[Anonim]

kabul etti.

[Anonim]

GERÇEK MÜJDE’NİN KİLİSE DIŞINA ATILMASINA TARİHSEL BİR BAKIŞ..

Nasıl bugün “İsa’nın vaftizinin Müjdesi” bu derece seyrek duyulan bir müjde haline geldi ve onun yerine yanlış ve sahte Müjdeler dünya üzerinde yaygın bir şekilde duyuruluyor?

İsa dirildikten ve göğe alındıktan sonra, elçileri “kanın ve suyun müjde”sini duyurmaya başladılar. Yeni Antlaşmayı dikkatle okuduğumuzda, sadece Kutsal Kitap yazarlarının değil, tüm elçilerin ve ilk dönem Hıristiyan Kilisesi çalışanlarının – Havari Pavlus, Petrus ve Yuhanna dahil olmak üzere, açıkça “suyun ve kanın müjdesi”ni duyurduklarınıgörüyoruz.

Bu arada şeytan, başlangıçtan itibaren, değişik Müjdelerle kilisenin yaşam gücünü alıp götürmek için çeşitli yollar denemeye başlamıştı.

M.S. 3 13’teki Milan Bildirisi’nden sonra Hıristiyan Kilisesi, şeytanın tuzağına düştü. Roma İmparatorluğunun politik güçleri Hıristiyanlığı, devlet dini olarak kabul etmek üzere değişince, İmparatorluk, politik dengeye kavuştu. “Vaftizle Kilise’ye giren herkesi” açıklamakla, Roma İmparatorluğu değişik sömürgelerdeki farklı insanları birleştirebildi. Bu uygulamanın bir sonucu olarak, Havarilerin iman ikrarının ezberden okunması din eğitiminin temeli olarak yer aldı. Kutsal Kitap’a göre daha mutaassıp bir müjde yüzünden, “Kudretle, Kutsal Ruh’la ve tam bir güvenle” (l. Selanikliler 1:5). Bize verilen; ‘suyun ve Ruh’un Müjdesi’ yavaş yavaşkayboldu.

Milan Bildirisi’nden bin yıl sonra tüm Avrupa dünyasınıHristiyanlığın Karanlık Çağı kapladı. Değişik ülkelerde ortaya çıkan bir dizi reform hareketleri her ne kadar insanları “söze, kayraya ve imana” yönelttiyse de hiçbiri gerçek müjdeyi, “suyun ve kanın müjdesini” bulamadı.

Bu gerçek müjde, Elçiler döneminden beri sözü izleyen birkaç kişinin ellerinde canlı tutuldu. Yağmur suyu gibi toprakta kaybolduktan sonra alçak ovalarda yüzeye fışkıran kaynak suyu gibi son zamanlarda tüm dünyaya duyurulmak üzere tekrar ortaya çıktı.

[Anonim]

İSA’NIN VAFTİZİ, KURTULUŞUN OLACAĞINI ÖNCEDEN GÖSTEREN BİR OLAYDIR.

Bu nedenle, “İsa’nın vaftizinde” imana sahip olmadan kurtulamayız. Elçi Petrus’un neden İsa’nın vaftizini “Sizin şimdiki kurtuluşunuzun gerçekleşeceğini anlatan bir olay” olarak açı kladığını gösteriyor. (l.Petrus 3:21).

Bugün, İsa’ya inanan çoğu insan O’nun “su”yla vaftizine değil, ama sadece haç üstünde ölümüne inanıyorlar. Fakat, bu günahkârları kurtaracak mı? Sadece İsa’nın kanına inanarak günahtan kurtulmuş olabilir miyiz? Bu bize kurtuluşu verebilir mi?

Hayır, Tanrı’nın önünde sadece İsa’nın haç üzerindeki ölümüne inanarak günahtan kurtulmuş olamayız. Eski Antlaşma zamanında İsrail Halkı kefaret kurbanını sunmadan önce, kurbanın başı üzerine günahları geçirmek için el koymadan öldürseydi, bu doğru olmayacaktı. Başka bir şekilde söylersek, eğer kurbanı onun başı üzerine günahlarını yüklemeden sunsalardı, bu doğru olmayacaktı.

Böylece, İsa’nın vaftizine inanmadan, İsa’nın Haçına inanmanın yanlış ve uygulanamaz bir durum olduğu ortaya çikuyor. Bu yüzden, Elçi Petrus; “Bu olay vaftizi simgeliyor, Bedenin kirden temizlenmesi değil Tanrı’ya yönelen iyi bir vicdanın dileği olan vaftiz, İsa Mesih’in dirilişi sayesinde sizi de kurtarıyor.” (l. Petrus 3:21)

Nuh’un zamanlarinda büyük su’ya (tufana) inanmayan insanların yok olmasu gibi İsa’nın vaftiz suyuna inanmayanlar da kesinlikle yıkıma uğrayacaklar. Bizi gerçek kurtuluşa götüren tam iman “su ve kanla gelen İsa Mesih’e” (l.Yuhanna 5:6) iman etmekle olur. Hem İsa Mesih’in Haçına hem de vaftizine iman etmemiz gerekir. Bu nedenle Elçi Yuhanna doğru imanın “Ruh, su ve kanın tanıklığı”na inanmak olduğunu söylüyor. (l.Yuhanna 5:8).

