[Anonim]

Mezmurlarda da yazılmıştır: “Seyrederken ellerinin eseri olan gökleri oraya koyduğun ayı ve yıldızları, Şöyle diyorum: insan nedir ki onu düşünesin insanoğlu nedir ki onunla ilgilenesin?” (Mezmurlar 8:3-4)

Bizimle neden ilgilensin? Bizimle ilgileniyor, çünkü bizi seviyor. Bizi yarattı, bizi sevdi ve biz günahkârlara acıyarak baktı. Günahlarımızın tüm kusurlarını kapattı ve bizi kendi halkı yaptı. “Ya Rab, bizim Tanrımız, tüm yeyüzünde adın ne yücedir, görkemin göklerin üstüne yükselir.” Kral Davut, Eski Antlaşma’da Tanrı’nın tüm günahkârların kurtarıcısı olduğunu anladığında bu mezmuru söylemişti.. Yeni Antlaşma’da Elçi Pavlus aynı şeyi söylüyor. Biz, Tanrı’nın yarattıkları, şaşırtıcı bir şekilde O’nun çocukları olabiliriz. Bu sadece bize olan merhameti aracılığıyla gerçekleşir. Bu Tanrı’nın sevgisidir.

Tanrı’nın Yasasını tamamlayarak yaşamaya çalışmak O’nunla mücadele etmenin bir yoludur. Bu aynı zanmanda bizim cehaletimizden kayna- klanan bir düşüncedir. Yasaya uymaya ve duayı sürdürmeye çalışırken, O’un sevgisinin dışında yaşamak doğru değildir. Yasa aracılığıyla günahkâr olduğumuzun farkına varmak ve su ve kan yoluyla (Ruh) kurtulacağımıza inanmak,

Tanrı’nın isteğidir. Markos 7:23’te yazılı olan kendi sözünde “İnsanı kirleten insanın kendi içinden çıkandır. Çünkü kötü düşünceler, ahlaksızlık, hırsızlık, cinayet, zina, açgözlülük, kötülük, hile, sefahat, kıskançlık, iftira, kibir ve akılszlık içten insanın yüreğinden kaynaklanır. Bu kötülüklerin hapsi içten kaynaklanır ve insanı kirletir.” diyor. İsa, bir insanın içinden dışarı çıkan günahların onu kirlettiğini söylüyor. Tanrı’nın bize verdiği yiyecekler, insanı kirletemez. Bütün yaratıklar temizdir. Sadece insanın içinden çıkan günahları insanı kirletir. Hepimiz Adem’in soyundan dünyaya geldik. Peki nasıl doğduk? Bizler

oniki çeşit günahla doğduk. Bu doğru değil mi? Peki, günahsız yaşayabilmemiz mümkün mü? Günahla doğmuş olduğumuz için, günah işlemeye devam edeceğiz.