[Evangelist]

“Fesatların, suçların ve günahların” tek bağışlayıcısı Tanrı'dır (Çıkış 34:7; bkz Nehemya 9:17; Mezmur 86:5; 130:4; İşaya 55:7; Yeremya 31:34; Daniel 9:9; Yunus 4:2). Tanrı'nın Oğlu İsa da günahları bağışlayabilir. Koloseliler 2:13 ve 3:13 suçların bağışlayıcısının İsa olduğunu söyler. İsa, Elçilerin İşleri 26:18'de Pavlus'a şöyle der: “Bana iman ederek günahlarının affina kavuşsunlar ve kutsal kılınanların arasında yer alsınlar” (Elçinlerin İşleri 26:18).

Markos 2:1- 12'de, felçli bir arkadaşlarının iyileştirilmesi için bazıları İsa'ya gelirler. İsa, bir evde vaaz etmekteyken, adamı bir baca deliğinden İsa'nın ayak ucuna gelecek şekilde uzatırlar. Onların bu imanına şaşıran İsa felçliye dönüp, “Oğlum, günahların bağışlandı” der. Kalabalıktan bazıları İsa'nın bu davranışından dolayı; “Ne kibir! Ne küstahlık!” diye düşünmüşlerdir. İsa Tanrı olmasaydı, felçli adamın günahlarını nasıl bilebilirdi? Elinde böyle bir güç varmış gibi nasıl davranabilirdi? İsa'nın vermiş olduğu karşılık açıktı. Küstah birisi gibi davranmıyordu. Doğruyu söylüyordu. Bunun kanıtı da şuydu: “İnsanoğlu'nun yeryüzünde günahları bağışlama yetkisine sahip olduğunu bilesiniz diye…. Sonra felçliye, 'Kalk, döşeğini topla ve evine git!' dedi.” Adam döşeğini toplayıp kalktığında herkes şaşakalmıştı.

Bu pasajla ilgili (özellikle Markos 2:7) Grekçe dilbilgisi uzmanı A.T. Robertson şöyle der:

Onlara ( Yahudilere ) göre, İsa'nın Kendisini Tanrı olarak görmesi büyük bir hakaretti. Mantıksal olarak doğru düşünüyorlardı. Bu sözlerin tek mantıksal açıklaması, İsa'nın iddialarını doğrulayan, Tanrı'yla özel bir ilişki içerisinde olma olasılığı bulunmaktadır. İşte, İsa'nın tanrısallığı üzerine iki güç bu noktada çakışmaktadır. İsa, sadece Tanrı'ya ait bir imtiyaz olan günahları bağışlama hakkını, felçli adamı iyileştirerek kanıtlamıştır. 10

Robert Alan Cole, Markos İncilini yorumlarken bu pasaja çeşitli şekillerle bakılması gerektiğini belirtir. Fakat bu çeşitlerin hepsinin bir anlamda birleştiğini söyler. Cole bu pasajı şöyle (ayet 10, 11) açıklar:

Bu pasajı anlamanın iki yolu vardır. Her iki yoldan da verimlidir, ve eğer sonuna kadar giderseniz, tek anlamda birleşirsiniz. Birinci yorum şu şekilde açıklanabilir; 'Sadece Tanrı'nın günahları bağışlayabileceğini söylüyorsunuz? Fakat, size aynı güce sahip bir kişiyi göstereceğim…' Böylece bu konuşma, İsa Mesih'in Tanrı'yla eşdeğer olmasına kadar uzanır.” 11

Bağışlama üzerine verdiği bir derste günümüz yazarlarından Josh McDowell şöyle demiştir;

Bağışlama kavramı beni bir süre rahatsız etmişti, çünkü tam olarak bağışlamanın ne demek olduğunu anlamamıştım. Bir gün, bir felsefe dersinde Mesih'in tanrısallığıyla ilgili bir soruyu cevaplarken, Markos 2'deki ayetlerden alıntı yaptım. Asistanlardan biri, Mesih'in bağışının O'nun tanrısallığını yansıttığıyla ilgili sonucumu doğru bulmadı. Kendisinin bir kişiyi bağışlayabileceğini, fakat bunun, kendisini Tanrı yapmayacağını belirtti. Bu asistanın sözleri beni biraz düşündürdü. Dini önderlerin Mesih'e neden tepki göstermiş oldukları beni şaşırmıştı. Birisine “seni bağışladım” diyebilirsiniz, fakat bunu sadece size karşı suç işlemiş bir kişiye söyleyebilirsiniz. Başka bir deyişle, bana karşı suç işlerseniz, sizi bağışladığımı söyleyebilirim. Fakat Mesih'in yaptığı bu değildi. Felçli kişi Baba Tanrı'ya karşı suç işlemişti ve bunun üzerine İsa yetkisini kullanıp “günahların bağışlandı” demiştir. Tabii ki bize karşı yapılan haksızlıkları bağışlayabiliriz, fakat Tanrı'dan başka hiçkimse, hiçbir şekilde, Tanrı'ya karşı işlenmiş olan bir suçu bağışlayamaz. İsa, Tanrı'ya karşı işlenmiş olan bir suçu bağışlamıştı.

İsa'nın günahları bağışlama gücü, Tanrı'ya ait olan bir imtiyazı kullanmasının güzel bir örneğidir.

---

Rab İsa, sana iman ediyorum. Beni korkutan herhangi bir şeyin beni ezmeyip,
sana itaat etmeme engel olmaması için, imanımda beni destekle! Kilisene eşlik et,
kilisenle beraber kal, çobanların ve müminlerin imanını güçlendir.
Senin yardımınla kutsal Adını, duymak istemeyenlere bile duyuracağız!

[Yazar]

Yazılar