[Anonim]

baslangic;10787 wrote:

tşk, sözlerim iyi anlaşılmamış. eğer tanrı, inanana lutufta bulunsaydı ve inanmayana yokluk verseydi tehditkar olmazdı dedim, yoksa inanmayanada lutufta bulunsun demedim. Sonra dünyada kötü bir yaşam sürenlere zaten kanunlar cezasını veriyor, oda bir şekilde cezasını çekmiş oluyor. İman bu yaşama ait değilse, insanda bundan sorumlu tutulamaz. Sorguladığım tanrının varlığı değil, metodu ve benim buna hakkım yoksa, ben, tanrının yazdığı bir senaryodaki dublörden farklı değilim. Bundanda sorumlu tutulmak hangi adalet kavramına sığar? Evet, benimde kötü olduğuna inandığım şeyler var, bu genel insaların kötü kabul ettiği şeyler, o zaman, bunlar tanrısal değil evrensel iyi ve kötülerdir. Yazınızı dikkatle okumaya çalıştım, umarım sizde dikkatli okursunuz, Tanrının krallığına müsade edinde MONARŞİ diyebileyim, bunu tanrı söyletiyor…

Sevgili başlangıç,
Anlatacağımız olguları iman etmeyen birisine anlatmak cok zor. Lütfen yanlış anlamayın bunun sizin zekanızla inanın bir alakası yok. Çnkü iman etmek hisle ilgili. Bunu kalbinizde hissediyorsunuz. Ben
eski bir ateistim. Sanırım bunu niçin vurguladağımı anladınız. Evet Tanrımız aba altından sopa göstermiyor. Sizce kötü olan neyi istiyor bizlerden?

* Birbirinizi sevin demek kötü bir istek mi?
* Düşmanınızı affedin demek kötü bir istek mi?
* Yalan söylemeyin demek kötü bir istek mi?
* İnsanlara yardım edin demek kötü bir istek mi?

Şimdi bana diyebilirsiniz ki: ‘Bunu her iyi insan yapmalıdır!’ Tabii ki yapmalıdır,ama inanç devrede olmuyorsa yapamıyorsunuz. Kendinizi bir düşünün, ya da ben kendimden anlatayım:

‘Ben iman etmeden önce de kötü bir insan değildim,
ama yalan söylüyordum’. ‘Aman ne olacak
canım bu beyaz yalan sayılır, ya da bir dahakine de söylemem’ diyerek.

Şu an ise söyliyemiyorum. Rab’bimin benim yanımda olduğunu bilmenin getirdiği bir inanç ve ona karşı mahcup olma korkusu var. Bu beni cehenneme atma korkusu değil, onu utandırma korkusu benim için.

*Önceden düşmanlarımı belki affediyordum ama bir yıkım yapmadan değil. Kavga gürültü patırtı kırgınlıklar vs vs. Şimdi affediyorum onları Tanrı’ma emanet ediyorum. Bakın “havale etmiyorum’, emanet ediyorum. Umarım kalpleri doğruyu bulur hepsinin :).

Bunun gibi bir cok örnek verebilirim. Ve ben bunları imanımla yapıyorum. Çok şey istemiyor benden Rab’bim iyi bir insan olmamdan başka. Ve biliyor musunuz en zoru iyi bir insan olmak :). Umarım ifade edebilmişimdir.

Rab’bimden dileğim sizin de kapınızı çalması ve çaldığında sizin o sesi duymanız. Sizin için dua edeceğim.

Ne mutlu O’nun adını yüceltenlere….