[Anonim]

Aden cennetinde kötü olanın öğüdüne uyarak Allah’a itaatsiz olan ilk atamız Adem ve ilk annemiz Havva’nın bedeninde idik. Allah’a itaatsizlik nedeni ile başlamış o ayrılık, miras olarak bütün beşeriyete geçmiş! Binlerce yıl sürecinde çoğalan insanlarda o ayrılık devam etti. Günahlar çoğaldı ve insanlar, Allah’ı tanımazlık tutsağı oldular! Günahın ve ölümün yasası geldi. Musa aracılığı ile insanlara verilen Yazılı Kutsal Yasa, günahlarımızı görmemiz için bir ayna gibi iş yaptı. O halde Allah’ın bize yazılı yasası, günahlarımızı gördükçe Allah’tan ayrılığımızın devam ettiğini görmemizi sağlıyor. Günah sebebiyle Allah’tan ayrılık, sonsuz yaşamdan ayrılık, yani ebedî ölüm demektir. Çünkü Allah, sonsuz yaşam kaynağıdır. Bu nedenle Allah’tan ayrılık, ölüm demektir! İlk atalarımızın bir itaatsizliği nedeniyle Allah’tan ayrılık, yani ölüm; bütün insanlara geçmiş! Topraktan yaratılmış ilk atalarımız günahta ve ölümde torağa döndükleri gibi, beşeriyetin toprağa dönüşü de, kaçınılmaz olmuş!
Allah’ın asıl sureti olan İsa Mesih, gökten gelip insan benzerliğinde dünyamıza girmiş ve Baba Allah’ın isteğine itaatlarıyla bizi bedeninin üyeleri yapmayı başarmıştır. Topraktan yaratılmış ilk atamız Ademin suretini taşıdığımız halde gökten gelen Adam’ın, yani Kurtarıcımız İsa Mesih’in suretini de taşıyoruz. Yani, ilk atamız Adem’in bedeninden, göksel atamız İsa Mesih’in bedenine geçmiş bulunuyoruz! Günahlarımıza karşılık ölen Kurtarıcımız İsa Mesih, bizi günahın ve ölümün yasasından kurtaran Hayat Ruhunun Yasasını, yani İNCİL’i bize verdi! Yaklaşık iki bin yıldan beri okunan İNCİL, yazılı yasa değil; Mesih İsa’da hayat Ruhunun yasasıdır! Bugün İNCİL’i okuyup da, okuduklarını Kutsal Ruh’tan almayanlar, Mesih İsa’da hayat Ruhunun kanunu farkedemiyorlar! İtiraf edeyim ki, bilmediğim bir etki ile okuyup benimsediğim yazılı İNCİL’i, bugün, “Mesih İsa’da Hayat Ruhuınun Yasası ” olarak görmeğe başladım! İNCİL’e dil uzatanlara vereceğim cevap şudur: İNCİL asla değiştirilemez! Çünkü Mesih İsa’da Hayat Ruhunun Kanunu’dur! İnsanlar değişir; ama, Mesih İsa’da Hayat Ruhunun Kanunu asla değişmez! Gök ve yer geçecek; ama, Mesih İsa’da Hayat Ruhunun Kanunu, yani İNCİL asla değişmeyecektir! Bu değişmezlik, Kurtarıcımız Rab İsa Mesih’in vaadıdır. İsa Mesih’in doluluğundan gelen esinlerle düşünenler, Hayat Ruhunun Yasası altındadırlar! İçlerindeki Ruh sevinci ile İNCİL’i okuyanlar, Mesih İsa’da Hayat Ruhunun Yasası altında bulunduklarını farkederler. Bu İNCİL, yaklaşık iki bin yıl önce İsa Mesih’in günahlarımız uğrunda döktüğü kanı ile ölümünün ve ardından sonsuz yaşama dönüşünün kutsal kan bedeli olan Allah’ın bizimle yeni ahdidir ve asla değişmez! Böylece Aden bahçesindeki Allah’tan o ayrılık, İsa Mesih’in Allah’a itaatiyle sonlanmış ve Allah’la barışımızı sağlamıştır! Bugün İNCİL okuyanlar, Kutsal Ruh esinleriyle düşünceleri yenilendikçe, hayat Ruhunun Yasası altında olduklarını farkederek içlerinde Ruh sevinciyle Allah’a tapınırlar! Bundan sonra hakikî İNCİL’i arkeolojik kazılarla toprak katmanlarında arayıp inanacaklarını sananlar, aldıkları Kutsal Ruh esinleriyle, okudukları İNCİL’in gerçekliğine seviçle tanık olurlar! İNCİL’de yazılı sözleri Kutsal Ruh’un, yani Allah’ın hatırımıza getirişi, İNCİL’in doğruluğunu bize onaylıyor. Bütün çağlar boyunca Mesih İsa imanlıları, hep Allah’ın sadakati ile böyle beslenmişlerdir!
“İNCİL’imiz size yalnız sözle değil, fakat kudretle ve Ruhülkudüsle ve çok itimatla geldi.”(I.Selânik 1:5). Okuduğumuz İNCİL sözleri, Kutsal Ruh’un ruhumuzda yaptığı açıklamalarla “Mesih İsa’da Hayat Ruhunun Kanunu” olmuyor mu? Bunun tanıkları ortaya çıksınlar ve bu sitede bizimle paylaşsınlar. İNCİL kitabından yaptığımız alıntılar üzerine ışık doğmalıdır. İNCİL, “Yeni Ahit” tir ve Allah ile barışımızdır. Düşüncelerimizin Kutsal Ruh tarafından günden güne yenilenmeleri, İNCİL’in bütün çağlar boyunca hep yeni olduğunun işaretleridir! Bizi değiştiren şeyler, İNCİL’den okuduğumuz yazılı sözler değil; okuduklarımızın aynısını Kutsal Ruh’un bize vermesidir! Pavlus’un Selânikteki Mesih İsa imanlılarına yazdığı yukarıdaki sözle açıkladığı esas budur!
