[Anonim]

Yak.5: 16 Bu nedenle, şifa bulmak için günahlarınızı birbirinize itiraf edin ve birbiriniz için dua edin. Doğru kişinin yalvarışı çok güçlü ve etkilidir.
Ayeti ilk okuduğumuzda, gizli tüm günahlarımızı birbirimize anlatmamız gerektiği gibi görünmesine karşın,
Aslında burada bu ifade kullanılmamaktadır.
Burada birbirinize derken; birebir ilişkilerden sözedilmektedir.
Birbirinize itifar edin, birbiriniz için dua edin.
Kişiye karşın öfke ve kırgınlıklarımızı itifar etmemiz gereklidir. Onun için dua etmemiz önemlidir.
Bedensel iyileştirme, ruhsal iyileştirmeyle bağlantılıdır.
Bunun içinse; günahı bilmek, itiraf etmek, bağışlamak ve dua etmek gereklidir.
Bu zincirleme bir oluşumdur.
1.Se.5: 23 Esenlik kaynağı olan Tanrı’nın kendisi sizi tümüyle kutsal kılsın. Ruhunuz, canınız ve bedeniniz Rabbimiz İsa Mesih’in gelişinde eksiksiz ve kusursuz olmak üzere korunsun.
İnsanın üç yapı taşı vardır.
Ruh, can ve beden.
Birinin etkilenmesi, tümünü etkileyecektir.
Diri bir ruha sahip olmak, bedenlerimizin de sağlıklı olmasını sağlayacaktır.
Diğer önemli bir nokta ise; doğru kişinin yapmış olduğu duadır.
Doğru kişi, kendisini Rab’be adayandır. İçtendir. Bilir duasının gerçekleşeceğini. İnanır. Yürekten seslenir. Şüphesiz bir çağrı yapar.
Doğru kişinin; günaha düşen, Tanrı’dan uzaklaşan kardeşlere yapacağı dua etkin olacaktır.
Doğru kişinin yalvarışı çok güçlü ve etkindir.
Bu kişinin doğruluğu; yaşamsal ve yürek doğruluğudur.
Aslında bizlerden farklı bir yaradılışa sahip değildir bu kişi.
Bizim gibi bir insandır ve herkes gibi zayıflıkları olan biridir.
Luk.17: 3 Yaşantınıza dikkat edin! Kardeşiniz günah işlerse, onu azarlayın; tövbe ederse, bağışlayın.
Yaşantımıza, yani yaşayışımıza dikkat etmeliyiz, örnek olabilmeli teşvik edici bir yaşam sürebilmeliyiz.
Aksi taktirde ne günah işleyen kardeşimizi doğruya yönlendirebilir, ne azarlayabilir, nede onu tövbeye davet edebiliriz.
Çünkü aynı yada faklı günahın içerisinde bulunmaktayızdır.
Bir hırsız karşısındakine hırsızlık yapma nasıl diyemiyorsa, bizlerde bu hakkı kendimizde göremeyiz.
Önce kendimize çekidüzen verebilmeli, sonra örnek teşkil edebilmeliyiz.
Günahı gösterebilmeli, bağışlamalı ve tövbe çağrısı yapmalıyızdır.
Yaşantılarımız bu nedenle çok önemlidir.
Öyleki kardeşine yada Mesih’in kilisesine karşı suş işleyen kişi,
Kendilerine karşı suç işlediği kişilere karşı olan tövbesini ve günahtan duyduğu üzüntüyü kişisel olarak açıklasın, ifade etsin, pişmanlık duysun.
İtirafını kardeşine veya herkesin önünde itiraf etmeye istekli olsun.
Luk.17: 4 Günde yedi kez size karşı günah işler ve yedi kez size gelip, ‘Tövbe ediyorum’ derse, onu bağışlayın.”
İtifar sonucunda bizlere düşense sadece ve sadece bağışlamaktır.
Barışmaktır, uzatılan bu eli sevgiyle tutmaktır.
Geçmişi her tövbe itirafında yok saymamız gerekmektedir.
Anımsamamamız gerekmektedir.
Aksi taktirde gerçek bağışlanma sağlamaz.
Karşımızdaki kardeşimizin günahtan tövbe itirafını tek tek saymamalıyızdır.
Bu kaçıncı tövben dememeliyizdir.
Her defasında sil baştan alıp, sıfırdan kabullenmeliyizdir.
Her seferindede sevgiyle kucaklamalıyız.
2.Ko.2: 8 Bunun için ona duyduğunuz sevgiyi yenilemenizi rica ederim.
Yaniden başlamalıyız.

Sevgiyleeeee