[Anonim]

@Rüzgar 13552 wrote:

Bunu yapanlar, gururlarını, kendi dinsel kurallarını bir kenara bırakıp, alçakgönüllülükle Tanrı’nın önüne gelmiş, yüreklerini O’na açmışlardır, kendilerini alçaltımışlardır.

Bakınız; alçak gönüllü olmak ile, kendini alçaltmayı birbirine karıştırmayın.

Alçak gönüllülüğün arka plânında merhamet vardır, yardımlaşma duygusu vardır, Tanrı’ya sevgi vardır. Bunlar insanı alçaltmaz, yüceltir.

İsa Mesih’e atfedilen ‘Kendisini alçalttı’ ifâdesi, kendi içinde bir mantığa sahiptir. Ama o mantık bize uymaz. İsa Mesih tek tir. O’nun gibi hiç kimse yeryüzüne gelmemiştir. Ama bizim gibi milyarlarcası geldi, daha niceleri gelecek kimbilir ?

İsa Mesih’in alıntıladığınız sözle; gurura kapılmanın, böbürlenmenin, başkalarıyla alay etmenin ne kadar kötü olduğunu vurgulamaktadır.

‘Kendini alçaltma’ düşüncesi, insanlar arası ilşkiler için kullanıldığında yerine göre doğru olabilir. İsa Mesih bütün yüceliğine rağmen öğrencilerinin ayaklarını yıkamıştı. Şimdi bir başbakanın veya valinin makam şoförüne bir bardak su ikram etmesi hizmet hiyerarşisi bakımından olması gerekene ters bir durumdur. Ama aynı zanmanda bir alçak gönüllülüktür. İnsanlar arasında bu tür davranışlar sebebiyle birisine ‘Kendisini alçalttı’ denirse, bunu anlarım.

Ama insan kendisini yaradana boyun eğerek kendisini alçaltmış olmaz. Çünki; ihtiyaç halinde olan, hiç bir şeye ihityaç duymayana yönelmiştir. Doğru olan yapılmış, insan Tanrı karşısndaki âcizliğinin farkına varmıştır. Bu farkına varma durumunu ‘Kendini alçaltmak’ olarak almamak gerekir.

Tam tersi; Tanrı’ya karşı nakörlük, kibirlenme, büyüklenme gibi davranışlar insanı alçaltır. Çünki Tanrı bu davranışları sergileyenleri sevmez.

Bu alçalmaya şeytan tipik bir örnektir.

İnsan Tanrıyı hoşnud edecek davranışlar sergileyerek nasıl olur da kendisini alçaltmış olur ; anlamak mümkün değil.