[Anonim]

A. Üyeleri

İlk yerel topluluk Yeruşalim’de bir araya gelmiştir. Bu insanlar oldukça sıradan insanlardı; balıkçıydılar, çiftçiydiler ve fakir insanlardı. Bazıları da varlıklı insanlardı. Çünkü birçok fakir imanlı ile ellerindekileri paylaşmaya gayret ediyorlardı ( Elç. 2:44-45 ). Aslında sahip olduklarını başkaları ile bu denli paylaşımı Yeruşalim kilisesi dışında pek göremiyoruz. Çünkü Yeruşalim kilisesinde oldukça fazla sayıda yoksul imanlılar vardı ve bu durum oradaki kiliseye ait bir durumdu.

B. Başlangıcı

Yeruşalim’deki kilise Pentikost günü bir dua toplantısında doğdu. Kutsal Ruh geldi ve o üst kattaki odada oturanları doldurdu. Bunun sonucu olarak da Ruh’un birliği ve Mesih İsa’nın sevgisi inanılmaz bir biçimde ilan olundu ve kilise çok hızlı bir biçimde gelişti. Aslında daha ilk günde iman edenlerin sayısı üç bin kişi olmuştu ( Elç. 2:41 ).

Kutsal Ruh’un hizmeti çok özel bir biçimde işlemişti. Bu nedenle böylesine hızlı bir gelişim söz konusu oldu. Aslında bu 3.000 kişi farklı diyarlardan Yeruşalim’i ziyaret eden kişileri de içeriyordu ve bu kişiler daha sonra kendi diyarlarına, evlerine geri döndüler ve kilisenin daha da hızlı yayılmasına neden oldular. Bu kilisenin İsrail’de hızla yayılmasının ana nedenlerinden biri olmuştur.

C. Oluşturucu unsur

Elçilerin İşleri 2:42 bize kiliseyi kilise yapan temel prensipleri açıklamaktadır. Bu ayeti okuyalım. Bu ayeti okuduğumuzda Tanrı’nın bereketlediği ve Ruh’un yönlendirdiği bir kiliseyi kilise yapan temel prensiplerin ne olduğunu görmemiz mümkündür. Bu ayete ilave olarak söylenebilecek tek şey Mesih’in Müjdesinin elçilere sürekli olarak yollarda, tapınakta, evlerde ve fırsat bulunan her yerde ilanıdır diyebiliriz. Burada hiçbir plan, proje, insanları etkilemek için özel bir gayrete rastlanmamaktadır. Herşey Kutsal Ruh’un yönlendirdiği ve halkın bu yönlendirişi izlediği şekli ile gelişmekteydi.

Bugün ne yazık ki, birçok kiliseler insanları kendilerine çekebilmek için onların dikkatlerini çekebilecek yollar aramaktadırlar. Bu aslında Kutsal Kitap’ın öğretişleri çerçevesinde Kutsal Ruh’un yönlendirişine bağlı bir kilise olmadıklarının çok güzel bir göstergesidir.

Yeruşalim kilisesinin bir sosyal adeti vardı. Herkes sevgi sofrasında buluşuyor, yemeklerini paylaşıyorlar, yiyorlardı. Bu Korint kilisesi için sorun oluşturmuştu. Çünkü zenginler kendi getirdikleri yemekleri yiyorlar ve fakirlerle paylaşmıyorlardı. Bu Pavlus’un düzeltmesi gereken bir konu olmuştu ( 1. Kor. 11:17-34 ). Bütün bunlar bir yana kilise ilk dönemlerinde bir masa etrafında toplanıyor, bir arada yemek yiyor, birbirleriyle paylaşıyorlardı. İnsanlar birbirlerine iman hizmeti sunuyorlardı. ( All Saints Moda )

Rabbin sevgisi ve ışığı sizinle olsun.:kiliseye: