[Anonim]

Sünnet, Tanrı tarafından Kendisi ve halkı arasındaki antlaşmanın fiziksel bir işareti olarak benimsenmişti ( Yar. 17:10-14 ). Böylece İbrahim’in tüm soyu ” sünnetlilikten olanlar “( Elç. İş. 10 :45 ) şeklinde ve diğer uluslardan olanlar ” sünnetsizler ” olarak tanındılar ( Ef. 2:11 ). Sünnet aynı zamanda İbrahim’in iman yoluyla aldığı doğruluğun işareti ve mührüdür ( Rom. 4:5 ).

Ama daha sonra; ” sünnet ve sünnetliler ” sözleri çeşitli anlamlarda kullanıldılar. ” Dudakları sünnetsiz ” ( Çık. 6:12 ) sözleri, insan önünde iyi konuşamayan kişiler için söylenirdi. “Sünnetsiz kulaklar ” ve ” sünnetsiz yürekler ” ifadesi; Rab’bi işitme, sevme ve O’na itaat etme konusundaki başarısızlığı ifade ederdi ( Lev. 26:41; Yas. 10:16; 30:6; Yer. 6:10; Elç. 7:51 ). ” bedeni sünnet edilmemiş ” ( Hez. 44:7 ) sözlerinin anlamı, bedenin kirli oluşudur.

Yeni Antlaşma’da, ” Mesih’in gerçekleştirdiği sünnet ” ( Kol. 2:11 ), Mesih’in çarmıhtaki ölümünü belirtir. İmnannlılar; Mesih’le özdeşleşerek sünnet edilirler. Pavlus; bu konudan ” bedenin benliğinden soyunarak elle yapılmayan sünnetle Mesih’te sünnet edildiniz ” olarak söz eder ( Kol. 2:11 ). Bu sünnet; benliğin ölümüdür. Sünnet, her imanlı için konum olarak gerçektir. Ancak, bedenin dünyasal eğilimlerini öldürerek; bu konum izlenmelidir ( Kol. 3:5 ). Elçi; inanlılardan gerçek sünnetliler olarak söz eder ( Flp. 3:3 ). Bu ifadesi; ” sünnetliler ” olarak bilinen yasa yanlısı Yahudiler grubu ile zıtlık içindedir ( Gal. 2:12 ).

Bu simgesel özelliklere ek olarak; Tanrı’nın bazı sevecen yasaları, halkını uluslar arasında görülen hastalıklardan kurtarmak için tasarlanmıştı. Bugün birçok tıp yetkilisi; sünnetin hem erkekte hem de eşinde bazı kanser türlerine engel olduğunu dile getirir.

Petrus’la birlikte gelen Yahudi imanlılar, Kutsal Ruh armağanının öteki uluslardan olanların da üzerine dökülmesini şaşkınlıkla karşıladılar. ( Elç. İş. 10:45 )

Bu ayetteki “Yahudi” sözcüğü, Grekçe, ” Sünnetlilikten olan ” anlamındadır.Diğer uluslardan olanlar, tıpkı Yahudiler gibi kurtulmuşlardı. Yalın iman, yasayı tuma, sünnet ya da herhangibir gelenekle ilgili hiçbir kural ya da tören yoktu.

Bunun için, öteki uluslardan doğan sizler bir zamanlar ne olduğunuzu anımsayın: bedende elle yapılmış sünnete sahip olup ” sünnetli ” diye anılanların ” “sünnetsiz ” dedikleri sizler, o zaman Mesihsiz, İsrail’de vatandaşlıktan yoksun, vaade dayanan antlaşmalara yabancı, dünyada umutsuz ve tanrısızdınız. ” ( Ef. 2:11, 12 )

İsraillilerin Tanrı’nın seçilmiş halkı olduğunu gösteren cerrahi işaretin, diğer uluslarda olmadığı dile getirilmektedir. ” Sünnetsiz ” sözcüğü, bugün de bazı ulusları küçümseyici olarak kullanılmaktadır.Davut’ta Golyat için; 1. Sa. 17:26 ayetinde şunu söylemektedir: ” Bu sünnetsiz Filistli kim oluyor da yaşayan Tanrı’nın ordusuna meydan okuyor ? ” Yahudiler ise, kendilerinden ” sünnetli ” diye ifade etmektedirler. Pavlus; onların bu övünmelerine karşı çıkyor gibidir. Sünnet, yalnızca bedensel bir iarettir. İçlerinde Rab’be yönelik gerçek bir iman olmadığını görüyoruz:
” Çünkü ne dıştan Yahudi olan gerçek Yahudi’dir, ne de görünüşte, bedensel olan sünnet gerçek sünnettir. Ancak içten Yahudi olan Yahudi’dir. Sünnetlilik de yürekle ilgilidir; yazılı yasanın değil, Ruh’un işidir. İçten Yahudi olan kişi, insanların değil, Tanrı’nın övgüsünü kazanır. ” ( Rom. 2:28, 29 )

Yahudiler; yürekleri açısından sünnetli olmasalar da, diğer ulusları küçümsediklerini görüyoruz.

