[Anonim]

Merhaba,
Dilbera Dersimi.

Hayatımızda yada sizin hayatınızda en önemli şey ne diye sorsam.?
Ukallalık etmem sanıyorum.!
Bak güzel kardeşim.buna kimi ailem der,kimi çocuğum, kimi eşim, kimi aşık olduğum kız yada aşık olduğum erkek,yani açıkçası gelen cevaplar hep değişkendir.
Hayatımız da da bir çok şey değişime uğrar.yada değişime uğratılır,başkaları tarafından.
Hep çıkış yolu ararız,sindiremediklerimiz için.
Bazen,içinde bulunduğumuz zor durumlar,dayanma güçümüzün sınırlarını zorlar.nefes alamayız,nefes aldığımız her saniyeden de nefret ederiz.Çoğu zaman çevremizin bizi anlayamamasından yakınırız.kaçmak isteriz,kaçış için yolun tıkanıklığı bizi içinde bulunduğumuz girdapta dibe tüm güçü ile çeker.
Bedenimiz bize ağır gelir.Çünkü umut yok olmuş tükenmiştir. Bırak başkalarından nefret etmeyi,kendimizden bile nefret ederiz. Bizi üzenleri üzmek,düşüncesi,içimizdeki öfke ve kızgınlığın dışa vurumu gibi bizi belki rahatlatır.
İntikam dürtüsü akla hep intiharı getirir.
İntihar..
Şeytanın elinde, bizimle oynadığı bir oyuncaya benzer.
Düşünemeyiz,yemek yiyemeyiz,gördüğümüz her şey gözümüze karanlık gelir.nefes alamayız.
Tanrı hiç yoktur aklımızda.
Çünkü,bizi eline alan başka bir güç vardır.her şeyi karanlık görmemizi sağlayan ve kendiside karanlık olan güç, tüm hücrelerimizi ele geçirmiştir.

Oysa gerçek bu değildir.
Hiç bir sorun herşeyden vazgeçmemize neden olacak kadar büyük ve karanlık değildir.Önemli olan hayata iyi bir başlangıç yapmakta yada hayal kırıklıklarına uğramakta değildir,Önemli olan hayat yarışında sona kadar dayanabilme becerisidir.
İnanç’la birlikte.

Bu gün ben, siz,tüm kardeşler,Tanrı’nın var ettiği özel kişileriz.Tanrı herbirimizi,özel ve özgün bir birey olarak yarattı.
Yarattığı bu cana kıyma sizce.. TANRI’ya karşı geliş değilmidir.?
TANRI’nın size bahşettiği güzel şeyleri düşünün.
Sizi tanımıyorum tanısaydım. sizi tanıdıktan sonra belki,size bunları, ben anlatırdım.

Yazın tarz’ınızdan, sizin kendinizi yetiştirmiş aydın bir kişi olduğunuzu çıkardım.

Bir yüksek atlayıcı düşünün.
Çalışırken çıtayı atlayamayacağı bir yükseklığe çıkarması gibi,Tanrı da biz sonunda daha güçlü olalım diye yaşantımızdaki sorunlara izin verir.Çıta yükseldikçe atlayamıyacağımızı sanırız,zaferin bize vereceği hazzı unuturuz,korku duyarız.

Tanrısal inanç,yükselen Çıta ne denli yüksek olursa olsun,bize zaferin ne anlama geldiğini öğretir.

Başta yazdığım gibi,hayatlarda bir çok şey değişime uğrayabilir.Ama değişmeyen ve biz İnanlılardan asla alınmayacak tek şey vardır.
Bizlerdeki Tanrı duyulan SEVGİ ve İMAN’dır.

Esenlikle.