Bu nedenle bu şekilde olan iman gerçek imandır. “İsa, Tanrı’nın kendisiydi ve beden alarak Kutsal Ruh aracılığıyla bakire Meryem’den doğdu. Ürdün Nehrinde tüm insanlığın temsilcisi olan Vaftizci Yahya tarafından vaftiz edilerek, tüm dünyanın günahınıkaldırdı. İsa, bütün insanların günahlarını haçta üzerine aldı ve onların hepsinin yargısını kabul etti. Bu yüzden, “İsa’nın vaftizi” ve “su” olmadan Müjde tamamlanamaz. Bu olmadan asla sonsuz kurtuluşu kavrayamayız ve İsa’ya ne kadar çok inandığmız da bir önem taşımaz.

[Anonim]

Tanri zamanın başlangıcında göğü ve yeri yarattığı zaman, aynı zamanda sonsuz dünyaları, cenneti ve cehennemi de yarattı. Fakat, ilk insan Adem, Tanrı ’nın önünde günah işlediğinden beri, insanın bir kez ölmesi gerekiyor. “Bir kez ölmek ve ondan sonra yargılanmak nasıl insanların kaderiyse….” (İbranilere 9:27).

Bedenimizin ölümü sonsuz yaşama geçmemiz için bir yoldur. Günahkârlar “ateş ve kükürt gölüne” fırlatılırken (Esinleme 20:10); hiç günah işlememiş olan kimse cennetin sonsuz dünyasina girer ve neşe içinde Tanrı’nın çocuğu olarak sonsuza dek yaşar. .

Bu yüzden her insan yeniden doğmalıdır. Kurtuluş ve dürüst olarak iman aracılığıyla tekrar doğmamız gerekiyor. Sadece bu yolla cennetin sonsuz krallığına girebiliriz. Kutsal Kitap’ta diyor ki: “Bir kimse sudan ve Ruh’tan doğmadıkça Tanrı’nın Egemenliğine giremez” (Yuhanna 3:5).

Cennetin sonsuz krallığına girebilmemizin tek yolu “sudan ve Ruh’tan doğmuş olmaktan geçiyor. Öyleyse, tekrar doğmamızı sağlayan bu ‘su’ ve ‘Ruh’ nedir? Kutsal Kitap’taki ‘su’ Mesih’in vaftizidir. Neden, Tanrı olan İsa, Vaftizci Yahya tarafından vaftiz edildi? Bu O’nun alçakgönüllülüğünü mü gösteriyordu? Bu Kendisinin Mesih olduğunu duyurmak için miydi? Cevabım, hayır. Tüm insanlığın günahlarını aldı.

Eski Antlaşma’da Tanrı İsrail’e günahlarını ödemeleri için merhamet dolu bir yasa verdi. Kefaret Gününde, İsrail’in o yıl işlediği tüm günahlar için, Başkahin Harun ellerini günah keçisi üzerine koyacak ve kavmin tüm günahlarıgünah keçisinin üzerine geçecekti. Bu gelecekte ortaya çıkacak olan sonsuz kefaret kurbanının önbildirisinin açıklandığı sözdü. Bu Babasının isteğine göre beden alarak insan olan Isa’nın, tüm insanların günahlarının tamamını, bir defada, üstüne alacağı gerçeğinin açıklanmasıdır. O, Harun’un soyundan gelen ve tüm insanlığı temsil eden Vaftizci Yahya tarafından vaftiz edildi.

İsa vaftiz olduğunda, “Şimdilik buna razıol! Çünkü doğru olan her şeyi bu şekilde yerine getirmemiz uygundur.” dedi. “Bu şekilde” demekle tüm insanlık için doğru olanın gerçekleşmesi için, ellerini üzerine koyarak insanların günahlarının İsa’nın üzerine geçmesinden söz ediyordu. Burada kullanılan “doğru olan” sözü, Grekçe “dikaiosune” kelimesinin karşılığıdır. “doğru veya uygun olan eylemlerde ya da karakterde dürüst olmak” anlamındadır.

İsa, vaftizinin doğruluğu ve uygunluğuyla tüm insanlar için doğruluğu gerçekleştirdi. Çünkü İsa, vaftizi aracılığıyla tüm insanların günahını üzerine aldı. Nitekim, ertesi gün Vaftizci Yahya da buna tanıklık etti: “İşte dünyanın günahını kaldıran TanrıKuzusu!” (Yuhanna 1:29).

Omuzlarında tüm insanlığın günahıyla, İsa haça doğru yürüdü. Ve vaftiziyle yüklendiği tüm günahların yargısınıaldı. Haçta, “Tamamlandı” diyerek öldü. (Yuhanna 19:30). Tüm günahlarimızı kendi üzerine aldı ve onların tamamı için son yargıyı kabul etti.

[Yazar]

Yazılar