[Anonim]

Ancak çalışmayan, ama tanrısızı aklayana iman eden kişi imanı sayesinde aklanmış sayılır. ( Rom. 4:5 )

Aklanan insan, her şeyden önce çalışmayandır. Kurtuluşunu kazanmayla ilgili herehangi bir olasılığı reddeter. En iyi işlerin bile Tanrı’nın doğruluk talebini asla yerine getiremiyeceğini kabul eder. Bunun yerine tanrısızı aklayana iman eder. Rab’be iman eder ve güvenir. Tanrı’nın söylediklerine inanır. Gördüğümüz gibi bu, hak edilen bir eylem değildir. Ödül, kişinin imanında değil; imanının objesindedir.

Tanrısızı aklayana iman eden kişiye dikkat edin. Elinden geleni yaptığı, altın kurala göre yaşadığı ve diğerleri kadar kötü olmadığı mazeretiyle gelmiyor. Hayır, tanrısız ve suçlu bir günahkar olarak gelir ve kendisini Tanrı’nın merhametine bırakır.

Peki sonuç nedir ? İmanı, ona doğruluk sayılır. Çünkü çalışmak yerine iman ettiğinden, Tanrı doğruluğu onun hesabına sayar. Diri Kurtarıcı’nıniyi işlerinden dolayı Tanrı, iman edeni doğrulukla giydirir ve böylece onu cennete kabul eder.

Aklanma, iyi kişiler için değil; tanrısızlar içindir.Konu , borç değil; lütuf konusudur. Lütuf, iyi işlerle değil; imanla kazanılır.

Ayrıca Mesih’in gerçekleştirdiği sünnet sayesinde bedenin benliğinden soyunarak elle yapılmayan sünnetle O’nda sünnet edildiniz. ( Kol. 2:11 )

Aşağıdaki bu ayetle ilgili yorum, W. MacDonald’a aittir:

Sünnet, Yahudiliğin tipik bir dinsel töreniydi. Bu, erekek çocuğun bedenine uygulanan küçük bir cerrahi girişimdir.Ruhsal anlamı ise, bedence ölmek ve insanın bozulmuş kötü, yenilenmeyen doğasını bir kenara koymaktır. Ancak maalesef Yahudiler bunun ruhsal anlamını unuttular ve törenin kendisine takılıp kaldılar.Adetler ve iyi işlerle Tanrı’nın lütfunu kazanmaya çalışırlarken aslında insan bedeninde Tanrı’yı hoşnut eden bir şeyin olduğunu söylemek istiyorlardı.Ancak hiçbir şey gerçeğin ötesine geçemez.
Bu ayette sözü edilen fiziksel sünnet değil, rab İsa ‘ya inanıp O’na teslim olmuş ve herkes için geçerli olan ruhsal sünnettir.Bu, şu ifadeden de açıkca anlaşılır; elle yapılmayan sünnetle ayeti şunu öğretiyor:Her imalı Mesih’in sünnetiyle sünnet edilir. Mesih’in gerçekleştirdiği sünnet, O’nun Golgota tepesinde çarmıh üzerinde ölmesine işaret eder.Rab İsa ile birlikte imanlı da ölmüştür. Yani O, günaha ( Rom. 6:11 ), yasaya ve benliğe ( Gal. 2:20 ) ve dünyaya ölmüştür ( Gal. 6:14 ). ( Sünnetin elle yapılmamış olması, insanın elleriyle bir şeyler yapıp buna katkıda bulunamayacağı anlamına gelir. İnsan bunu ne hak edebilir ne de kazanabilir. Bu Tanrı’nın işdir.) Böylece o,günahlı benliğinden soyunmuş olur. Başka bir deyişle , birisi kurtulduğu zaman, ölümünde Mesih’le birleşmiş olur ve bedenssel çabalarla kurtuluşu hak etme ya da kazanma umudundan uzaklaşır.Samuel Ridout şöyle yazar:” Rabbimiz’in ölümü sadece meyveyi değil, onu taşıyan kökü de mahkum edip kopardı. “

Sünnet, her imanlı için konum olarak gerçektir.Ancak, bedenin dünyasal eğilimlerini öldürerek; bu konum izlenmelidir.

Bu nedenle bedenin dünyasal eğilimlerini – fuhşu, pisliği, şehveti, kötü arzuları ve putperestlikle eş olan açgözlülüğü – öldürün. ( Kol. 3:5 )

Yukarıdaki ayet, bir inanlının konumu ile durumu arasındaki farkı açıkca belirtmektedir. Konumu, ölmüş olmasıdır. Durumu ise, iç varlığının dünyasal eğilimlerini öldürerek kendisini günaha ölmüş sayması olmalıdır.Konumumuz, Mesih’teki konumumuzdur. Durumumuz, kendimizin ne olduğudur. Konumumuz, Rab İsa Mesih’e iman yoluyla Tanrı’nın bize karşılıksız verdiği armağandır. Durumumuz ise, Tanrı’nınlütfuna verdiğimiz karşılıktır.

