[Anonim]

Sevgili Orhanant kardesimiz bu olayi yapanlari elestirmis.Belki de haklidir.Hatta kinamis.Olabilir onun fikrine de saygi duyuyorum.Ama ben o güney afrikalilari ne elstiriyorum ne de kiniyorum.Ve daha cok ülkelerden Türkiye’ye insanlarin ziyaret etmelerini istiyorum.Müjde’yi insanlara versinler.Türkiye’de insanlar birbirlerinden cekiniyorlar.Incil veya hristiyanlikla ilgili materyeller alma konusunda.Tepki alacagindan korkanlar var.Yüz kisiden bir kisi dahi alip kurtulsa bu azmidir acaba?Adamlar taa kacbin kilometre uzaktan hem de dilini bilmedigi bir Islam ülkesinde Müjde yayiyor.Bundan cesaret almamiz gerekmez mi? Müjde’yi korkusuzca ve gönüllü olarak insanlara götürenlere her zaman saygi duydum ve bundan sonra da saygi duymaya devam edecegim.Keske biz türkce konusan imanlilar da böylesine cesaretli ve istekli olsak müjde’yi insanlara götürme konusunda.

Sevgi ve saygilarimla!

Sözü yaymaya gönderilmezlerse,sözü nasil yayacaklar?Yazilmis oldugu gibi:”Iyi haber müjdeleyenlerin ayaklari ne güzeldir!”Romalilar 10,15

Ama ne önemi var? Ister art niyetle ister ictenlikle olsun,her durumda Mesih duyurulmus oluyor.Buna seviniyorum,sevinecegim de.Filipililer 1,18