[Anonim]

Her Hristiyanın yaşamının içinde diğer insanlardan farklı olarak önemli bir başvuru kaynağı vardır. Bu Kutsal Kitap’tır. Kutsal Kitap aslında her başımız sıkıştığında elimize alıp bize cevap vermesini beklediğimiz bir kitap değildir. Bu kitap diğer başvuru kaynaklarından çok daha ötede bir kitaptır. Bizim hayata bakış açımızı etkileyen, yaşama anlam katan, her şeyi öğrendiğimiz, en önemlisi bizim için en değerli kişi olan Tanrı’nın bize verdiği bir emanettir.
Kutsal Kitap’ı çalışmanın neden önemli olduğu hakkında çok sebepler sıralayabiliriz. Ancak en önemlilerine biraz bakalım.

1) TANRI’YI TANIMAK
Tanrı’nın varlığını nereden biliyoruz? Eğer bir gün yolunuz güzel bir ormana düşerse ya da bir tepenin üzerinden aşağıdaki manzaraya bakarsanız bu eşsiz güzelliğin bir yaratıcısı olduğuna inanırsınız. Ya da tarihe baktığınızda bir şekilde tarihe yön veren bir ilahi elin varlığını görebilirsiniz. Vicdanınız Tanrı’nın varlığına bir tanıktır. Ünlü bir kişi, “Tanrı, her insanın yüreğinde kendisi için bir boşluk bırakmıştır” demiştir. Peki ama varlığını bildiğimiz bu yüce yaratıcıyı nasıl tanıyabiliriz? Tanrı vardır ama nasıl biridir? Bir kişilik midir? Ağlar mı? Güler mi? Nasıl düşünür? Planı nedir? İşte bu ve bunun gibi pekçok sorunun cevabını yalnızca bir yerden öğrenebiliriz. Bu da Tanrı’nın kendi sözü olan Kutsal Kitap’tır. Tanrı’nın insanı yaratmaktaki amacını Yaratılış kitabının başlarında okuyabiliriz. Dünyanın bu günkü kötü düzeninin sebebini insanın günaha düşüşünde saklı olduğunu da bu kitaptan öğreniyoruz. Tanrı’nın insanlarla olan amacını, planını hiç eksiksiz baştan sona kadar Kutsal Kitap bize açıklar.
Tanrı’nın hissettiklerini de Kutsal Kitap sayesinde biliyoruz. Günaha karşı olan hiddetini, halkına olan merhametini okuduğumuzda Tanrı’nın hislerinden de haberdar oluyoruz.
Kısacası bizi yaratanla bire bir ilişkinin yolunun rehberi Kutsal Kitap’tır. Bu yüzden bir Hristiyan için en önemli iş Kutsal Kitap’ı okumak ve onun tanıttığı Tanrı’yı tanımaktır.
2) ÇÜNKÜ KUTSAL KİTAP BİZE ONU ÇALIŞMAMIZI SÖYLER
Tanrı’nın İsrail’e yasayı verdikten sonra söylediği sözler önemlidir:
“Kulak ve, ey İsrail! Yahve Tanrı’ınızdır, O tektir. Tanrı’nız Yahve’yi bütün yüreğinizle, bütün canınızla, bütün gücünüzle seveceksiniz. Bugün size verdiğim bu buyrukları aklınızda tutun. Onları çocuklarınıza benimsetin. Evinizde otururken yolda yürürken, yatarken, kalkarken onlardan söz edin. Bir belirti olarak onları elinize bağlayın, alnınıza takın. Evlerinizin kapı süveterine, kentlerinizin kapılarına yazın” (Tesniye 6:6-9).
Şüphesiz bu sözler Tanrı’nın kendi sözlerinin öğrenilmesi ve öğretilmesi için verdiği bir emirdir. Tanrı’nın yine halkının kendisini tanıması için bir isteği vardır. O’nun karakterinin açıklanışı olan Kutsal Yazılar’ın halkının sadece dilinde olmaması için bir emir vermektedir. Yazılar, halkın aklında ve yüreğinde olacaktır. Böylece onlar Tanrı’nın halkı olarak sadece sözde bilinmeyeceklerdi, ruhta ve eylemde de Tanrı’nın halkı olacaklardı.
Yeni Antlaşma’ya geldiğimizde ise Pavlus’un Timoteyus’a yazdığı ikinci mektuptaki şu ayete bakalım:
“Kutsal Yazıların tümü Tanrı esinidir ve öğretmek, azarlamak, yola getirmek ve doğruluk konusunda eğitmek için yararlıdır” (2. Timoteyus 3:16).
Tanrı esini olan Kutsal Kitap, bizim iman hayatımıza yön çizer. Bizler her zaman doğru yoldan sapmaya hatta doğru yola getirilmeye bile inat etmeye meyilli insanlarız. Bu yüzden Kutsal Yazılar böyle durumlarda bizi eğitmek için her zaman yararlıdır. Bazen bizi azarlayacaktır ama bu bizi tamamen doğru bir yolda eğitmek ve yola getirmek için olacaktır. Bu yolları biz ancak Kutsal Kitap’ın içinden öğreneceğiz. Tanrı’nın standardı ve kutsallığa giden yol Kutsal
Kitap’ın içindedir. Bu yolda bizi eğitecek olan da Kutsal Kitap’tır.
119. Mezmur’un tümü Tanrı Sözü’nün ne kadar harika olduğunu dile getirir. Mezmur yazarı, Tanrı Sözünün insanlık için yararını ve Tanrı’yı tanımanın verdiği tatlılığı anlatır. Her fırsatta Tanrı’dan sözlerini öğretmesini diler:
“Övgüler olsun sana, ya Rab Bana kurallarını öğret…” – Mezmur 119:12
“Koşullarını anlamamı sağla ki, Harikalarının üzerinde düşüneyim.” – Mezmur 119:27
“Kuluna sevgin uyarınca davran Bana kurallarını öğret. Ben senin kulunum, bana akıl ver ki, Öğütlerini altlayabileyim.” – Mezmur 119:124-125
Romalılar Mektubunda da açıklanan bu ifadeden özellikle Kutsal Yazılar’ın öğrenilmesinin bir imanlı için ne kadar önemli olduğunu görebiliyoruz:
“Önceden ne yazıldıysa, bize öğretmek için sabırla ve Kutsal Yazıların verdiği cesaretle ümidimiz olsun diye yazıldı” (Romalılar 15:4).
Görüldüğü gibi Tanrı’nın Sözünde de Kutsal Yazılar’ın öğrenilmesinin ne denli önemli olduğu vurgulanmakta. Bizler Kutsal Kitap’a boyun eğenler olarak bunu bir tavsiyeden daha önemli görüp hayatımıza almalıyız.

[Yazar]

Yazılar