[Anonim]

Dört disiplinin sonuncu tutanağından önce, kendi kendini inceleme: günlük tutma ve yalnızlığın özel zamanlarına katmış olduğum bir şeyi sizinle paylaşmama izin verin. Yıllardır günlük tutmuştum. Yararları, inanmış olmaktan daha çoktur.Daytimer ( Günlük zamanla ilgili ) ‘den farklı ya da sade şekilde bir günce.Bir günlük; yaşamınızda, Tanrı ilişkilerini yazdığınız ve tek başına O’nu anımsayarak vakit geçirdiğiniz mükemmel bir yoldur. Yalnızlık zamanlarından zevk alırken; fikirleri düşünmek ya da ebediyen aklınızda kalacak olan O’nun açıklamalarının içyüzünü kavramak kolaydır. Yoksa, konuşmalar ve sorumlulukların ağırlığı altında kalarak değil. Faaliyetler, anlamlı ve derinliğine düşünceleri yok ediyor. Fakat oluşmak için bunlar da çok zaruridir.

Bundan başka günlük kayıtlarımız, bizi harekete geçiren noktaları veriyor… adımıza Tanrı’nın işleme tarzı kadar iyi ruhlarımızda Tanrı ilişkisini belirten tarihi belirtilmiş, tarihsel. Böyle Tanrısal aracılıkların yazılı kayıtını korumak zorundayız. Bir günlüğün kullanımı, aşırı derecede anlamlı yalnızlığın anlarını oluşturabiliyor. Belirli zamanlarda, bu yüzlerce sayfanın bir kaçını rastgele tekrar gözden geçiriyorum. İstisnasız kibirimi yok ettim.O’nun tarafsız ve mesafeli göründüğü bazı zamanlara rağmen açıkca elinin yaşamımın dümeninde olduğunu görmeyi kuvvetlendirdim. Arkayı görmeyi sağlayan bakış açısının ( perspektif ) oluşması gibi dinginlik geri geliyor ve ruhumu yatıştırıyor. Gündelik bir günce olmayan günlükte kalmak isterim ki, bu Tanrı’nın ve benim beraber yolculuk ettiğimiz samimi bir günlük kayıttır. O’nun varlığı sayfalardan sayfalara görünüyor.

Yalnızlık anlarına odaklanmaktansa; özellikle kendi kendinize ” yaygın sakinleştirici” yi bulursanız; günlük tutmanızı yürekten salık veririrm. ( ” Tanrı ile Dostluk ” )

Rabbin sevgisi ve ışığı sizinle olsun.