Re: Tanrının çocukları ve eşcinseller
Yazdıkların doğru kardeşim. Cevabım sadece yazdıklarını onaylamak içindir.
Çok haklısın kardeşim. Eğer bir daha o günaha bulaşmazlarsa elbetteki zamanında eşcinsel olan insanlar da Tanrı’nın kurtuluşuna ulaşabilirler.
Özellikle de bu cümleniz için size çok teşekkür ederim.
Meryem zinadan yakalanmıştı ve taşlanacaktı. Yani idam cezasına mahkum edilmişti. Bu olayla Rab’bimizin sevgisine ve bağışlayıcılığına bir kez daha tanık olmuştuk ve Rab’bimiz günahkar Meryem’i bağışlamıştı. “Aradanizdaki günahsız ilk taşı fırlatsın” demişti. Ve herkes günahkar olduğundan dolayı da taşı atabilecek birisi çıkamamıştı.
Malesef bu ayetler çok yanlış yorumlandı. Herkes günahlıydı. Artık nasıl olsa günah işleyebilirdik öyle ya nasıl olsa Rab çocuklarını af etmişti.
Ama oysa ki o ayetlerin son cümlesi çok farklı bir noktaya deyiniyordu.
1 İsa ise Zeytin Dağı`na gitti.2 Ertesi sabah erkenden yine tapınağa döndü. Bütün halk O`nun yanına geliyordu. O da oturup onlara öğretmeye başladı.
3-4 Din bilginleri* ve Ferisiler*, zina ederken yakalanmış bir kadın getirdiler. Kadını orta yere çıkararak İsa`ya, “Öğretmen, bu kadın tam zina ederken yakalandı” dediler.
5 Musa, Yasa`da bize böyle kadınların taşlanmasını buyurdu, sen ne dersin?
6 Bunları İsa`yı denemek amacıyla söylüyorlardı; O`nu suçlayabilmek için bir neden arıyorlardı. İsa eğilmiş, parmağıyla toprağa yazı yazıyordu.
7 Durmadan aynı soruyu sormaları üzerine doğruldu ve, “İçinizde kim günahsızsa, ilk taşı o atsın!” dedi.
8 Sonra yine eğildi, toprağa yazmaya başladı.
9 Bunu işittikleri zaman, başta yaşlılar olmak üzere, birer birer dışarı çıkıp İsa`yı yalnız bıraktılar. Kadın ise orta yerde duruyordu.
10 İsa doğrulup ona, “Kadın, nerede onlar? Hiçbiri seni yargılamadı mı?” diye sordu.
11 Kadın, “Hiçbiri, Efendim” dedi. İsa, “Ben de seni yargılamıyorum” dedi. “Git, artık bundan sonra günah işleme!”
Rab’bimiz Meryem’i af etmişti etmesine ama bir daha o günahı işlememesini de söylemişti.
Yani olay sadece af etmeden ibaret değildir. Aynı zamanda bir daha o günahın işlenmemesinin gerekliliği de vurgulanmaktadır.
Eşcinseller de bu şekildedir. Eşcinselleri elbette ki af etmeliyiz. Eğer Rab bizleri af etmişse bizim de af etmeme gibi bir lüksümüz hiç bir zaman yoktur. Ama onlarında bir daha o günahı işlememeleri gerekir. Eğer günahlarında diretirlerse… Eğer yaptıklarının bir günah olmadığını söylerlerse… Emin olun ki zaten o kişi kurtuluşa erişememiştir… Çünkü kurtuluşa erişmiş olan bir kişi Rab’bin sözlerini de yabana atmaz. Onları es geçmez. Onları yok sayamaz. İnanıyorum diyipte yazılanlardan çok farklı bir hayat yaşamaz. Yakup’un mektubu bu konuda çok açıktır.