Burada, yasa ile lütuf arasındaki farka da dikkat etmeliyiz. Tanrı, şöyle demiyor: ” Eğer günahtan uzak bir yaşam sürerseniz, sizi Mesih’le ölmüş olma konumuna getiririm.” Bu, yasa olurdu. Konumumuz, kendi çabalarımıza dayanırdı ve söylemeye bile gerek yok, kimse bu konuma ulaşamazdı. Bunun yerine Tanrı, şöyle diyor: ” Karşılıksız olarak Rab İsa’ya inanan herkese gözümde iyi olan bir konum veririm. Şimdi gidin ve böylesine yüksek bir çağrıya uygun bir şekilde yaşayın. ” Bu, lütuftur.

Elçi bedenin dünyasal eğilimlerini öldürmemizi söylerken, fiziksel bedenimizin üyelerini harap etmemiz kastedilmiyor. Bu, bir benzetmedir ve izleyen cümlelerde açıklanmaktadır. Eğilimler sözcüğü, arzu ve nefretin kitapta sıralanan değişik biçimlerini belirtmek için kullanılmıştır.

Fuhuş ( Cinsel ahlaksızlık ) genellikle, yasa dışı cinsel ilişkiyi ( özellikle bekar iki kişi arasında ) ya da ahlaksızlığı tanımlamada kullanılır ( Mat. 15:19 ; Mar. 7:21 ). Bazen daha geniş bir anlamı da olabilir. Pislik, eylem, düşünce ya da konuşmadaki kirliliğe göndermede bulunuyor, diyebiliriz. Burada fiziksel olandan çok ahlaki pislik kastedilmektedir. Şehvet, güçlü ve kontrol altında tutulamayan istekleri belirtiyor. Kötü arzu, güçlü ve sıkça da şiddete yönelik istekleri kastediyor. Açgözlülük, genelde hırsla daha çok şeye sahip olma isteği anlamını veriyor; ancak burada, özellikle putperestliğe eş değer olan cinsel isteği, kutsal olmayan bir şekilde doyurma isteğidir.

Cinsel günahlarda, insanın açgözlü yüreği vardır. Tanrı sözü, cinselliğin özünde kötülüğün bulunmadığını açıkca öğretiyor. Tanrı, insanı yaratırken üreme gücüyle donattı. Tanrı’nın yarattıklarına lütufkar bir şekilde bağışladığı bu şeyler, iğrenç ve kurallarına aykırı olarak kullanıldığında günah ortaya çıkar.Cinsel günahlar, Pavlus’un zamanında putperest dünyanın önde gelen günahıydı ve kuşkusuz bugün de ilk sırada gelmektedir. İnanlılar, kendilerini Kutsal Ruh’a adamadıkları zaman, cinsel günahlar sıklıkla yaşamlarına girip düşmalarine neden olur.

[Anonim]

fırat çölgeçen;7971 wrote:

Yaratılış 17:1.ayette; Tanrı’nın Avram’a söylediği sözler üstü örtülü bir biçimde, Avram’ın kendi gücüyle çaba göstermekten vazgeçmesini ve Her Şeye Gücü Yeten Tanrı’nın, kendisi için işlemesine izin vermesini ima eder. Tanrı, antlaşmasını yeniledikten sonra Avram’ın ( yüce baba ) adını değiştirerek İbrahim ( Çocukların babası ) yaptı.Antlaşmanın bir belirtisi olarak sünnet zorunluluğu kondu.Erkek çocuklara yapılan bu ameliyat, kişinin Tanrı’nın seçtiği yeryüzündeki halka ait olduğunu gösteren fiziksel bir belirtiydi. O tarihlerde sünnet; Ortadoğu’da zaten uygulanmaktaydı. Ama İbrahim ve ailesi için yeni bir anlam kazanmış oldu.İbrahim’in evinde her erkek sünnet edildi ve doğacak olan her çocuk 8 günlük olduğunda sünnet edilmeliydi. Aksi takdirde halkının arasından atılacaktı ( Yaratılış 17: 9-14 )

Elçi Pavlus, İbrahim’in sünnet edilmeden önce aklandığına özenle işaret ediyor.İbrahim’in sünneti, ” sünnetsizken imanla aklandığının bir kanıtıydı” ( Rom. 4:11 ). İmanlıların bugün fiziksel bir işaretleri yoktur; iman ettiklerinde mühür olarak Kutsal Ruh’u alırlar.

Peki siz burada Hristiyanlıkta eskiden fiziksel sünnetin de var olduğu ancak günümüzde kaldırıldığını mı ifade etmeye çalışıyorsunuz?

[Anonim]

Sünnet hakkındaki açıklamalar oldukça mantıksal. Pavlus’un Tanrı’nın size verdiği bedeni sünnetle parçalamayın gibi bir ifadesini anımsıyorum ama hangi kaynakta geçiyor? burada bulamadım.

[Yazar]

Yazılar