Re: Yaşamin farkinda olmak

#30796
Anonim
Pasif

Bir anda bir şey yapmayı öğrenmek

Koştururken o kadar çok şeyi bir arada yapmaya çalışıyoruz ki, bazen de çaremiz gerçekten olmuyor.
Çünkü kendimizi öylesine buna alıştırmışız ki, mesela televizyon izlerken yemek yiyoruz; aynı zamanda çocuklarımıza öğüt vermeye, ekonomik durumumuza çözüm bulmaya, hatta misafir ağırlamaya çalışıyoruz.
Yoruluyoruz, yıpranıyoruz ve sonra stresten mahvoluyoruz ve Tanrı’ya yakarıp bizi kurtarmasını istiyoruz.
Tanrı’nın sağladığı kurtuluş gönencinde her şeyi bir düzen içinde yapma gerçeği bize öğretilmeye çalışıldığı halde biz düzeni düzensizlikte algılıyoruz.

Her gün bir on beş dakikanızı bir kere de bir şey yapmaya, yani sadece yürüyüp etrafı içinize sindire sindire izlemeye ne dersiniz?
Ya da sadece haber dinliyorsak haber dinlemeye, çocuklarımızla ilgileniyorsak sadece onlarla ilgilenmeye, Kutsal Kitap okuyorsak sadece Kutsal Kitap’a zaman ayırmaya ne dersiniz?.
Yani bir işi rahatsız edilmeden ya da kendimizi parçalara bölmeden yapmaya ne dersiniz?
Bir doktor randevusuna giderken vitrine bakabiliyor musunuz?
Biliyorsunuz ki, gecikirseniz randevunuzu kaçırırsınız Neden yaşamı kaçırma konusunda aynı hassasiyeti göstermiyoruz?
Hadi, bu hafta bunu deneyelim. Pavlus’un mektubun da hatırlattığı gibi “beni kuvvetlendirende her şeyi yapabilirim” sözünü ilke edinelim.
Evet, eğer yapabilirsek Tanrı ile yapabilirsek neden olmasın. Tanrı’nın sunduğu yaşam armağanını hakkıyla kullanılmaya deymez mi?

(devam edecek)