1. Rabbin Sofrası’nın Geçmişteki Önemi, Yazar: Fikret BÖCEK

  • Bu konu 1 izleyen ve 0 yanıt içeriyor.
1 yazı görüntüleniyor (toplam 1)
  • Yazar
    Yazılar
  • #23650
    Evangelist
    Anahtar yönetici

    • Rabbin Sofrası’nın geçmişteki önemini “anmak, hatırlamak” kelimesinde görebiliyoruz.

    • Rabbin Sofrası’nda Rabbin ölümünü hatırlıyoruz.

    • Rabbimizin bizim yerimize çarmıha gerilip ölmesini hatırlıyoruz.

    • Rab İsa Mesih’in bizim yerimize çarmıhta ölümüne kefaret diyoruz.

    • İşte, Rabbin Sofrası’nda kullandığımız ekmek Mesih’in bizim için feda etmiş olduğu bedenini simgeliyor.

    • Şarap ise Mesih’in bizim uğrumuza akıtmış olduğu kanı simgeliyor.

    • İşte Mesih’in bu kefaretiyle Tanrı’yla barıştık.

    • Başka birisinin bizim yerimize suçlanmasıyla ve ölmesiyle kurtulduk.

    • İsa Mesih neden öldü?

    • Kutsal Kitap gelmiş geçmiş herkesin günahkar olduğunu ve Tanrı’nın yasasına karşı geldiğini öğretir.

    Romalılar 3:10-12 “Yazılmış olduğu gibi: “Doğru olan kimse yok, bir kişi bile yoktur. Anlayan kimse yok, Tanrı'yı arayan kimse yok. Hepsi yoldan saptılar, birlikte yararsız oldular. İyilik eden yok, bir kişi bile yoktur.”

    Hezekiel 18:4 “Her yaşayan can benimdir. Babanın canı da, çocuğun canı da benimdir. Günah işleyen can ölecektir.”

    Romalılar 6:23 “Çünkü günahın ücreti ölümdür.”

    • Bu ölüm sadece fiziksel ölüm değil, aynı zamanda ruhsal ölümdür.

    • Ölüm ayrılıktır.

    • Fiziksel ölüm ruhun bedenden ayrılmasıdır.

    • Ruhsal ölüm ise ruhun Tanrıdan ayrılmasıdır.

    • Günahımızdan dolayı bu ayrılığı zaten hak ediyoruz.

    • Tüm günahlarımıza rağmen İsa Mesih çarmıhta bizim yerimizi almıştır.

    • Orada olması gerekenler bizlerdik. Ama o bizim yerimize öldü.

    • Mesih, çarmıhta ruhsal ve fiziksel ölüme maruz kalmıştır.

    • Yaratılış kitabının başlarında bu prensibin ne anlama geldiğini çok daha iyi görebiliyoruz.

    • Adem ve Havva günah işlemişti ve sonuç olarak karmaşa içerisindeydiler.

    • Tanrı onları zaten uyarmıştı.

    Yaratılış 2:16-17 “Ve ona, “Bahçede istediğin ağacın meyvesini yiyebilirsin” diye buyurdu, “Ama iyiyle kötüyü bilme ağacından yeme. Çünkü ondan yediğin gün kesinlikle ölürsün.””

    • İşte o anda, Adem ve Havva bunun ciddi olduğunu biliyorlardı.

    • Herhalde o anda ölümün ne anlama geldiğinin farkında değillerdi.

    • Ama ölümün ciddi bir şey olduğunu biliyorlardı.

    • Tanrı’ya itaatsizlik ederek günah işlediler. Sonra da kendilerini Tanrı’dan saklamaya çalıştılar.

    • Şunu hiçbir zaman unutmayın: Hiç kimse Tanrı’dan saklanamaz.

    • Gizli gizli işlediğiniz bütün günahlar Tanrı’nın gözleri önünde işlenmiştir.

    • Herşey açığa çıkacak. Tanrı için gizli diye bir şey yoktur.