“Çünkü, ey kardeşiler, size bildiriyorum ki, benim tarafımdan vazolunan İNCİL insana göre değildir. Çünkü ben onu insandan almadım, ve öğretilmedim; fakat İsa Mesih’in vahyile aldım.” (Galatya 1:11,12). Pavlus, kendisinden önceki resullerin yanına gidip İNCİL sözlerini onlardan almış ve onları insanlara söylemiş olsa idi, “insana göre incil” olurdu. İNCİL okuyarak yaptığımnız alıntıları birbirimize söylememizle çoğumuzun içinde sevinçli kabul bulmuyor! İtiraf edeyim ki, bende de, olmuyor! Ama Kutsal Ruh’tan aldığım bir esinle düşünürken, İNCİL’den okuduğum söz, belleğimde canlanıyor; eşsiz ve ebedî bir hazine bulmuş gibi, onu kardeşlerimle ve kızkardeşlerimle paylaşmaktan kendimi alıkoyamıyorum! Buna “Allah bilgisi”dediğimiz gibi, “Allah’ın insana bildirisi” ya da, “Allah’ın şehadeti” de denir! Tarihin akışı içinde ilk kilise toplantılarında Kutsal Ruh’un İsa Mesih’i toplulukta açıklamaları, hakiki İNCİL olduğu gibi, günümüzde de olmalıdır. Böylece kitaplardan ve birbirimizden alıntılarla paylaşmalarımızdan ziyade Kutsal Ruh’tan alıntılarımızın gerçek İNCİL olduğuna tanık olacağız!
Kurtarıcımız Rab İsa Mesih’in resulü Petrus, bizi şu sözle teşvik ediyor:” Eğer biri söylüyorsa, Allah’ın vahiylerine göre söylesin;” (I.Petrus 4:11). Kutsal Ruh, Kurtarıcımız Rab İsa Mesih’i ruhumuzda açıkladıkça içimizde sevinçli haber oluyor! İki bin sene önceki haber, bizim içimize Ruh’tan doğunca aynı tazelikte geliyor! Bu, “Mesih İsa’da Hayat Ruhunun Kanunudur” yani İNCİL’dir. İşte bu İNCİL, insana göre değildir! “Çünkü peygamberlik asla insanın iradesile gelmemiştir, fakat insanlar Kutsal Ruh tarafından sevkolunarak Allah’tan söylediler.” (II.Petrus 1:21).
“Bunları insansal bilgeliğin öğrettiği söz ile değil, ancak ruhsal şeyleri ruhsal sözlerle birleştirerek Ruh’un öğrettiği söz ile söylüyoruz”(I.Korint. 2:13). Pavlus, “insana göre incil” değil, Kutsal Ruh’tan aldıklarına “İNCİL” demiş! Bunları okuduğumuz zaman yapacağımız en doğru yorumlar bile yanlıştır ve bizi yanıltıcıdır! Karşılaşacağımız ruhsal savaşta, cengimizin silâhlarını Allah’tan almağa davetliyiz, çünkü Allah’tan alıtılarımız kudretli silâhlardır! (II.Korint. 10:3-5). Yine Pavlus, İNCİL’de yazılı sözleri Kutsal Ruh’tan almağa bizi teşvik ediyor(Efes.6:17). Okuduğumuz yazılı İNCİL’in diri olanı, Kutsal Ruh’un verdiğidir!
“çünkü ne söyleyeceğiniz o saatte size verilecektir. Zira söyleyen siz değilsiniz, fakat sizde söyleyen Baba’nızın Ruhu’dur” (Matta 10:19,20).
“Düşüncenizin ruhu ile yenilenin”(Efes.4:23). İNCİL’den edindiğim harfsel bir sözü düşünürken pek etkilenmiyorum, ama Kutsal Ruh esini ile hatırıma geldiği veya içime doğduğu zaman, onunla düşünürken ruhsal anlayışım oluyor! İşte bu yenilenme, “Mesih İsa’da Hayat Ruhunun Kanunu” dur ve yaşayan, daima yeni kalan İNCİL’dir! Okuduğumuz yazılı İNCİL, bu yolla Allah tarafından ruhumuzda onaylanıyor! Allah’a iman etmeyenlerin okuduğumuz İNCİL’e dil uzatmaları, imanımı hiç etkilemiyor; çünkü doğruluğundan eminim! Çünkü İNCİL’de yazılı sözleri Allah’ın vahiyleriyle aldıkça, içimde “amin” oluyor! Allah’ın okuduğumuz İNCİL’i içimizde bize tasdik etmesi onları içinde cereyan etmediği için dil uzatıyorlar. Dualarımızla onları Rab’bimizin önüne taşımağa yükümlüyüz; çünkü ne yaptıklarını bilmiyorlar.
Evet sevgili kardeşim ve kızkardeşim; Mesih İsa’da hayat Ruhunun Kanunu, bizi günahın ve ölümün kanunundan özgür etmiştir(Rom.8:2). İNCİL’den alıntılarımızla yetinmeyelim; onu Kutsal Ruh esinleriyle alalım.
Kurtarıcımız Rab İsa Mesih iyidir. Amin.

[Yazar]

Yazılar