edilen ve 27 kitap olarak ilk listesel şekli M.S. 367 yılında yapılıyor. İskenderiye’nin piskoposu olan Atanasius, kiliselere gönderilmiş Diriliş Bayramı ile ilgili mektubunda tüm 27 kitaptan söz ediyor. Kısa bir süre sonra hem Jerom (M.S. 345-420) hem de Ogüstin (354-430) bu aynı ‘Kanon’ listesini kullanıyordu.

Hippo Konseyi (M.S. 393)

Bugün kiliseler tarafından kullanılan İncil’in 27 kitap listesi olarak Ortodox Kilisesi tarafından kabul edilmiştir.

3. Kartaca Konseyi(M.S. 397)

Alexandria’lı Atanasius’un M.S. 367 yılında kullandığı İncil’in 27 kitap olarak listesi tekrar onaylandı.

2. İstanbul Konseyi(M.S. 553)

165 tane episkopos Papa Vigilus ve İmparator Justinian denetiminde, ilk dört genel konseylerin kararları onayladılar. (İznik Konstantinya, Efes ve Kadıköy).

[Anonim]

Yeni Antlaşma’nın Metinsel Delilleri

Bodmer Papirüsleri: M.S. 200 – 250 (p 64-67) 1956 yılında bulunmuş, İncil’in tüm Yuhanna bölümü ile Luka’nın büyük bir kısmını içerir. Vatikan Kütüphanesi, Roma’da sergilenmektedir.

Kodeks Beazea Canabrigiensis: M.S. 450 (Kodeks D-05) yılında Lyons’un Saint Irenaeus Manastırında bu metni bulmuştur. Hem Grekçe hem de Latince yazılmış ve dört müjde Elçilerin İşlerini içerir. Cambridge’de sergilenmektedir.

Kodeks Claormontanus: M.S. 400-500 (Kodeks D-06, D-02) Pavlus’un Grekçe ve Latince yazılmış olan Mektuplarını içerir. Filimon ve İbraniler kitapları arasında Kutsal Kitap’ın bir katalog listesi vardır. Paris kütüphanesinde sergilenmektedir.

Oxyrhyncus Papirüsü: M.S. 200- M.S. 300 (Papirüs no.51, 70 ve 71) Grekçe, Latince, Koptikçe, İbranice ve Süryanice Eski ve Yeni Antlaşma’nın kısımlarını içerir. Bunlar Mısır’daki Bahnasa’da, A.S. Hunt (1897 – 1907) tarafından bulunmuştur.

John Rylands Papirüsü: M.S. 117-138 (Papirüs no 152) Yeni Antlaşma’nın şimdiye kadar bulunan en eski kopyasının bir parçasına sahiptir. Efes kentinde yazılmış ama parça halinde olan bu kopyası ta Mısır’da bulunmuştur. John Rylands Üniversitesinin kütüphanesinde sergilenmektedir.

Chester Beatty Papirüsü: M.S. 200-250 (p45, p46, p47) İncil’in çoğunu içerir. Michigan Üniversitesi, Ann Arbor’da sergilenmektedir.

Codeks Alexandrinus: M.S. 325 (Codeks A) Grekçe olarak yazılmıştır ve hemen hemen bütün Kutsal Kitap’ı içerir. İngiliz Müzesi, Londra’da sergilenmektedir.

Codeks Vatikanus: M. S. 325-350 (Codeks B) Grekçe, Eski ve Yeni Antlaşma’nın çoğunu içerir. Vatican Kütüphanesi, Roma’da sergilenmektedir.

Codeks Sinaticus: M.S. 340-350 (Codeks Aleph) Grekçe, Eski ve Yeni Antlaşma’nın çoğunu içerir. 1844 yılında Tischendorf tarafından Sina’da St. Katerina Manastırında bulundu. İngiliz Müzesi, Londra’da sergilenmektedir.

[Yazar]

Yazılar