    • Adem’le Havva Tanrı’dan saklandıklarında Tanrı onları buldu ve günahlarını açığa çıkardı.

    • Buradaki yüzleşmede ne görüyoruz?

    • Tanrı, Adem ve Havva’yla yüzleşiyor. Günahlarını açıklattırıyor.

    • Tanrı onlara, günah işledikleri anda öleceklerini söylemişti. Günah işlendi.

    • Adem ve Havva Tanrı’nın uyarısına rağmen günah işledi.

    • Bu durumda hemen ölmeleri gerekiyordu.

    • Eğer Tanrı Adem’i ve Havva’yı, o anda, hemen öldürmüş olsaydı, adil davranmış olurdu.

    • Fakat Tanrı Adem’i ve Havva’yı hemen öldürmedi.

    • Önce günahı istemediğini söylediğini görüyoruz, sonra da bu günahı örtmek için kurban kestiğini görüyoruz.

    • Bunun sonucu olarak, Adem ve Havva kurban edilen bir hayvanın derisiyle örtülmüşlerdi.

    • Tarihteki ilk ölüm bu hayvanın ölümüdür. Tanrı bu hayvanı Adem ve Havva’nın gözleri önünde öldürdü.

    • Adem ve Havva ilk defa bir ölüm görüyorlar. Herhalde korkuya kapılmışlardır.

    • Ama bu kurbanın onlar için olduğunu görünce sevinmiş olmalılar.

    • Aslında, Adem ve Havva’nın o kurban edilen hayvanın yerinde olmaları gerekirdi.

    • Tanrı, Adem ve Havva yerine başka bir canlıyı öldürmüştü.

    • Onların günahının pahasını bu hayvanın kanı ödemişti.

    • Günahın ücreti ölümdür. Adem ve Havva bunu artık anlamışlardı.

    • İşte kefaret bu anlama geliyor. Birisinin başka bir kişinin yerine ölmesi…

    • Hayvanların ölümü hiçbir zaman günahın cezasını ortadan kaldıramaz.

    İbraniler 10:4 “Çünkü boğaların ve erkeçlerin kanı günahları ortadan kaldıramaz.”

    • Tanrı’nın Adem ve Havva’nın günahı için kurban kesmiş olması olayı aslında günahın nasıl ortadan kaldıracağını da göstermektedir.

    • Esas kurbanımız İsa Mesih’tir.

    • İşte, Rabbin Sofrası’na yaklaşırken Mesih’in bizim için yapmış olduklarını düşünelim.

    • Mesih’in çarmıhta akıttığı kan Yeni Antlaşma’nın simgesidir.

    Markos 14:24 “”Bu benim kanım” dedi İsa, “birçokları uğruna akıtılan antlaşma kanıdır.”

    1 Korintliler 11:25 “Bu kâse benim kanımla gerçekleşen Yeni Antlaşma’dır.”

    • Mesih çarmıhta zafer kazandı. O’nun kanıyla şifa bulduk.

    • Bu zafer, kurtuluşumuz için yapılan Yeni Antlaşma’yı simgeliyor.

    • Antlaşmalar yeminle veya bir işaretle yapılır.

    • İşte bu işaret Mesih’in ölümüdür.

    • O’nun ölümüyle kurtuluş vaadi gerçekleşmiştir. Bu kurtuluş sadece ve yalnızca O’nun lütfuyla gerçekleşmiştir


    Rab İsa, sana iman ediyorum. Beni korkutan herhangi bir şeyin beni ezmeyip,
    sana itaat etmeme engel olmaması için, imanımda beni destekle! Kilisene eşlik et,
    kilisenle beraber kal, çobanların ve müminlerin imanını güçlendir.
    Senin yardımınla kutsal Adını, duymak istemeyenlere bile duyuracağız!

1 yazı görüntüleniyor (toplam 1)
  • Bu konuyu yanıtlamak için giriş yapmış olmalısınız.