Re: İnancımızın Temelleri- Basic Christian Beliefs

#28051
Anonim
Pasif

BÖLÜM VII
Tanrı'nın İnsanla Antlaşması

I. Tanrı ve insan arasındaki ayrım o denli büyüktür ki, O'na
itaat etme zorunluluğuna sahip olan ve bu zorunluluğu düşünebilen
insanlar, eğer Tanrı onlara yaklaşmazsa O'ndan hiçbir şekilde
bereket ya da ödül alamazlar. Tanrı ise bunu onlarla antlaşma yapma
yoluyla gerçekleştirmekten hoşnut olmuştur.

II. İnsanla yapılan ilk antlaşma, mükemmel ve kişisel bir itaat
koşuluyla Adem'e ve onun soyuna vaat edilen yaşamı içeren
işlere(eylemlere) dayalı bir antlaşmaydı.

III. Günaha düşmüş olan insan, bu antlaşma yoluyla
yaşayamadığından Rab, ikinci bir antlaşma yapmaktan hoşnut oldu.
Bu antlaşmanın adı Lütuf Antlaşmasıdır. Rab böylece
günahlılara İsa Mesih aracılığıyla karşılıksız olarak yaşam
ve kurtuluş sundu. Kurtulmaları için onlardan Kendisine iman
etmeleri şartını koştu. Onları inanmaya istekli kılmak ve bunu
yapabilmelerini sağlamak için sonsuz yaşama kavuşturulmak üzere
belirlenenlerin tümüne Kutsal Ruh'unu vermeyi vaat etti.

IV. Kutsal Yazı, bu Lütuf Antlaşmasını İsa Mesih'in ölümüne
ve sonsuz mirasa bağlamaktadır.

V. Bu antlaşma, yasanın ve müjdenin altında farklı biçimlerde
yürürlüğe konmuştu. Yasanın altındayken vaatler,
peygamberlikler, kurbanlar, sünnet, fısıh kuzusu ve diğer
kurallarla Yahudiler'e ulaşmıştır. Bunların hepsi Mesih'e
işaret etmektedir. O zaman bu biçimler, Kutsal Ruh'un işlevi
aracılığıyla günahların tümüyle bağışlandığı ve sonsuz
kurtuluşun sağlandığı Mesih vaadinde seçilmişleri eğitmek ve
bina etmek için yeterliydiler. Ve buna da, Eski Antlaşma adı
verilir.
VI. Müjde altında ise, Tanrısal doluluğun beden almış hali Mesih
göründüğü zaman bu antlaşmanın kuralları, Söz'ün
duyurulması, vaftiz ve Rab'bin Sofrası sakramentleri halini
almıştır. Bunlar sayıca az; daha yalın, daha az bir dışsal
yüceliğe sahip olsalar da özünde daha büyük bir doluluk, kanıt
ve ruhsal yeterlilikle hem Yahudiler'e hem de Yahudi olmayan bütün
uluslara sunulmuştur. Ve buna da Yeni Antlaşma adı verilir.
Dolayısıyla bunlar özde ayrı olan iki lütuf antlaşması
değildir; çeşitlilik gösteren tek ve aynı antlaşmadır.