[Anonim]

BÖLÜM IX
Özgür İrade

I. Tanrı insanın iradesini doğal bir özgürlük ile donatmıştı.
Bu özgürlük ne baskı altındadır ne de iyilik ya da kötülük
yapmak üzere koşullanmıştır.

II. Masumiyet konumundayken insan, iyi olan ve Tanrı'yı hoşnut
edeni hem isteme hem de yapma gücüne ve özgürlüğüne sahipti;
ancak bu konumdan düşmesi mümkün olacak şekilde değişkendi.

III. Günah konumuna düşmesiyle insan, beraberinde kurtuluşu
getirecek herhangi bir ruhsal iyiliği isteme yetisini tümüyle
kaybetmiştir. Bu nedenle bu iyiliğe tümüyle karşıt, ve günah
içinde ölü bir doğal insan olarak kendi gücüyle iman edecek ya
da kendisini buna hazırlayacak yetiye sahip değildir.

IV. Tanrı bir günahlıyı imana kavuşturduğunda ve onu lütuf
konumuna yerleştirdiğinde, o kişiyi günaha olan doğal
tutsaklığından özgür kılar ve yalnızca lütfu aracılığıyla
ruhsal açıdan iyi olanı özgürce arzulama ve yapma yetisi verir;
buna rağmen insan, içinde kalan düşmüşlük nedeniyle ne mükemmel
bir şekilde ne de yalnızca iyi olanı arzular ama aynı zamanda
kötü olanı da arzular.
V. İnsanın iradesi, yalnızca yücelik konumuna geldiği zaman
mükemmel ve değişemez bir şekilde sadece iyilik yapmak üzere
özgür bir hale getirilecektir